บททั้งหมดของ ผมคือหมอเทวดา: บทที่ 581 - บทที่ 590

ยาในมือของลูกสาวหนิงหงถู มีประสิทธิภาพดีขนาดนี้เลยเหรอ?เธอไปเอามาจากไหน?ไม่ได้ เดี๋ยวต้องหาโอกาสถามให้ชัดเจนในฐานะนักบู๊โบราณ ไม่ว่าจะต่อสู้อย่างกล้าหาญหรือฝึกมือกับผู้อื่น ล้วนได้รับบาดเจ็บอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้คงจะดีมากถ้ามียาครอบจักรวาลอยู่ข้างกายหลังจากหม่าเป่ากัวได้ตัดสินใจว่าฆ่าลั่วอู๋ฉางตายแล้ว เขาก็จะลงมือกับสองพ่อลูกของตระกูลหนิงทันที!นี่คือสิ่งที่พวกแกสองคนมาติดกับเองต้องแรก!หม่าเป่ากัวมองไปที่หนิงซินถงด้วยสีหน้าชั่วร้ายบริสุทธิ์และน่ารักมาก!นี่คือเด็กที่เกือบจะกลายเป็นภรรยาของลูกศิษย์ของตัวเอง ในเมื่อลูกศิษย์ของฉันเสียชีวิตเพราะเธอ งั้นฉันในฐานะอาจารย์จึงต้องช่วยลูกศิษย์ที่รักของฉันทำธุระที่ยังไม่เสร็จให้สำเร็จแบบนี้ก็ถือว่าเป็นการปลอบใจลูกศิษย์ที่รักแล้วหนิงหงถูได้นำยอดฝีมือระดับปรมาจารย์มาคุ้มครองด้วยหกคนพวกเขารีบล้อมสองพ่อลูกไว้ตรงกลาง ทุกคนดูเหมือนศัตรูตัวฉกาจ"ไอ้หมาแก่หนิง แกคิดว่าพาพวกลูกกระจ๊อกแบบนี้มา ก็จะไม่เห็นสำนักฮุ้นหยวนของเราอยู่ในสายตาได้แล้วเหรอ ก็จะมาหยิ่งผยองต่อหน้าฉันได้แล้วเหรอ?"หม่าเป่ากัวพูดด้วยรอยยิ้ม "อายุเยอะขนาดนี้แล้ว ยัง

"ในเมื่อผู้แข็งแกร่งสามารถฝ่าฝืนกฎได้ งั้นวันนี้ไม่ว่าฉันจะทำอะไรก็สมเหตุสมผล ใครก็ห้ามเข้ามายุ่งเด็ดขาด"สายตาที่เย็นชาของลั่วอู๋ฉางหันไปที่หม่าเป่ากัวดวงตาทั้งสี่สบเข้าหากัน!"ไอ้เด็กหยิ่งผยอง!"หม่าเป่ากัวยิ้มอย่างดูถูกและพูดด้วยสายตาดุเดือด "นายตั้งใจมาช้าขนาดนี้ ไม่มีอะไรมากไปกว่าถ่วงเวลาช้าไปหนึ่งวัน มีชีวิตอยู่ได้อีกวันก็ได้กำไรแล้ว!""ที่จริงนะ มันไม่มีความหมายอะไรเลย!""นายแค่อาศัยพลังของปีศาจสาวที่อยู่ข้าง ๆ คนนั้นถึงได้บ้าคลั่งขนาดนี้ ไม่เห็นใครอยู่ในสายตา ลูกผู้ชายอกสามศอกหลบอยู่หลังผู้หญิง ไม่คิดว่าหน้าอายเหรอ?"หูเยว่ซีโกรธจนตาที่หรี่เบิกกว้าง "ไอ้แก่อย่างนายต่างหากที่เป็นปีศาจ เป็นปีศากันทั้งบ้าน!""กล้าพูดแบบนี้กับฉัน นายอยากตายมากใช่ไหม? ฉันจะสนองนายเดี๋ยวนี้ อยากตายยังไง นายสามารถสั่งเสียได้แล้ว"หม่าเป่ากัวตะคอกและมองไปที่ลั่วอู๋ฉางต่อไป "ลั่วอู๋ฉาง วันนี้ฉันต้องการท้าทายนาย""ต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้ นายแน่ใจเหรอว่าต้องการเป็นเต่าหัวหด?"วิธีการกระตุ้นแบบนี้ ไม่ฉลาดเลยหากลั่วอู๋ฉางหน้าด้านจริง ๆ และให้หูเยว่ซีมาต่อสู้แทนตัวเอง หม่าเป่ากัวจะสั่งให้โจมตีทั

บนเสาธงที่อยู่ไม่ไกล ลั่วอู๋ฉางยืนด้วยขาข้างเดียวไม่ว่าลมจะพัดแรงแค่ไหน เขาก็ยังยืนยิ่งไม่ขยับเขยื้อน!การแสดงออกเป็นธรรมชาติและผ่อนคลายมาก ตรงกันข้ามกับหม่าเป่ากัวที่มีสีหน้าเคร่งขรึม"อะไรกัน?!""เขายังไม่ตาย!""จะเป็นไปได้ยังไง? เขาวิ่งไปที่เสาธงตั้งแต่เมื่อไหร่?"ทุกคนตะลึงกับภาพตรงหน้า!หม่าเป่ากัวเป็นยอดฝีมือในระดับปรมาจารย์ใหญ่และเป็นถิ่นของตัวเอง ได้เปรียบทั้งเรื่องเวลาและสถานที่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือปรมาจารย์หม่าลงมือก่อน"ไร้ยางอายเกินไปหรือเปล่า? ลั่วอู๋ฉางออกจากเวทีเอง สามารถตัดสินให้เขาแพ้ได้โดยตรง!""รู้แต่หนีเอาชีวิตรอด ยังเป็นลูกผู้ชายอยู่หรือเปล่า?""ไม่ปฏิบัติตามกฎของเวที ไอ้หมอนี่ลักไก่ ทุกคนประณามเขากับพวกเรา!"กลุ่มคนเริ่มส่งเสียงอึกทึกครึกโครม ในหมู่พวกเขาส่วนใหญ่เป็นลูกศิษย์ของสำนักฮุ้นหยวน เสียงตำหนิดังกระหึ่มหนิงหงถูพูดเสียงดัง "เวทีเป็นตาย ตัดสินเป็นตาย! ในเมื่อเป็นการต่อสู้เป็นตาย บทบาทของเวทีก็น้อยมาก แม้กระทั่งมีหรือไม่มีก็ยังได้!""แต่ในเมื่อพูดถึงเวทีแล้ว ผมก็ต้องพูดถึงอีกเรื่องหนึ่ง""ในการประชุมผู้นำที่จัดขึ้นที่เมืองจิงไห่เมื่อสามวันก่

หลังจากฝึกฝนมาหลายปี เขาก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญแล้ว"ปัง!""แกร่ก!"เสียงหักของกระดูกดังมา ในขณะนี้ความมั่นใจในตนเองของหม่าเป่ากัวก็พังทลายลงอย่างสมบูรณ์เขามองดูสองมือของตัวเองระเบิดอย่างทำอะไรไม่ได้นี่ยังไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวที่สุด แรงมหาศาลพุ่งขึ้นตามแขนทั้งสองข้างของเขา ระเบิดออกมาอย่างต่อเนื่องไม่รอให้หม่าเป่ากัวตอบสนอง แขนทั้งสองข้างก็หายไปหมดแล้วเขาในตอนนี้เป็นเหมือนไม้ท่อนหนึ่ง!ลั่วอู๋ฉางยังคงเดินหน้าต่อไปด้วยหมัดอย่างไม่ลดละ ขณะที่กำลังจะกระแทกหน้าของเขาหม่าเป่ากัวดูเหมือนจะได้กลิ่นอายของความตาย จึงรีบคุกเข่าลงและตะโกนเสียงดัง "ผมยอมแพ้!""คุณได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย!"หมัดของลั่วอู๋ฉางหยุดอยู่เหนือหัวหม่าเป่ากัว กล่าวเสียงเย็นชาว่า "พูดกันไว้แล้วว่าเป็นการต่อสู้เป็นตาย ทำไมฉันต้องไว้ชีวิตนายด้วย?"เมื่อมองดูผู้ชมอีกครั้ง ต่างก็อ้างปากค้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยอย่างไม่เชื่อ!เมื่อกี้ลั่วอู๋ฉางบอกว่าเขาไม่ได้ใช้พลังอย่างเต็มที่ ถูกหลายคนเยาะเย้ยพวกเขาตัดสินว่าลั่วอู๋ฉางกำลังพูดโกหก ปรมาจารย์หม่าจะให้เขาชดใช้ค่าคุยโม้ในไม่ช้าแต่ผลลัพธ์ก็ยืนยันคำพูดของลั่วอู๋ฉางเขาย

เป้าหมายของพวกเขามักจะเป็นบริษัทขนาดใหญ่ที่มีมูลค่าเป็นล้านล้านและบางประเทศที่ไม่เชื่อฟังและวัตถุประสงค์ที่สอดคล้องกันของแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ยคือการฟื้นฟูหัวเซี่ย พยายามอย่างเต็มที่เพื่อสู้กับต่างประเทศ!นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาจัดการกับบริษัทในประเทศเหตุผลไม่สำคัญ!สิ่งที่สำคัญคือผลลัพธ์!นี่ถูกกำหนดให้เป็นสงครามธุรกิจไร้ควันที่ดุเดือดทางด้านตระกูลชิว สองสามีภรรยามีความกังวลราวกับมดบนหม้อไฟ กำลังค้นหาวิธีแก้ไขในขณะนี้ โทรศัพท์มือถือของชิวเทียนฉือก็ดังขึ้น เขาก็หยิบมันขึ้นมาอย่างไม่อดทน "ฉันบอกแล้วว่านอกจากเรื่องในตอนนี้แล้ว เรื่องอื่นอย่ามารบกวนฉัน""ในเมื่อฉันรับแล้ว ทางที่ดีนายต้องบอกวิธีแก้ปัญหามาให้ได้ ไม่งั้น... นายว่าไงนะ?"ชิวเทียนฉือสีหน้าเปลี่ยนทันที หานเซียงหยุนที่อยู่ข้าง ๆ ถามคำถามเดียวกันว่า "นายว่าไงนะ เป็นแบบนี้ได้อย่างไร รู้หรือไม่ว่าใครทำสงครามกับตระกูลชิวของเรา?"อะไรที่เรียกว่าคราะห์ซ้ำกรรมซัด พวกเขาสองคนมีความเข้าใจที่ลึกซึ้งที่สุดในขณะนี้ชิวเทียนฉือโทรห้าหรือหกสายติดต่อกัน ในที่สุดก็หาสาเหตุได้ เงยหน้าขึ้นและพูดว่า "แก๊งนักธุรกิจในประเทศหัว