All Chapters of สตรีขี่ม้าออกศึก: Chapter 761 - Chapter 770

ฮูหยินผู้เฒ่าป๋อผิงซีไม่ใช่คนไมเธอรู้่รู้ความ นางรู้ดีว่าลูกสาวตนเองมีนิสัยอย่างไร แต่เมื่อเห็นนางกลับมาพลางร้องไห้ในขณะตั้งท้องอย่างนั้นก็อดใจอ่อนลงไม่ได้เพราะช่วงนี้นาง ชไม่ก่อปัญหาใดๆ เลย เรื่องในอดีตก็ถือว่าผ่านไปแล้ว ผู้เป็นแม่จะคิดเล็กคิดน้อยกับลูกตนเองได้อย่างไรดังนั้น หลังจากได้ยินหวังชิงหลูพูดว่าจ้านเป่ยว่างละเลยนาง และนางกลับบ้านพ่อแม่ทั้งๆ ที่ยังตั้งท้องอยู่กลับไม่สนใจใยดี นางเลยส่งคนไปตามหาลูกสะใภ้มา เพื่อให้ช่วยหาทางออกมาจัดการเรื่องระหว่างนางกับสามีนางเมื่อนางจีมาถึง นางหลานจากห้องสองก็นั่งอยู่ในห้องของฮูหยินผู้เฒ่าแล้ว"พี่สะใภ้มาแล้ว!" นางหลานยืนขึ้นและแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก ถ้าพี่สะใภ้ยังไม่มา นางก็ต้องหาทางหลบหนีแล้วนางจีพยักหน้าให้นาง แล้วคารวะต่อฮูหยินผู้เฒ่า "คารวะท่านแม่เจ้าค่ะ""อืม เจ้ามาพอดีเลย" ฮูหยินผู้เฒ่านั่งอยู่บนที่นั่งหลักด้วยสีหน้าจริงจัง ข้างๆ นางคือหวังชิงหลู ซึ่งยังคงร้องไห้อยู่ เนื่องจากหวังชิงหลูกำลังตั้งครรภ์ นางแค่เรียก "พี่สะใภ้" แล้วไม่ได้ยืนขึ้นไหว้นางนางจีนั่งลง เงยหน้าขึ้นมองหวังชิงหลู แล้วถามโดยแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลย "คุณหน

ซ่งซีซีไม่รู้ว่าหวังชิงหลูกลับบ้านพ่อแม่ของนางแล้ว นางมาเพราะมีเรื่องจะบอกนางจี เหตุผลที่เลือกมาตอนกลางคืนก็เพราะนางต้องจัดการคดีในตอนกลางวันนอกจากนี้ จวนป๋อผิงซีไม่มีการติดต่อใกล้ชิดกับจวนองค์หญิง ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องไปเยี่ยมเยียนเพื่อซักถาม หากมาในระหว่างวัน งั้นต้องนำกองกำลังเมืองหลวงไปด้วยเหมือนกับการไปจวนอื่นๆ มิฉะนั้นจะถูกมองว่าได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างออกไปเมื่อเห็นซ่งซีซีอย่ในชุดสตรีและไม่ใช่เครื่องแบบข้าราชการ นางจีก็โล่งใจเล็กน้อยและพูดอย่างสุภาพ "คารวะพระชายา คารวะคุณหนูเสิ่น!""คารวะฮูหยิน!" เสิ่นว่านจือชอบนางจีเป็นพิเศษ แม้ว่าวันนี้นางจะเหนื่อยมาก แต่เมื่อได้ยินซีซีจะไปจวนป๋อผิงซี นางก็เลยตามนางมา"เชิญนั่งเร็วๆ !" นางจีทักทายด้วยรอยยิ้มและสั่งให้คนรับใช้นำน้ำชามาให้หลังจากนั่งลงแล้ว นางจีก็พูดว่า "ถ้าพระชายามีอะไรแค่ส่งคนมาบอกข้าจะไปหาเองเลย ทำไมต้องให้พระชายามาด้วยตนเองเล่า""ฮูหยินไม่จำเป็นต้องเกรงใจเช่นนั้น ที่ข้ามาวันนี้เพื่อบอกเจ้าสักสองสามคำ" ซ่งซีซีเหลือบมองผู้คนที่รออยู่ห้องโถงหลัก "ให้พวกเขาออกไปได้ไหม"นางจีขยิบตาให้จินซิ่ว จินซิ่วพูดทันที "ทุกคนออ

จินซิ่วก้าวไปข้างหน้าทันทีเพื่อพยุงนางพร้อมกับหงเอ๋อร์ และพูดว่า "หมอบอกว่าคุณหนูไม่ควรเคลื่อนไหวมากเกินไป รีบกลับไปพักผ่อนเถอะ แค่ให้ฮูหยินไปส่งพระชายาก็พอ ท่านไม่ต้องไปส่งด้วย"คำว่า "พระชายา" ทำให้หวังชิงหลูกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง นางตระหนักว่าตนเองหุนหันพลันแล่นไป ถ้าพี่สะใภ้ต้องการพูดถึงเรื่องของนางจะให้ซ่งซีซีมาถึงที่ได้อย่างไร เกรงว่ามาเพราะการกบฏขององค์หญิงใหญ่นางรู้สึกอึดอัดใจมากและวุานวายใจ จากนั้นไหว้ให้กับซ่งซีซีอย่างขอไปที่ก่อนจะจากไปซ่งซีซีและเสิ่นว่านจือมองหน้ากัน นางเป็นบ้าอะไรอีก?ขณะที่นางจีส่งพวกนางออกไป เสิ่นว่านจือก็ถามว่า "นี่ก็ดึกแล้วทำไมคุณหนูของพวกเจ้ายังอยู่นี่ล่ะ กลับมาพักที่บ้านพ่อแม่เหรอ ทะเลาะกับสามีงั้นเหรอ"ไม่ใช่ว่าเสิ่นว่านจืออยากรู้อยากเห็น เป็นเพราะหวังชิงหลูชอบหาเรื่องจริงๆ เมื่อกี้จู่ๆ ก็พูดอย่างก้าวร้าว บอกว่าเรื่องกับจ้านเป่ยว่าง เห็นๆ อยู่ว่าต้องเกี่ยวข้องกับซีซี นางเลยถามอย่างนั้นนางจีรู้ดีว่าไม่ควรเปิดเผยความอัปลักษณ์ของครอบครัวต่อสาธารณะ แต่พวกนางทุกคนรู้ถึงธาตุแท้ของหวังชิงหลู ดังนั้นจึงอาจพูดตรงๆ ว่า "ต้องมาขายหน้าต่อพระชายาและคุณห

เซี่ยอวี้นเอียงหัว หยุดหัวเราะ และพูดอย่างจริงจัง "ก็อาจารย์หยู ในจวนของเจ้าทำหน้าที่ติดต่อกับข้ามาโดยตลอดไง เจ้าลืมไปแล้วเหรอ? เจ้าบอกว่าเจ้าไม่สามารถแสดงตนได้ ไม่งั้นเดี๋ยวโดนคนอื่นมาจับจุดอ่อนได้ ดังนั้นครั้งแรกที่เจ้าบอกข้าว่าเจ้าต้องการก่อกบฏ เรื่องทั้งหมดก็มอบให้อาจารย์หยูมารับผิดชอบ เจ้าไปนำตัวอาจารย์หยูมาสอบสวน ให้ใช้วิธีทรมานสุดๆ เลย เช่นนี้ก็รู้ความจริงแล้วนี่ ใช่แล้ว หลังจากเจ้ากลับมาจากสนามรบ และคนที่รับผิดชอบติดต่อข้านอกจากอาจารย์หยูแล้ว ยังมีซ่งซีซี อาวุธเหล่านั้นก็เป็นนางที่ให้นักรบจากแวดวงการต่อสู้ให้ส่งมามิใช่หรือ จับตัวนาง สอบสวนให้ดีๆ นางก็จะยอมรับแน่ๆ"นางพูดพลางยิ้มกว้าง "แต่ถ้าเจ้าไม่สอบสวนพวกเขาอย่างหนักหน่วงด้วยวิธีรุนแรง งั้นเจ้าก็ทำกับข้าไม่ได้เช่นกัน นั่นเป็นการปฏิบัติที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ ข้าชี้แจงว่าเจ้าคือผู้ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ เจ้าไม่สามารถรับผิดชอบต่อคดีนี้ได้ เปลี่ยนคนมาทำเถอะ"เซี่ยหลูโม่กล่าวว่า "เจ้าไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลังจากที่ฝ่าบาทอ่านคำสารภาพของเจ้าแล้วพระองค์จะตัดสินเอง หากพระองค์คิดว่าจำเป็นต้องเปลี่ยนคน งั้นคนที่มาสอบสวน

ซ่งซีซีผลักท่านหญิงเจียอี้ไปข้างหน้าและปล่อยนางไป แต่ในขณะเดียวกันก็พูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแส "ข้าถามอะไรเจ้าก็ตอบไป หากไม่ให้ความร่วมมือ จะไม่มีโอกาสครั้งที่สาม ข้าจะนำเจ้ากลับไปที่หอต้าหลี่โดยตรง แม่ของเจ้าถูกลดระดับเป็นสามัญชนแล้ว ฮ่องเต้ยังคำนึงถึงความสัมพันธ์กับเจ้าไว้ฐานะท่านหญิงให้เจ้า หากเจ้าปฏิเสธที่จะให้ความร่วมมือ งั้นเรื่องที่เจ้าสังหารหวงชุนเหยียนก็จะเข้าหูฮ่องเต้ เป็นถึงท่านหญิงกลับฆ่าชีวิตคน ข้าจะดูว่าใครจะช่วยเจ้าได้อีก"มือซ้ายของท่านหญิงเจียอี้หลุด และความเจ็บปวดทำให้นางหลั่งน้ำตา แม้ว่าในใจของนางจะเกลียดซ่งซีซีเข้ากระดูกดำ แต่นางรู้ดีว่าอีกฝ่ายเป็นคนคำไหนคำนั้น ร้ายกาจมากโหวผิงหยางก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยนางนั่งลง แล้วพูดอย่างเฉยเมยว่า "ใต้เท้าซ่งทำงานตามคำสั่ง นางถามเจ้าอะไร ตอบคำถามไปก็พอ"เขาไม่ได้สนใจใยดีกับท่านหญิงเจียอี้เลยแม้แต่นิด แต่ถ้านางจะถูกพาตัวไป ก็ต้องให้เขาออกหนังสือหย่าก่อน จะให้นางถูกนำตัวไปสำนักรัฐโดยใช้ในนามฮูหยินโหวผิงหยางไม่ได้เด็ดขาด"ข้าไม่ได้ฆ่านาง!" ท่านหญิงเจียอี้คำรามด้วยความโกรธ "ข้าแค่ให้คนรับใช้ตบนางสักสองสามฉาดเอง นางชนกำแพงตาย"นางย