All Chapters of มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว: Chapter 141 - Chapter 150

เมื่อเห็นหน้าหลีถิง หลีเอียนก็ปั้นหน้าขรึม แล้วหันไปไม่สนใจอีกฝ่ายทันทีสายตาของเย่เฟิงเองก็มองไปที่หินหยกพวกนั้น ขี้เกียจสู้ฝีปากกับผู้หญิงคนหนึ่งเวินเสี่ยวเหมิงและจางเฉิงเฟิงขมวดคิ้ว จางเฉิงเฟิงถามเย่เฟิงว่า “พี่เย่ ใครเหรอครับ?”“น้องเมียน่ะ ไม่ต้องสนใจ”เย่เฟิงโบกมือ“แหวะ! ใครเป็นน้องเมียแกไม่ทราบ หน้าด้าน! คิดว่าตัวเองเป็นลูกเขยตระกูลหลีจริงๆ หรือไง?”หลีถิงถ่มน้ำลายอย่างไม่พอใจทันใดนั้น วัยรุ่นที่เวินต้าควงดูแลอยู่คนนั้นก็เลิกคิ้วขึ้นเขามองหลีเอียนด้วยสายตาตกตะลึงก่อน แล้วค่อยๆ หันไปมองเย่เฟิงพลางพูดกับหลีถิงว่า “คนนี้คือลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลหลีของพวกคุณน่ะเหรอ?”“นี่ พวกแกพูดจาระวังหน่อย! ห้ามพูดแบบนี้กับคุณเย่นะ!”เวินเสี่ยวเหมิงตักเตือนด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ“พ่อคะ คุณลุง คุณน้าสองคนนี้นิสัยไม่ดีเลย!”นั่วนั่วเบะปาก สะกิดมือเย่เฟิง แล้วพูดขึ้นเบาๆ“ไม่เป็นไร เราไม่ต้องสนใจพวกเขา ถือซะว่าหมาเห่าแล้วกันเนอะ”เย่เฟิงยิ้มแย้ม แล้วอุ้มนั่วนั่วขึ้นเมื่อได้ยินแบบนั้น สีหน้าของวัยรุ่นคนนั้นดูไม่ดีในทันใด เขาชี้ด่าเย่เฟิงว่า “ไอ้หน้าขาว แกว่าใครเป็นหมา? ไอ้คนไร้ประโย

เมื่อได้ยินเย่เฟิงตอบตกลงทันที ท่านเซี่ยตาสวรรค์ก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหัวเราะเยาะ "ไอ้หนุ่ม ดูเหมือนว่านายจะไม่เข้าใจอะไรเลยจริงๆ นะ! หยุดดื้นรั้นได้แล้ว ถ้านายสำนึกผิดกับฉันตอนนี้ และยอมรับว่านายพูดจาไร้สาระ ฉันจะไม่เอาเรื่องนาย!”“ไอ้โง่ หินชิ้นนี้แค่ดูก็รู้แล้วว่าต้องเป็นสีเขียว! คนไร้ประโยชน์ที่ไม่เข้าใจอะไรเลยยังกล้าสู้กับอาจารย์เซี่ยอีก!”หลี่ถิงหัวเราะและเย้ยหยัน“ฉายาตาสวรรค์ของอาจารย์เซี่ย นายคิดว่าเขาได้มาฟรีๆ หรือไง? อย่าว่าแต่อาจารย์เซี่ยเลย คนที่มีความรู้หน่อย ก็มองออกว่าหินชิ้นนี้มีแต่ได้ ไม่ขาดทุนคนไม่มีการศึกษานี่มันน่ากลัวจริงๆ ฮ่าๆ..."กัวอี้หมิงยิ้มและส่ายหัวเช่นกัน“ความรู้ไม่ใช่เหตุผลหลักหรอก! ไม่ใช่แค่หินก้อนนี้เท่านั้นนะ แต่หินหยกก้อนอื่นๆ ในล็อตนี้ทุกก้อน ฉันก็กล้าพนันให้เขาหมดตัว!”เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ แต่ยังคงเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นหลีเอียนเหลือบมองเย่เฟิงด้วยสายตาคู่งามในความเห็นของเธอ หินหยกก้อนนี้ต้องเป็นสีเขียวแน่นอน แต่ในเมื่อเย่เฟิงมั่นใจขนาดนี้ เธอจึงไม่ได้พูดอะไรใดๆเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่หลีเอียนได้เห็นความอัศจรรย์จากตัวผู้

“บังเอิญ เป็นแค่เรื่องบังเอิญเฉยๆ! หินล็อตนี้เป็นหินชั้นดีทั้งนั้นนี่!”ท่านเซี่ยตาสวรรค์ปาดเหงื่อ ต่อหน้าน้ำเสียงไม่เชื่อใจของเวินต้าควง ทำให้สีหน้าของเขาดูไม่ดี“ใช่ แค่เรื่องบังเอิญเฉยๆ มีแค่ก้อนนี้ที่เป็นแบบนี้เท่านั้นแหละ หินหยกเป็นเรื่องที่คาดเดาไม่ได้อยู่แล้ว! ลุงเวิน หินล็อตนี้ไม่มีปัญหาแน่นอน!”กัวอี้หมิงแก้ต่างอย่างร้อนรนเมื่อครู่นี้เขาเองก็สัมผัสได้ถึงความไม่เชื่อใจได้จากสายตาของเวินต้าควงที่มองมาที่ตนแล้ว“หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว อาจารย์เซี่ยจ่ายเงินก่อนแล้วกัน เงินสิบล้านซื้อหินแย่ๆ หนึ่งก้อน อาจารย์เซี่ยนี่ใจป้ำจริงๆ”ทันใดนั้น จางเฉิงเฟิงพูดเย้ยหยันขึ้นตอนนี้เขาอยู่ฝ่ายเดียวกับเย่เฟิงแล้ว คนพวกนี้รวมหัวกันกลั่นแกล้งพี่เย่แบบนี้ เขาอดทนมาตั้งนานแล้ว“นั่นน่ะสิ จ่ายเงินมาเลย! ทั้งอาจารย์ ทั้งหินแย่ๆ อะไรนั่นคืออะไรกัน? กัวอี้หมิง นายตั้งใจจะมาหลอกพ่อฉันใช่ไหม?”เวินเสี่ยวเหมิงเบะปากถาม“มั่ว! นี่มันแค่เรื่องบังเอิญเท่านั้น! อีกอย่าง เงินนี้ยังไงก็ต้องจ่ายให้ฉันอยู่แล้ว พวกเธอจะร้อนใจทำไม?”กัวอี้หมิงหน้าแดงก่ำ แล้วหันไปพูดกับท่านเซี่ยตาสวรรค์ “อาจารย์เซี่ย ผมไม่

“ประธานเวิน ไม่ใช่นะครับ ไม่ใช่แบบนั้นนะครับ! ผมไม่ได้ร่วมมือกับคนอื่นมาหลอกคุณนะ!”“ผม…เป็นเพราะผมตาไม่ดีเอง! แต่ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะครับ!”ท่านเซี่ยตาสวรรค์เหงื่อเย็นไหลท่วมตัวพลางอธิบายอย่างต่อเนื่องกัวอี้หมิงยังคงนั่งเหม่ออยู่ตรงนั้น มองดูหินห่วยแตกพวกนั้นจนอ้ำอึ้งไปหมด“เป็นไปได้ยังไง? เป็นไปไม่ได้สิ เป็นไปไม่ได้…”ทันใดนั้น บนใบหน้าของหลีเอียนเผยรอยยิ้มเยาะเย้ย แล้วหันไปพูดกับหลีถิงว่า “นี่น้องสาว แฟนหนุ่มคนดีของเธอน่ะ มีวิธีหลอกลวงคนอื่นเขาเป็นชุดเลยเนอะ โชคดีนะที่เย่เฟิงจับได้ซะก่อน ผู้หญิงน่ะ ต้องหาผู้ชายที่หวังพึ่งได้ เธออย่าถูกเขาหลอกล่ะ หึๆ…”คำพูดนี้ออกจากปากของบอสสาวสวย ฟังดูเรียบนิ่ง แต่กลับำให้หลีถิงโกรธสุดขีด“แก…ฉัน…”หลีถิงโกรธจนพูดไม่ถูก เพราะแฟนหนุ่มที่เธอเพิ่งยกยอไปเมื่อครู่ ตอนนี้กลับดูทรุดโทรมมาก“ไม่ได้ตั้งใจ? ชิ้นสองชิ้นถือว่าเป็นเรื่องบังเอิญ คุณจะบอกว่าทั้งหมดนี่เป็นเรื่องบังเอิญด้วยงั้นเหรอ?”เวินต้าควงถามท่านเซี่ยตาสวรรค์อีกฝ่ายถูกจี้ถามจนพูดไม่ออก หัวใจตกไปถึงตาตุ่มเขารู้ว่าเวินต้าควงไม่มีทางเชื่อเขาอีกต่อไปหลังจากเกิดเรื่องวันนี้ ชื่อเ

“เอ่อ…ครับ! ครับ…”เย่เฟิงเหงื่อท่วมหัว เมื่ออยู่ต่อหน้าบอสสาวสวยผู้โหดเหี้ยมแล้วนั้น เขาจำต้องหดคอลงเฮ้อ…ตนขายตัวให้กับคนอื่นเขาแล้ว คนอื่นเขาว่าไงก็ต้องว่างั้น…“หึ! ค่อยยังชั่วหน่อย แล้วก็ คุณอย่าหลงตัวเองหน่อยเลย ตอนนี้คุณเป็นสามีฉันในนาม แต่ถ้าอยู่ใกล้ผู้หญิงคนอื่นมากเกินไปมันจะไม่ดีต่อชื่อเสียงของฉันแล้วก็ตระกูลหลี! ใครหึงกัน? เชอะ…”หลีเอียนหัวเราะเยาะอย่างเย่อหยิ่ง“โอเค ผมรู้แล้ว”เย่เฟิงจับจมูก แล้วพยักหน้ารับ“น้าหลีคะ น้าไม่ชอบพ่อหนู แล้วทำไมถึงต้องแต่งงานกับเขาด้วยล่ะคะ?”ทันใดนั้น นั่วนั่วก็เงยหน้าขึ้น แล้วถามอย่างไม่เข้าใจ“น้า…น้าแค่ยังไม่ชอบตอนนี้เฉยๆ ไม่แน่อนาคตอาจจะชอบก็ได้”หลีเอียนชะงักเล็กน้อย ไม่รู้จะตอบอย่างไรดีจะให้ตอบเสี่ยวนั่วนั่วที่ใสซื่อบริสุทธิ์ว่าเป็นแค่ธุรกิจงั้นเหรอ?อีกอย่างไม่รู้เพราะอะไร หลีเอียนถึงรู้สึกอยากตอบแบบนั้นจากใจจริง“อ้อ ถ้างั้นน้ารีบชอบพ่อหนูนะคะ ไม่อย่างนั้นพ่อหนูจะเปลี่ยนภรรยาแล้ว”เสี่ยวนั่วนั่วกะพริบตาปริบๆ แล้วพูด ‘เร่งเร้า’ อย่างจริงจังเย่เฟิงหมดคำพูด แล้วลูบจมูกนั่วนั่วไปทีหนึ่ง “แม่หนูน้อย คิดมากอะไรขนาดนั้นเช