LOGINShare
บทที่ 586
Related chapters
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 587
หลังจากฝึกฝนมาหลายปี เขาก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญแล้ว"ปัง!""แกร่ก!"เสียงหักของกระดูกดังมา ในขณะนี้ความมั่นใจในตนเองของหม่าเป่ากัวก็พังทลายลงอย่างสมบูรณ์เขามองดูสองมือของตัวเองระเบิดอย่างทำอะไรไม่ได้นี่ยังไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวที่สุด แรงมหาศาลพุ่งขึ้นตามแขนทั้งสองข้างของเขา ระเบิดออกมาอย่างต่อเนื่องไม่รอให้หม่าเป่ากัวตอบสนอง แขนทั้งสองข้างก็หายไปหมดแล้วเขาในตอนนี้เป็นเหมือนไม้ท่อนหนึ่ง!ลั่วอู๋ฉางยังคงเดินหน้าต่อไปด้วยหมัดอย่างไม่ลดละ ขณะที่กำลังจะกระแทกหน้าของเขาหม่าเป่ากัวดูเหมือนจะได้กลิ่นอายของความตาย จึงรีบคุกเข่าลงและตะโกนเสียงดัง "ผมยอมแพ้!""คุณได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย!"หมัดของลั่วอู๋ฉางหยุดอยู่เหนือหัวหม่าเป่ากัว กล่าวเสียงเย็นชาว่า "พูดกันไว้แล้วว่าเป็นการต่อสู้เป็นตาย ทำไมฉันต้องไว้ชีวิตนายด้วย?"เมื่อมองดูผู้ชมอีกครั้ง ต่างก็อ้างปากค้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยอย่างไม่เชื่อ!เมื่อกี้ลั่วอู๋ฉางบอกว่าเขาไม่ได้ใช้พลังอย่างเต็มที่ ถูกหลายคนเยาะเย้ยพวกเขาตัดสินว่าลั่วอู๋ฉางกำลังพูดโกหก ปรมาจารย์หม่าจะให้เขาชดใช้ค่าคุยโม้ในไม่ช้าแต่ผลลัพธ์ก็ยืนยันคำพูดของลั่วอู๋ฉางเขาย
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 588
"ฮัลโหล ลูกสาว... ไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้น แค่โอนเงินเข้าบัญชีของลั่วอู๋ฉางเดี๋ยวนี้ ได้ยินไหม!"เสียงของหานฉู่เฟิงสั่นอย่างเห็นได้ชัดที่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ หานเซียงหยุนและชิวเทียนฉือก็ตกใจไม่แพ้กันทั้งสองเพิ่งเห็นไลน์ที่หานฉู่เฟิงส่งมา ยังไม่ทันได้ตอบสนอง โทรศัพท์ก็โทรมา"จะโอนเงินยังไง! เราไม่ได้เตรียมตัวเลย เงินในบัญชีมีจำกัดมาก!"หานเซียงหยุนบ่น "ท่านไม่ได้บอกว่าปรมาจารย์หม่าสามารถฆ่าลั่วอู๋ฉางได้เหรอ ให้เราไม่ต้องกังวลไม่ใช่เหรอ?""ใช่แล้ว ท่านยังให้ผมย้ายยอดฝีมือกลุ่มหนึ่งในบ้านไปช่วยเหลือ คนเยอะขนาดนั้นยังไม่สามารถจับลั่วอู๋ฉางคนเดียวได้เหรอ?" ชิวเทียนฉือเข้ามาพูดเสียงดังหานฉู่เฟิงมองไปที่ร่างไร้แขนที่ตกลงบนเวทีและรู้สึกขมขื่นในใจ "เราคิดผิดกันทุกคน!""ลั่วอู๋ฉางคนนี้ ความแข็งแกร่งของเขาเกินความคาดหมายมาก แข็งแกร่งกว่าปรมาจารย์หม่าเสียอีก!""ปรมาจารย์หม่าตายแล้ว และยอดฝีมือที่เราเตรียมไว้นั้นไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง ไม่มีใครกล้าดำเนินการอย่างหุนหันพลันแล่น"ใครก็คิดไม่ถึงว่าหม่าเป่ากัวจะตายก่อนที่ทุกคนจะลงมือยังจะสู้ทำไมอีก!แค่ลั่วอู๋ฉางคนเดียงก็ไม่มีใครสามารถเป
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 589
เป้าหมายของพวกเขามักจะเป็นบริษัทขนาดใหญ่ที่มีมูลค่าเป็นล้านล้านและบางประเทศที่ไม่เชื่อฟังและวัตถุประสงค์ที่สอดคล้องกันของแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ยคือการฟื้นฟูหัวเซี่ย พยายามอย่างเต็มที่เพื่อสู้กับต่างประเทศ!นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาจัดการกับบริษัทในประเทศเหตุผลไม่สำคัญ!สิ่งที่สำคัญคือผลลัพธ์!นี่ถูกกำหนดให้เป็นสงครามธุรกิจไร้ควันที่ดุเดือดทางด้านตระกูลชิว สองสามีภรรยามีความกังวลราวกับมดบนหม้อไฟ กำลังค้นหาวิธีแก้ไขในขณะนี้ โทรศัพท์มือถือของชิวเทียนฉือก็ดังขึ้น เขาก็หยิบมันขึ้นมาอย่างไม่อดทน "ฉันบอกแล้วว่านอกจากเรื่องในตอนนี้แล้ว เรื่องอื่นอย่ามารบกวนฉัน""ในเมื่อฉันรับแล้ว ทางที่ดีนายต้องบอกวิธีแก้ปัญหามาให้ได้ ไม่งั้น... นายว่าไงนะ?"ชิวเทียนฉือสีหน้าเปลี่ยนทันที หานเซียงหยุนที่อยู่ข้าง ๆ ถามคำถามเดียวกันว่า "นายว่าไงนะ เป็นแบบนี้ได้อย่างไร รู้หรือไม่ว่าใครทำสงครามกับตระกูลชิวของเรา?"อะไรที่เรียกว่าคราะห์ซ้ำกรรมซัด พวกเขาสองคนมีความเข้าใจที่ลึกซึ้งที่สุดในขณะนี้ชิวเทียนฉือโทรห้าหรือหกสายติดต่อกัน ในที่สุดก็หาสาเหตุได้ เงยหน้าขึ้นและพูดว่า "แก๊งนักธุรกิจในประเทศหัว
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 590
ชิวเทียนฉือตระหนักได้ว่าตัวเองทำผิดแล้วผิดอย่างใหญ่หลวง!ตอนนี้สาเหตุไม่แน่ชัด สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือพูดดี ๆ กับเหลยเทียนสงว่า "หัวหน้าเหลย เรื่องนี้ผมทำไม่ถูกต้อง""แต่ลั่วอู๋ฉางทำเกินไปจริง ๆ เขาต้องการทรัพย์สินสามในสี่ของตระกูลผม แค่รักษาโรคให้ผมครั้งเดียวเท่านั้น""แม้ว่าพวกเราจะเป็นคนมีเงิน แต่เงินบ้านใครก็ไม่ใช่ลมพัดมา ไม่ใช่เหรอ?"เขาต้องการใช้วิธีนี้สะท้อนกับเหลยเทียนสง ให้เกิดความเมตตาต่อเขา และริเริ่มที่จะหยุดการโจมตีตระกูลชิว"ชีวิตสำคัญ หรือเงินสำคัญ?"เห็นได้ชัดเหลยเทียนสงมองการไกลมากกว่าเขา ราชันมังกรลั่วเทียนต้องการทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของตระกูล นั่นเป็นเกียรติของคุณอย่างยิ่ง!นี่แสดงให้เห็นว่าโรคของคุณรักษาได้แม้ว่าพญายมมาเอง แต่ชีวิตคุณก็ยังรักษาไว้ได้มีกี่คนที่เต็มใจทุ่มทรัพย์สมบัติทั้งหมดเพื่อให้ราชันมังกรลั่วเทียนมาช่วยเหลือพวกเขา?ความโลภของมนุษย์ไม่มีที่สิ้นสุด เดิมที่แค่หญ้าสวนแหยนก็จัดการได้ แต่ดันหาเรื่องมาถึงขั้นนี้แม้ว่าพวกคุณสองสามีภรรยาจะผิดคำพูด คุณลั่วก็ได้แสดงความเมตตา เพียงแค่เพิ่มทรัพย์สินหนึ่งในสี่ของตระกูลเพื่อเป็นการลงโทษเท่านั้นถ้า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 591
โดยเฉพาะลูกศิษย์ของสำนักฮุ้นหยวน ทุกคนถอนหายใจราวกับว่ากำลังไว้ทุกข์ให้กับญาติตัวเองอาจารย์ตายแล้ว พวกเขาก็สูญเสียผู้สนับสนุนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดไปหลายปีมานี้ พวกเขาใช้อิทธิพลของหม่าเป่ากัวในการก่ออาชญากรข้างนอกตัวหม่าเป่ากัวเองก็มีศัตรูอยู่กลุ่มหนึ่ง การรังแกคนอื่นเป็นประเพณีของพวกเขาคนส่วนใหญ่ที่ถูกรังแกกล้าที่จะโกรธแต่ไม่กล้าพูดเพราะหม่าเป่ากัวแข็งแกร่งมากตอนนี้ผู้สนับสนุนล้มลงแล้ว สามารถจินตนาการได้ว่าศัตรูต้องตื่นเต้นมาก และพากันมาแก้แค้นผู้ที่เคยอิจฉาสำนักฮุ้นหยวน ก็จะกระโดดออกมาใช้โอกาสนี้เหยียบย่ำพวกเขาแน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องในอนาคต วิกฤตที่ใหญ่ที่สุดในตอนนี้ก็คือลั่วอู๋ฉางหากเขายอมปล่อยสำนักฮุ้นหยวนไป คนพวกนี้จึงจะมีโอกาสถูกศัตรูแก้แค้นไม่เช่นนั้นพวกเขาจะไม่มีอนาคตเลย!ทุกคนตัวสั่น กล้ามีความจองหองและหยิ่งผยองแบบก่อนหน้านี้ซะที่ไหนลั่วอู๋ฉางยกมือขึ้นแล้วโบก"ฉึก!"ลมฝ่ามือกระทบแผ่นป้ายของสำนักฮุ้นหยวน เพียงแกร๊กเดียว มันก็แหลกเป็นชิ้น ๆ และล่วงลงพื้นนี่คือหน้าตาของสำนักฮุ้นหยวน!แสดงถึงศักดิ์ศรีของลูกศิษย์ลูกหาสำนักฮุ้นหยวนทุกคน!ก่อนหน้านี้ อย่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 592
การแสดงออกของลั่วอู๋ฉางไม่แยแส ยกนิ้วโป้ให้และชมเชย "คุณหนิง ทำได้ดีมาก!"หนิงหงถูปลื้มใจมาก จริง ๆ แล้วพอเขาได้ยินหม่าเป่ากัวพูดว่าได้มอบหญ้าสวนแหยนให้ตระกูลจินเป็นของขวัญงานหมั้น ก็คิดได้ทันทีว่าอาจจะต้องใช้เฮลิคอปเตอร์ จึงได้เตรียมการล่วงหน้าในฝูงชน ลูกน้องของตระกูลจินแอบหยิบโทรศัพท์ออกมา อยากจะบอกเจ้านายว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่พวกเขาไม่ได้ตอบสนองเร็วเหมือนหานฉู่เฟิง เมื่อกี้มัวแต่ตกใจ จนถึงตอนนี้พึ่งนึกขึ้นได้ว่าต้องรายงานข่าวลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วแล้วตบฝ่ามือทันที!"ตุบ!"สิบกว่าคนรวมถึงลูกน้องอาเจียนเป็นเลือดและล้มลงในเวลาเดียวกันอุบัติเหตุ?ไม่มีอยู่จริง!เดิมทีคนกลุ่มนี้ก็มาตามคำเชิญของหม่าเป่ากัว ให้เข้าร่วมกองกำลังเพื่อจัดการกับหูเยว่ซีแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ดำเนินการใด ๆ เป็นเพราะหม่าเป่ากัวตายเร็วเกินไปและไม่มีโอกาสเท่านั้น จึงไม่สามารถหลุดพ้นจากความผิดได้ตีพวกเขาให้ตายทันที ก็ไม่ผิด!"ซีซี ให้พวกเขาอยู่ที่นี่อย่างเชื่อฟังเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง ไม่ให้มีโอกาสติดต่อกับโลกภายนอก ทำได้ไหม?" ลั่วอู๋ฉางตั้งคำถามหูเยว่ซีพูดโดยไม่ต้องคิดว่า "ง่ายมาก!"พูดจบ หูเยว่ซีก็ก้าวข
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 593
ในห้องจัดเลี้ยงอันหรูหราแสงไฟสว่างไสวสถานที่นี้เต็มไปด้วยแขก คึกคักมากงานหมั้นในวันนี้ทำให้เกิดความปั่นป่วนในเมืองจิงไห่ไม่น้อยตราบใดที่เป็นคนมีหน้ามีตาล้วนได้รับเชิญมานี่แสดงให้เห็นว่าตระกูลจินมีอิทธิพลมากแค่ไหนบนโต๊ะของขวัญยาว มีของขวัญราคาแพงทุกชนิดกองรวมกันอยู่ที่ด้านบนของปิรามิดมีกล่องสีแดงใบหนึ่งวางอยู่ ซึ่งเป็นของขวัญแสดงความยินดีจากหม่าเป่ากัวแขกเหรื่อต่างพากันกระซิบกระซาบคาดเดา"พวกคุณว่าของขวัญแสดงความยินดีที่สามารถวางไว้บนที่สูงที่สุดได้ มันคืออะไรกัน?""เครื่องประดับ ของโบราณ? ยังไงมันก็ต้องมีค่ามากแน่ ๆ ไม่เช่นนั้นแม้ว่าจะเป็นสำนักฮุ้นหยวนส่งมา มันก็จะไม่ถูกวางไว้บนยอด""สิ่งหนึ่งที่แน่นอนก็คือ มูลค่าของกล่องนี้มากกว่าเก้าหลัก!"พวกเขาไม่รู้เลยว่าในกล่องเป็นสมุนไพรที่มีราคาแต่ไม่มีขายหญ้าสวนแหยน!ในห้องบนชั้นสอง หยางหว่านอวี่สวมชุดเดรสโอต์กูตูร์ของชาแนลมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างผิดหวังเล็กน้อยชุดนี้มีราคาแพงมาก ทำโดยนักออกแบบชื่อดังในชั่วข้ามคืน แล้วขนส่งมาทางอากาศจนกระทั่งหนึ่งชั่วโมงที่ผ่านมาถึงถูกส่งมายังมือของหยางหว่านอวี่เสื้อผ้าชุดนี้เพียงอย่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 594
"เสี่ยวอู่ หมายความว่าไง?" หยางหว่านอวี่ตกใจสวีชุ่ยหลานและหยางซิ่งเหวินก็เงี่ยหูฟังพร้อมกันแม้แต่หยางจวิ้นหาวซึ่งมีแขนเป็นปูนปลาสเตอร์ก็ยังรู้สึกตื่นเต้นทันทีจินจุ้นเหวินแสร้งทำเป็นสงบและพูดว่า "ไม่มีอะไร! พวกคุณก็รู้ว่าลั่วอู๋ฉางคนนี้มักจะหยิ่งผยองและยั่วยุศัตรูมากมาย""ใช่ เขาสร้างปัญหาไปทั่ว แขนของเสี่ยวหาว ของจุ้นอู่... ทั้งหมดเกิดจากไอ้สารเลวนี่!" สวีชุ่ยหลานพยักหน้าแล้วพูดจินจุ้นเหวินแอบสังเกตปฏิกิริยาของหยางหว่านอวี่ไปพลางกล่าวว่า "ครั้งนี้ไอ้แซ่ลั่วได้หาเรื่องสำนักฮุ้นหยวน ปรมาจารย์หม่าท้าทายเป็นตายกับเขาในวันนี้"หยางหว่านอวี่ขมวดคิ้วจินจุ้นเหวินแสร้งทำเป็นเหลือบดูนาฬิกาแล้วพูดว่า "ดูจากเวลาแล้ว น่าจะเริ่มสู้กันแล้ว""ไอ้แซ่ลั่วลักไก่เก่งจะตาย นัดไว้อย่างชัดเจนว่าจะขึ้นเวทีวันนี้ เขาถ่วงเวลาไปถึงหัวค่ำจึงปรากฏตัว ให้พวกปรมาจารย์หม่ารอทั้งวัน""ปรมาจารย์หม่ามีระดับความแข็งแกร่งที่ปรมาจารย์ใหญ่ แถมยังอยู่ในความโกรธ ลั่วอู๋ฉางไม่น่าจะเอาเปรียบอะไรได้เลย"หยางจวิ้นหาวพูดด้วยความตื่นเต้น "สู้กับปรมาจารย์ใหญ่ งั้นเขาก็จะไม่ตายแน่เหรอ?""การต่อสู้เป็นตาย ตัดสินเป็นตาย
Latest chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1059
ชวีซานตัวไม่กล้าขัดขืน ได้แต่ทำตามคำสั่งเมื่อทุกคนมาถึงภูเขาด้านหลัง ฟ้าก็เริ่มสางแล้วเบื้องหน้าคือเหวลึกที่ขวางทางอยู่ลั่วอู๋ฉางผูกปลายเชือกด้านหนึ่งไว้กับเสา แล้วสะพายเชือกที่มัดรวมกันไว้บนหลัง ก่อนพยักหน้าให้ทุกคน"มีปัญหาอะไรไหม?"ลั่วอู๋ฉางถามอาวุโสที่มีใบหน้าฟกช้ำดำเขียวคนนั้นอาวุโสรีบตอบ "ไม่มีปัญหาครับ!"ลั่วอู๋ฉางกระโดดขึ้นด้วยเท้าข้างเดียว ตัวเขาลอยขึ้นสูงก่อนเหาะตรงไปยังอีกฟากของหน้าผาเมื่อเหาะไปได้ครึ่งทาง ร่างของลั่วอู๋ฉางก็เริ่มร่วงลงเมื่อคำนวณจากมุมนี้ เขาแทบไม่มีโอกาสไปถึงอีกฝั่งเลยทันใดนั้น นกอินทรียักษ์ตัวหนึ่งก็โฉบมาจากด้านข้างอาวุโสคนเมื่อกี้ยืนอยู่ริมหน้าผาและเป่านกหวีดเรียกอินทรีอินทรียักษ์กางปีก ลั่วอู๋ฉางเหยียบลงบนหลังมันหนึ่งที ทิศทางที่กำลังร่วงพลันเปลี่ยนเป็นลอยขึ้นเสี้ยววินาทีต่อมา เขาก็ลงถึงริมหน้าผาอีกฝั่งอย่างมั่นคงจากนั้นก็ทำแบบเดิม ผูกปลายเชือกฝั่งนี้ไว้กับเสาอีกข้าง"เจ้าสำนักชวี สั่งคนของท่านให้เริ่มได้แล้ว!" ซูเทียนคั่วออกคำสั่งอย่างไม่ไว้หน้าชวีซานตัวไม่ใช่ไม่เคยคิดจะเล่นงานตอนที่ลั่วอู๋ฉางกำลังข้ามหน้าผาเขาเคยคิดจะสั่ง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1058
คำกล่าวอย่างมั่นใจของลั่วอู๋ฉางดังก้องไปทั่วสำนักใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้มหากเป็นเมื่อก่อน ใครกล้าพูดกับหัวหน้าสำนักพวกเขาเช่นนี้ คงไม่ต้องรอให้ชวีซานตัวเอ่ยปาก สมาชิกระดับล่างก็พร้อมจะซัดมันจนหมอบไปแล้วต่อหน้าประตูสำนักงานใหญ่ จะปล่อยให้คนมาพูดจาโอ้อวดได้อย่างไร?แต่สถานการณ์ตอนนี้คือ ลั่วอู๋ฉางไม่เพียงแต่พูด เขายังทำลายประตูใหญ่ของพวกเขาและทำร้ายคนไปอีกหลายสิบคนด้วยแน่นอนว่าจำนวนนี้ไม่ได้ตายตัวถ้าคนอื่นกล้าบุกเข้าไปอีก ลั่วอู๋ฉางจะไม่ปรานี และยินดีที่จะช่วยเพิ่มจำนวนผู้บาดเจ็บให้พันธมิตรบู๊ลิ้มอีกด้วย"แก...ปากกล้านักนะ!"ชวีซานตัวในฐานะหัวหน้าแห่งบู๊ลิ้ม ไม่อาจเสียศักดิ์ศรีด้วยการยอมแพ้ง่าย ๆทั้งๆ ที่ความจริง ในใจเขานั้นกลับตื่นตระหนกจนแทบควบคุมไม่อยู่อาวุโสทั้งแปดร่วมมือกันยังเอาชนะไม่ได้!ถึงแม้ตอนฝึกซ้อมปกติ ชวีซานตัวจะเคยชนะพวกเขามาแล้วก็เถอะแต่ใช้นิ้วโป้งเท้าคิดก็ยังรู้เลยว่า เป็นอาวุโสทั้งแปดแกล้งอ่อนข้อให้ถ้าสู้จริง ชวีซานตัวไม่มีทางได้เปรียบหรอกแต่ลั่วอู๋ฉางกลับทำได้!นี่แสดงให้เห็นว่า ความสามารถของเขาเหนือกว่าชวีซานตัวมากถ้ายอมแพ้ต่อหน้าสมาชิกบู๊ลิ้มมา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1057
เขาไม่อยากให้ใครพูดถึงเรื่องนี้ โดยเฉพาะต่อหน้าสาธารณชน"อาวุโสทั้งแปดของสภาผู้อาวุโสอยู่ที่ใด?"ดวงตาของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความโกรธ พร้อมตะโกนออกคำสั่งอย่างดุดัน"ข้าน้อยอยู่ที่นี่!"อาวุโสทั้งแปดคนตอบรับออกมาพร้อมกัน"คนผู้นี้ทำลายประตูสำนักของเรา ทำร้ายศิษย์ของเรา จงสังหารมันตรงนี้เดี๋ยวนี้ เพื่อเป็นตัวอย่าง!" ชวีซานตัวกัดฟันกล่าวอาวุโสทั้งแปดคนตอบพร้อมกันอีกครั้ง "รับทราบ ท่านเจ้าสำนัก!""ฆ่า!"ทั้งแปดคนล้วนเป็นผู้มีวิชาระดับปรมาจารย์ใหญ่มีฝีมือไม่ธรรมดา!ในสำนักใหญ่ ทั้งด้านสถานะและพลังฝีมือ พวกเขาเป็นรองเพียงชวีซานตัวเท่านั้นเมื่อทั้งแปดร่วมมือกัน แม้แต่วีรบุรุษในตำนานก็ยากที่จะเอาชนะพวกเขาได้พวกเขาร่วมมือกันอย่างเข้าขา ล้อมลั่วอู๋ฉางไว้ตรงกลาง และออกกระบวนท่าสังหารทุกอย่างใส่เขาถ้าเป็นคนอื่น คงถูกพวกเขาสับเป็นชิ้นๆ ไปแล้วแต่ลั่วอู๋ฉางกลับไม่สะทกสะท้านใดๆ เพียงแค่ส่งกระแสจิต"วึ้ง!"คาถาป้องกันตัวปล่อยแสงสีทองออกมา ขัดขวางการโจมตีทั้งหมดไว้"อะไรกัน?"ชวีซานตัวเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อในสายตาของเขา ต่อให้ลั่วอู๋ฉางเก่งแค่ไหน แต่ก็ยังเป็น
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1056
ท่ามกลางความมืด มีร่างคนจำนวนมากพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาเห็นชัดเจนแล้วว่าประตูทางเข้าซึ่งเป็นหน้าตาของพันธมิตรบู๊ลิ้มถูกทำลาย กลายเป็นซากปรักหักพัง พวกเขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันที"ใครกันที่กล้าบ้าบิ่นถึงขนาดนี้!""บังอาจมาพังประตูใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้ม รนหาที่ตายแล้ว!""จะเป็นใครก็ช่าง แต่แน่ๆ คงไม่ใช่คนดีหรอก สับมันเป็นชิ้นๆ ก่อนค่อยว่ากัน!"กลุ่มคนที่โกรธแค้นเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าซากปรักหักพัง"ไอ้หนุ่ม แกเห็นไหมว่าใครเป็นคนทำ?"คนตาไวมองเห็นว่าเป็นเงาของชายหนุ่มจึงรีบถามออกไปทันที"ขอเตือนไว้ก่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ รีบพูดสิ่งที่นายเห็นออกมาทั้งหมก ไม่งั้นนายเองก็ต้องเดือดร้อนด้วย!"ลั่วอู๋ฉางยืนอย่างสงบพลางตอบว่า "เห็น""รีบบอกมาว่าใคร!" คนกลุ่มนั้นร้องถามขึ้นพร้อมกันลั่วอู๋ฉางตอบอย่างไม่รีบร้อนว่า "ก็ฉันไง!""อะไรนะ?!"คนกลุ่มนั้นเบิกตาโต ความโกรธที่ปรากฏบนใบหน้าชัดเจนยิ่งกว่าความตกใจ"ไอ้หนุ่ม นี่ไม่ใช่เวลามาอวดเก่ง คิดว่าเราจะเชื่อแกหรือไง?""รีบบอกมาว่าใครเป็นคนทำ ไม่งั้นจะถือว่าแกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย!""ให้โอกาสสุดท้าย รีบพูด ไม่งั้นพวกเร
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1055
ซูเทียนคั่วกังวลขึ้นมาทันที ขณะที่ปกป้องซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลานสาว เขาก็ตะโกนเสียงดังขึ้นว่า "เจ้าสำนักชวี นี่คือวิธีการต้อนรับแขกของพันธมิตรบู๊ลิ้มหรือ?""หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ไม่กลัวคนในยุทธภพจะหัวเราะเยาะหรือ?"ชวีซานตัวไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย "อย่างพวกนายเนี่ยนะ? เรียกว่าแขกได้ด้วยหรือ?"เมื่อต้องเผชิญหน้ากับจำนวนคนที่มากกว่าหลายเท่า อีกทั้งสายตาที่จับจ้องมาอย่างอาฆาต ทั้งสามคนไม่สามารถต่อกรได้เลยไม่นานพวกเขาก็ถูกจับตัวได้!"ชวีซานตัว การที่คุณทำเช่นนี้ ไม่กลัวว่าศิษย์ของเทพอวี้อย่างราชันมังกรลั่วเทียนจะมาหาเรื่องหรือ?" ซูเทียนคั่วพูดขณะดิ้นรนชวีซานตัวไม่สนใจแม้แต่น้อย "ถ้าเขากล้าหาญมาที่นี่ ฉันจะให้เขาลิ้มรสชาติของการต้องเป็นนักโทษเช่นกัน!""ศิษย์ที่ถูกสอนโดยตาแก่แบบนั้น คงไม่ใช่คนดีสักเท่าไรหรอก พอดีเลย จะได้ให้เขาชดใช้หนี้แทนตาแก่นั่นและพวกแกไปพร้อมกัน!""ราชันมังกรลั่วเทียนอะไรกัน แค่เด็กหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ จะมีอะไรพิเศษนัก?""ตัวเขาไม่อายก็ช่างเถอะ แต่ยังกล้าไปหาคนมาคุยโวแทนตัวเอง คิดจะดังจากการสร้างกระแสเช่นนี้ คิดว่าบู๊ลิ้มเป็นที่สำหรับเล่นขายของหรือไง ฝันไปเถ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1054
พูดของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความหยาบคายใบหน้าสวยของเย่ปิงเหยาเริ่มบึ้งตึง แต่เพราะนี่เป็นถิ่นของอีกฝ่าย เธอจึงไม่อาจโต้ตอบได้ชวีหลิงหานคือน้องสาวของชวีซานตัว ทั้งสองคนมีอายุห่างกันมากกว่ายี่สิบปีหลังจากชวีหลิงหานเกิดได้ไม่นาน พ่อแม่ของเธอก็เสียชีวิตจากอาการป่วย ก่อนสิ้นใจได้ฝากให้ชวีซานตัวช่วยเลี้ยงดูน้องสาวที่ยังเป็นแค่ทารกแรกเกิดชวีซานตัวเลี้ยงดูน้องสาวด้วยความยากลำบาก จนเธอเติบโตขึ้นมาเป็นหญิงสาวที่งดงามยิ่ง ทั้งยังมีพรสวรรค์จนได้รับความสนใจจากคนในบู๊ลิ้มมีผู้คนมาสู่ขอเธอมากมายจนทำให้ประตูบ้านตระกูลชวีแทบพังในขณะที่ชวีซานตัวกำลังเลือกคู่ครองให้น้องสาวจนตาลาย และวาดฝันว่าเธอจะได้แต่งงานกับตระกูลใหญ่โตความฝันกลับพังทลาย!ชวีหลิงหาน หญิงสาวผู้แสนงดงาม กลับถูกชายแก่อัปลักษณ์คนหนึ่งมาชิงตัวไป!ในตอนแรก ชวีซานตัวคิดว่าน้องสาวของเขายังไร้เดียงสา และถูกชายชั่วหลอกลวงเขาคิดว่าเพียงแค่พูดจาโน้มน้าวด้วยความรักและเหตุผล น้องสาวจะกลับตัวกลับใจแต่ผลกลับเป็นตรงกันข้าม!ชวีหลิงหานไม่เพียงแต่ไม่สำนึกในสิ่งที่ทำ แต่กลับรักชายแก่คนนั้นอย่างหัวปักหัวปำ และพูดคำพูดไร้สาระอย่างเช่นรักจน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1053
พูดตามตรง ลั่วอู๋ฉางก็มีใจอ่อนนิดหน่อยทุกครั้งที่ต้องต่อสู้กับพวกกระจอก เขามักจะคิดถึงหูเยว่ซีอย่างมากเป็นถึงจักรพรรดินีแห่งชิงชิว แต่เขากลับใช้งานเหมือนลูกน้องปลายแถวประเด็นสำคัญคือ หูเยว่ซีไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่ยังเต็มใจช่วยอย่างยินดีอีกด้วย"ไม่ได้"ความมีเหตุผลเอาชนะความหุนหัน ลั่วอู๋ฉางพูดพร้อมขมวดคิ้ว "เธอต้องอยู่เฝ้าบ้าน มีแต่แบบนี้ ฉันถึงจะวางใจได้"หูเยว่ซีทำหน้าหงอย: "ก็ได้!"ลั่วอู๋ฉางหัวเราะ "เธอว่านอนสอนง่ายขนาดนี้ ต้องให้รางวัลสักหน่อยแล้ว""รางวัลอะไร?" จิ้งจอกน้อยถามอย่างตื่นเต้น ดวงตาทั้งสองส่องประกายวิบวับทันทีลั่วอู๋ฉางหยิบลูกแก้วพญานาคออกมาจากกระเป๋าแล้วพูดว่า "ก่อนหน้านี้สัญญาว่าจะให้ของขวัญเธอ ตอนนี้ถึงเวลาทำตามสัญญาแล้ว"หูเยว่ซีตาเป็นประกายอีกครั้ง "ลูกแก้วพญานาค!"ถ้าเป็นเมื่อก่อน ลูกแก้วพญานาคระดับนี้เธอคงไม่แม้แต่จะชายตามองด้วยซ้ำแค่มองนานหน่อย ก็ถือเป็นการดูหมิ่นคำว่า "จักรพรรดินีแห่งชิงชิว" แล้ว!แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน หลังจากถูกขังอยู่ในแหวนมานานถึงพันปี เพิ่งจะได้อิสรภาพคืนมา พลังลดลงไปมากและร่างกายก็อ่อนแอสุดขีดนี่คือช่วงเวลาที่เธอต้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1052
หวงผู่เจิ้งซิ่นย่อมไม่พอใจแน่!คนเป็นครูยังล้มเหลว แต่ศิษย์กลับทำสำเร็จตั้งแต่ครั้งแรกถ้าไม่ใช่บังเอิญ แล้วมันคืออะไร?ลั่วอู๋ฉางไม่ตอบอะไร จากนั้นก็หยิบคริสตัลสวรรค์ก้อนที่สองมาไม่นานก็ทำสำเร็จอีกครั้ง!หวงผู่เจิ้งซิ่นเบิกตากว้าง ประหลาดใจราวกับเห็นเทพเจ้าส่วนใบหน้าของหูเยว่ซีก็เต็มไปด้วยความชื่นชมมากขึ้นเรื่อยๆ"ลองอีกครั้งสิ!" หวงผู่เจิ้งซิ่นยังคงไม่ยอมแพ้คราวนี้ ลั่วอู๋ฉางไม่ทำตามเขาอีกต่อไป เขาเก็บแท่งคริสตัลสวรรค์ที่เหลือทันที"หมายความว่าไง?" หวงผู่เจิ้งซิ่นถามตาโตลั่วอู๋ฉางลุกขึ้นเดินออกไป ทิ้งคำพูดไว้โดยไม่หันกลับมา "ขอบคุณนะ!""เดี๋ยวสิ นายแน่ใจแล้วเหรอว่านายเข้าใจทั้งหมด?"หวงผู่เจิ้งซิ่นรีบไล่ตามไป "ถ้าไม่สำเร็จล่ะ ฉันจะได้ช่วยหาสาเหตุไง!""ไม่จำเป็นแล้ว ถ้านายท่านของฉันคิดว่าไม่มีปัญหา มันก็ไม่มีปัญหาแน่" หูเยว่ซีขวางเขาไว้ พร้อมพูดอย่างหนักแน่นในตอนนี้ สีหน้าหวงผู่เจิ้งซิ่นเต็มไปด้วยความซับซ้อนศิษย์ที่เก่งเกินไปทำให้ครูรู้สึกอับอาย"ไหนว่าราชันมังกรลั่วเทียนก็เป็นแค่คนธรรมดา เขาเป็นปีศาจชัดๆ!"หวงผู่เจิ้งซิ่นยอมแพ้อย่างหมดท่า พูดอย่างเศร้าๆ "คิดว่า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1051
หวงผู่เจิ้งซิ่นเชิดคอขึ้น พยายามทำสีหน้าให้ดูปกติที่สุดเพื่อปกปิดความเขินอายของตัวเองเนื่องจากการสาธิตเมื่อครู่นั้นจบลงด้วยความล้มเหลวแม้ว่าเขาจะรู้วิธี แต่เพราะไม่ได้ปฏิบัติมาเป็นเวลานาน ความผิดพลาดจึงถือเป็นเรื่องปกติ"หาว..."หูเยว่ซีอ้าปากหาวครั้งใหญ่ ราวกับเปลือกตาถูกกดด้วยน้ำหนักมหาศาลใช่แล้ว เธอง่วงจริงๆ!การสอนของหวงผู่เจิ้งซิ่นทำให้เธอง่วงได้สำเร็จส่วนเนื้อหาที่พูดในภายหลัง แทบไม่ได้เข้าหัวของหูเยว่ซีเลย ผ่านหูซ้ายออกหูขวา ไม่มีอะไรในหัวเลย"พวกคุณ...ทำต่อไปเลย!"หูเยว่ซียืดแขนบิดขี้เกียจ และส่งสัญญาณให้ทั้งคู่ไม่ต้องสนใจเธอสิ่งนี้ทำให้หวงผู่เจิ้งซิ่นรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมาก!รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่!การทำให้นักเรียนง่วงถือเป็นเรื่องที่น่าอับอายอยู่แล้ว ที่สำคัญคือการสาธิตของตัวเองยังล้มเหลวอีกด้วย"ไม่เป็นไร ฉันขอลองเอง" ลั่วอู๋ฉางเสนอตัวขึ้นอย่างกล้าหาญ"คุณจำทั้งหมดได้แล้วเหรอ?"หวงผู่เจิ้งซิ่นพูดด้วยสีหน้าจริงจังทันที "อย่าเพิ่งรีบร้อนปฏิบัติเลย ลองทบทวนสิ่งที่ฉันพูดสักรอบก่อน มีจุดไหนที่ไม่เข้าใจก็ถามให้แน่ชัด แล้วค่อยลงมือ"เพราะจำนวนของแท่งค
