All Chapters of Mr. Arrogant (Series 3: Drake Sanchez): Chapter 11 - Chapter 20

DRAKE: Napansin ko, ang sasakyan na nagtangkang kumidnap kay Justine. Nakaabang sila sa labas. Kawawa naman ang babaeng ito, kung mapupunta kay Ernesto! Kaya minabuti kong pumasok sa bar, at kausapin si Justine. Kaagad ko namang nakita si Gab. "Drake, napasyal ka ulit? nasaan ang mga pinsan mo?" tanong niya sa akin. "Gusto ko lang sanang kausapin si Justine." Nangunot ang kanyang noo sa sinabi ko, "Si Justine? bakit naman?" "Basta, mahalaga lang ang pakay ko. Palabasin mo muna siya saglit." "Oh-eh -eh sige," nagtataka marahil si Gab, dahil hindi naman kami close ni Justine. Hindi malayong pumunta si Ernesto dito, makuha lang ang gusto niya. At ang mga tao dito ay walang magagawa sa matandang iyon. Tinititigan ko ang paa ng lamesa, ng makita ko ang pares ng sapatos na nasa harapan ko, si Justine. "Anong kailangan mo?" tanong niya sa akin. "Kailangan mong makaalis sa lugar na ito," tumayo ako sa harapan niya. "At bakit naman?" nakataas ang kilay niya habang nakatingin sa akin

Maaga akong nagising kinabukasan. Alas singko. Sumilip ako sa pinto, natanaw ko ang magulang ni Drake na nagkakape na sa lamesa. Nagulat pa ako, ng bumukas ang pinto ng kwarto ni Drake. Bagong ligo na ito. "Anong ginagawa mo diyan?" tanong niya sa akin. "Wala naman, naulinigan ko lang na parang may nag uusap," pagdadahilan ko sa kanya. Nangunot ang noo niya, "paano mo sila mauulinigan, ang layo ng lanai dito," sagot niya sa akin. "Bakit-- bakit ang aga niyong gumising?" paglilihis ko sa usapan. Baka magalit pa siya sa akin eh. "Military time, bakit? kumakain na kami dito ng alas sais," sagot niya sa akin, "kaya ikaw, maligo ka na at magbihis. Walang bisi bisita dito sa amin." Nagmamadali akong bumalik sa kwarto, saka naligo. Binilisan ko lang at baka mainip sa akin ang mag anak. Pagbaba ko, kumakain na sila. "Oh, hija, bakit ang aga mong bumaba?" magiliw na tanong sa akin ng kanyang mommy. "Ah, hindi na po ako makatulog," kimi kong sagot. "Ipapahatid kita sa driver

"Kahit busy, napagbigyan niya tayo ngayong araw, ang nag iisang heathrob na tinitilian hindi lang ng mga teens, pati mga moms!! Mr. Drake Sanchez!!!!" pakilala ng aming host kay Drake. Lumabas ito at kumaway kaway sa lahat ng naroroon. Hindi ko siya tinitingnan. Ayokong isipin ng iba, na magkakilala kami. "Kumusta kayong lahat?!!" sigaw niya, na halis magpasabog ng aking tenga sa lakas ng tili ng mga tao sa paligid. "It's an honor to be here, pangarap ko talagang maging judge ng mga ganitong palabas, lagi kasi akong host." nagtawanan ang mga audience. "Well, Drake, ano naman ba ang criteria ng mananalo para sayo?" tanong ng host sa lalaki. "Yung beauty, na lahat naman sila ay meron, magkakatalo na lang sa attitude at intelligence," masayang sagot niya. "Ngayon, mag umpisa na tayo, thank you Mr. Drake Sanchez. And now, ito na, ang ating mga nag gagandahang dilag!" Anim kaming lahat, at ako ay pang number 5. Isa isa kaming lumalapit kay Drake. Nung turn ko na, tiningnan niya a

GLASS wall ang sumalubong sa akin, na halos kita ang kabuuan ng Baguio. Familiar ang structure na ito sa akin, ang design, hindi ko lang mawari kung saan. Inisip ko itong mabuti. Lumapit ako sa glass wall na matatanaw ang kalakihan ng Baguio at mga strawberries na namumula."Dito kita dinala," narinig ko ang baritonong tinig ni Drake, "dahil alam kong magiging Familiar ka sa lugar na ito, kahit hindi ka pa nakakarating.""Paanong--" naguguluhan ako sa sinasabi niya."Noong sabihin ko sa daddy, na ikaw ang nanalo sa contest ng university niyo, na sa Manila lang naman sana tayo, sinabi nila sa akin, na dito kita dalahin.. Design ito ng daddy mo."Namangha ako. Sinasabi ko na nga ba, nakita ko na ito, sa sketch at sa computer ng daddy ko. May isa daw espesyal na kaibigan ang nagpapagawa nito sa kanya. Napangiti na lang ako. Ganon siguro kamahan ng tatay ko si tita Leona. Ganitong ganito talaga iyong nakita niya."Ang ganda.." naibulalas ko na lang."Nalaman ko din, na marami kaming buil

"Bahay natin ito?" masayang masaya kami ni Bettina, ng makita ang aming bagong bahay. "Oo, tig isa na kayo ng kwarto ni Bettina," sabi ni tita Bernadeth sa amin, "sige na, mamili na kayo ng kwarto niyo, pero ang masters, siyempre, sa amin ng daddt niyo." "Woooh," tumakbo kami paakyat ng mga kwarto. "Ito ang sa akin," sabi ni Bettina na pinili ang kwarto sa sulok. "Sigurado ka na ba diyan?" tanong ko sa kanya, "baka kapag nakapili na ako ng room, saka mo sasabihing ayaw mo diyan." "Ito na ang sakin, promise ate. Mommy, ito ang sakin," itinuro pa niya kina tita ang napili niya. "Nagcheck ka ba ng buong room?" tanong ni tita Bettina sa kanya. "Nope, pero dito na ako talaga," humiga siya sa kama. "Ikaw, anak, nakapili ka na ba?" tanong ni daddy sa akin. "Titingnan ko pa po yung dalawa," sagot ko sa kanya. Una kong tiningnan ang isang kwarto, na mas maliit sa kwartong napili ni Bettina. Maganda din iyon. Kulay powder pink ang pader. Pero mas nagustuhan ko ang cool na hi