All Chapters of องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน: Chapter 1571 - Chapter 1580

แม้ว่าทุกคนในจวนอ๋องจะไม่ได้ถือว่าซินเซิงเป็นคนนอก แต่ไม่ว่าอย่างไร ซินเซิงก็เป็นเพียงสาวรับใช้ใหญ่หยุนเจิงอาจไม่ใส่ใจเรื่องยศศักดิ์ฐานะ แต่ซินเซิงกลับไม่อาจไม่ใส่ใจได้!เมื่อได้ยินคำของเสิ่นลั่วเยี่ยน หยุนเจิงถึงกับหมดคำพูดส่วนซินเซิงใบหน้าแดงก่ำ รีบก้มหน้าลงอย่างตื่นตระหนก “บ่าวไม่กล้าเพคะ!”“พอเถิด ข้าเพียงแค่ล้อเล่นเท่านั้น”เสิ่นลั่วเยี่ยนยิ้มพลางรับตัวหยุนชางจากมือซินเซิง “ชางเอ๋อร์คงหิวแล้ว ข้าจะให้นมเขา เจ้าไปทำงานของเจ้าเถอะ”“บ่าวขอตัวเพคะ!”ซินเซิงกล่าวตอบอย่างรวดเร็ว ก่อนจะรีบเดินออกไปด้วยท่าทางคล้ายกับหนีเอาตัวรอดเมื่อเห็นท่าทีของซินเซิง เสิ่นลั่วเยี่ยนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบาๆ นางอุ้มหยุนชางนั่งลงให้นมเด็กน้อย ก่อนจะหันไปเย้าแหย่หยุนเจิง “เจ้ามิได้คิดจะรับนางเข้าห้องหอจริงๆ หรือ?”“…”หยุนเจิงหมดคำพูด “เจ้าถึงกับหวังให้ข้ารับนางขนาดนั้นเลยหรือ?”พูดตามตรง หยุนเจิงไม่เคยมีความคิดเช่นนั้นกับซินเซิงมาก่อนด้านหนึ่งก็เพราะตอนที่เขาซื้อนางเข้าจวนมา นางยังเด็กนัก จึงมองนางเป็นเหมือนน้องสาวมากกว่าอีกส่วนหนึ่งก็เพราะว่าเขาพบพานหญิงงามมามากมายอีกด้านหนึ่งหากพูดถึ

“เช่นนี้หรือ…”หยุนเจิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะพลิกตัวลงจากหลังม้าอย่างรวดเร็ว แล้วเดินเลาะไปตามแนวสันเขาของหุบเขาเมี่ยวอินและคนอื่นๆ ติดตามอยู่ไม่ห่างพวกเขาใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง จึงไปถึงจุดสูงสุดทางทิศตะวันตกของหุบเขาจากจุดนี้สามารถมองเห็นทัศนียภาพของทั้งหุบเขาได้อย่างชัดเจนหุบเขาแห่งนี้กว้างใหญ่ รอบด้านล้อมด้วยแนวเทือกเขาสลับซับซ้อนภายในหุบเขายังมีร่องรอยถูกเหยียบย่ำเป็นวงกว้าง คาดว่าเป็นรอยที่จ้าวจี๋และกองทัพของเขาทิ้งไว้เมื่อครั้งมาตั้งค่ายที่นี่หยุนเจิงกวาดตามองทั่วบริเวณคร่าวๆ ก็พบว่าหุบเขาแห่งนี้เหมาะสมกับการใช้เป็นสถานที่ตั้งสถาบันวิจัยยุทโธปกรณ์อย่างมากเพียงแต่ข้อเสียเพียงหนึ่งเดียวก็คือ ที่นี่อยู่ห่างจากติ้งเป่ยมากเกินไปเขาคงไม่สามารถเดินทางมาที่นี่บ่อยๆ เพื่อพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดกับพวกช่างฝีมือได้อย่างไรก็ตาม งานพัฒนาเทคโนโลยีเหล่านี้ ต่อให้เขาคิดค้นแนวคิดใหม่ๆ ได้มากมาย สุดท้ายแล้วก็ยังต้องพึ่งพาฝีมือของพวกช่างเป็นหลัก เขาเป็นเพียงคนที่ให้แนวทางและแนวคิดเท่านั้นหลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง หยุนเจิงก็หันไปสั่งหวังเหิง “ไป นำทางข้าไปดูที่ลำธารสายเล็ก

“ก็จริง! เพื่อให้เสียภาษีน้อยลง คนพวกนี้คิดหาทางได้ทุกวิถีทางจริงๆ”หยุนเจิงลูบคางพลางครุ่นคิด “พวกเราต้องหาทางโต้กลับให้ได้! หากปล่อยให้เป็นเช่นนี้ต่อไป นโยบายภาษีที่ดินแบ่งตามพื้นที่ดินก็คงล้มเหลวโดยสมบูรณ์!”“ข้าก็คิดหาทางแก้มาตั้งนานแล้ว แต่ก็ยังคิดไม่ออก” เยี่ยจื่อพูดขึ้นอย่างปวดหัว “ตอนนี้ต่อให้เรายกเลิกภาษีที่ดินแบ่งตามพื้นที่ดินแล้วกลับไปใช้ระบบภาษีแบบเดิม มันก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อพวกที่ขายที่ดินออกไปเลย”ที่ดินเหล่านั้น แม้ว่าภายนอกจะถูกขายไปแล้ว แต่แท้จริงแล้ว มันก็แค่ทำให้ผู้ซื้อกลายเป็นผู้เช่าที่ดินของพวกเศรษฐี ค่าเช่าที่ควรเก็บก็ยังคงเก็บได้ตามเดิม!ในสถานการณ์นี้ พวกเศรษฐีเหล่านี้ทำให้ตนเองอยู่ในตำแหน่งที่ได้เปรียบไม่ว่าจะเดินหน้าหรือถอยหลังแม้แต่เยี่ยจื่อก็ยังอดชื่นชมความฉลาดแกมโกงของพวกเขาไม่ได้หากพวกเขานำไหวพริบเช่นนี้ไปใช้กับการบริหารแผ่นดินหรือการศึกสงคราม เกรงว่าต้าเฉียนคงสามารถกวาดล้างแคว้นเป่ยหวนได้หมดแล้ว!“ดูท่าแล้ว ตระกูลซูแห่งจวีผิงจะจงใจสร้างปัญหาให้ข้าจริงๆ!”ดวงตาของหยุนเจิงฉายแววเย็นเยียบ “ข้าให้โอกาสพวกเขาแล้ว แต่พวกเขายังคิดจะบีบให้ข้าลงมือกับพว

แน่นอน เรื่องทั้งหมดนี้ยังไม่ใช่จุดสำคัญที่สุดจุดสำคัญก็คือ การที่หยุนเจิงพยายามผลักดันภาษีที่ดินแบ่งตามพื้นที่ดินในฟู่โจว กำลังเผชิญกับแรงต่อต้านมหาศาลโดยเฉพาะบรรดาตระกูลขุนนางและเศรษฐีใหญ่ที่นำโดยตระกูลซูแห่งจวีผิง ต่างก็ขายที่ดินในราคาต่ำ ใช้เล่ห์เหลี่ยมโอนกรรมสิทธิ์ไปยังพวกผู้เช่าที่ดินแทนตอนนี้ พวกขุนนางและเศรษฐีใหญ่ในฟู่โจวแทบไม่มีใครยืนอยู่ข้างหยุนเจิงเลย!กล่าวได้ว่าหยุนเจิงทำให้ตระกูลขุนนางใหญ่และขุนนางชั้นผู้น้อยทั้งแคว้นฟู่โจวเป็นศัตรูไปหมดแล้ว!หากไม่ใช่เพราะเขามีกองกำลังติดอาวุธในมือ ไม่ต้องรอให้ราชสำนักลงมือ เพียงแค่ขุนนางและตระกูลเศรษฐีของฟู่โจวเอง ก็คงสามารถขับไล่หยุนเจิงออกจากฟู่โจวได้แล้ว!และหากหยุนเจิงยังคงดึงดันบังคับใช้“ภาษีที่ดินแบ่งตามพื้นที่ดิน”ต่อไป ไม่เพียงแต่จะไม่สามารถเพิ่มรายได้ภาษีของฟู่โจว แต่อาจทำให้รายได้ภาษีในปีนี้ลดลงต่ำกว่าปีที่แล้วเสียอีก!หากเป็นเช่นนั้น ก็หมายความว่าการปฏิรูปภาษีของหยุนเจิงล้มเหลวโดยสิ้นเชิง!เมื่อถึงเวลานั้น ราชสำนักก็ไม่จำเป็นต้องผลักดันระบบภาษีนี้ต่อไป!สำหรับราชสำนัก นี่มันเหมือนโชคดีสองชั้น!เมื่อได้ยินคำของฮั่ว

แต่หยุนเจิงไม่มีทางให้เขามีเวลามากถึงเพียงนั้น!เรื่องที่จินผู่ก่อให้ปวดหัวไม่น้อย แต่หยุนลี่ก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจอย่างน้อย เขาก็สามารถทดสอบขอบเขตความอดทนของพวกขุนนางตระกูลใหญ่ได้แล้วพร้อมกันนั้น เรื่องที่จินผู่ก็ทำให้เขาตระหนักได้ว่า เขาไม่สามารถเดินหน้าปราบปรามพวกมันแบบฮึกเหิมเกินไปจำเป็นต้องใช้วิธีที่นุ่มนวลกว่านี้ถือเป็นบทเรียนอันมีค่าเลยก็ว่าได้!“ทางฮ่องเต้มีรับสั่งเช่นไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?”สวีสือฝู่เอ่ยถามหยุนลี่ตอบทันที “เสด็จพ่อทรงรับสั่งว่า จะไม่มีทางประนีประนอมกับพวกมันอย่างเด็ดขาด แต่ให้ลองหาวิธีแก้ปัญหาที่อ่อนโยนขึ้น หากไม่เป็นผล ค่อยใช้กำลังเข้าจัดการ”“ไม่ควรประนีประนอมจริงๆ”สวีสือฝู่ครุ่นคิด ก่อนกล่าวขึ้นว่า “ในเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว หากราชสำนักยอมอ่อนข้อ ฝ่าบาทก็จะสูญเสียอำนาจและบารมีในราชสำนักไปอย่างมหาศาล”“เสด็จพ่อก็ตรัสเช่นนี้เหมือนกัน” หยุนลี่พยักหน้า “ดังนั้น ข้าจึงลำบากใจนัก”สวีสือฝู่คิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกล่าวขึ้นว่า “ความจริง เรื่องนี้ท่านอาจไปปรึกษาเซียวว่านโฉวได้”“เซียวว่านโฉว?”หยุนลี่ขมวดคิ้วทันที “ทำไมต้องไปถามเซียวว่านโฉว?”เ