All Chapters of The Tycoon's Twins: Chapter 41 - Chapter 50

“Careful,” he said.She forced herself to smile and nod her head. Gusto niyang magsalita ngunit may kung anong bumabara sa kanyang lalamunan habang inaalala ang kanilang naging usapan kanina. It’s about that business she used to run.And suddenly, she started missing her father. Nakalimutan niyang ito nga pala ang kanyang gagawin sana sa pangalawang araw niya sa Pinas. Ngunit sadyang masama ang ugali ng pagkakataon dahil lagi siyang pinapatawag ng binata sa opisina at ngayon ay na sa Pampanga.“Thank you,” she said as soon as she settled inside his car.Tipid itong tumango at sinarado na ang pinto. Sinuot niya naman ang kanyang seatbelt at saktong kumabit ito ay siyang pagpasok ni Rhett sa loob ng sasakyan. Umiwas siya rito ng tingin at tumingin sa labas ng bintana.Hindi maalis sa kanyang isipan ang naging usapan nila. She’s been dying to know how her stepmother and stepsister have been after she left them years ago. Gusto niyang malaman kung ano na ang buhay ng mga ito ngayon at kun

She was staring at the road in front of her. Hindi niya alam kung magsasalita ba siya o mananatiling tikom ang bibig. Gusto niya itong tanungin sa ibig nitong sabihin kanina ngunit ayaw niya namang sirain ang mood na meron sila ngayon.“Why are you so silent?”Wala sa sarili siyang napatingin kay Rhett nang magsalita ito. Napalunok muna siya at nag-iwas ng tingin. Hindi niya alam kung paano sagutin ang tanong na ‘yon na alam niyang may sagot ang binata. She wanted to ask something but she’s too shy to ask him.“Wala naman po,” she said. “Inaantok lang ako.”He nodded his head and didn’t ask further question. Muli na naman silang binalot ng nakakabinging katahimikan at wala na ni isa sa kanila ang may balak na basagin ‘yon. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at napayuko.Pinikit niya ang mga mata at sumandal sa gilid ng windshield. Siguro’y mawawala ang awkwardness kung magpapanggap siyang tulog, ‘di ba? Baka hindi na ma-awkward si Rhett o hindi kaya ay hindi na siya makaramdam ng

“Malayo pa po ba tayo?” mahinang tanong niya.Hindi umimik ang binata kaya naman ay napalabi na lang siya sa kanyang sarili. Tumingin siya sa labas ng bintana at humugot ng malalim na hininga. She doesn’t know where they’re going. Hindi rin siya sinasagot ni Rhett.Kanina pa sumasakit ang kanyang pang-upo dahil sa mahabang biyahe. Hindi na niya alam kung nasaang lupalop na sila ng Pampanga naroroon, o kung na sa Pampanga pa rin ba sila hanggang ngayon. She’s clueless.Napatingin siya sa kanyang phone at agad na nanlaki ang kanyang mga mata nang makita niyang nagkaroon ng kaunting signal ito. She immediately turned on her data and checked her social media account where Yuen used to text her whenever she’s out of the country.At hindi nga siya nagkakamali. May mensahe nga ang binata sa kanya. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at binuksan ang kanilang convo. Saglit pa siyang napahikab habang nagbabasa sa mga message na sinned sa kanya ng kaibigan. Hindi lang kasi ‘yon isa o dalawa.

Umihip ang malamig na hangin dahilan para yakapin ni Alana ang sarili. She’s sitting on a camping chair in front of the bonfire they made a while ago. Wala si Rhett dahil busy pa ito sa paghahanap ng kahoy habang siya ay prenteng nakaupo lamang.I mean, bakit naman siya tutulong in the first place, ‘di ba? It’s not like ginusto niya ang magpunta sa masukal na bukid na ito at dito magpalipas ng gabi. Camping on a hike is not even part of her bucket list or even her vocabulary.“You really don’t want to help me, huh.”Ngumuso lang siya rito at umirap. Binaba ni Rhett ang mga kahoy sa gilid ng bonfire at tumingin sa kanya. She looked away to avoid his gaze. Wala siyang pakialam kung ano ang iisipin nito. Hindi niya naman ginusto ang magpunta rito, e. Gusto niyang humiga sa isang komportableng kama ngunit hindi niya magawa dahil nandito sila.How she wish someone with chopper would come over and get her. Gusto niyang umuwi.Nagdagdag ang binata ng dalawang piraso ng kahoy sa bonfire saka

“Rhett…” she whispered.Nakatingin siya rito gamit ang inaantok niyang mga mata. So as Rhett. Nakatitig din ito sa kanya gamit ang mapungay nitong mga mata. Naramdaman niya ang panunuyo ng kanyang lalamunan sa ginawa ng binata. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at humugot ng malalim na hininga.“Alana,” he whispered as he caressed her cheek. “Do you even know how much you drive me mad?”Wala sa sarili siyang napatitig sa labi nito. Alam niya sa sarili niyang kailangan niyang itulak ang binata at umalis. Ngunit nang maramdaman niya ang kamay nitong hinahaplos ang kanyang beywang ay para bang nanindig ang buong balahibo sa kanyang katawan.Muling bumaba ang ulo ni Rhett. And to her surprise, she anticipated for his lips to touch hers. His lips landed at the corner of her lips and moved to her cheeks, and down to her neck. Kusang pumikit ang kanyang mga mata at hinayaan si Rhett sa gusto nitong gawin sa kanyang katawan.Alam ni Alana sa sarili niyang mali ito. She’s hooking up with