All Chapters of Played by Mafia & Billionaire : Chapter 101 - Chapter 110

Ang buhay ni Alfa sa Pilipinas ay biglang nagbago, isang mapait na pag-ikot ng kapalaran na nag-iwan sa kanya sa gitna ng kawalan ng kasiguruhan. Ang mga maingay na kalsada ng Maynila, dating puno ng buhay, ay naging isang malupit at hindi magpapatawad na tanawin. Ang init ng kanyang pamilya, ang kaginhawaan ng tahanan, ay biglang nawala sa isang iglap, pinalitan ng malamig na katotohanan ng pagiging walang-tahanan. Ang pagnanakaw ng kanyang cellphone at pera, isang mapanakit na gawa na hindi lamang nagnakaw ng kanyang mga ari-arian kundi pati na rin ng koneksyon niya sa mundo, iniwan siyang lubos na nag-iisa. Hindi niya natanggap ang balita ng pagbagsak ng eroplano, ang isa na kumitil sa buhay ng kanyang mga magulang. Nanatili siyang walang kamalayan sa kanilang kapalaran, umaasa na sila ay nasa isang ligtas na lugar, naghihintay para sa kanya. Ang mga araw ay naging linggo, ang mga linggo ay naging buwan. Naglakbay si Alfa sa mga kalsada, ang kanyang sikmura ay nagugutom, ang ka

ALFA POINT OF VIEW. LIMANG TAON. Limang taon na rin ang nakalilipas buhat nang mangyari ang pagkabangga sa akin ng kotse na nagdulot sa akin ng malaking pinsala. Tatlong buwan akong namali sa Ospital upang magpagaling ng mga nabali kong buto pero ang higit na napinsala sa akin ay ang aking mga alaala. Buhat kasi nang gumaling ako mula sa aksidente ay wala na akong maalala sa tunay na pagkakakilanlan ko. Ni hindi ko nga masagot ang doktor kung saan ako nakatira o ano ba ang pangalan ko. Ang sabi naman ng mga nagsugod sa akin sa Ospital ay isa daw akong pulubi na pagala gala sa daan. Sa kalye lang daw nila akong nakikitang natutulog. Ibig sabihin, wala akong pamilya at wala rin pa lang kwenta ang buhay ko dati kaya parang ayoko na rin pa lang alalahanin. Kaya naman nahabag sa akin ang mga doktor na tumingin sa akin. Tinulungan nila akong magkaroon ng maginhawang buhay. Inirekomenda nila ako sa isang kakilala at ipinasok bilang tagalinis. Sa Grand Manila Hotel. Nakiusap na rin ako

Iniintindi at naiintindihan ni Alfa kung bakit ganoon na lang ang pinapakitang kabaitan sa kaniya ng isa nilang guest na nagngangalang Xander. Ito ay dahil kamukha niya raw ang girlfriend nito na matagal nang patay. noong una ay natatakot pa siya dito dahil sa pamamaraan ng pagtingin sa kaniya nito ngunit katagalan ay napatunayan ni Xander na wala siyang masamang intensyon dito maliban sa gusto niya itong maging kaibigan. Palagi niya itong nirerequest sa head at pinapapunta sa kwarto niya para kunwari ay may ipapalinis pero ang totoo ay sabay silang kumakain. Nagkukuwentuhan ng kung ano-ano at kung minsan ay pinagpapahinga. Hindi masyadong binibigyan ng kahulugan ni Alfa ang mga kabutihang ipinapakita ni Xander sa kaniya at itinatatak niya lang sa kaniyang isipan na kaya ganito ito sa kaniya ay dahil naalala nito ang yumao nitong nobya sa kaniya. Basta si Alfa, pagkatapos niyang pumunta kay Xander ay ginagawa niya pa rin ng maayos ang kaniyang trabaho bilang tagalinis. Tunay

ALFA CRUZ POINT OF VIEW Nakakalito ang mundo sa paligid ko, puno ng mga panaginip na dulot ng lagnat at sakit ng ulo. Ang huling bagay na naalala ko ay ang patuloy na pag-vibrate ng aking telepono, isang text mula sa isang taong nagngangalang "Xander" na nagtatanong kung okay lang ako. Hindi ko man lang namalayan na may sakit pala ako hanggang sa hindi ko na kinaya ang sakit ng aking ulo. At doon siya, si Xander. Isang lubos na estranghero, na siyang nagmalasakitsa akin, at inaalagaan ako na para bang matagal na naming kilala ang isa't isa. Nagdala siya ng sopas, mga gamot, at isang tahimik at nakakagaan na presensya na kaiba sa ingay ng aking lagnat na isipan. Hindi niya ako itinuring na mahina o walang kakayahan, kundi bilang isang taong nangangailangan ng kaunting dagdag na alaga. Siya ay mahinahon sa aking mga walang kabuluhang pag-uusap, tumatawa sa aking walang kabuluhang mga biro, at kahit nagawa pa niyang patawanin ako kahit na ako ay parang nalulunod sa aking kalungkuta

"Tama na! Ano ba kayo? sa tingin niyo, sa ginagawa niyong 'yan, hindi ako mapapahamak? Nagtratrabaho ako ng maayos dito tapos issue pa sa inyo ang kung sino o kanino ako dapat na maglinis?" Galit na pagsaway ni Alfa sa dalawang nagpapalabasan ng tapang sa harap niya. Mga seryoso nang nagkakasakitan. Mabuti at mga natigil ang mga ito matapos na sumigaw ni Alfa. Nakukuha ni Alfa na ang dalawang ito ay gustong mapalapit sa kaniya dahil nangyari nga na 'kamukha niya daw' ang isang babaeng nagngangalang Alfa na siyang malapit sa dalawang ito. Dalawang guwapong nagpapatayan para lang ipaglinis niya ng kwarto. Naiintindihan din ni Alfa na hindi lang basta paglilinis ang pinag-aawayan ng mga ito kung hindi ang atensyon niya. Pareho itong gustong mapalapit sa kaniya. Hindi alam ni Alfa kung dapat niya ba itong ikatuwa. Dalawang makisig at guwapong lalaki ang gustong pumasok sa buhay niya. Hindi niya akalain na ganito pala siya kaganda para pag-agawan ng dalawa. "Umalis ka na, Xander!