Lahat ng Kabanata ng Broken Sweetheart(Del Rio Siblings 3): Kabanata 1 - Kabanata 10

“MISS DEL RIO," Naniningkit ang mga matang napatingin si Andrea Mikaela sa babaeng tumawag sa kaniya. Her old-fashioned professor in Research II subject. Nabaling din sa kaniya ang atensyon ng mga kaklase niya. "What?" nakataas ang isang kilay na tanong niya sa matandang propesora. Kita niya ang pagkunot nang makunat na nitong noo. Ang eyeglasses nito ay nakapatong na sa ibaba ng nose bridge nito. Mukhang hindi yata nito nagustuhan ang naging sagot niya. "You're not listening, Miss Del Rio!" bulyaw nito na ikinasinghap ng mga kaklase niya. Halata sa mga itsura ng mga ito na natatakot ang mga ito para sa kaniya. Lihim siyang napaismid. Alam din naman niyang ang iba sa mga ito ay natatakot na madamay sa kaniya. Pero sino ba ang gustong makinig dito kung ang boring naman nito laging pakinggan? At paulit-ulit pa. Seriously? Ilang ulit ba nitong ipinapasagot sa kanila ang tanong nito? At ilang ulit ba nitong ulit-ulitin sa isang buong taon ang mga tanong nitong nakakarindi na sa

AFTER Andrea's encounter with Mr. Brixton Alessandro Sanford, the new investor of their company, she felt like she wants to see him again and talk to him despite with his attitude towards her. Hindi niya alam kung bakit iyon ang nararamdaman niya sa lalaking iyon. He's arrogant and very full of himself but why she felt like—she felt like she wanted to know him more. Kahit napaka-arogante nito, may bahagi pa rin ng puso niya na gusto niya itong makasama. Damn! Ano ba ang ibig sabihin nitong nararamdaman niya para sa lalaking iyon? Shit! Hindi siya pwedeng magkagusto sa lalaking iyon! This is absurd! "Okay lang po ba kayo, Dra. Del Rio?" Napakurap siya at nilingon niya ang katabi na si Dra. Venice. Pero ininguso lang nito ang mga kasamahan nilang doctor. Kaagad namang natuon ang pansin niya sa mga kasama niyang doctor sa loob ng meeting room. They had a meeting regarding the decreasing stock of medicines inside the hospital. At kailangan nila iyong masolusyunan bago pa man maub

NANG HUMINTO ang sasakyan ni Andrea Mikaela sa tapat ng sampung palapag na building ng Montreal Pharmaceuticals ay agad niyang tinanggal ang kaniyang seatbelt at bumaba ng sasakyan. Bitbit ang kaniyang shoulder bag ay taas noo siyang naglakad papunta sa entrada ng building. Agad namang binuksan ng guard ang double glass door pagkatapat niya roon. "Good morning, Ma'am." bati nito sa kaniya. Isang tango lang ang isinagot niya sa guwardiya at tuloy-tuloy lang ang paglalakad niya patungo sa may receptionist area. The whole area was very spacious. Sa tantiya niya ay nasa limang hektarya ang sinakop ng buong building, and it was made of transparent thick glass. Iniisip tuloy niya na baka obsess sa salamin si Mr. Yohan Everette Montreal. Andrea couldn't help but smirk at her thought. “Good morning, Ma’am. How may I help you?” The girl in the receptionist area asked her, nang huminto siya sa tapat n'yon. “I’m Dra. Andrea Mikaela Del Rio,” pagpapakilala niya. “And I have an appoin

LIHIM na pinagmamasdan ni Andrea si Lorelei. The woman was stunningly beautiful in her royal blue cocktail dress. Ayaw man niyang aminin pero maganda ang babae. Hindi talaga niya masisisi si Andrei kung nabaliw ito noon sa babae. She looks innocent and pure. Of course, sa mga taong hindi ito lubusang kilala. Because behind that innocent face was an evil woman that hurt her brother. Hindi man niya alam ang buong kuwento ng mga ito pero alam niya na ito ang dahilan kaya naaksidente noon si Andrei sa Prague. “Stop murdering her in your thought, Addie.” Bulong na saway sa kaniya ni Karenina. Ngunit hindi pa rin siya natinag. Nakatitig pa rin siya sa babae. “How I wished my eyes could throw a dagger,” pabulong din niyang sabi kay Karenina. Suminghap si Karenina na ikinalingon naman ni Miss Navarre sa kanila. Malamig na sinalubong naman niya ang mga mata nito. Hindi rin ito nakatagal at iniwas din agad sa kaniya ang mga mata. But there’s something in her. Hindi lang niya matukoy kung a

MABILIS na umalis si Andrea sa gitna ng dance floor. Nanggigil na iniwan niya roon ang lalaki. Hindi na niya makita si Reichel kaya bumalik na lang muna siya sa bar counter. Naupo siya sa high stool at nag-order ng tequila.Nang mailapag ng bartender ang order niya ay agad niyang inubos iyon at muling nag-order. Damn it. Ginawa na nga niya lahat para lang makalimutan ang estrangherong lalaking iyon, pero ayon at nilapitan na naman siya ulit."One glass of whiskey,"She gasped when she heard the man's deep baritone voice requesting a glass of whiskey. Shit. Hindi ba talaga siya nito titigilan sa paglapit?Hindi siya umimik at pinanatili ang mga mata sa kaniyang inuming kalalapag lang ulit ng lalaking bartender. Pero sa gilid ng kaniyang mga mata, nakita niyang naupo ang lalaki sa katabing stool kung saan siya nakaupo."Are you stalking me?" Hindi na niya napigilan ang sariling tanong dito. Humarap siya rito at mariin itong tinititigan. Trying to intimidate him, but it seems he is not