CHAPTER 4 (CONTRACT WITH DESTINY)

Mark have no idea where to go. Basta nagmaneho siya palabas ng villa, following the dirty road to his right. He just wanted to be away. To be alone.

Kailangan niyang mag-isip.

Itinabi niya ang sasakyan sa gilid nang makasigurong nakalayo na siya sa villa at walang nakasunod sa kanya.

Sumandal siya sa upuan matapos patayin ang makina ng sasakyan. He sat there staring at the darkness ahead of him.

For some reason, he felt like an empty can all of a sudden. Gustuhin man niyang umiyak, wala na siyang iluluha. Gustuhin man niyang sumigaw at ibunton sa manibela ang galit, wala na siyang lakas.

He desperately need to feel...to cry, to laugh, whatever emotion that might be. Basta may maramdaman man lang siya. Pero wala.

Hindi niya namalayan kung gaano siya katagal na nakatulala habang nag-iisip kung paano niya sasabihin sa pamilya na wala na sila ni Cleo. At ang dahilan ng paghihiwalay nila ay hindi katanggap-tanggap sa lipunang kinabibilangan niya.

Because who cheats on Mark Anthonio? A business icon with a reputation that precedes him. With his chiseled features, piercing brown eyes, and impeccable sense of style, he exudes confidence and charm wherever he goes. His name is synonymous with success and wealth, with a long list of accomplishments and accolades to his name.

Napakalaking insulto yong ginawa ni Cleo sa pagkatao niya, sa pagkalalaki niya. Now he started questioning himself...trying to make sense of it all. What did he do to deserve this? Saan siya nagkulang? Love?Time? Commitment?

Hindi naman puwedeng sabihin na pera dahil kahit hindi pa sila kasal ni Cleo, pinagbibigyan niya ang lahat ng luho nito.

Hindi lang siguro marunong makuntento si Cleo. And he is a dupe that believed her lies. Pinaikot siya, pinasayaw sa palad na parang isang tanga.

Siguro ay pinagtatawanan na siya ni Logan ngayon. Nagpapakasaya sila ni Cleo habang siya ay nalulunod sa matinding sama ng loob at kahihiyan. Ngayon ay pinagsisihan niya kung bakit nagmadali siyang ipakilala ito sa pamilya. Only if he waited longer. Wala sigurong problema.

Napaigtad si Mark nang may kumatok sa bintana niya.

"Anybody there!" Bulyaw ng babae sa labas ng sasakyan. Parang lasing.

He rolled down his window to see a disheveled woman in a red palazzo set, litaw ang balikat at puson. Sabog ang buhok, parang pugad ng ibon. The smudge of mascara around her eyes and cheeks told him the girl must have been crying. Hinihipan pa nito ang hibla ng buhok na tumabing sa mapupungay nitong mga mata. That's when he noticed how luscious her lips were.

"H-hi there." Ngumiti ito, showing a perfect set of white teeth. Yumuko para magpantay ang mga mata nila. Her palazzo top were a bit loose, exposing a fleeting view of her not so proud breast as she leaned on the window. "Are you lost or something?"

"No...I'm..."

Okay, her breast were not as proud as Cleo's...maliit pero, Jesus. They're still a woman's breast. Maliit man o malaki, pareho lang ang gamit. Napailing siya sa tinutunton ng isip.

"Let me guess, guest ka sa Dune Oasis?" She asked him.

"Y-yes."

"You got lost?"

Tumango siya. Laking gulat niya nang biglang tumigas ang anyo ng babae, bago pa siya makapag isip, may nakatutok nang baril sa ulo niya.

"Jesus freaking Christ! What are you doing?" Galit niyang sigaw dito. Atomatikong tumaas sa ere ang dalawa niyang kamay.

"Trespassing ka, Master." Ngisi nito. "Hindi ba sinabi sa'yo ni Bart na ayaw namin na may pagala-galang guest dito?"

So...this is one of the siblings Bart was talking about. The Mabalao sisters. "L-let me guess, ikaw si Wanda?"

Ngumisi ito. "Im the sister. You can put your hands down. I'm just messing around. Napakaganda mo para patayin. Pakinabangan muna natin ang lahi mo." She winked. Ibinalik nito ang baril sa hawak na purse.

"Marlyn?" Nakahinga siya ng maluwang.

"So he told you about us." Nang tumango siya ay napangiti ulit ito. "He liked you."

"He didn't tell me you carry guns."

"Just one gun." Tumawa ito. "You don't carry yours?"

"I don't feel the need to."

"No wonder that Cleo bitch dumped you." Tumawa ito. Umikot sa harapan ng sasakyan saka pumasok sa passenger's side nang walang paalam.

"How did you know about Cleo?" Usisa niya.

"Sinong aakalain mong kasama ni Tiyong Bart na naghanda doon sa surprise proposal mo? Kami lang ang kapitbahay niya rito."

"Uh..."

"Drive. I owe you a drink."

"Where to?"

"Lake house. Deretso lang."

THE WATER FRONT LAKE HOUSE, more like a very large cabin made of logs, sits at the south of Dune Lake, nakaharap sa Dune Oasis Luxury Villa na pinanggalingan niya. They parked by the back.

Pinapasok siya ni Marlyn. Kicking her heeled shoes as she kept her balance on the door frame. Nakalimutan niya, lasing pala itong kasama niya. Inalalayan niya ito sa braso hanggang marating nila ang sofa sa living area. She slumped there like a baby.

"Mag-isa mo lang?" He sat on the sofa across her.

"My sister's not getting back until tonight. She's got some business to attend to."

Pinagala ni Mark ang paningin. The living area was dimly lit, adding a deeper sense of tranquility to the welcoming ambiance it exudes. Napansin kaagad niya, everything in the living area is made from natural materials...like the grand stone fireplace and the walls of logs. Moonlight is cascading into the room through the large windows that framed the panoramic view of the lake. Adjacent to the living room is an open-concept design that transitions into a spacious dining area. Sa labas ay wooden dock, serving as seamless extension of the living area, granting ample opportunities to embrace the tranquility and beauty of the lake. Napakasuwerte naman ng nakatira rito, naisip niya.

"Hey!" Marlyn snapped her fingers. "Iniuwi kita pero hindi ko pa alam ang buong pangalan mo."

"I'm Mark. Mark Anthonio."

"Ano naman ang iniinum nga isang Mark Anthonio? Rum, gin, wine?"

"Rum will do, thank you."

"Ang tanga rin ni Cleo, ano? Sa ganda mong lalaki na yan, nagawa ka niyang ipagpalit sa...ansisit."

"Ansisit?"

"Dwarf." Tumawa ito sabay tayo. Kumuha ng alak, a Reserva Exclusiva from Diplomatico saka dalawang baso. Inilapag iyon sa coffee table na nakapagitan sa kanila. The woman is physically unstable, wobbly as a jelly kaya nagkusa na siyang magsalin ng inumin nilang dalawa.

"Look at you. So tall, so lean, so...delicious." Inisang tungga nito ang alak sa baso.

Natawa si Mark. This woman is obviously trying to flirt with him. Kulang lang siguro sa karanasan kaya mas nagmukhang susugod sa giyera kaysa mang-akit. Wala rin sa tamang huwisyo. She is probably the kind who would hide under a blanket after a night affair and pretends to having no recollection of it.

"What are your plans...I mean after tonight, you certainly can not go back there." Anito.

"Honestly, I'm still angry and confuse and I'm contemplating..."

"Oh! Shut up! Iinum mo lang yan. Babae lang yun. Maraming pems diyan. Next time kasi, hanap-hanap ng hindi kagandahan. Parang ako..." Sabay halakhak. At nagsalin na naman ng inumin.

Maganda naman ito, it's just that she looks like a pitted hen that just got out from a cockfight.

"Ano yung pems?" He asked.

"Our tunnel of love. But seriously? Gusto mo talagang mamatay?"

Hindi siya sumagot. Marlyn seemed to respect that. Hindi na rin ito nag-usisa pa. Napadalas ang pagtagay niya at hinayaan lang siya nito.

Para silang mga tanga. Umiiinom nang walang kibuan. He is trying to think. The woman on the other hand...wala siyang ideya kung ano ang tumatakbo sa isip nito.

Ibinuhos niya sa pag-inum ang sama ng loob dahil mas masarap pala ang lasa niyon, mas tolerable ang pait, ang hapdi sa lalamunang aagusan niyon.

The heartbreak? It sucks...and to hell with it! To hell with Cleo and Logan. Nanariwa ang sakit na saglit niyang nakalimutan...may kalakip nang galit at pagkamuhi.

Hindi namalayan ni Mark na pahampas niyang naibaba sa lamesa ang baso. Napapitlag si Marlyn sa harapan niya.

"Buddy.." anito. Lumipat ito sa tabi niya. Naramdaman niyang umakbay ito sa kanya. Pumisil sa balikat niya ang kamay nito. "You can talk to me."

Ito na sana yung part na iiyak siya. Pero wala talagang luha na lalabas sa mga mata niya. That made him feel more frustrated than ever.He is never good at communicating his feelings. He always choose to shutdown when being confronted kaya ano ang sasabihin niya sa babaeng ito na walang kaalam-alam sa pagkatao niya? She only knew a small part of the story. Hanggang doon na lang iyon.

"I'd rather die." Pumiksing sagot ni Mark sa dalaga.

"Gusto mo talagang mamatay?" Mukhang hindi naman nito dinibdib ang ginawa niya pero bigla itong nagseryoso.

Again, he did not answer. Magulo pa ang isip niya sa ngayon. One moment, he wanted to die. The next, he wanted to get even.

"Alam kong naguguluhan ka pa sa ngayon. But in case you decide to just let it all go...don't just die. Die with a purpose."

Nangunot ang noo niya sa tinuran ni Marlyn. "What do you mean?"

And with that, tumayo ang dalaga. Pasuray-suray na pumasok sa isa sa dalawang kuwarto na naroon. Pagbalik ay may dala-dala itong folder. May papeles na nakalabas na doon. She handed them to Mark.

"A promise of solace and release? What is this?" Takang tanong niya rito.

"Me and my sister are tour guide who specializes in assisting individuals contemplating suicide during their travels. We try our best to help you change your mind. But if you choose to carry on...that's where dying with a purpose comes to picture." May mga larawan itong inilatag sa lamesa. "These people are sick...in badly need of organ transplant. Heart, kidney, liver, eyes..."

Okay. Gets na niya ang ibig nitong sabihin. She wants him to become a donor and they call it dying with a purpose...?

Bullshit.

Slaughter ang tawag 'dun! Berdugo pala itong kaharap niya. He raised his hand to stop her from saying more. Kinikilabutan na siya sa puntong iyon. Ibinalik niya rito ang papeles.

"I'm...I'm not interested." Pero naglanding ang tingin niya sa pinakagitnang larawan. Babae. Brunette. White as a paper. At kahit nakangiti, hindi umabot sa mga mata ang kasiyahang nakapaskil sa mga labi nito. "Who is she?"

"Uhm...You'll see." Like she meant, makilala mo rin.

Ipinagkibit balikat lang iyon ni Mark. "What does she need?"

"Kidney."

Napatango siya. "Ilang taon na ba siya?"

"Twenty six next month. Donor sana siya ng mama niya who had CKD. Problem is, she was diagnosed with the same illness while on a Donor Evaluation Process."

"May ganun?" Mulagat si Mark.

"I know, right? So...bago mo itapon ang biyayang bigay sa'yo ng may kapal, pag-isipan mo muna nang isang libong beses. There are people like them who wish to be in your place." Iniligpit ni Marlyn ang mga larawan kasama ang papeles. She carefully placed them on top of the bar counter.

Napaisip nang malalim si Mark. Ano ba itong napasok niya?