บททั้งหมดของ ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา: บทที่ 201 - บทที่ 210

แต่ซูหวั่นก็มีฝีมือมาก ไม่เช่นนั้นแล้วนางจะทำสิ่งเหล่านี้ขึ้นมาได้อย่างไรกัน สามวันต่อมา เจ้าของร้านช่างไม้ก็มาถึงบ้านด้วยตัวเอง จากนั้นก็ส่งมอบรถนั่งคนพิการที่จัดทำขึ้น ซูหวั่นค่อนข้างพอใจ นางวางสมุนไพรในมือ ล้างมือ และเข็นรถเข็นไปรอบๆลานบ้าน ลูกกลิ้งล้อมีความยืดหยุ่นสูง ส่วนด้ามจับ

แม่เฒ่าเซี่ยงยกมือขึ้นมาตีมือที่กำลังยื่นเข้ามาของนางหลี่ พร้อมกับพึมพำออกมาว่า "ข้าไม่ต้องการให้เจ้าประคองหรอก เจ้ามันนังปีศาจ หากไม่ใช่เจ้าที่ทำเสน่ห์ใส่ซูเหลียนเฉิง ซูเหลียนเฉิงก็คงไม่ต่อต้านข้าและพ่อของเขาขนาดนี้หรอก" “ตอนนี้กลับแกล้งทำเป็นคนดี ไม่รู้ว่าจะเสแสร้งไปให้ใครดุ!” ในตอนแรกนางห

แม้แต่พ่อเฒ่าซูที่ภาคภูมิใจในความเป็นธรรม ก็ยังยืนอยู่ในสวนโดยไม่พูดอะไรสักคำและยอมให้แม่เฒ่าเซี่ยงทำได้ตามอำเภอใจแบบนี้ “ปัง!” แม่เฒ่าเซี่ยงพบกล่องไม้และโยนมันลงบนพื้นโดยตรง จากนั้นนางก็หยิบขวานเอามันออกมาผ่าโดยตรง ดวงตาของนางมีความประหลาดใจ แต่หลังจากเปิดออก นางก็พบว่าไม่มีอะไรอยู่

พ่อเฒ่าซูเคาะโต๊ะอย่างแรงแล้วพูดว่า "ถ้าครอบครัวเจ้าสามไม่โลภและสร้างกับดักใหญ่ขนาดนี้ เราจะตกอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกแบบนี้งั้นเหรอ!" “ทำไมเจ้าถึงโทษเจ้าสามด้วย เจ้าสามแค่อยากให้พวกเรามีชีวิตที่ดีขึ้นเท่านั้น มันจะเหมือนบ้านของเจ้ารอง…” แม่เฒ่าเซี่ยงเริ่มปกป้องซูฉางโซว่ ลูกที่นางคล

โดยที่พ่อเฒ่าซูและซูฉางฝูกำลังยืนยิ้มเจื่อนๆอยู่ด้านหลัง ต้าจินหยามีชื่อจริงว่าเฉียวเจิ้งอี้ และฟันซี่ด้านข้างก็ส่องแสงสีทองอย่างเปิดเผยออกมา "พ่อเฒ่าซูส่งข้าแค่นี้ก็พอแล้ว" พ่อเฒ่าซูหยุดฝีเท้าลง พยักหน้าแล้วพูดว่า "ท่านเฉียวค่อยๆเดินนะครับ" เฉียวเจิ้งอี้เพิ่งทำธุรกิจเสร็จ เขาอารมณ์ดีและ