“Jane, ikaw muna ang bahala kay Macoy at kay mama,” hindi ko alam kung ilang beses ko nang inuulit sabihin sa kanya iyon, pero hindi lang ako mapakali, pero naawa rin ako, first year college si Jane, at alam ko na hindi madali ang college, pero siya ang maiiwan ngayon para mag bantay sa bunso namin na kapatid at kay mama na nasa ospital.
“Ate naman, four days mo na sinasabi yan, oo ako na bahala sa kanila, mag focus ka lang sa work mo, tsaka hindi na baby si Macoy, hindi sya kailangan bantayan 24/7, si mama naman, alam ko kahit di sya gising anririnig ka non, kaya don’t worry, okay?”
“Nag aalala lang naman kasi ako, paano naman kung may mangyari habang wala ako?”
“Ate,” tinignan ako ni Jane, “Mag trabaho at mag enjoy ka, ako nang bahala dito, pag uwi mo ganon pa rin, okay pa rin kami, at excuse me, three days ka lang mawawala, wag ka over dyan,” sabi niya at inirapan ako kaya natawa na lang din ako, m*****a talaga minsan ang kapatid ko.
“Basta, tawagan mo ko pag may problema,” inirapan nya lang ako at maya maya ay tinanguan din naman. Wala na ko iba sinabi at inayos na lang ang mga damit ko, nasa bahay ako ngayon, at tita ko ang nasa ospital para magbantay, sakto na dumaan kasi sya para ihatid ang pinsan namin, syn a lang ang tita na mayroon kami, hindi naman sila namatay, hindi na lang talaga sila nagpakita nang malaman na hindi na katulad ng estado dati ang mayroon kami ngayon.
“Ate, tumatawag si ate Kei, sagutin ko ba?” napatingin ako kay Jane, tumango ako, dahil nasa side nya ang phone ko, “Hello, ate?” narinig ko na sagot nya, “Nandito po, nag aayos na ng mga damit,” maya maya ay narinig ko ang malaks nyang tawa, kaya napailing na lang ako, may kalokohan nanaman na sinabi ang babae na yon, sigurado ako.
Sa huli, kinailangan ko pa kunin ang cellphone ko para lang mahinto sila sa pinag uusapan nila, mukha silang mag jowa na ldr, sarap batukan pareho, “Kei.”
“Bakit kinuha mo? Nagkukwentuhan pa kami ni Juanaaa!”
“Eh bakit sakin ka tumawag? Sige sa kanya ka tumawag,” narinig ko naman ang mahina niyang tawa kaya napailing ako, sa kanya spoiled si Jane, only child kasi sya, kaya naman ginawa na rin niyang mga kapatid sila Jane at Macoy, “Nasan ka na ba?”
“I’m on my way na, like five minutes away na lang,” naririnig ko ang pag busina nya, “You son of a bitch! Nauna ko sa parking space na yan, gago!”
Hindi na lang ako nagsalita at pinatay ang tawag, nasa labas naman na sya, makikipag away pa sandali yon, kawawa naman yung makakaaway nya, hindi na makakapag salita, sigurado, pag inis pa naman yon, walang hinto ang bibig sa pagsasalita.
Ilang minuto lang ay bumukas na ang pinto, pumasok si Kei, nakasimangot at halata na badtrip, ibinaba niya ang bag nya at marahas na binagsak ang sarili sa sofa sa tabi ko.
“Oh, kamusta kaaway mo? Knock out ba?” tinignan lang kami ni Jane na nagtataka kung ano ang ibig ko sabihin, hindi nga pala nya narinig ang sigaw ng babae na to.
“Damn him! Ang lakas ng loob magdahilan, nauna daw sya makita yon, kapag daw nakita nya kanya na, and he even,” tuimayo sya sandali at kinuha ang papel sa bulsa ng suot niyang denim skirt, tsaka bumalik sa pagkakahiga niya sa sofa, “He even gave his fucking number! Alam na daw niya ang galawan na ganon, like what the fuck? Sobrang pogi nya ba? Mukha naman sya power ranger, yung naiwan sa galaxy!”
Magkasabay na bumulalas kami ng tawa ni Jane nang marinig yun, this was the first time na may sumagot ng ganon sa kanya, well, I can’t deny, that approach was pretty entertaining. Nawala na rin naman agad ang inis nya nang lapitan sya ni Jane at makipag kwentuhan.
Patapos na rin naman ako mag ayos ng mga damit ko, good for three days, mga personal gamit lang, wala naman ako iba na dapat baunin, well, I took my camera with me, hindi ko palalagapasin ang pagkakataon na makapag picture don, baka iyon na rin kasi ang una at huli ko na punta don.
“Magbibihis lang ako, dyan muna kayo,” paalam ko sa kanila pero parang may sarili silang mundo dalawa, bahala sila dyan, dumiretso na lang ako sa kwarto ko at nag bihis.
I can’t wait to be there.
—
“Good evening, ladies, welcome to our humble abode,” bati ng isang may katangkaran na lalaki sa amin, he was wearing a casual white six pocket shorts and a black v-neck shirt, on his left wrist, was a Patek Philippe Gold Chronograph, that freaking simple looking watch was worth 6.8 million, dollars, quite quite pricy.
“Tigilan mo ko sa kaartehan mo, Lee,” nagulat ako sa sagot ni Kei, I mean, hindi ako nagulat na kaya nya sumagot nang ganon, nagulat lang ako na kilala nya ang sumalubong sa amin, “Friendship, meet my business partner, Leeservian Dominic.”
Tumango lang ako at ngumiti nang bahagya sa kanya, ayoko naman makipag shake hands, wala lang, di ko lang trip, tinignan ako ni Lee, nang nakataas ang kilay, si Kei naman nakatingin lang din kay Lee, medyo naiilang na ko sa atmosphere, at balak n asana magsalita, nang umalingawngaw ang malakas na tawa ni Kei, ang ibang guests ay napatingin na sa pwesto namin.
“I told you, Lee.” Sabi ni Kei, kunot noon a tumingin si Lee kay Kei, maya maya ay kinuha nito ang wallet sa bandang bulsa sa likod, at kumuha ng isang card, a black card to be specific. “She’s not any other slut you met, she’s a woman who does not need you,”
Sa pagkakataon na ito, ako naman ang nagtaka dahil sa sinabi niya, “Shut up,” sabi ng lalaki, at walang salita na umalis sa harapan namin, bahagya niya pa akong tinignan, bago tuluyang mawala sa paningin namin,
“What was that, Kei?”
“That asshole kept on bothering me to introduce you to him, he saw you last week, naalala mo, nung kumain tayo sa restaurant? After that day, kinulit na nya ko to know you, he kept on insisting na he can get you, who the fuck do he think he is? Some god who can do everything in just a snap of his finger? Eww!”
“So, if I’m not mistaken, nakipag pustahan ka sa lalaki na yon, kung mag rereact ako sa kanya, or kahit ilalahad ang kiamay? I bet girls do that in front of him?”
She nod, we continued to walk, “So, for the sake of his own safety,” bahagya akong natawa dahil sa sinabi niya, well, she’s right, “I made a bet, I bet my twenty percent share to my company, kung makukuha niya ang gusto niyang reaksyon, and he betted this,” sabi niya at itinaas ang black card na inabot sa kanya nag nasabing lalaki, isang malawak na ngisi ang pinakawalan nya, “This black card has no limit, and I will have this for the entire week, I’ll make sure that jerk will go insane after seeing what I will purchase using this little card,”
I look at her with disbelief, and that, everyone, the woman in front of me, Keith Sweet, can do.
She can literally do and manipulate, and turn everything in favor of her in just a snap of her finger. What a deadly woman.
“Pose like this, Addi!” hindi ko alam kung ano plano gawin ni Kei sakin, pero ginawa ko na lang din, trip nya yon, walang makakapigil sa kanya, “Last one na, tapos we’ll eat na! come on!” I tried wearing my sweetest smile, nang makuha na niya ang gusto niyang pose, lumapit na agad sya sakin at pinakita ang mga nakuhanan niyang pictures. So far, maganda naman lahat, gaya nang ineexpect ko, “Can we eat already, Kei? I’m famished,” konti na lang talaga, mangangagat na ko ng tao, nag sisimula na rin ako mainis, nagugutom na ko, hindi pa ko kumain simula nang umalis kami, seventeen hours ang byahe namin, sino ang hindi magugutom? “Okay, okay,” sabi niya habang tinitignan pa rin ang camera na hawak niya, ilang minute pa siya na nagtagal sa pwesto niya bago ako tinignan, at mabilis na inangkla ang kamay sa braso ko, “Let’s go, you want to eat seafoods, right? I know a good one!” Alam na alam niya talaga kung paano ako pakakalmahin, umirap na lang ako at nagpahila sa kanya, hindi ko naman
“You sure, you can go by yourself?” hindi ko alam kung ilang beses na tinanong ni Kei yon, simula nang sabihin ko sa kanya na gusto ko mag ikot, gusto nya sumama pero inaatake sya ng migraine nya.“Oo nga, ako bahala, tsaka ang laki ng hotel na to,” tukoy ko sa hotel na pinag iistayan namin, “Hanggang sa dulo ng isla, kita to, kaya hindi ako maliligaw,” pangungumbinsi ko sa kanya, kasi gusto ko talaga mag ikot, kasal na kasi bukas at huling gabi na rin ng bakasyon ko.“Okay, I’m sorry I can’t come with you,” tinawanan ko lang sya nang marinig ko ang mahina niyang mura dahil sa sakit ng ulo niya, “Call me when anything happen, kahit ano pa yan, I’ll go running for you, alright?”Sumaludo pa ako sa kanya, dahilan para bahagya siyang tumawa, “Yes, ma’am!”Umiling pa sya at marahan akong itinulak, “Go and have fun, call me,”Tumango ako at nagsimula nang maglakad, ginusto ko na rin na mag isa mamasyal, sanay naman kasi ako na ganito, hindi rin uso sakin ang nagsasabi ng problema, nasanay
“Ma’am, water muna po kayo and bread,” I muttered my thank you to one of the staffs na nag abot sakin nang tubig, naka tatlong kanta na ko, para sa mga guests, forty minutes pa bago simula ang wedding ceremony, mukhang live talaga ang gusto nila. Fifteen songs ang kakantahin ko buong araw, kaya kailangan ko mag ready, dala ko ang mga gamit ko, pati na rin ang minti ko pati spray para hindi ako matuyuan ng lalamunan, mahirap na, baka hindi pa ko makakanta ng ayos, Maganda ang venue, sobrang ganda I mean, puno ng bulaklak ang aisle, puti ang mga cover ng upuan at mga mesa, nag serve muna ng kaunting foods para sa mga guests sa naghihintay, hindi magutom sa buong ceremony, may white carpet din nap uno ng iba’t ibang klase at kulay petals, hindi mo aakalainna tao lang ang may gawa nito, ang galing talaga ng mga event designer. Hindi ko pa nakikita si Kei buong araw, pero tumawag sya at sinabi na galingan ko daw, may kailangan sya i-meet na investor at kasalukuyan itong nandito sa isla,
“Tapos alam mo ba, sobrang natuwa yung investors sa mga designs na nakita nila, and they actually ask for the contract kahit hindi pa tapos ang presentation ko, and you kn- hello? Hello? On earth, Addi?”Napatingin ako kay Kei nang hawakan niya ang kamay ko na nakapatong table namin, tapos na ang ceremony, tapos na rin ang kanta ko, at kasalukuyan na kami na nasa reception venue, pero yung sinabi ni Jani, dala ko pa rin hanggang ngayon.Ganon na ba talaga ko? Nag aasam na ba ko nang masyado, kaya ba hindi ako tumatanggi kapag may nag aay sakin, lalo na kung alam ko na Malaki ang pwedeng kitain ko don? Masyado na ba ko nagiging oportunista? Hindi na lang ba talaga pamilya ko ang dahilan kung bakit ako nagtatrabaho, para na lang ba talaga sa sarili ko?“Kei,” tawag ko sa kanya, pero hindi ko na kailangan agawin ang atensyon niya dahil kunot noo na siyang nakatingin sa akin, “Oportunista ba ko?”“What the fvck? Where the hell did you get that fvcking idea, Addi?” halata sa mukha at boses
Aww, sht. Para akong mamamatay sa sakit ng ulo, taragis na to, bakit ba kasi ako uminom? Wait, nalasing ako? Bakit wala ako matandaan? Ugh! Tatayo na sana ako nang mapansin ko na wala ako sa kwarto ko, hindi rin ako pamilyar dito, paano ko nakabalik? Wait, pota, hindi ko ng apala kwarto to, gumalaw ako, pero mali ang desisyon ko, nagulantang ako nang maramdaman ang sakit ng katawan at kalamnan ko, lalo na ang perlas ko. Napalunok ako, habang pinipilit alalahanin kung ano ba ang nangyari kagabi, kasi, lintek talaga, wala akong maalala na kahit ano kundi ang mag isa akong uminom, kaso napasarap, kaya nahilo ako, kaya umupo ako, pagkatapos…. Hindi ko na maalala! Kahit masakit ay pinilit ko pa rin bumangon, pero napatigil ako, sinong hindi, may nakita akong braso na nakapatong sa bewang ko! At hindi lang basta braso, braso ng lalaki ang nakapatong! What the fvck! Anong nangyari kagabi?! Ang kaninang dahan dahan ko na pagtayo ay nauwi sa mabilisan nap ag alis nang kama, kasabay nito
“Are you sure you’re okay now, Addi?” hindi ko na mabilang kung ilang beses ako tinanong ni Kei ng ganon, pero isa lang din naman ang nagiging sagot ko sa kaniya mula kanina. “Ayos na ko, kalma ka muna,” sagot ko, pero sa pagkakatanda ko, parang ako yung hindi kalmado kanina, ako yung umiiyak at hindi alam ang gagawin. “Can you tell me what happen last night, if you’re okay na?” oo ng apala, hindi ko pa pala sinasabi sa kanya kung bakit ako umiiyak kanina. “Ganito kasi, kagabi diba, uminom ako mag isa, I know, and I’m aware na mababa ang alcohol tolerance ko, kaya nga hindi ako masyadong uminom, it’s just a few drinks, pero after non, wala na ko matandaan, ni hindi ko matandaan kung saan ko nakita ang manyak na yon,” halos hindi na ko huminga para lang masabi kay Kei ang nangyari, at hindi ko rin naman makwento ng buo dahil wala rin ako matandaan. “Okay, breath,” sabi niya, “What’s his name? can you tell me, we will file a case against him, rape ang nangyari, I just have to know h
“Ate, kumain ka naman, hindi na maganda sayo yan, three days ka nang walang kinakain,” naririnig ko ang malambot na boses ni Jane sa gilid ko, ramdam ko rin na may hawak siyang tray na may laman, siguro pagkain, kasi inaalok nya ko. “Ate, kain ka muna, kung nandito si mama, siguardo may kotong ka don,” sabi ni Macoy na akala moa lam nya talaga kung ano ang sinasabi nya, nakakainis! Marahas na tingin ang ibinigay ko sa kanilang dalawa, “Wala na sya kaya wag nyo akong takutin na kung nandito sya, kasi nga wala na sya! Wala kayong pakielam kung ayoko kumain! Hindi naman kayo ang nagugutom, kaya wag nyo ko pakielaman,” Rumehitro ang labis na gulat sa mga mata nila, kasunod nito ang sakit na narinig nila sa akin yon, para akong nakatingin sa salamin. “Oh, anong iniiyak mo, Jane? Hindi ba at gusto nyo naman to? Diba sabi mo dati sana iba na lang ang naging nanay mo kasi ayaw ka payagan sa sleep over mo kasama barkada mo, at kailangan mo sya bantayan sa ospital? Hindi ba?” tinignan ko si
“Applicant po?” tumango ako nang tanungin ako ng babae na sa tingin ko ay admin staff. Bahagya kong ibinaba ang suot ko na skirt at inayos ang black suit na suot ko, I’m having my job interview today sa isang malaking kumpanya. Lady corporation, isang sikat na clothing line company, nakita ko ang hiring nila sa isang posting, hindi na nila kailangan mag post sa nakaraming site, may sarili silang site, at lahat ng tao, gustong makapasok sa kumpanya na ito, at isa na ko don. Dahil balita ko, maganda ang mga salary, bonuses, at benefits nila, hindi sila mahigpitt sa mga tao nila. Kilala sila sa pagiging charitable sa napakaraming institution, wala rin sila discrimination kung nakapag tapos ka ng pag aaral o hindi, basta pumasok ka sa basic standards nila, maaari ka nang makakuha ng maayos na trabaho. “Alano, Addison?” agad akong tumayo nang marinig ko na tinawag ang pangalan ko, hindi naman ako sobrang kinakabahan dahil pang apat na application ko na to, basta dapat lang alert ako sa
“WHAT?! Jane’s p-“ tumayo ako kaagad at tinakpan ang bibig nya, tsaka hinila sya pabalik sa pagkakaupo niya. “Sabi na huwag ka maingay, tapos isisigaw mo pa?” bulong ko, at inikot ang tingin sa restaurant, ang iba ay nakatingi pa rin samin hanggang ngayon, habang ang ilan ay sandalling tumingin at bumalik na sa ginagawa nila. “Sorry, sorry, I’m just shocked, okay?” sabi niya, tsaka muling ininom ang ice tea, “I mean, okay, baka naman something happen lang, she’s a diligent sister, she’s much mature than you,” sinamaan ko siya ng tingin, kaya ngumiti siya, “Sometimes,” dugtong niya, inirapan ko lang sya, at uminom ng coffee na order ko, habang nakatingin sa labas ng restaurant, sya lang ang nag order ng pagkain dahil wala naman akong gana kumain, nung nakaraan pa, “What’s your plan ba? Kausapin mo na si Janey,” “Yan din sinabi ni Ravi, balak ko naman talaga kausapin si Jane, ayoko lang talaga margining kung bakit, parang di ako ready, hindi naman ako taon nawala, bakit mangyayari yo
“Keith Sky! How many tiimes do I have to tell you that family day means no work day? Do you not value this family?!” Mom’s voice echoed through the whole dinning room, ibinaba ko ang hawak ko na phone, dahil busy ako i-review ang email na isinend sakin ng secretary ko. “But mom, this is important, I need to attend this matter, para tomorrow, settled na,” I defended myself. “That can wait for a day, Kei, now, stop browsing and eat with us, with full attention,” she said and starts to cut her stake again. Today is sunday, and mom always Believed that family alwasy comes first, so both dad and her came up with th set up of spending the whole sunday with family, without touching any work related, I understand their sentiments, I’m aware that they are both busy people and they are both owner of a separate company, they are twice as busy as me, but here they are, siiting and eating breakfast with us. “I’m sorry,” I said, ad turned off myphone, mom seems pleased with my action, so she ju
“What the hell is happening here?” sabay sabay kami na napatingin sa pinanggalingan ng galit na boses, at hindi nga ako nagkamali, nakauwi na si Ravi, kunot noo habang tinitignan kami. Pero masama ang loob ko ngayon,hindi ako natutuwa sa narinig ko ngayon, panay sya pilit sakin, pero halos hindi ko na rin naman maintindihan ang sinasabi niya, bigla na lang ako nahilo. “Dugo!” narinig ko na sigaw ni Ive, isa sa mga kasambahay namin na kasama dito. “Shit, Addi!” dinaluhan ako ni Ravi, maging ang mga kasama namin, may hawak siyang panyo, at pinunasan ang sentido ko, doon ko lang naramdaman ang sakit, may kaunting dugo din na tumulo sa suot ko na white shirt. “I’m okay,” gusto ko i-congratulate ang sarili ko dahil hindi ako nautal, pero ang totoo ay talagang nahihilo na ko, at ayaw ko nang gumalaw, “Kausapin mo muna yang bisita mo, papasok na ko sa loob,” sagot ko, at pinilit na tumayo. “Who the fuck are you, miss?” rinig ko na sabi niya, pero nakahawak pa rin sa braso ko para alalay
“No..”Naalimpungatan ako dahil sa mahihinang ungol na naririnig ko sa di kalayuan, dahan dahan kong minulat ang mga mata ko, bumungad sakin ang madilim na kwarto, tanging lampshade lang ang nagsisilbing liwanag, hindi ako sanay maatulog na madilim.Tumayo ako at isinuot ang tsinelas ko, tsaka lumabas ng kwarto, dahil hinahanap ko kung saan nanggagaling ang ungol na animo ay nahihirapan, pababa na sana ako ng hagdan nang makita ko na hindi sarado ang pinto ng kwarto ni Ravi, dahan dahan akong lumapit at akmang isasara ito, nang may marinig ako sa loob.“No, please, no,” napatigil ako, sa kanya nanggaling ang mahihinang ungol? Imbes na isara ay dahan dahan ko na binuksan ang pinto, madilim ang kabuuan ng kwarto, tanging ang bukas na sliding window niya ang nagsisilbing liwanag, dahil direktang pumapasok ang liwanag nang buwan.“Ravi?” mahinang tawag ko sa kaniya habang lumalapit sa kama niya, hindi siya sumasagot, kalahati lang ng mukha niya ang nakikita kaya, hindi ako makasigurado ku
“This will be your personal room, since sa gabi ka lang naman kailangan nasa kwarto ko, may sariling kama of course, may mini sala set ka, may walk in closet, own bathroom, may intercom, just in case you don’t feel comfortable to go down, you can ask anybody to give you what you need,” Nandito na ko ngayon sa bahay ni Ravi, dala ang mga damit, at ilang gamit ko, alas singko pa lang ng umaga ay tinawagan na niya ako, at sinabi na nasa tapat na siya ng ospital, tinanong kung papasok pa siya, kaya nang sabihin ko na hindi, ay nagmadali na akong mag ayos. Umuwi si Jane kagabi, sakto naman ang dating ni Kei, kaya baka sa bahay ni Kei natulog si Jane, hindi pa ko nakakapgkwento kay Kei, dahil alam ko na pagod siya, tatawagan ko na lang siya, kaso, ano naman sasabihin ko? Na pumayag ako sa six months na may katabi akong iba matulog? Worst, hindi ko pa kilala? Hay. “If I’m not around, pwede ka magsabi kay nana Jo,” lumapit sa amin ang isang matandang babae, yung aura niya, parang aura ni m
“Firs rule, you have to wear this ring,” I nod, and wear the ring in front of me, he smile, “Good, second rule, you cant tell this to anybody, I mean this deal, understood?” I nod again, “Third rule, for the span of six months, you can’t be associated to any other man, do you have a boyfriend?” “No, okay lang sakin yan, proceed,” sagot ko, kaya tumango siya. “Fourth rule, you can’t fall in love with me,” muntik na akong matawa dahil sa sinabi niya, pero pinigilan ko kasi baka maoffend sya sakin. “Okay, got it,” kasalukuyan kaming nasa private room ng paborito niya dawn a restaurant, I was expecting na mamahalin na restaurant ang pupuntahan namin dahil mukhang super yaman nga ng isa na to, pero bahagya akong nabigla nang dito kami pumunta, at mukhang suki siya dito, pag pasok pa lang namin, kilala na siya ng lahat, kahit waiters. “Okay, I’m done, you can start yours,” he said, kaya nilabas ko ang mini pad ko, sinulat ko kagabi ang mga rules na gusto ko. “First rule, tatabi lang ak
“You don’t have to do this, pera lang naman sa operation ang kailangan ko,” pakiusap ko,kahit para na kong kandila na nauupos dito sa sobrang hiya ko, wala naman akong mgawa. “Listen,” hinawakan niya ko sa magkabilang balikat at hinuli ang tingin ko, “This is the least that I can do, let me do my part as your husband,” napatingin ang mga doktor at nurses samin, dahil medyo malakas ang boses niya, medyo nahihiya naman ako sa kanya. Tumango na lang ako sa kanya, matapos ko siyang tawagan kahapon, twenty minutes lang ang binilang ko at nakarating na sya, nauna pa nga sya sakin. Nakita ko na lang na kausap na niya ang doctor, tinanong niya ko agad kung gusto ko nang mabilis na paraan para mapagamot si Macoy, syempre, papayag ako. Ngayong araw, dumating sya, para ilipat si Macoy sa magandang facility sa La ciudad, alam ko ito, dahil doon namin unang dinala si mama, nalipat lang siya dito dahil masyado na kaming kinakain ng gastos dito. “Ate, saan nila dadalin si Macoy?” kakarating lang
“What the hell are you doing here?” inis kong tanong nang makapasok ako sa private room ni Kei, “Bakit dito ka pa nagpunta?”Tumayo siya at ipinaghila ako ng upuan, diretso akong umupo at ininom ang kape sa harapan niya, hindi ko naubos yung akin don kasi nang malaman ko na nandito sya at ipinagkakalat na asawa nya ko, pumunta agada ko, proud siguro si flash sakin pag nalaman nya gaano ko kabilis nakapunta dito.“This is the address you gave me, kaya ako nagpunta dito, have you forgotten, wife?” napapikit ako sa inis, buti na lang ay nandito kami sa kwarto, kusang gumalaw ang kamay ko at hinampas sya,, “What the fvck, aww!”“Ang kulit mo, anong asawa ka dyan ha! Sasapakin na talaga kita, ang kulit mo lalaki ka!” sigaw ko at hinampas sya ulit ng isa pa.“Wait, wait,” lumayo sya ng bahagya sakin para hindi ko na sya mahampas, “Totoo naman kasi talaga diba, this was the address you gave me, natural dito ako pupunta,”“Malay ko ba na pupunta ka?”“Anong tingin mo sakin, matagal kita hinan
“Ate, kanina pa nag riring phone mo, pakisagot naman! Nagising na kami parehas ni Ate Jane sa kwarto!” Nagising ako dahil sa sigaw ni Macoy sa tapat ng pinto ko, doon ko lang naririnig nag riring nga ang phone ko, dumako ang tingin ko sa side table kung saan nakapatong ang table watch, alas otso na ng umaga, at dahil wala na nga akong trabaho, hindi ko kailangan gumising ng maaga. Bukas pa ako ulit maghahanap ng trabaho. Hinayaan ko muna mapahinga utak ko, kung ano ano na nangyayari sakin nitong mga nakaraang lingo, hindi na talaga nakakatuwa, kawawa naman ang mental health ko sa kanila. Mama ang Papa visit Parang mas lalo akong nalungkot nang makita ko na hindi tawag, kung hindi reminder every year, today is papa’s 12th year death anniversary and now, it’s mama’s 2nd year death anniversary. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na ulila na kami sa mga magulang. “Okay, Addi, time to start your day,” kahit tamad na tamad ay tumayo ako at inayos ang kama ko, nag ayos ako n