บททั้งหมดของ ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา: บทที่ 161 - บทที่ 170

ความโกรธแวบเข้ามาในดวงตาของถังเสี่ยวจิ่ว เขารู้ว่าไม่มีใครอยู่รอบตัวเขาเป็นคนเฝ้าประตู จึงพูดด้วยความโกรธ "ท่านแม่ นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของข้า ท่านแม่แค่ดูๆก็ได้แล้ว ยังไงเสียมันก็ไม่เป็นอันตรายต่อตระกูลถังอย่างแน่นอน!" "แล้วอีกอย่าง อย่าให้ใครมาคอยสะกดรอยตามข้าและไปป้วนเปี้ยนที่บ้านของพี่อาหวั่น

ซูหวั่ เห็นแล้วว่าฟืนที่ไอ้ดำได้มานั้นไม่ยุติธรรม และพูดอย่างเย็นชา "ให้เมียของเจ้ามา นางเป็นคนตัดต้องได้รับการยินยอมจากนางเสียก่อนถึงจะเอามาขายได้" ไอ้ดำพูดด้วยท่าทีเย่อหยิ่ง "ข้าเป็นหัวหน้าครอบครัว ให้นางมาทำไมกัน?" เขาถลึงตาใส่ เขาโยนฟืนลง แล้วก็คิดที่จะมาหยิบเงินไป โดยที่เฝิงต้าแ

ซูลิ่วหลางก้มหน้าลงอย่างเขินอาย และก็รีบพยักหน้าด้วยเช่นกัน เขาสัญญาว่าเขาจะสอนโก่วต้านแน่นอน ซูหวั่นถามคำถามอื่น และซูลิ่วหลางใช้เวลาสักพักจึงจะเข้าใจ เร็วขึ้นกว่าเดิมอีกด้วย ซูหวั่นรู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก จากนั้นก็ให้ซูลิ่วหลางเข้านอนให้เร็วหน่อย เพราะพรุ่งนี้เช้าจะต้องไปตลาดตั้

ยังน้อยอยู่เหรอ? ครั้งนี้นางทำได้ห้าสิบกระปุกเลยนะ! เมื่อนับยอดรวมการสั่งล่วงหน้าจะมีทั้งหมดห้าสิบแปดกระปุก และยังมีสบู่เสริมความงามอีกสามสิบขวดอีกด้วย ของมันไม่น้อยแล้วนะ เพียงแต่ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นที่ต้องการสูง ใครอยากให้ผู้หญิงเกิดมารักสวยรักงามกันล่ะ? “เจ้าสามารถจองได้นะ ฝากท

“หมูพะโล้ค่ะ!” ซูหวั่นอยากกินมาตั้งนานแล้ว โดยเฉพาะมันฝรั่งที่ปรุงคู่กับหมูพะโล้นั้นอร่อยมาก แค่คิดก็หิวแล้ว นางหลี่ยิ้มๆ แล้วพูดว่า "งั้นแม่จะทำให้เจ้ากินนะ แม่ช่วยเจ้าปอกมันฝรั่งก่อนก็แล้วกัน" ซูหวั่นบิดขี้เกียจ และวางแผนที่จะจัดการกับบัญชีในภายหลัง ดังนั้นนางจึงไปช่วยปอกมันฝรั