Semua Bab Sandoval Series 6: Rhythm of the Troubled Sky: Bab 51 - Bab 60

Growing up with both grandparents, me and my twin were raised to be gentle, kind and compassionate. Born with having almost everything we want, we were taught to feel empathy and have a heart for people around us. Thunder and I both inherit the traits that were instilled to us since we were small but between the two of us I can say that I am the calmer, the more empathetic and the kinder one. I may look strict and snob from the outside but inside me I am the gentle one. Thunder went to military and I was left with my grandparents. My grandfather trained me to be the successor of his company. I was trained to be calm and compose even in difficult situations. I was trained to be gentle even if the situation calls for it. But tonight, my anger consumed me.I forgot about humanity. I became heartless. I became dangerous. I became the monster they didn't wish me to be.I forgot everything what my grandparents taught me. I lost my sanity, I lost the composure, I forgot about compassion.

"Ate Sky, ayos ka lang po ba talaga? Kailangan ko po bang tumawag ng doctor? Ano pong nangyari?"Sunod-sunod na tanong ni Irene mula sa kabilang linya. Gusto sana nitong pumasok sa office ko dahil may papipirmahan pero ni lock ko ang pintuan. Hindi siya pwedeng pumasok. Kahit na galit ako sa taong nasa loob ng banyo ko ngayon ayaw ko naman itong mapahiya sa ibang tao. "I'm fine Irene. Ako na ang bahala dito. Iwan mo lang dyan sa labas yung pinabili kong mga gamit." Nagpabili ako ng brief, pants, shirt pati na rin slides. Kung tutuusin pwede ko siyang palayasin dito at ipahiya sa mga taong nasa labas pero hindi kaya ng konsensya ko. Hindi ako pinalaki ni Lola Valeria para maging isang masamang tao. Kapag nalaman ni Lolang namahiya ako sigurado akong hindi siya magiging masaya. "Sure ka po ba, Ate? Baka kailangan mo ng tulong ko?""I can do it Irene. Just cancel my meeting tonight then you can go home too. Ako na ang bahala dito."Ako na ang bahalang magpalayas sa malignong nagpapang

"Mummy!" My son cheered merrily as soon as he enters the room but his smile faded when he saw that someone is with me."Why are you crying, Mom?" He paused. His face turned serious as he shifted his gaze at the man who is kneeling in front of me. He's my snob and not so friendly son, Chase. Beside him is his twin sister Cyrene. Yes, I gave birth to twins. Chase Nicollo and Cyrene Nicollete.Chase then held her twin's hand and cover her like he's protecting her from the man in front of them. "Who are you?" He asked in a serious tone. He is now looking at intensely, brows furrowed and lips are purse at the man who is now holding his chest and catching his breath. Sa tingin pa lang ng anak ko, alam ko ang hindi nito nagugustuhan ang tagpong nakikita niya. On the other hand, Cy is just looking at the man innocently. "Who is he Mum?" He asked me before throwing a glance at him. Tinitigan niyang mabuti ang mukha nito saka bumalik ang tingin sa akin na nakakunot ang noo. " Why is he k

"Don't worry about the kids, kaming bahala." Napangiti ako pagkatapos mabasa ang mensahe ni Ate Fyre sa akin. Hindi sila bumalik ni Kuya Derick ng Maynila, sa halip pinasundo nila ang mga anak nila para may kalaro ang mga bata. May kambal ding anak si Kuya Derick at Ate Saph, si Dirck at Delvin. So ngayon, nag-e-enjoy ang mga bata sa stay nila sa hacienda. Naninibago pero masaya sa mga bagay na ngayon lang nila na experience. Ngayon lang sila nakasubok na maligo sa ulan, maglaro sa putik, mag-akyat sa mga puno, magbahay-bahayan at marami pang iba. Nagkita na si Lola at ang mga bata, pinasundo namin siya nung dumating kami at araw-araw din itong pumupunta sa hacienda. Maybe this week kapag maayos na ang lahat, lilipat na kami ng mga bata dito sa bahay ni Lola. So far, wala pa ring Hunter ang nagpapakita sa amin. It's been three days. Pero balita ko pinahigpitan din ni Kuya Derick ang security ng buong hacienda. Hindi ako sigurado pero wala atang pinapapasok na Sandoval si Kuya Der

"Mum?"Chase entered the house while holding Cyrene's hand. They walked past the old woman who is still kneeling on the floor. "I'm sorry if we followed you Mummy but Colet is crying. She's looking for you."Pagtingin ko sa ginang, kita ko ang kalituhan sa mga mata niya habang palipat lipat ang tingin sa mga bata. Kita ko ang sakit at pagsisisi at walang ampat ang pagtulo ng mga luha niya. Pagkatapos nagtatanong ang mga mata niyang tumingin sa akin. "Sky?"Sumulyap ang mga bata sa kanya pagkatapos binalik nito ang tingin sa akin. Si Chase, masungit ang anyo at magkasalubong ang mga kilay. "Are you okay Mummy?" May halong pag-aalala ang boses ni Chase pero si Cyrene ay hindi inaalis ang tingin sa ginang na ngayon ay lumalakas na ang mga hikbi.Mabilis kong pinunasan ang luha sa aking pisngi pero nag-uunahan pa rin ito. Tumango ako, pinantay ko ang katawan sa kanila at pinatingin sila sa akin. Lalong kumunot ang noo ni Chase. Binalingan niya ng tingin ang ginang na ngayon ay lalong l