All Chapters of โคตรคนยอดปรมาจารย์: Chapter 941 - Chapter 950

“เกิดอะไรขึ้นเหรอ?” เย่ซิวถามเฉินหลานมีสีหน้าเคร่งเครียด “คนตระกูลฮอร์ตันจากประเทศจ้านมาที่นี่ค่ะ พวกเขาบอกว่าจะซื้อสำนักโอสถของพวกเราทั้งหมด”ดวงตาของเย่ซิวหรี่ลงเล็กน้อย “ตระกูลฮอร์ตัน…”เฉินหลานเอ่ยต่อ “ประเทศจ้านเป็นหนึ่งในหกประเทศมหาอำนาจของโลก ส่วนตระกูลฮอร์ตันเป็นตระกูลใหญ่ที่สุดในประเทศนั้นพวกเขาควบคุมกำลังทหารหนึ่งในสามของทั้งประเทศและยังมีบทบาทสำคัญในเศรษฐกิจ เป็นที่รู้จักไปทั่วโลก ไม่มีใครกล้าประมาทพวกเขา”เย่ซิวรู้จักทั้งประเทศจ้านและตระกูลฮอร์ตันดีเพียงแค่ฟังชื่อก็รู้แล้วว่าเป็นประเทศที่นิยมการทำสงครามประชากรทั้งแคว้นมีมากกว่าสี่ร้อยล้านคนส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ที่มีหิมะปกคลุมตลอดปี ส่งผลให้ประชากรมีนิสัยห้าวหาญและมีร่างกายที่แข็งแรงวิธีการทำงานของพวกเขามักใช้ความเด็ดขาดและบีบบังคับพวกเขาแทบไม่เคยเกรงกลัวใครนอกจากประเทศจ้านฉงตี้และประเทศจ้านอิงตี้ที่พอจะทำให้พวกเขาเกรงใจบ้างก็มีเพียงแค่ประเทศหลงเถิงที่มีศักยภาพจะกลายเป็นประเทศมหาอำนาจอันดับสามในอนาคตสีหน้าหวังซวงเต็มไปด้วยความกังวล “เรื่องนี้จัดการยากมาก หากเกิดความผิดพลาดขึ้นมาพวกเราอาจต้องพบกับหายนะครั้ง

เมื่อคำสั่งดังขึ้น ยอดฝีมือทั้งสิบหกคนที่ยืนอยู่ข้างหลังก็พุ่งเข้าใส่พร้อมกันพวกเขาปลดปล่อยพลังที่รุนแรงราวกับหมาป่าและเสือโคร่งสองอาหลานทั้งสองมองเหตุการณ์ด้วยความพึงพอใจพวกเขารู้ดีถึงความแข็งแกร่งของลูกน้องเหล่านี้ และพวกเขาคิดว่าเดี๋ยวคงได้เห็นเย่ซิวถูกสังหารจนเลือดสาดกระจายแต่ในวินาทีถัดมา สิ่งที่เกิดขึ้นกลับทำให้พวกเขาหวาดผวาสุดขีดจู่ ๆ ยอดฝีมือทั้งสิบหกคนที่ดูแข็งแกร่งไร้เทียมทานก็หยุดนิ่งไปในระยะห่างจากเย่ซิวเพียงแค่หนึ่งเมตร จากนั้นพลังชีวิตและเลือดจากรูขุมขนของพวกเขาก็ถูกดูดออกมาเป็นสายและไหลไปรวมกันที่ฝ่ามือของเย่ซิวเย่ซิวใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีก็กลืนกินและแปรเปลี่ยนพลังทั้งหมดมาเป็นของตัวเองปึก! ปึก! ปึก!นักสู้แต่ละคนล้มลงกับพื้น แม้เสียงจะไม่ดังมาก แต่ในหูของลุงกับหลานกลับดังก้องเหมือนเสียงฟ้าผ่าส่วนผู้หญิงที่ถูกพามาด้วยต่างพากันหลบไปอยู่ตามมุมห้องพร้อมเสียงกรีดร้องดังไม่หยุด“เป็นไปไม่ได้!”“แกเป็นตัวอะไรกันแน่!”สองอาหลานกระโดดพรวดขึ้นจากที่นั่งพร้อมกับเบิกตากว้างจ้องมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างตกตะลึงเย่ซิวขยับกล้ามเนื้อบนใบหน้าเล็กน้อยก่อนจะเผยใบ

“บอสบ้า แย่จริง ๆ” ถังเขอเข่อกระทืบเท้าปึงปังด้วยความโมโหด้วยใบหน้าแดงก่ำแต่ไม่นานเธอก็เก็บอารมณ์แปลก ๆ นั้นไว้ในใจ เพราะเรื่องสำคัญต้องมาก่อนพอแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็รีบมุ่งหน้าไปยังสายการผลิตทันทีเธอพักอยู่ในบริษัทมาตลอด เดินไปกลับที่ทำงานแค่สองนาทีก็ถึงแล้วพอมาถึงสายการผลิต เธอก็โทรหาทีมช่างเทคนิคที่เกี่ยวข้องและให้พวกเขารีบเร่งมือสร้างหุ่นยนต์ตัวสุดท้ายออกมาจากนั้นเธอก็เริ่มคัดลอกข้อมูลทางเทคนิค พารามิเตอร์ และเอกสารสำคัญทั้งหมดลงในฮาร์ดไดรฟ์ ก่อนจะออกเดินทางไปยังสำนักงานในเมืองหลวงกลางดึกถังเขอเข่อแจ้งว่าตัวเองมีเรื่องด่วนที่จะต้องพบกับผู้บริหารระดับสูงของประเทศหลงเถิงตามปกติแล้วมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะขอเข้าพบ ต้องผ่านขั้นตอนซับซ้อนมากมายแต่ถังเขอเข่อฉลาดมาก เธอพูดเพียงประโยคเดียวว่าเธอเป็นพนักงานคนสำคัญของเย่ซิวและมาที่นี่ตามคำสั่งเขาเจ้าหน้าที่สำนักงานในเมืองหลวงเองก็ให้ความสำคัญอย่างมากพวกเขาเชิญถังเขอเข่อให้นั่งรอในห้องรับรองก่อนและรีบโทรติดต่อเบื้องบนโดยตรงเบื้องบนก็ให้ความสำคัญไม่แพ้กัน พวกเขาตอบกลับมาว่าให้ถังเขอเข่อรอสักครู่ เดี๋ยวจะมีคนมาหาเธอทันที

นายกรัฐมนตรีจัดให้คนไปรับไช่จื้อเพื่อมาพบกันที่หน้าประตูทางเข้าพนักงานในบริษัทจำนวนมากที่เห็นนายกรัฐมนตรีแล้วก็ต่างพากันตกตะลึงแต่ไม่นานพวกเขาก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นการได้ใกล้ชิดกับบุคคลสำคัญเช่นนี้ถือเป็นโอกาสพิเศษที่พวกเขาภูมิใจจากนั้นนายกรัฐมนตรี ไช่จื้อ และทีมงานก็มาถึงสายการผลิตภายใต้การนำทางของถังเขอเข่อทันทีที่มาถึงก็พบกับหุ่นยนต์รบตัวที่สิบกำลังถูกเคลื่อนย้ายออกจากสายการผลิตพอดีแม้จะเตรียมใจมาก่อนแล้ว แต่ทุกคนก็ยังอดตื่นเต้นจนหัวใจเต้นแรงไม่ได้เมื่อเห็นฉากเบื้องหน้าโครงสร้างเหล็กขนาดใหญ่เปล่งประกายสะท้อนแสงไฟดูทรงพลังและหนักแน่นเส้นสายของตัวเครื่องเรียบลื่นแต่แฝงด้วยความดุดันในดีไซน์ไช่จื้อรีบวิ่งเข้าไปใกล้ทันทีเขายืนอยู่ใต้หุ่นยนต์ตัวหนึ่งก่อนจะเงยหน้ามองอย่างละเอียด ดวงตาเปี่ยมไปด้วยความหลงใหลสำหรับคนที่ทุ่มเทให้กับการวิจัย ไม่มีอะไรจะน่าตื่นเต้นไปกว่าการได้เห็นเทคโนโลยีใหม่ ๆ เกิดขึ้นตรงหน้าแล้วนายกรัฐมนตรีสูดลมหายใจลึก พยายามตั้งสติแล้วหันมาพูดกับถังเขอเข่อ “สาวน้อย ช่วยสาธิตให้ดูหน่อยได้ไหม”“ได้ค่ะ”ถังเขอเข่อเดินเข้าไปในหุ่นยนต์ตัวหนึ่งครืน!

นายกรัฐมนตรีเองก็เห็นด้วยกับแนวทางนี้ไช่จื้อจึงเดินทางกลับไปยังหน่วยงานด้วยความตื่นเต้นเพื่อเริ่มเตรียมการสร้างสายการผลิตส่วนนายกรัฐมนตรีก็ลงนามในเอกสารด้วยตัวเองสิ่งที่เกี่ยวข้องกับหุ่นยนต์ทุกอย่างจะได้รับการจัดการเป็นลำดับแรก เป้าหมายคือต้องสร้างให้ได้หนึ่งพันตัวในเวลาที่สั้นที่สุดนายกรัฐมนตรีรออยู่ที่บริษัทเพื่อรอรับร่างแยกที่มาร่างแยกธาตุทองก็มาถึงหน้าบริษัทในเวลาตีสามห้าสิบทันทีที่มาถึงก็ได้รับอนุญาตให้เข้าไปทันที“สวัสดีครับท่านนายกฯ” ร่างแยกทักทายด้วยความเคารพ“ฮ่า ๆ ไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้นหรอก” นายกรัฐมนตรีหัวเราะอย่างอารมณ์ดี “ของที่เตรียมไว้พร้อมแล้ว เราไปกันเถอะ”ประเทศหลงเถิงมีสำรองไว้จำนวนมากไม่ว่าจะเป็นระบบป้องกันขีปนาวุธ ขีปนาวุธ หรืออาวุธข่มขวัญของเหล่านี้โดยปกติแล้วจะไม่ขายให้คนนอกเพราะถือเป็นเทคโนโลยีระดับสูงสุดในโลกปัจจุบันร่างแยกธาตุทองหยิบขวดขนาดใหญ่สองขวดออกมาจากแหวนผนึกของก่อนจะยื่นให้กับนายกรัฐมนตรี “นี่คือของขวัญเล็กๆ น้อยๆ สำหรับท่านและผู้บริหารระดับสูงของประเทศหลงเถิงในขวดแรกคือยาเม็ดล้างไขกระดูกชั้นเลิศ เมื่อกินเข้าไปแล้วจะช่วยฟื้นฟูร่างกา