จ้าวลู่ลู่พูดด้วยความโกรธ"ฉัน…ฉัน…""ต่อให้ฉันจะเสิร์ฟผิด แต่พวกคุณมีเงินมากมายขนาดนี้ กินอาหารมื้อดีๆ สักหนึ่งมื้อ มันจะเป็นอะไรไปล่ะคะ?""ไม่ใช่ว่าจะจ่ายไม่ได้สักหน่อยนี่คะ"เมื่อเห็นว่าหลินเฟยและจ้าวลู่ลู่กำลังจะเดินออกไป ซูเสี่ยวโหรวก็พยายามเข้ามาขวางเอาไว้ พร้อมกับพูดออกมาอย่างหลบๆ สายตา"มันไม่ใช่เรื่องที่จ่ายได้ หรือจ่ายไม่ได้หรอกนะ พวกเรามีเงินก็สมควรที่จะต้องถูกเอาเปรียบแบบนี้งั้นเหรอ?""คำพูดของคุณมันไม่สมเหตุสมผลเลยนะ!""หน้าตาก็ดูสวยดี แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นเจ้าของร้านที่ใจดำขนาดนี้!"จ้าวลู่ลู่พูดด้วยความโกรธ ดึงหลินเฟย และเดินอ้อมซูเสี่ยวโหรวไปที่ประตูใหญ่"ฉัน...ไม่ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแบล็กเมล์พวกคุณจริงๆ แต่อาหารได้เสิร์ฟมาแล้วนะ"คิดไม่ถึงเลยว่า ซูเสี่ยวโหรวจะวิ่งตามมาอีกครั้งแบบนี้เสียงดังฟุ่บ เธอคุกเข่าลงแทบเท้าของหลินเฟยและจ้าวลู่ลู่ พร้อมกับร้องไห้คร่ำครวญออกมา!"ขอร้องพวกคุณเถอะนะ ถือว่าทำบุญทำทานสักครั้งได้ไหมคะ ให้เงินค่าอาหารมื้อนี้กับฉันจะได้ไหมคะ?""น้องชายของฉันแพ้การพนันไปสองล้านห้าแสนบาท หากใช้เงินคืนไม่ได้ เขาจะต้องถูกคนตัดมือตัดเท้า…""ฉั
อ่านเพิ่มเติม