All Chapters of The Young Bride of Mr. Alaric Levine: Chapter 31 - Chapter 40

Pagbabago"WHAT?" natatawang tanong ni Owen habang ngumunguya ng pagkain. Napailing ako at kumuha ng isang slice ng pizza.Nasa living room kami at nakaupo sa sofa. Madilim ang paligid at ang loptop niyang umiilaw lang ang mapapansin. Nakapalabas kasi roon ang bagong movie raw na trending na ngayon sa social media.Nagtaka ako dahil wala akong alam. Hindi ako active sa internet. "Where's Ala, by the way?" tanong niya. Nilingon ko siya at ilang saglit bago sinagot."Siguro...sa kuwarto niya..."Napatango si Owen. Nanood ulit kami ng panibagong palabas hanggang sa naubos na iyong isang box nang pizza. Busog na ako at mukhang ganoon rin si Owen."Sayo nalang 'to. Alas dies na. Bala hindi ako makatulog mamaya dahil sa sakit ng tiyan." Tumango ako at tinanggap ang inilahad niya.Kinuha na ng lalaki ang loptop niya at naglakad papuntang pintuan nang apartment. Sinundan ko siya at nagpasalamat.Nang mawala na si Owen. Pumunta na akong kuwarto para makapagpahinga. Sa ref ko inilagay ang pizz

GuloSINABI sa amin sa University na sa susunod pa na linggo ia-announce iyong tungkol sa pag aaral namin sa paaralan nila. Kailangan nalang naming hintayin ang resulta. Kung pasok ako, makakapag aral ako at maghihintay nalang para makapasok na. Pero, kung hindi lumapit sa akin ang swerte, magiging maayos naman siguro ako. Kaso, kailangan kong magbayad nang tuition. Kalahati ang babayaran ko sa nagpapaaral sa akin para makapag aral ako roon sa unibersidad.Nakakapanghina, pero kailangan maging matatag. Seventeen na ako. Mage-eighteen na sa October 11. Pagkatapos, 19 at sa susunod 20."Saan ka?" si Owen nang makalabas ako sa apartment. Umagang umaga at sa tingin ko ay alas sais pa lang.Walang suot sa pang itaas ang lalaki. Sa balikat niya ay may nakasabit roon na puting tuwalya. Naka-shorts lang siya habang magulo ang buhok at nakangiti ang mapupulang labi."Dito lang..." sagot ko. May upuan roon sa labas nang apartment nila. Mas lamesa rin na hindi gaano kalaki. Double doors ang pint

Habol"TAHAN na, Lia..." bulong ni Owen habang yakap yakap pa rin ako. Malapit kami sa dalampasigan, ngunit wala ng masyadong naliligo. Sa kabilang parte sila ni Ric at si Owen ang mismong nagdala sa akin dito para raw mailabas ko lahat nang hinanakit ko."Nakakainis..." Inayos ko ang buhok ko at saka humihikbing inalis ang mga luha na dumadaloy sa pisngi. Paniguradong namumula na ang ilong at mga mata ko.Hindi dapat ako magalit at malungkot. Wala ako sa posisyon para maramdaman iyon. Hindi kami ni Ric at imposibleng mangyari pa iyon. "Bakit ka nagagalit sa nakita mo kanina? May...alam ka bang hindi ko alam?" malalim na boses ang narinig ko sa gilid ko. Inalis ko ang pagkakayakap kay Owen at saka siya nagtatakang tiningnan. Seryoso ang itsura niya na para bang may alam na sa nangyayari."H-Huh?" Iniwas ko ang mga mata sa kanya."Hindi mo man sabihin...alam ko naman, Lia. You don't have to hide it...""Sana nga...g-ganoon lang iyon kadali..." singhap ko at saka umayos nang upo. Naka

Akin Palagi Ang BintangANONG oras na nga ba? Gabi na at hindi ko alam kung ano ang susuotin ko. Nasa apartment na ako ngayon at kaarawan na ni Ric. Kahapon, hindi na kami nagkita dahil hindi siya pumunta rito sa apartment.Bali ako lang mag isa ngayon. Nakakapanghinayang dahil hindi kami nagkita kanina para sana makabati ako sa kanya."Ano ang isusuot ko?" mahina kong bulong habang ang atensyon ay nasa nakabukas kong malaking bag.Alas syete na at tinext ako ni Owen na magsisimula raw ang party alas otso ng gabi. Naghahanda na raw iyong iba sa mansyon."Maya maya nandito na si Owen. Naku naman!" Nakagat ko ang pang ibabang labi ko at saka bumalik sa paghahanap ng mga damit. May nakita ako t-shirt na kulay pink kaya agad ko iyong inilingan.Masyadong makulay. Gusto ko puti para hindi masyadong pansin sa ibang mga tao roon. Sigurado naman ako na maraming bisita si Ric. Kung pupunta man talaga ako, kailangan kong magmukhang maayos.Nakarinig ako ng katok sa labas ng kuwarto ko. Napaisip

Mahal Kita"R-RIC, nakakahiya..." Uminit ang pisngi ko. Gusto niyo kasing magkahawak ang kamay namin. Nahihiya ako dahil baka madumi ang kamay ko o hindi malambot. Baka may pawis rin. Ayaw kong pagtawanan ako ni Ric. Kahit na alam kong hindi siya ganoon, pumapasok pa rin sa isip ko na baka asarin niya ako dahil sa paghawak namin ng kamay."Okay. I understand. Kain nalang tayo ng ice cream..." Sumang ayon agad siya dahil sa pagyuko ko. Mukhang na-gets niya na agad ang pinupunto ko.Napabuga ako ng hangin nang magkahiwalay ang mga kamay namin.Napansin kong ang suot niya ay kulay itim na blazer. Sa loob ay may kulay puti na t-shirt.Iyon sana ang suot niya ngayon kung naibigay ko sana."Hmm, what is it?" Sinundan niya ang tinitingnan ko nang mapansin niya ako. Nanlaki ang mga mata ko at muling nag init ang mga pisngi.Napatawa siya ng mahina."Hindi ka ba komportable? Gusto mo bang umuwi nalang tayo?" malambing ang boses niya kaya agad akong nataranta at umiling.Kasalukuyan kaming nagl