All Chapters of HIS UNMITIGATED DISASTER: Chapter 1 - Chapter 10

"I'd like to propose a toast for Cleo and Mark. Here's to joyful years ahead. You may grow old together." Somewhere along the dinner, Logan announced in a drastic gesture. Arogante nitong itinaas ang baso. Mejo lasing na ang lalaki. "Masaya kaming makita kayong magkasamang muli. Sana ay wala nang mangyayaring hiwalayan pa." Patuloy nito. Nakangiti pa rin ngunit parang may nahihimigan si Mark na sarkasmo sa binitiwan nitong salita. And a hint of jealousy, too. Nagkatawanan ang grupo na magkakaharap sa outdoor dinning, except for Mark. And his girlfriend Cleo who seemed to be very, very offended. At bago naupo si Logan ay nahuli niya ang makahulugang sulyap nito kay Cleo. To everyone's shock, Cleo sprang from her seat angrily. "Thank you Logan! And you can go to hell!" Bulyaw nito. She strutted to the guest house. Naiwang tigagal ang lahat. Maliban kay Logan na patakbong humabol kay Cleo. "Wait...Cleo, it was a joke. Ano ka ba." Anito. Pinanuod niya ang dalawa na parang magkasint

TWO YEARS LATER"This way to Dune Oasis," sinundan ni Mark kung saan nakaturo ang arrow sa signboard. Pakanan, palayo sa sea route.Napangiti si Mark. Kaya pala dito napiling magbakasyon ni Cleo. The drive itself is fulfilling enough. So full of nature. Oo nga at mainit, hindi niya iyon masyadong ramdam dahil sa nagtatayugang palm tress sa gilid ng kalasada. This is the kind of place he considers paradise. Tahimik. Malayo sa maingay na siyudad. Perfect for the biggest surprise he had for Cleo. Kinapa niya ang kaheta sa bulsa ng katabing back pack. He is going to pop the question tonight. Kabado man, he is still optimistic. Because what could possibly go wrong? Apat na taon na niyang kasintahan si Cleo. Ito na ang tamang panahon para lumagay sila sa tahimik. Sana lang ay hindi siya mapapahiya. Sana lang...Two minutes and he arrived at Dune Oasis Luxury Villa, set behind an automatic wide gate na kusang bumukas nang matapat siya roon. Lumabas ang may katandaang lalaki. Maitim, halata

Hindi na namalayan ni Mark ang paglipas ng oras. Masaya pala kasing kausap itong si Marlyn. She's smart and full of clever humor. He actually find everything that comes out of her mouth very engaging. And at some point, naisip niyang isa yata itong psychiatrist. Minsan din, akala mo pastor preaching the phases of earthly existence and the life after that. Ilang ulit silang nagdebate. Hanggang lumalim nang lumalim at gabi at maramdaman niyang tumatalab na sa sistema niya ang alak. Doon na pumasok sa usapan ang intimacy issue, emotional distress at detachment. At sa pagtataka niya ay bigla na lang itong tumayo. "Come here." Anito. Kinuha nito ang kamay niya at iginiya siyang tumayo. Nagpahinuhod si Mark. "Let's dance." She smiled. Lalong nanlamlam ang mga mata. "Without music?" Pagtataka niya. Gayun pa man ay niyakap niya ito sa baewang dahil sumuray ito. She leaned her head on his chest. "They said that if you are lonely and detached, dancing without music will help you find the

"That can't be." Mariing napailing si Mark. Kumirot ang puso ni Marlyn sa nakikitang pagkalito sa maamong mukha nito. Pero andito na sila, eh. Kailangan niyang panindigan ang kasinungalingang naumpisahan na niya. Nila ni Bart. "Sinabi ko naman sa'yo na baka magbago ang isip mo kapag matino-tino ka na. You insisted. B-binalikan pa nga natin sa villa ang mga naiwang gamit mo. You gave us your supposed engagement ring as an advance payment."Pakiramdam niya ay sungay na lang ang kulang at puwede na siyang itabi kay Lucifer. She is a bad liar and she's just happy she's not faltering in front of Mark. "Urgh! Damn you Cleo!" Galit nitong nasabunutan ang sariling buhok. "If it wasnt for that woman, hindi sana ako malalagay sa ganitong sitwasiyon." Sensing Mark's surrender, pinagbuti ni Marlyn ang pagsisinungaling. "S-sabi mo, eh halos kalahating milyon ang halaga niyon and it should be enough to cover all your expenses on a two week cruise. S-sino ba kami para tumanggi?" Salamat na rin a

5AM. You've got to be kidding me! Dali-daling pinatay ni Wanda ang makina bago mabilis na tumayo at hinalukay ang lalagyan ng life jacket. Isinuot ang unang nahawakan saka mabilis na kumuha ng dalawa pa, one for Marlyn and one for Mark.Wala siyang inaksayang sandali, tinakbo niya ang crew cabin at kinatok nang walang tigil si Marlyn. "Ano na naman?" Pupungas-pungas na bungad ni Marlyn. "Storm advancing this way.""Shit!" Hindi na niya kailangang magpaliwanag. Alerto na rin si Marlyn. She grabbed the vest and ran to the port deck. "How far is it?" "About a mile away. And we are heading straight to it."As if to confirm, a gust struck on the leeward. Large thunderheads fast approaching ahead. They are fifteen miles from Dade Island and if they turn back now, there is no guarantee they can make it to safety before the storm hit the fan. "I'll stream the anchor!" Sigaw ni Marlyn."Gisingin mo si Mark. I'll meet you here in two minutes!"Wala na siyang sinayang na sandali. Tinakbo na