All Chapters of Melting The CEO's Cold Heart: Chapter 141 - Chapter 150

"Hello Dad?" "Where are you? Bakit ka umalis nang hindi man lang nagpapakilala sa mga shareholder and investors natin? What the hell are you thinking?" Napakagat-labi si Keirah habang pinapakinggan ang sermon ng kanyang ama sa kabilang linya. Nalibang yata siya sa oras at hindi niya namalayan ang paglipas nito. "What's wrong?" tanong ni Alexander nang magbaba na siya ng cellphone. "Sinesermunan ako ng Daddy ko." "What? Ihahatid na kita. I'm sorry, napahamak pa yata kita." Nagmamadaling tumayo si Alexander at inalalayan siyang makatayo. Pinigilan niya ito at natatawang binalingan. "Geez. I'm already twenty-six, Alexander. Turning twenty-seven this year. Kaya ko na ang sarili ko. Kaya ko na rin i-handle ang sermon ng isang Benavidez." Nagpantay ang kilay ng binata habang nakatitig sa kanya. Natatawa ito. "Seriously? Lasing ka ba? Kaunti lang naman ang nainom mo ah." "Hindi ako lasing 'no," tanggi ni Keirah. Sabihin na niyang nakailang inom rin siya ng wine, pero alam

"Ahhh..." sinusubuan ni Lorraine ng hotdog si Matmat ngunit panay lang ang iling ng bata. "Ako na nga. Tinatakot mo kasi eh," ani Keirah na kanina pa nanonood sa ginagawa ng mga ito. "Ayaw talagang kumain, Keirah," ani Lorraine saka umusog ng upuan para bigyang daan siya. "Mat, say ahhh," aniya habang minumwestra ang hotdog malapit sa bibig ng bata. "I don't want to eat po." Bumuntong-hininga na lang silang dalawa nang hindi nila ito napilit. "See?" ani Lorraine. Makahulugan na lang silang nagkatinginan ni Lorraine saka parehong umiling. Maya-maya naman ay nakatulog na si Matmat. Siya namang dating ng mga magulang nito galing sa pag-gogrocery. "Salamat sa pagtingin kay Matmat ha. Pagod na kasi kaya hindi na namin sinama," ani Melanie habang inaayos ang mga pinamili. "Okay lang," aniya. "Mga babaita, mauuna na 'ko ha. May trabaho pa 'ko eh, baka sesantihin na ako ng jowa mo," paalam ni Lorraine na ang tinutukoy ay si Davidson. Nagkatawanan silang tatlo sa sin

"TULONG!" "TULUNGAN N'YO KO!" Namamaos na sa kasisigaw si Keirah ngunit wala pa ring lumalapit sa kanya. Namimintig na ang mga paa niya at sobrang nangangawit na rin ang mga braso niya. Nangangatog na siya sa takot, bukod sa madilim ang lugar ay napakatahimik pa ng paligid. Tanging mga kaluskusan lang na parang mga dagang naghahabulan ang naririnig niya. Idagdag pa ang tunog ng mga patak ng tubig na nakakapanindig ng kanyang balahibo. "Diyos ko! Maawa po kayo, hindi ko po alam kung nasaan ako," naiiyak niyang panalangin sa isip. Pangalawang beses na itong nangyari na may dumukot sa kanya. Una si Maureen ang may salarin, ngayon may kutob siyang ang babae pa rin ang may pakana nito. Hindi niya talaga alam kung anong kasalanan niya at kung bakit nangyayari sa kanya ang ganito. Tuluyan nang humagulgol ang dalaga. Natatakot na siyang talaga. Sa gitna ng kanyang pag-iyak, nakarinig siya ng mga kaluskos na tila mga hakbang na papalapit sa direksyon niya. Tinuyo ni

"Calm down, Keirah. 'Wag kang umiyak." "H-hayop ka! Sinasabi ko na nga ba k-kahit kailan hindi ka mapagkakatiwalaan!" patuloy na iyak ni Keirah. "W-Why are you doing this? A-Anong kasalanan ko sayo?" Lumong-lumo si Keirah sa mga oras na 'to. Wala siyang lakas. Kahit na ang pagsasalita ay nakakapagod. Hinahabol niya ang bawat paghinga. Hindi niya makayanan ang nangyayari. Lalo na ngayon, nasa harapan niya si Leo kasama ang Uncle ni Davidson. Hindi n'ya alam kung anong koneksyon ng mga ito. Isa lang ang alam niya, magkakampi ang mga ito. "A-anong kasalanan ko sayo, Leo?" "Hmm, wala kang kasalanan, Keirah. Ang kasalanan mo lang, mali ka ng minahal. Dapat kasi ako lang," anito at nagpalakad-lakad sa harapan niya. "Ako lang dapat ang mahal mo." "Yon lang? Niloko mo ko Leo! Pinaglaruan! Tapos sasabihin mo sa'kin ngayon, na dapat ikaw lang ang mahalin ko?! Nahihibang ka na!" Akmang sasampalin siya ni Leo ngunit inilag niya ang sarili. "HAYOP KA! WALA KANG KASING

Three years later... Gumraduate silang magkasama ni Leo. Walang problema. Masaya naman silang dalawa sa piling ng isa't isa. Nakalimutan na rin ni Keirah ang mga nangyari sa high school. Ang mahalaga sa kanya ngayon ay kasama niya ang mahal niya. Magkakaibigan pa rin sila. Kahit si Eunice ay kasa-kasama pa rin nila sa mga get-together. Naging bestfriend niya na nga rin ito. Wala rin siyang nakikitang kakaiba kay Leo kapag magkakasama sila nila Maureen. Parang wala nga talagang nangyari. Pinanatag na lang niya ang kalooban niya. Hanggang isang araw... "Akira, ang tito Robert mo, patay na." "PO?" Nagulat siya sa balitang 'yon. Ang tinutukoy ng Daddy niya na tito Robert ay ang ama ni Maureen na kasosyo rin nila sa negosyo. "A-Ano pong kinamatay?" "Cardiac arrest." "Paanong nangyari yon? Napakalakas ni tito Robert!" Kaagad niyang pinuntahan si Maureen. Totoo nga ang balita. Patay na ang Daddy nito. Nadatnan niya si Maureen na lumong-lumo. Daddy na lang a