เย่เทียนหยู่ตะลึงไปเล็กน้อย ยัยเด็กอ๊องนี่คิดว่าตัวเองกำลังฝันอยู่หรือไง มีใครเขายืนฝันแบบนี้กันเล่าแต่สงสัยว่าเธอคงนึกว่านี่เป็นแค่ภาพลวงตาของตัวเองมากกว่าเมื่อเห็นว่าเธอเริ่มร้องไห้อีกครั้ง สีหน้าของเย่เทียนหยู่ก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวด จากนั้นเขาก็รีบพูดทันทีว่า “ยัยเด็กโง่ อย่าร้องไห้สิ ฝันนั่น คุณจะตื่นหรือไม่ตื่นผมก็อยู่ตรงนี้ไม่ใช่รึไง”“คนโกหก ถ้าฉันตื่นจากความฝัน นายก็ต้องหายไปแล้วสิ” หลินหว่านหรูไม่อยากตื่น“ลืมตาดูให้ชัด ๆ สิ นี่ไม่ใช่ความฝัน มันเป็นเรื่องจริง วันนี้ผมเห็นคุณเสียใจ ผมก็เลยรีบตามคุณออกมาจนถึงที่โรงแรมนี่”เย่เทียนหยู่พูดอย่างช่วยไม่ได้หลินหว่านหรูลืมตาขึ้นและมองดูใบหน้าที่คุ้นเคยตรงหน้าเธอ จินตนาการของเธอเหมือนจริงขนาดนี้เลยเหรอ แต่เย่เทียนหยู่พูดว่าอะไรนะ เขาตามเธอมาตั้งแต่ที่วิลล่าเหรอทันใดนั้น หลินหว่านหรูก็ได้สติ ขณะที่มองดูใบหน้าของชายหนุ่มที่ดูเหมือนจริงตรงหน้า เธอก็เอื้อมมือไปหยิกใบหน้าของอีกฝ่ายเย่เทียนหยู่ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “หน้าผมหยิกสนุกมือมั้ย” เขาถาม“นาย นายเป็นของจริงเหรอ!”ในที่สุด หลินหว่านหรูก็ตอบสนอง“ถ้าไม่ใช่ของ
Read more