Nanginginig ang mga kamay ni Nessa ng titigan ang resulta ng pregnancy test. Dalawang pulang guhit ang nakita niya. Napasandal siya sa pader. Positibo. Buntis nga siya.Napamura siya. Isang beses lang nangyari. Nakabuo agad sila ni Andrei. Hindi siya makapaniwala. Napahawak siya sa kanyang tiyan. Nilamon siya ng pangamba. Paano ba maging isang mabuting ina? Iniwan siya sa bahay ampunan ng kanyang ina ng siya ay anim na taong gulang. Doon sila nagkakilala ni Liam na isa ding batang lagalag ng iwan naman ng nanay nito sa istasyon ng bus.Binalikan siya ng tiyahin sa bahay ampunan. Akala niya ay aalagaan at pag-aaralin siya. Ginawa lang siyang alila nito sa bahay na kanyang tiniis. Ang sabi nito ay mayaman ang kanyang ama. Katulong ang kanyang ina at nabuntis ng anak ng amo. Ilang taon din niyang hinanap ang tunay na ama. Pinuntahan niya ito sa mansion ngunit ipinagtabuyan siya nito. Sandaling hindi niya makakalimutan. Kawawang kawawa siya. Umuulan pa ng araw na ‘yon. Kung minsan ay napa
Alam niyang ito ay panaginip lamang dahil galit si Liam sa ginagawa niyang pagdiin dito sa korte. Nanatiling nakasara ang kanyang mga mata. She really missed him. Gusto niyang maranasang angkining muli ng binata kahit sa panaginip lamang.Naramdaman niya ang mga kamay na humahaplos sa kaniyang katawan. Sinapo nito ang kanyang dibdib. Napaliyad siya ng lamasin ng kamay ang kanyang dalawang bundok. Naglakbay ang palad sa kanyang mga hita. Napaawang ang kanyang labi sa bumabangong pagnanasa sa kanyang katawan. Naramdaman niya ang pagpatong ng lalaki sa kanyang ibabaw. Iminulat niya ang mata. Hindi na ito panaginip!“Liam?!” Niyapos niya ng mahigpit ang binata. Umagos ang luha sa kanyang mga mata.“Shhhhh. Huwag kang umiyak. Sabi sa’yo babalik ako, hindi ba?”“Liam, ang nangyari sa korte, wala akong magawa. Tinakot ako ng abogado. May bomba daw sa ilalim ng upuan mo. Takot na takot akong mapahamak ka.”“Alam ko, binabasa ko ang lahat ng sulat na ipinapadala mo. Ang mga sulat mo ang nagbib
Wala na silang matatakbuhan ni Liam. Nakita niyang bumunot ito ng baril sa tagiliran. Armado pala ito.Umiiyak na siya sa labis na takot. “Liam, sumuko ka na. Gagawan natin ng paraan na mapatunayan na wala kang kasalanan.”Hindi niya inaasahang kinabig ng binata ang kanyang leeg at mas nagimbal siya ng maramdaman niya ang baril na nakatutok sa kanyang ulo.“Walang lalapit! Papatayin ko ang babaeng ito! Hayaan ninyo kaming makatakas,” anito sa mga pulis.Kasinungalingan lang ba ang lahat ng sinabi ng nobyo? Ginamit lang ba siya nito upang makatakas? Plano lang ba siyang gawing hostage? Ang daming tanong sa kanyang isip. Her heart was broken into million pieces.Ngunit walang nabago sa nararamdaman niya. Wasak man ang puso niya. Isang pangalan pa din ang isinisigaw nito. Si Liam. Sa kaibuturan kanyang puso gusto pa din niyang maniwala sa pagmamahal na ipinangako nito.Nakita niyang tumatakbo ang ama palapit sa kanila ngunit pinigilan ito ng mga pulis.“Huwag kayong magpapaputok! Liam, h
Nasisiraan na ito ng bait. Paano kung mahuli ito ng mga pulis? Tumingin siya sa bintanang salamin. Nakita niyang nakaupo ito sa tabi ni Mika. Umuuga ang balikat nito. Alam niyang umiiyak ito sa sinapit ng nobya.Kailangang libangin niya si Gemma. Baka mapansin nito ang binata sa loob.“Gemma, baka nagugutom na ka na o gusto mong magpahinga. Ako na ang bahalang magbantay kay Mika.”“Sure ka? Kailangan ko din kasing matulog at may duty pa ako bukas.”“Oo, sige, hihintayin ko ang mga magulang ni Mika.”Tumayo ang dalaga at akmang sisilip sa loob. Makikita nito si Liam! Nag-iisip siya ng paraan kung paano ito papatahimikin. Suntukin na lang siguro niya sa mukha ng makatulog. Hindi pa naman ay nakukunsensya na siya.“Sige, aalis na ako. Maraming salamat.” Tila wala naman itong nakita.Agad siyang sumulyap sa loob ng ICU, wala nga si Liam. Pumasok siya sa loob.Nakita niya ito sa likod ng pinto. Bakas sa mukha nito ang pagod at lungkot.“Liam, bilisan mo at baka dumating ang mga magulang ni
Lumipad ang mga araw, linggo, at taon. Ang panahon ay tila tubig sa ilog na patuloy sa pagdaloy at hindi na muling babalik pa.Nakatanaw si Mika mula sa bintana ng eroplano sa madilim na kalangitan. Pabalik na siya sa Pilipinas makalipas ang limang taon na pagsasanay sa Amerika. Isa na siyang ganap na duktor. Gusto niyang magsilbi sa bayang sinilangan kaya siya babalik.Naglalakad siya palabas ng airport. Susunduin siya ng mga magulang. Isang taon din silang hindi nagkita. Miss na miss na niya ang mga ito. Sobrang daming tao sa airport kaya nagpasya siyang tawagan ang ama.“Hello, Dad. Nasaan na ang po kayo? Nasa terminal 1 po ako.” Natanaw niya ito kasama ang kanyang ina. Mahigpit niyang niyakap ang mga magulang. Isa pa sa dahilan ng pagbabalik niya ang mga magulang. Tumatanda na sila at gusto niyang sulitin ang natitirang panahon upang makabawi sa mga ito.Ang traffic ay walang ipinagbago noon at ngayon. Usad pagong ang mga sasakyan. Napansin niyang dumami ang mga building at malala
Sabay silang napalingon ni Andrei sa pinaggalingan ng sigaw. Pigil ang paghinga niya ng ilang segundo. Magkikita na ang mag-ama! Ngunit biglang nawala si Bella. Mukhang nakikipaglaro ito ng taguan.Hinawakan ni Andrei ang kanyang kamay. “Mag-usap tayo, Nessa. Hinahanap kita.”“Pare!” Bumukas ang pinto ng katabing room. Isang lalaki ang lumabas at dala nito ang buntis na asawa na mukhang manganganak na dahil sapo nito ang malaking tiyan.Nabaling ang atensyon sa mga nito ni Andrei.“Tara sa delivery room,” anito at tinulungang akayin ang babaeng nagle-labor.Dali-dali niyang kinarga ang anak na lumabas mula sa likod ng guard. Nagpasalamat siya sa gwardiya. Kinakailangang makalayo sila agad.“Mommy, baka po madapa ka.” Halos tumakbo na kasi siya sa pagmamadaling makalayo sa lugar.“Bella, late ka na kasi sa school,” aniya sa anak.Nakahinga lang siya ng maluwag ng makapasok sa loob ng sasakyan. Hindi na dapat malaman ni Andrei na nagkaanak sila. Ayaw na niyang guluhin ang buhay nito at
Gustong gustong lumabas ng salitang oo sa kanyang bibig kung hindi ito pamilyado. Ngunit iba na ngayon, may asawa at anak ito. Anong klaseng babae siya kung papayag siya sa ganoong set up. Baka maging dahilan pa ito ng pagkasira ng pamilya nito. Ngunit sa kaibuturan ng kanyang puso ay gusto niyang makasama ang lalaking minamahal. Nagtatalo ang kanyang puso at isip.Muli niyang sinulyapan ang binata. “Bigyan mo ako ng oras para magdesisyon.”“Okay, limang minuto.” May kislap siyang nabanaag sa mata ng lalaki ng makita ang tattoo niyang heartbeat sa kanyang pulso, ang matching tattoo nila noong sila ay magkasintahan pa. Nabigo siyang makita ang wrist nito dahil nakasuot ito ng long sleeves. Binura na kaya nito ang tattoo? Malamang dahil nagpakasal na ito.Naglapag ito ng timer sa ibabaw ng table. “Teka, ang bilis naman.” Nagpanic siya.“Limang minuto. Baka magbago ang isip ko kapag pinatagal pa natin. Walang sapilitan. Lupang kinakatayuan ng Miracle Hospital kapalit ng pagiging sex part
Tulala siyang naglalakad sa papuntang ospital. Dala niya ang renewal ng lease agreement. Madaming pasyente ngayon. Sa pamamalakad ng kanyang ama ay naging semi-private na ang Miracle Hospital. Gusto nilang mas maging affordable ang healthcare services para sa mga tao sa kanilang bayan.Pinagmasdan niya ang mga tao sa paligid. Worth it ang ginawa niya. O humahanap lang siya ng matibay na dahilan pero gusto lang talaga niyang makapiling muli si Liam?Tuwang tuwa ang lahat ng ibalita niyang nakakuha siya ng another twenty-five years lease agreement. Maliban sa kanyang ama dahil nakita nito ang pangalan ng bagong may-ari na nakapirma.“Mika, ano ang kapalit ng agreement na ito?”“Dad, wala po. Naipaliwanag ko po ng maayos ang adhikain ng Miracle Hospital. Huwag po kayong mag-alala. Naka-move on na po kaming dalawa sa nakaraan. May asawa at anak na din po si Liam.” Muli siyang nag-uumpisang magsinungaling sa daddy niya.“Masama ang kutob ko sa pagbabalik ng lalaking iyon.”“Dad, wala po ta