All Chapters of A Night with the Billionaire : Chapter 1 - Chapter 10

Three weeks ago I thought there is nothing good reserved for me I believed my whole existence was just a mess I never knew there is a secret behind this I thought I failed this time of my life The doors of the church were wide open as I began to sing. The bride entered, her white ball gown—a long-sleeved lace wedding dress with a beaded brooch—gracing the church floor. She was smiling so brightly, her eyes teary with happiness, trying hard to hold back the tears. With her parents on either side, she started to walk, and they carefully assisted their daughter as she made her way down the aisle. The groom stood at the end of the aisle, eagerly awaiting her arrival. The guests, filled with emotion, were all smiles—some excited, some teary-eyed, and some already shedding tears. Many were capturing the once-in-a-lifetime experience of their loved ones through photographs. My voice resonated through the church, creating a magical and surreal atmosphere. The venue was adorned with a v

Matapos na hindi makasagot si Violet, nag paalam na ko, kahit halos hindi niya pa ata naaabsorb ang sinabi ko. She’s always been vicious towards me. hindi ko alam kung ano problema niya pag dating sa akin.Kaklase namin siya ni Kei way back in college. She’s not the prettiest nor the wealthiest, nor the most famous student, she was well known for being a bitch, and a slut, not my word, theirs. Hindi sya nag eexcel sa anumang subjects, pero lagi siyang may bagong gamit at damit na ipagyayabang, she knows how to work her way out using the money that isn’t hers, and I never heard from her anymore after we graduated in college, and I’m glad.Ngayon lang ako nakakilala ng tao na ipapagyayabang ang pagkakaroon niya ng papa de asukal. I mean, I’m not against it, dahil baka mahal naman talaga nila ang isa’t isa. Pero bakit kailangan niya mang maliit at mang mata ng mga tao, lalo na ng mga estudyante?Tumambay muna ako sa malapit na coffee shop para pababain ang inis ko. Hindi naman ako nagkam

“Jane, ikaw muna ang bahala kay Macoy at kay mama,” hindi ko alam kung ilang beses ko nang inuulit sabihin sa kanya iyon, pero hindi lang ako mapakali, pero naawa rin ako, first year college si Jane, at alam ko na hindi madali ang college, pero siya ang maiiwan ngayon para mag bantay sa bunso namin na kapatid at kay mama na nasa ospital.“Ate naman, four days mo na sinasabi yan, oo ako na bahala sa kanila, mag focus ka lang sa work mo, tsaka hindi na baby si Macoy, hindi sya kailangan bantayan 24/7, si mama naman, alam ko kahit di sya gising anririnig ka non, kaya don’t worry, okay?”“Nag aalala lang naman kasi ako, paano naman kung may mangyari habang wala ako?”“Ate,” tinignan ako ni Jane, “Mag trabaho at mag enjoy ka, ako nang bahala dito, pag uwi mo ganon pa rin, okay pa rin kami, at excuse me, three days ka lang mawawala, wag ka over dyan,” sabi niya at inirapan ako kaya natawa na lang din ako, maldita talaga minsan ang kapatid ko.“Basta, tawagan mo ko pag may problema,” inirapa

“You sure, you can go by yourself?” hindi ko alam kung ilang beses na tinanong ni Kei yon, simula nang sabihin ko sa kanya na gusto ko mag ikot, gusto nya sumama pero inaatake sya ng migraine nya.“Oo nga, ako bahala, tsaka ang laki ng hotel na to,” tukoy ko sa hotel na pinag iistayan namin, “Hanggang sa dulo ng isla, kita to, kaya hindi ako maliligaw,” pangungumbinsi ko sa kanya, kasi gusto ko talaga mag ikot, kasal na kasi bukas at huling gabi na rin ng bakasyon ko.“Okay, I’m sorry I can’t come with you,” tinawanan ko lang sya nang marinig ko ang mahina niyang mura dahil sa sakit ng ulo niya, “Call me when anything happen, kahit ano pa yan, I’ll go running for you, alright?”Sumaludo pa ako sa kanya, dahilan para bahagya siyang tumawa, “Yes, ma’am!”Umiling pa sya at marahan akong itinulak, “Go and have fun, call me,”Tumango ako at nagsimula nang maglakad, ginusto ko na rin na mag isa mamasyal, sanay naman kasi ako na ganito, hindi rin uso sakin ang nagsasabi ng problema, nasanay

“Tapos alam mo ba, sobrang natuwa yung investors sa mga designs na nakita nila, and they actually ask for the contract kahit hindi pa tapos ang presentation ko, and you kn- hello? Hello? On earth, Addi?”Napatingin ako kay Kei nang hawakan niya ang kamay ko na nakapatong table namin, tapos na ang ceremony, tapos na rin ang kanta ko, at kasalukuyan na kami na nasa reception venue, pero yung sinabi ni Jani, dala ko pa rin hanggang ngayon.Ganon na ba talaga ko? Nag aasam na ba ko nang masyado, kaya ba hindi ako tumatanggi kapag may nag aay sakin, lalo na kung alam ko na Malaki ang pwedeng kitain ko don? Masyado na ba ko nagiging oportunista? Hindi na lang ba talaga pamilya ko ang dahilan kung bakit ako nagtatrabaho, para na lang ba talaga sa sarili ko?“Kei,” tawag ko sa kanya, pero hindi ko na kailangan agawin ang atensyon niya dahil kunot noo na siyang nakatingin sa akin, “Oportunista ba ko?”“What the fvck? Where the hell did you get that fvcking idea, Addi?” halata sa mukha at boses