All Chapters of The Tycoon's Foolish Wife : Chapter 11 - Chapter 20

Omniscient POV (Primo)Pagka-park ni Primo sa kotse niya sa garahe ng bahay nila ay kaagad na bumaba si Claret at dire-diretso ang pagpasok nito sa bahay nila at hindi na siya nilingon pa. Alam niyang umiyak ito dahil sa bakas ng mga luha sa mukha nito pero wala naman siyang magagawa para pagaanin ang kalooban nito.He knows that she's bound to get hurt one way or another. He's feeling guilty pero wala siyang nakikitang ibang paraan pa para i-deal ang situwasyon nila ngayon Napabuntong hininga nalang si Primo at tumulak na rin papasok sa bahay nila. He was feeling calm now. He understand how Claret must have felt everytime he tries to bring up the annulment and the twins that she was carrying. But he was firm with his decision. Now that he's with Selene, he wants to make it official with her but Claret is making it hard for him... it makes him angry.Primo knew Claret would be like this but he didn't know that she would be this determin

Hindi ako makapaniwala sa ginawang eksena ni Selene. I feel cornered. Mas lalo lang akong nairita sa ipinakitang ekspresyon ni Primo."Sabihin mo sa akin Selene kung anong ginawa ni Claret. I know you won't be forced and you're just nice to please Claret. Na hindi mo naman kailangang gawin." Tumingin si Primo sa naiwan kong kinakain sa lamesa.Gusto kong tumawa dahil sa sinabi ni Primo. He's just unbelievable! Selene is nice? Kailan pa? Bulag ba siya?"Anong pinagsasabi mo, Primo? Hindi ako gano'n ka-desperate para lang alisin si Selene sa buhay mo. Kilala mo ba talaga siya? Trying to be nice, Primo?" Tumingin ako kay Selene. Takot itong kumapit kay Primo at hinila ang lalaki.Nakuyom ko ang kamao ko dahil sa pag-alsa ng altapresyon ko. Gusto kong sunggaban si Selene pero pinigilan ko ang sarili."Alam kong pinagmumukha mo akong masama, Selene. Ang galing mo namang umarte," asik ko at pinagmasdang mabuti ang reaksyon ni Selene pero wala n

"Bakit lumabas ang mga picture na 'yon, Primo? Hindi naman ako iyon!" Hindi na ako magpaligoy-ligoy pa. Alam ko namang narinig na niya ang nangyari dahil naibalita na ito ng driver sa kaniya."I don't know who did that, Claret. Maybe your friend Ivan, is it?" May diin ang pagkakasabi nito ng friend.Mas lalong nangunot ang noo ko. Idadawit niya si Ivan dito? Ni hindi ko nga ito ma-contact na. Saan nga ba talaga nanggaling ang mga litrato na 'yon?Napabaling ako kay Selene na nakatayo lang sa tabi ni Primo. Napansin kong makailang beses nitong sinulyapan ang tiyan ko. I unconsciously held my belly."Hindi ko alam 'yan, Primo. Hindi mo ba ramdam na sini-set-up ako ng kung sino rito?" Napabaling ang tingin ko kay Selene. Nagtaas ito ng kilay pero nanatiling inosente ang mukha."Set up? What made you think so, Claret? Bakit ka naman i-se-set-up? Why would someone make effort to do that?"Napalabi ako sa sinabi niya. "Talaga, Primo? Y

Tumulong na si ate Choleng at isang kasambahay namin sa paghiwalay kay Melanie at Selene. "What the fuck is wrong with your friend, Claret?" Humakbang si Primo palapit sa akin pero hinarangan ito ni Melanie at hinila ni Selene. "'Wag mong murahin si Claret! Wala naman siyang ginagawa sa 'yo!" Kahit anong lakas ng pagtulak ni Melanie dito ay nanatili lang ito sa kinatatayuan. I only look at him with distaste nang makita kung paano ito kumalma nang pagsabihan ni Selene. "Bakit napaka bayolente naman yata ng friend mo, Claret? Anong nagawa kong kasalanan?" Nangunyapi si Selene kay Primo. Kulang nalang ay umiyak na ito. Tinatanong niya ngayon kung anong nagawa niyang kasalanan? Gusto kong magmura. Anong klase bang babae 'to? Gusto ko siyang pagsasampalin at ingudngod sa kanal. "Shut up!" Napasigaw nalang ako dahil sumasakit na nga ang ulo ko tapos ang dami pa nilang sinasabi. Hindi ko maintidihan d

Lumaki akong walang memorya ng pagkabata ko. Lahat ng memorya ko ay nagsimula noong 8 years old ako. Lumaki akong alam ko na ang nagpapalaki sa akin ay "step-father" ko. Wala akong ni isang alaala ng nanay ko. All I remember was I'm already old enough to be in school.Dati ko ng sinubukan na alamin ang nakaraan ko mula sa naging tatay ko pero bigo akong makakuha ng ano mang kuwento tungkol sa pagkabata ko at kung anong nangyari sa nanay ko.Matagal akong nangulila sa pangangalaga ng isang nanay. Lumaki akong mulat na sa realidad ng mundo. Pero hinahanap-hanap ko pa rin ang pagkakaroon ng isang nanay.Kahit ang pangalan ng nanay ko sa birth certificate ay para bang naglaho at hindi kailanman nag-exist. Sumuko na ako na hanapin pa ang tunay ko na mga magulang.Kaya ngayon hindi ko alam kung bakit ganito ang nangyayari sa akin nang makita ko ang mama ni Selene. Para bang tinamaan ako ng bomba. Hindi makagalaw. Hindi ko alam kung saan nanggagaling an