All Chapters of ผมคือหมอเทวดา: Chapter 981 - Chapter 990

1059 Chapters

บทที่ 981

อวิ่นเหวินห้าวยิ้มร้าย พูดว่า "ฉันรู้ว่าเธอไม่พอใจ แต่จะทำอะไรได้ล่ะ?""งั้นให้ฉันให้โอกาสเธอ ลองหาใครสักคนจากที่นี่มาช่วยสิ ฉันอยากดูว่าใครกล้าต่อกรกับสำนักเทียนกางของเรา!"หลิ่วซือหยินรีบหันไปหาบอดี้การ์ดของเธอผลคือไม่มีใครกล้าสบตากับเธอเลยสักคนทุกคนต่างก้มหน้า ไม่พูดไม่จาหลิ่วซือหยินหันไปมองคนอื่นๆ อีกครั้ง แต่ก็ได้ผลลัพธ์แบบเดียวกันไม่ต้องพูดถึงว่าฝั่งอวิ่นเหวินห้าวตอนนี้เป็นฝ่ายที่ได้เปรียบอยู่ แม้สถานการณ์ตอนนี้จะเสมอกันอยู่ ก็ยังไม่มีใครกล้าสู้กับสำนักเทียนกางวีรบุรุษช่วยสาวงามงั้นเหรอ?ลืมไปเถอะ!ตัวเองต้องมีความสามารถนั้นก่อนถึงจะทำได้!ถ้าคิดแค่ว่าต้องช่วยสาวงามแล้ววิ่งดุ่มๆ ขึ้นไปก็มีแต่จะตายเปล่า โดยที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงผลอะไรได้เลยไม่ว่าจะเป็นด้านแผนการหรือกลอุบาย ตระกูลหลิ่วก็แพ้แล้ว"ฮ่าฮ่าฮ่า หลิ่วซือหยิน เธอเห็นหรือยัง?"อวิ่นเหวินห้าวทำวางท่าใหญ่โต ราวกับมั่นใจมากว่าควบคุมทุกอย่างได้แล้ว "บอกแล้วว่าอย่าดิ้นรนโดยไร้ประโยชน์ วันนี้ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอก!"หลิ่วซือหยินกำลังจะสิ้นหวัง แต่มีเสียงหนึ่งดังขึ้นก่อน "ใครบอกว่าไม่มีล่ะ"ทุกคนหันไปตามทิศ
Read more

บทที่ 982

"เกิดอะไรขึ้น?""ให้ตายเถอะ!""ไม่น่าเชื่อ จบแล้วงั้นเหรอ?"ทุกคนมองไปยังเวทีประลองด้วยความตกตะลึง ชายวัยกลางคนที่นอนนิ่งไม่ขยับตัวอยู่บนพื้นราวกับหมาตาย!ไม่น่าเชื่อ!ยอมรับไม่ได้!ต้องรู้ว่าก่อนหน้านี้ทั้งหวังเหล่าและซุนเหล่า ต่างก็ไม่สามารถทนแม้แต่การประมือครั้งเดียวกับเขาได้!ถึงเถาเต๋อหย่งจะเป็นคนยอมแพ้เอง แต่ใครจะกล้ารับรองว่า นอกจากการที่ถูกอวิ่นเหวินห้าวซื้อตัวแล้ว ไม่ใช่เพราะเขากลัวพลังของชายวัยกลางคนคนนี้พลังที่ชายวัยกลางคนแสดงออกมา ทำให้ทุกคนประทับใจอย่างมากไม่ว่าจะเป็นเรื่องอายุ ประสบการณ์ หรือด้านอื่นๆ ลั่วอู๋ฉางที่ยังเป็นคนหนุ่ม ไม่ควรจะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้ในความเป็นจริง ทุกคนเชื่อมั่นสุดใจว่า ลั่วอู๋ฉางมาเพื่อรนหาที่ตายอยากจะเป็นวีรบุรุษช่วยสาวงาม ก็ควรชั่งน้ำหนักตัวเองก่อนว่ามีคุณสมบัติเพียงพอหรือไม่การมั่นใจตนเองโดยไร้เหตุผล ต้องแลกด้วยชีวิต!แต่ไม่มีใครคาดคิดเลยว่า ผลลัพธ์จะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงแบบนี้เขาที่ชนะมาแล้วสองรอบ กลับไม่สามารถทนได้แม้แต่การประมือเพียงครั้งเดียวกับลั่วอู๋ฉางโดนต่อยจนสลบหรือว่าเสียชีวิตไปแล้ว?สถานการณ์เช่นนี้ทำให้คนทั
Read more

บทที่ 983

เดิมที พวกเขายังมีโอกาสที่จะชนะอยู่แค่ทำตามที่ลั่วอู๋ฉางบอก โจมตีที่ซี่โครงขวาของคู่ต่อสู้หาโอกาสที่เหมาะสม แล้วโจมตีในครั้งเดียวแย่ที่สุด ต่อให้ชนะไม่ได้ อย่างน้อยก็ไม่แพ้อย่างน่าสังเวชแบบนี้แต่ตอนนี้ ต่อให้พูดอะไรก็สายไปแล้ว"สำนักเทียนกาง ก็แค่นี้เอง!"ลั่วอู๋ฉางพูดด้วยเสียงเย้ยหยันเหล่าลูกศิษย์สำนักเทียนกางที่กำลังขนศพอยู่ ตอนแรกก็กัดฟันด้วยความโกรธอยู่แล้ว เมื่อได้ยินคำพูดนี้ พวกเขาก็ยิ่งโกรธจัดขึ้นทันที"โอหังนัก!""ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง หยามพวกเราแบบนี้ได้ยังไง!""ก็แค่ชนะได้โดยความบังเอิญ คิดว่าตัวเองเป็นใคร คู่ควรมาวิจารณ์สำนักเทียนกางเราได้ยังไง!"ลั่วอู๋ฉางยังคงดูแคลน "ถ้าไม่พอใจก็ขึ้นมาสู้เลย จะมาพูดจาไร้สาระอยู่ทำไม!"คนกลุ่มนั้นโกรธจนแทบระเบิด!ในฐานะลูกศิษย์สำนักเทียนกาง พวกเขามักจะได้รับการยกย่องและเคารพเสมอมา!ไม่เคยถูกดูถูกและเหยียดหยามแบบนี้มาก่อน!อวิ่นเหวินห้าวยิ่งโกรธจนควบคุมตัวเองไม่ได้ "อาจารย์ลุง อาจารย์อาทั้งหลาย ใครสามารถขึ้นไปฆ่าเขาได้ ผมจะให้พ่อของตอบแทนอย่างงาม"ทันทีที่พูดจบ ทุกคนก็แย่งกันออกตัวทันที"ฉันไป!""แก้แค้นแทนศิษย์น้องเก้
Read more

บทที่ 984

"ไอ้หนู ประโยคนี้แกพูดถูกแล้ว!"เถาเต๋อหย่งเดินขึ้นเวทีด้วยท่าทางโอหัง พูดอย่างหยิ่งๆ ว่า "ฉันลงมือเอง มันต้องจบลงอย่างรวดเร็วแน่นอน"หลิ่วซือหยินโกรธมาก "ไอ้ตาแก่หน้าด้าน รับเงินฉันไปแล้ว แต่กลับหักหลังฉัน ไม่ยอมขึ้นเวที!""ตอนนี้พอเปลี่ยนเป็นไปช่วยพวกคนแซ่อวิ่น กลับมาทำตัวกระตือรือร้นทันที ช่างไร้ยางอายจริงๆ""ฉันมันตาบอดจริงๆ ที่เลือกให้แกมาช่วย!"ตอนแรกเธอคิดจะพึ่งพาเถาเต๋อหย่งเพื่อชนะการประลอง แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นโยนหินทับเท้าตัวเองซะอย่างนั้นบทเรียนนี้ มันช่างเจ็บปวดจริงๆ"พี่หยินหยิน อย่ากังวลไปเลย คนชั่วต้องมีวันรับกรรมอยู่แล้ว"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพูดปลอบอยู่ข้างๆ "ไม่ใช่ไม่เกิด แค่เวลายังไม่ถึงเท่านั้น"เมื่ออวิ่นเหวินห้าวเห็นทั้งสองคนยืนอยู่ด้วยกัน ก็เกิดความต้องการในทันทีแค่หลิ่วซือหยินคนเดียวก็ถือว่าเป็นหญิงงามที่หาได้ยากแล้วใบหน้าที่งดงาม รูปร่างโดดเด่น เกิดในตระกูลร่ำรวย มีกลิ่นอายของความสูงส่งตั้งแต่กำเนิดบวกกับกลิ่นอายออร่าของผู้หญิงแกร่ง ทำให้ใครต่อใครเกิดความต้องการที่จะพิชิตเธอแค่คิดว่าได้ชื่นชมหญิงงามเช่นนี้ภายใต้ร่างกายของตัวเอง อวิ่นเหวินห้าวก็อดตื่
Read more

บทที่ 985

เถาเต๋อหย่งจงใจบอกว่าเขาจะใช้เพียงสามกระบวนท่า ทำให้คู่ต่อสู้เข้าใจผิดว่ามีโอกาสชนะ แน่นอนว่าจะต้องเลือกที่จะป้องกันและนั่นก็ได้ตกลงในกับดักของเขาแล้ว!ไม่ต้องพูดถึงสามกระบวนท่า เถาเต๋อหย่งมั่นใจว่าใช้แค่ท่าเดียวก็สามารถจัดการลั่วอู๋ฉางได้"เอาสิ มาเลย!" ลั่วอู๋ฉางกวักนิ้วเรียกเถาเต๋อหย่งเถาเต๋อหย่งรู้สึกพอใจที่แผนการสำเร็จ เมื่อเผชิญกับการท้าทาย ไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่ยังรู้สึกตื่นเต้นมาก "ไอ้หนู รับมือ!"ยังไม่ทันขาดคำ เถาเต๋อหย่งก็ขยับตัวแล้วเท้าซ้ายเหยียบพื้นอย่างแรง ร่างกายราวกับกระสุนปืนใหญ่ที่ถูกยิงออกมา กลายเป็นเงาสลัวในชั่วพริบตาเท้าขวาออกแรงแตะอย่างเต็มที่ พร้อมกับร่างกายที่เหยียดจนกลายเป็นเส้นตรง"วิ๊ว!"ลมปราณที่ปลายเท้าสร้างขึ้น ฉีกอากาศออกจนเกิดเสียงหวีดที่แหลมเสียดหูการเตะครั้งนี้เพียงพอที่จะทำลายหินและศิลาให้แตกเป็นเสี่ยงๆ!แม้แต่แผ่นเหล็กสิบกว่าชั้นซ้อนกันก็ยังต้านไม่อยู่!ลั่วอู๋ฉางทำหน้าเฉยเมย ร่างกายขยับไปด้านซ้ายหนึ่งก้าวการโจมตีโดยหวังเอาชีวิตของเถาเต๋อหย่ง เกือบจะเฉียดเสื้อของเขาไป เรียกได้ว่าหวุดหวิดอย่างมาก"อ๊ะ?"เถาเต๋อหย่งแสดงความตกใจเล็ก
Read more

บทที่ 986

"แก…"เถาเต๋อหย่งตกตะลึง พยายามเงยหน้าขึ้นมองลั่วอู๋ฉางอย่างสุดกำลังเขาไม่เคยคิดฝันว่าจะพ่ายแพ้ให้กับเด็กหนุ่มคนหนึ่งเช่นนี้และเป็นการพ่ายแพ้ในขณะที่เขาทุ่มพลังทั้งหมดแล้วด้วยต้องรู้ว่าเถาเต๋อหย่งมีชื่อเสียงมาหลายปี คนที่บีบให้เขาใช้ท่าไม้ตายได้นั้นมีน้อยมากและในการต่อสู้เหล่านั้น สุดท้ายเขาก็เป็นคนที่ชนะทุกครั้งแต่วันนี้ ทั้งๆ ที่เขาใช้ท่าไม้ตายแล้ว สุดท้ายก็ยังแพ้อย่างน่าอนาถ!"แกเป็นใครกันแน่?"เถาเต๋อหย่งกล่าวด้วยความตกใจ "อายุยังน้อย ไม่มีทางมีพลังที่เทียบเท่าปรมาจารย์ใหญ่ได้!""บอกมา แกร่ายมนตร์อะไรใส่ฉัน?"ลั่วอู๋ฉางหัวเราะเย็นชา "สู้ไม่ได้ก็บอกว่าฝ่ายตรงข้ามใช้เวทย์มนตร์ แกนี่มันคนแก่ที่ไม่รู้จักละอายจริงๆ""สามกระบวนท่าผ่านไปแล้ว แกพูดคำสั่งเสียได้แล้ว!"เถาเต๋อหย่งหน้าตื่น รีบพูดว่า "แกมันคนไม่รักษาคำพูด บอกว่าจะให้ฉันออกสามกระบวนท่า แล้วแกจะไม่โต้ตอบ ดังนั้นนี่ไม่นับ!""ทำไมฉันถึงไม่สามารถโต้ตอบได้?" ลั่วอู๋ฉางถามกลับเถาเต๋อหย่งถึงกับอึ้ง พูดไม่ออก"ถ้าไม่พูดอะไร งั้นก็ถึงตาฉันแล้ว!"ลั่วอู๋ฉางเหยียบลงไปหนึ่งครั้ง ทันใดนั้นจุดชี่ไห่ของเถาเต๋อหย่งก็แตกละ
Read more

บทที่ 987

เขากล้าขึ้นสู้ นั่นแสดงว่าไม่มีพลาดแน่!ยิ่งไปกว่านั้น ยังแค่ต้องจัดการกับหนุ่มบ้านนอกอายุยี่สิบต้นๆ ที่ไม่มีชื่อเสียงอะไรเลยด้วยสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เถาเต๋อหย่งเป็นฝ่ายเริ่มโจมตีก่อน ถือว่ามีความได้เปรียบเต็มที่เขาควรที่จะเป็นฝ่ายควบคุมสถานการณ์และชนะได้อย่างง่ายดายแต่ผลลัพธ์กลับตรงกันข้าม"อาจารย์ลุง อาจารย์อาทั้งหลาย ใครยินดีขึ้นสู้บ้าง?" อวิ่นเหวินห้าวทำได้แค่หวังพึ่งคนอื่นทุกคนมองหน้ากันและกันไม่มีใครยอมอาสาแม้แต่คนเดียว!ต่างกับเมื่อครู่นี้ที่ทุกคนแย่งกันขึ้นต่อสู้อย่างชัดเจนชายวัยกลางคนที่ผมขาวพูดแบบคิ้วขมวดว่า "เจ้าเด็กแซ่ลั่วคนนี้ ดูเหมือนจะมีอะไรแปลกๆ อยู่ในตัว""หมายความว่ายังไง?" อวิ่นเหวินห้าวเบิกตากว้างชายวัยกลางคนขมวดคิ้วอีกครั้ง: "ถ้าสู้ตัวต่อตัว เราอาจเสียเปรียบ""แล้วถ้าสู้แบบต่อเนื่องล่ะ?" อวิ่นเหวินห้าวถามต่อชายวัยกลางคนตอบโดยไม่ต้องคิด "อย่างนั้นแน่นอนว่าเราชนะสิ!""พวกเรามีคนเยอะ ต่อให้ยื้อกันไปเรื่อยๆ ก็สามารถทำให้เขาหมดแรงได้ แต่ปัญหาคือการทำแบบนี้ ความสูญเสียของเราจะมากเกินไป""ฆ่าศัตรูพันคน แต่ตัวเองเสียหายไปพันสอง!"ไม่ว่าจะคิดยังไง ก
Read more

บทที่ 988

"สาวน้อยคนนี้ช่างบริสุทธิ์จริงๆ ผิวขาวเนียน น่าจะยังไม่เคยเปิดซิงมาก่อนใช่ไหม?"อวิ่นเหวินห้าวยิ้มอย่างชั่วร้าย แล้วเลียริมฝีปากหลายครั้ง "ฉันชอบลองของสดใหม่ สาวน้อยใสซื่อนิดๆ แบบนี้ ฉันถูกใจที่สุด""แน่นอน สาวสวยที่สุกงอมอย่างหลิ่วซือหยิน ฉันก็ชอบเหมือนกัน""ฉันเชื่อว่าถ้าเอาทั้งสองคนขึ้นเตียงพร้อมกัน คงจะให้ความรู้สึกที่แตกต่าง ราวกับน้ำแข็งกับไฟ ต้องฟินตายแน่!""ฮ่าๆๆ ข้าแทบจะรอไม่ไหวแล้ว""เพื่อความสุขของหลาน ทุกท่านต้องเร่งมือหน่อยนะ!"อวิ่นเหวินห้าวคิดไว้แล้ว พอลั่วอู๋ฉางทำลายพลังของตัวเอง ก็จะพาเขาไปโรงแรมด้วยกันให้ลั่วอู๋ฉางคุกเข่าอยู่หน้าประตู มองดูเขามีอะไรกับหลิ่วซือหยินและซูเฉี่ยนเฉี่ยนกับตาตัวเองเพื่อเติมเต็มความต้องการที่วิปริตของเขา!หลิ่วซือหยินด่าแรงด้วยความโมโห "อวิ่นเหวินห้าว แกมันเลว ฝันกลางวันต่อไปเถอะ""วันนี้ต่อให้ฉันตาย ก็จะไม่ยอมให้แกสมหวัง!"เธอได้ตัดสินใจไว้แล้ว ถ้าลั่วอู๋ฉางพ่ายแพ้ เธอจะกระแทกหัวฆ่าตัวตายกับเวทีประลองซูเฉี่ยนเฉี่ยนพูดปลอบว่า "พี่หยิน ทำไมต้องไปโมโหกับคนแบบนี้?""ตอนนี้เขาอวดดีขนาดไหน อีกเดี๋ยวก็จะน่าเวทนาขนาดนั้น ศิษย์พี่จะต้
Read more

บทที่ 989

ปรมาจารย์ขั้นสูงสุดมีจำนวนมากที่สุด แถมระดับปรมาจารย์ใหญ่ก็ยังมีถึงสี่ห้าคน!คนยี่สิบกว่าคนสู้กับคนๆ เดียว จะไปแพ้ได้ยังไง?คำตอบคือ ได้!ถ้าเมื่อวินาทีก่อนใครกล้าพูดว่าได้ อวิ่นเหวินห้าวคงต้องตบหน้าคนไ นั้นเป็นแน่แต่ตอนนี้ เขาตกใจจนอยากตบหน้าตัวเองสักสองที ใช้ความเจ็บปวดพิสูจน์ว่าสิ่งที่เห็นไม่ใช่เรื่องจริงเงาคนหลายร่างกระเด็นออกจากเวที ตกกระแทกพื้นอย่างแรงพวกเขาบ้างก็แขนหัก บ้างก็ขาหักหรือไม่ก็กระอักเลือดออกมาไม่หยุดสิ่งที่เหมือนกันคือ พวกเขาเสียความสามารถในการสู้ต่อไป"ทำไม...ถึงเป็นแบบนี้?" สีหน้าของอวิ่นเหวินห้าวเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ ที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นการต่อสู้แบบเวียนเป็นรอบก็ไร้ยางอายมากพอแล้ว นี่ถึงขั้นให้คนรุมโจมตีเลยนะ!เพื่อที่จะชนะ อวิ่นเหวินห้าวไม่แคร์เลยที่จะถูกด่าว่าชั่วช้าไร้ยางอายแต่ผลลัพธ์กลับผิดไปจากที่เขาคาดไว้อาจารย์ลุง อาจารย์อายี่สิบกว่าคนร่วมมือกัน ก็ยังพ่ายแพ้!แล้วยังพ่ายแพ้อย่างราบคาบเช่นนี้!แพ้แบบไม่มีทางสู้กลับได้เลย!ต้องรู้ว่า ไม่ว่าพวกเขาคนไหน ต่างก็เป็นผู้มีความสามารถอันน่าเกรงขามยอดฝีมือมากมายขนาดนี้มาปรากฏตัวที่เม
Read more

บทที่ 990

"ป๊อก!"อวิ่นเหวินห้าวรู้สึกหน้าท้องเกร็ง นี่คือเสียงของจุดชี่ไห่แตกสลายพลังบำเพ็ญของตัวเองถูกทำลายแล้ว!ไอ้คนแซ่ลั่วสารเลวคนนี้ มันกล้าทำแบบนี้ได้ยังไง?อวิ่นเหวินห้าวโกรธจัด!ระดับของนักบู๊โบราณ เป็นสิ่งที่เขาพึ่งพามากที่สุดนอกจากฐานะของตนฉันเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลอวิ่น ลูกชายของผู้อาวุโสสำนักเทียนกาง มีชาติกำเนิดสูงส่ง ฐานะโดดเด่น!ถ้าขาดระดับพลังของนักบู๊โบราณไป ต่อจากนี้คุณชายอย่างฉันจะใช้ชีวิตยังไง?อวิ่นเหวินห้าวกำลังจะโมโห แต่คลื่นลมฝ่ามือสายที่สองก็มาถึงก่อน"ป๊อก..."เสียงครั้งนี้คล้ายกับครั้งก่อนมากต่างกันตรงที่เสียงดูยาวกว่าเดิมฟังสิ...เสียงไข่แตก!อวิ่นเหวินห้าวรู้สึกถึงความเย็นในเป้ากางเกงก่อน แล้วน้ำข้นเหนียวก็เริ่มไหลลงตามสองขาในเป้ากางเกงว่างเปล่า!สิ่งนั้น...ไม่สามารถรับรู้การมีอยู่ของมันได้อีกแล้วจากนั้น ความเจ็บปวดสุดขีดก็ถาโถมเข้ามาทำให้อวิ่นเหวินห้าวเจ็บปวดจนแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่ ใบหน้าเหยเกทันทีลั่วอู๋ฉางปล่อยมือขวา อวิ่นเหวินห้าวล้มลงพื้นด้วยเสียง "ตึงุ"เขาไม่สนความเจ็บ รีบล้วงมือเข้าไปในกางเกงผลคือ นอกจากคราบเลือดที่เปื้อนเต็มมือ
Read more
PREV
1
...
979899100101
...
106
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status