All Chapters of The Ex-Convict Billionaire: Chapter 41 - Chapter 50

“Shit! Wala akong utos na patayin ang babaeng ‘yon.” Nadinig niyang sambit ng matanda.Bumulong ito sa kanya. “Hindi ako ang nagpapatay kay Jasmin. Tatakutin lang namin siya. May nakialam dito. Huwag na huwag kang magsusumbong sa pulis. Binabalaan kita!”Napatayo siya at lumayo sa matanda. Nanginginig ang kanyang katawan. Kahapon lang ay kausap pa niya si Jasmin. Dumating si Liam na napatingin din sa TV. Hinila siya nito palabas sa ospital.“Akala ko ba ay nasa mabuti siyang kalagayan? Sabi mo ay safe si Jasmin?” Umiiyak na siya. Niyakap siya ng binata.“Tatanungin ko ang taong inutusan ko kung ano ang nangyari. Hindi natin kontrolado ang mga pangyayari. Huminahon ka.” Hinihimas nito ang kanyang likod. Wala silang imikan sa byahe hanggang sa makauwi ng bahay.Natutulog na sa kanyang tabi si Liam. Ngunit hindi siya dalawin ng antok. Tila siya minumulto ni Jasmin. At hindi siya makapaniwala na parang wala lang kay Liam ang nangyari sa dating nobya. Ganoon ba ito kagaling magtago ng feel

Paano niya ipagtatanggol si Liam kung ang lahat ng ebidensya ay nagtuturo na ito ang pumaslang kay Jasmin? Inosente nga ba ang nobyo? Kahit sino ang makakita ng ebidensyang inilatag ng mga pulis ay maniniwalang siya ang salarin.Paano niya matutulungan si Liam? Posible siyang maging saksi sa resort kung saan naganap ang unang pagtatangka sa buhay ni Jasmin. Katabi niya ang binatang matulog. Kasama din niya ito sa araw na matagpuan ang bangkay ni Jasmin sa ilog. Sinundo siya nito sa ospital. Ngunit may time lapse sa mga oras na kasama niya ang binata at ng maganap na krimen. Naniniwala pa din siya na hindi magagawa ni Liam ang pumatay.Dinalaw niya ito at dinalahan ng gamit at pagkain. Labis ang kanyang pag-aalala. Ngunit wala siyang magawa para sa nobyo.“Liam, natatakot ako. Paano kapag nadiin ka sa kaso?”Inilabas ni Liam ang kamay sa kulungan upang mahawakan ang kanyang mukha. “Malinis ang kunsensya ko, Mika. Hindi ko magagawang patayin si Jasmin. Huwag kang mag-alala mapapatunayan

Nanginginig ang mga kamay ni Nessa ng titigan ang resulta ng pregnancy test. Dalawang pulang guhit ang nakita niya. Napasandal siya sa pader. Positibo. Buntis nga siya.Napamura siya. Isang beses lang nangyari. Nakabuo agad sila ni Andrei. Hindi siya makapaniwala. Napahawak siya sa kanyang tiyan. Nilamon siya ng pangamba. Paano ba maging isang mabuting ina? Iniwan siya sa bahay ampunan ng kanyang ina ng siya ay anim na taong gulang. Doon sila nagkakilala ni Liam na isa ding batang lagalag ng iwan naman ng nanay nito sa istasyon ng bus.Binalikan siya ng tiyahin sa bahay ampunan. Akala niya ay aalagaan at pag-aaralin siya. Ginawa lang siyang alila nito sa bahay na kanyang tiniis. Ang sabi nito ay mayaman ang kanyang ama. Katulong ang kanyang ina at nabuntis ng anak ng amo. Ilang taon din niyang hinanap ang tunay na ama. Pinuntahan niya ito sa mansion ngunit ipinagtabuyan siya nito. Sandaling hindi niya makakalimutan. Kawawang kawawa siya. Umuulan pa ng araw na ‘yon. Kung minsan ay napa

Wala na silang matatakbuhan ni Liam. Nakita niyang bumunot ito ng baril sa tagiliran. Armado pala ito.Umiiyak na siya sa labis na takot. “Liam, sumuko ka na. Gagawan natin ng paraan na mapatunayan na wala kang kasalanan.”Hindi niya inaasahang kinabig ng binata ang kanyang leeg at mas nagimbal siya ng maramdaman niya ang baril na nakatutok sa kanyang ulo.“Walang lalapit! Papatayin ko ang babaeng ito! Hayaan ninyo kaming makatakas,” anito sa mga pulis.Kasinungalingan lang ba ang lahat ng sinabi ng nobyo? Ginamit lang ba siya nito upang makatakas? Plano lang ba siyang gawing hostage? Ang daming tanong sa kanyang isip. Her heart was broken into million pieces.Ngunit walang nabago sa nararamdaman niya. Wasak man ang puso niya. Isang pangalan pa din ang isinisigaw nito. Si Liam. Sa kaibuturan kanyang puso gusto pa din niyang maniwala sa pagmamahal na ipinangako nito.Nakita niyang tumatakbo ang ama palapit sa kanila ngunit pinigilan ito ng mga pulis.“Huwag kayong magpapaputok! Liam, h

Lumipad ang mga araw, linggo, at taon. Ang panahon ay tila tubig sa ilog na patuloy sa pagdaloy at hindi na muling babalik pa.Nakatanaw si Mika mula sa bintana ng eroplano sa madilim na kalangitan. Pabalik na siya sa Pilipinas makalipas ang limang taon na pagsasanay sa Amerika. Isa na siyang ganap na duktor. Gusto niyang magsilbi sa bayang sinilangan kaya siya babalik.Naglalakad siya palabas ng airport. Susunduin siya ng mga magulang. Isang taon din silang hindi nagkita. Miss na miss na niya ang mga ito. Sobrang daming tao sa airport kaya nagpasya siyang tawagan ang ama.“Hello, Dad. Nasaan na ang po kayo? Nasa terminal 1 po ako.” Natanaw niya ito kasama ang kanyang ina. Mahigpit niyang niyakap ang mga magulang. Isa pa sa dahilan ng pagbabalik niya ang mga magulang. Tumatanda na sila at gusto niyang sulitin ang natitirang panahon upang makabawi sa mga ito.Ang traffic ay walang ipinagbago noon at ngayon. Usad pagong ang mga sasakyan. Napansin niyang dumami ang mga building at malala