All Chapters of The Tycoon's Twins: Chapter 31 - Chapter 40

Ngumuso siya at humugot ng malalim na hininga. Habang abala siya sa pagguguhit ay hindi niya napansing nagsisimula na palang pumatak ang ulan. Hindi naman malakas dahil kahit sa malakas na pag-ulan ay kitang-kita niya pa rin ang sikat ng araw. It’s raining and sunny at the same time.Nagbaba siya ng tingin sa kanyang ginuguhit at muling ngumuso. Wala man lang sumilip sa kanya sa silid na ‘to para magtanong kung anong gusto niyang kainin. Sana talaga ay sumang-ayon na lang siya sa sinabi nung babaeng kausap niya kanina. E ‘di sana may pagkain siya ngayon dito.“Wala bang tatanong sa ‘kin kung nagugutom ako?” wala sa sarili niyang tanong habang nakatingin sa pinto.Inis niyang binitiwan ang kanyang hawak na lapis at humiga sa kama. Gustuhin niya mang lumabas ng silid ngunit baka sungitan na naman siya ng masungit niyang amo na para bang ipinaglihi sa sama ng loob.Humugot siya ng malalim na hininga at pinikit ang mga mata. Gutom na gutom na siya ngunit ang bahay na ito ay para bang sepa

Tahimik siyang kumakain habang nakatitig sa labas ng glass wall. Hindi pa rin maalis sa kanyang isipan ang nangyari sa counter kanina. She wanted to ask him why he did that but he doesn’t seem to mind what he did a while ago. Para ngang wala itong ginawa sa kanya dahil sobrang tahimik nito.She took a very deep breath and massaged her temple. Inubos niya na lang ang kanyang McFlurry habang na sa malalim na pag-iisip. Hindi lang pala probinsya itong Pampanga. Akala niya kasi ay tulad sa mga probinsya sa Visayas o Mindanao na minsan lang ang mga fast food tulad ng fast food na kinakainan nila ngayon.Wala sa sariling dumapo ang kanyang paningin sa isang grupo ng mga estudyanteng may hawak na phone. Her eyes widened. May signal?!Agad niyang kinuha ang kanyang purse at tinigil sa pagsubo ng kanyang kinakaing dessert. Hinalungkat niya ang laman nito para sana hanapin ang kanyang phone ngunit ganoon na lang ang disappointment na kanyang naramdaman nang ma-realize niyang naiwan niya sa ibab

Her eyes widened and she couldn’t utter a single word. Hindi niya alam kung ano ang kanyang gagawin. Kung itutulak niya ba ito o sasagutin ang halik nito. But why the hell would she kiss him back?She flattened her palm against his chest and was about to push him off when he suddenly pulled her closer and kissed her even more. Sinubukan niyang itulak ito nang malakas ngunit mas lalo lang nitong nilalaliman ang halik.Wala siyang planong sagutin ito. But when he suddenly bit her lower lip make her gasp out of pain. He took it as an advantage to snake his tongue inside her mouth. Walang ibang mapagpipilian si Alana kundi sagutin ang mga halik nito.If there is one thing she noticed as they started sharing saliva, it is how good he was as he moved his lips. Sanay na sanay ito na para bang alam nito kung paano gumalaw para halikan niyang ito pabalik.“Aray!” wala sa sariling sambit niya nang kagatin nang mariin ni Rhett ang kanyang ibabang labi.She can taste the metallic blood in her lip

She roamed her eyes all over the place and looked at the man beside her. Hindi niya alam kung anong sumagi sa isipan ni Rhett at dinala siya nito rito sa isang farm. But it’s not really a farm. It’s a garden filled with different kinds of flowers.Tinakpan niya ang kanyang ilong at pilit na iniinda ang luhang gustong pumatak sa kanyang mga mata. She want to sneeze to bad. She’s allergic to pollen! Ngunit kahit na gusto nang tumulo ng luha sa kanyang mga mata ay pinipigilan niya ito.No, she will not let her allergies win this time.“Don’t you like it here?”Wala sa sarili siyang napatingin sa nagsalita at bumungad sa kanya si Rhett na nakatitig pala sa kanya. She immediately looked away, afraid that he might see the tears forming on her eyes. At alam niyang ano mang oras ay mamumula na ang kanyang mga mata.“H-hindi naman po. Maganda nga po rito, e. Sariwa ang hangin.”Lie! The truth is, gusto niya na talagang umalis at umuwi. Hindi niya na ito kaya pang tiisin sa susunod na ilang ora

“It was a good view, indeed.” Nakangiti siyang tumango sa binata at tumingin dito. “But I hope you don’t mind me asking. Why did you bring me here?”She wanted to know. Bakit bigla na lang siya nitong dinala rito. Bakit bigla-bigla na lang itong bumabait sa kanya. May ibang motibo ba ito para sa kanya o sadyang gusto lang nitong bumawi? Hindi niya alam kung alin sa dalawa.He stirred his cup of coffee and looked at her. “I just want to visit here. Why?”Umiling siya rito at humugot ng malalim na hininga. “Wala lang. Maganda kasi.”She appreciated it very much. Dito pa sila sa taas para lang tanawin ang magandang tanawin sa baba. Sa totoo lang ay gusto niyang lapitan ang mga ito katulad ng mga taong na sa baba.Pinikit niya ang kanyang mga mata at humugot ng malalim na hininga. Ang sama naman sa kanya ang pagkakataon, e ‘no. Kung alin ‘yung masarap gawin, ‘yun pa yung bawal. Nakakapikon din minsan.“How have you been?” he asked.Wala sa sarili siyang napatingin dito at kinagat ang ibab