All Chapters of ผมคือหมอเทวดา: Chapter 201 - Chapter 210

รถหรูสองคันจอดที่หน้าคฤหาสน์หมายเลขหนึ่งพวกเกาฉี่เฉียงถือของขวัญทั้งเล็กและใหญ่โดยยึดหลักการของเยอะคนจะได้ไม่ว่าพวกเขาทั้งสามลดตัวลงและกลายเป็นคนยกของมีผู้ชายอยู่ เกาชิงเหยียนและเฉียวชิงเวยย่อมไม่ลงมือแน่นอน ทั้งสองควงแขนคุยกัน เดินไปข้างหน้าและกดกริ่งประตูคนที่เปิดประตูคือเจิ้งอวิ๋นจวน เห็นคนที่มาเป็นสาวสวยสองคน ก็ตกใจทันทีเป็นผู้หญิงที่สวยมาก!เจิ้งอวิ๋นจวนรู้สึกมาโดยตลอดว่าลูกสาวตัวเองไม่เลวเลย แต่เมื่อเปรียบเทียบกับสองคนที่อยู่ข้างหน้าก็แตกต่างกันมากไม่ใช่อวี๋อีเหรินไม่สวย แต่ในแง่ของรูปลักษณ์ภายนอก เธอไม่ได้ด้อยกว่าคนสองคนที่อยู่ตรงหน้าความแตกต่างที่สำคัญอยู่ที่ท่าทาง สองคนนี้มองแวบเดียวก็ดูหรูหราโอ่อ่า แผ่เสน่ห์ความมั่นใจออกมาทั้งตัว"คุณคืออาสะใภ้เจิ้งใช่ไหมคะ เรามาหาคุณลั่วค่ะ" เกาชิงเหยียนพูดด้วยรอยยิ้มอาสะใภ้เจิ้งก็ยิ้ม "ยินดีต้อนรับ เสี่ยวลั่วอยู่ข้างบนน่ะ ฉันจะเรียกเขา""ไม่ต้องครับ" ลั่วอู๋ฉางปรากฏตัวที่บันได"สวัสดีค่ะคุณลั่ว!" เฉียวชิงเวยรีบทักทายผู้ช่วยชีวิตของเธอลั่วอู๋ฉางมองเธอด้วยสีหน้าปกติแล้วพูดว่า "ไม่เลว ฟื้นตัวเร็วกว่าที่ผมคิดไว้"เฉียวชิง

"แต่คุณลั่ว ผมยากจนมาก ตัวคนเดียวไร้สมบัติใด ๆ"เฉียวจินซงดูละอายใจและพูดว่า "อย่าว่าทรัพย์สินของครอบครัวครึ่งหนึ่งเลย แม้ว่าผมจะให้หมด แต่ท่านอาจจะไม่เห็นในสายตาเลย""ในเรื่องค่ารักษา เกรงว่าจะทำให้ท่านผิดหวังแล้ว"ลั่วอู๋ฉางโบกมืออย่างไม่สนใจ "รักษาโรคและช่วยชีวิตคน เป็นหน้าที่ของหมอ""แค่ของกลิ่นทองแดง ผมจะไม่เก็บมาใส่ใจหรอก"นี้เรียกว่าใจกว้าง!เจอคนดีก็ไม่รับค่ารักษาก็ได้แม้ว่าจะต้องจ่ายเงินลั่วอู๋ฉางก็ยินดีแต่สำหรับคนชั่วอย่างหลินเกาอวี้ แม้เพียงสตางค์เดียวก็ไม่ได้!ฉันไม่เอาได้ แต่นายไม่ให้ไม่ได้ นี่มันคนละเรื่อง!"นอนลงสิ" ลั่วอู๋ฉางชี้ไปที่โซฟาข้าง ๆเฉียวจินซงสะดุ้ง "นี่เริ่มกันเลยเหรอ?""ทำไม คุณไม่ต้องการเหรอ อยากรอให้อาการกำเริบก่อนค่อยรักษา?"ลั่วอู๋ฉางพูดด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย "ผมไม่เป็นไร ยังไงก็รักษาให้หายขาดได้ มันแค่ลำบากกว่านิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้เป็นปัญหามาก"เฉียวจินซงรีบส่ายหัวและมือ: "ไม่ ไม่ ไม่!""ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ผมแค่รู้สึกว่าในฐานะแขก การรักษาโรคที่บ้านของคุณ มันฉับพลันเกินไป"เฉินไท่แนะนำ "พี่ชายพี่อย่าเกรงใจอยู่เลย คุณลั่วเป็นคนตร

เมื่อได้ยินชื่อหวังจื่อเฟิง ใบหน้าหยางหว่านอวี่ก็มืดลงทันทีเธอนึกถึงพฤติกรรมที่ย่ำแย่ของหวังจื่อเฟิงที่บ้านของตระกูลสวีแบบนั้น เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกรังเกียจทั้งๆ ที่ไม่ใช่ความดีความชอบของเขา แต่กลับหน้าด้าน ๆ เอามาเป็นของตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อความอยู่รอดของตัวเอง โดยไม่คํานึงถึงชีวิตความตายของคนอื่นช่างชั่วร้ายจริง ๆ"ฉันก็รู้สึกว่าหวังจื่อเฟิงไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่พวกเราไม่ได้มีความแค้นกับเงินนะ!"เมื่อเห็นว่าลูกสาวดูไม่มีความสุข สวีชุ่ยหลานจึงรีบชักชวน "เป็นเรื่องปกติที่คนจะกลัวตาย"หยางหว่านอวี่ขมวดคิ้วและพูดว่า "คนอย่างเขาเต็มไปด้วยคำโกหก จะเชื่อถือได้ไหม?""พูดแบบนั้นไม่ได้! เรามอบเงินทั้งหมดให้กับหวังซื่อกรุ๊ป ไม่ใช่ให้กับตัวหวังจื่อเฟิง" สวีชุ่ยหลานกล่าวอย่างรวดเร็ว"พ่อของเขาหวังฉีอิ๋ง ค่อนข้างเชื่อถือได้ เขาทำงานด้านการแพทย์มาหลายปีและมีรากฐานที่มั่นคง"แม้แต่จ้าวเหม่ยอวิ๋นซึ่งเป็นคนนอกก็อดไม่ได้ที่จะพูดสิ่งดี ๆ ให้กับตระกูลหวัง"เมื่อเช้านี้ ฉันเห็นคนหลายร้อยคนเข้าคิวอยู่หน้าร้านยาเฉพาะทางของหวังซื่อกรุ๊ป พวกเขาขายในปริมาณจำกัด แต่ความต้องการยังคงเกินอุปทา

แผนกผู้ป่วยใน แผนกผู้ป่วยทั่วไปที่ทางเดินฟางจื่อเสวี่ยถือผลตรวจของแม่เธอโดยระบุว่าอาการแย่ลง มะเร็งเต้านมระยะกลางเธอนั่งยอง ๆ อยู่กับพื้นอย่างช่วยไม่ได้ เอามือปิดปาก พยายามจะไม่ร้องไห้เพราะแม่จางเมิ่งผิง อยู่ในวอร์ดที่มีกำแพงกั้นไว้น้ำตาของเธอไหลเบา ๆ ลงมาตามง่ามนิ้วของเธอและหยดลงมาอย่างต่อเนื่องยุ่งมาทั้งวัน ก่อนอื่นพาแม่ไปตรวจรายการต่าง ๆ ก่อน จากนั้นก็ยุ่งกลับการทำเรื่องนอนโรงพยาบาลเธอไม่ได้กินหรือดื่มน้ำเลยแม้แต่น้อยนี่เป็นเรื่องรอง สาเหตุหลักมาจากแรงกดดันทางจิตใจอย่างมากฟางจื่อเสวี่ยกำลังจะพังทลายไปทั้งตัว!เธอเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา ๆ ในตอนนี้เธอไม่มีใครพึ่งพาได้ ทำได้เพียงแบกทั้งหมดนี้ไว้บนบ่าของตัวเองเท่านั้นหลิวตงฉี่สวมเสื้อคลุมสีขาวรีบไปพร้อมกับผู้เชี่ยวชาญหลายคนจากแผนกเนื้องอกวิทยา"เกิดอะไรขึ้น?" หลิวตงฉี่ถามผู้อำนวยการหม่าตอบว่า "คณบดี เซลล์มะเร็งของผู้ป่วยแพร่กระจายเร็วมาก เร็วกว่าในบันทึกทางการแพทย์ก่อนหน้านี้มาก""ในช่วงเวลาสั้น ๆ พัฒนาจากระยะแรกไปสู่ระยะกลาง""และที่แปลกก็คือ ผู้ป่วยมีสภาพร่างกายและจิตใจที่ดี ซึ่งไม่เป็นไปตามบรรทัดฐาน ดังนั้นผม

"การรักษาและดูแลตามปกติก็พอแล้ว ผู้ป่วยต้องพักฟื้นหลายวัน ขับยาที่ตกค้างออกจากร่างกาย จากนั้นก็สามารถเริ่มรักษาได้"ลั่วอู๋ฉางกล่าวทางโทรศัพท์หลิวตงฉี่พยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำอีก "เข้าใจแล้วครับ!""งั้นก็ทำตามที่ท่านบอก ท่านจะมาวันไหน บอกผมล่วงหน้า เพื่อที่ผมจะได้ไปต้อนรับที่ประตูด้วยตัวเอง"ลั่วอู๋ฉางปฏิเสธ "ไม่ต้องยุ่งยากขนาดนั้น ผมไม่ชอบคนเยอะ รอผมอยู่ในวอร์ดก็พอแล้ว""ผมไม่ได้บอกตัวตนของท่านกับญาติผู้ป่วย แต่ผมบอกว่าผู้ป่วยจะได้รับการรักษาให้หายแน่นอน"หลิวตงฉี่กล่าว "นอกจากนี้ ผมยังได้ตัดสินใจลดค่าธรรมเนียมการรักษาพยาบาลของผู้ป่วยอีกด้วย"ลั่วอู๋ฉาง "ทำได้ดีมาก""ยินดีครับ คุณลั่ว!" หลิวตงฉี่ระงับความตื่นเต้นและวางสายโทรศัพท์ฝั่งหลี่เหวินหัวกำลังซื้อตั๋วเครื่องบินเที่ยวล่าสุดอยู่ใจได้ลอยไปที่เมืองจิงไห่แล้ว……ร้านจักรพรรดิใต้ฟ้าประตูแบบโบราณ ซุ้มประตูโค้งชายคา แสงไฟสว่างไสวที่ประตูมีรถหรูทุกประเภทจอดอยู่เมอร์เซเดส-เบนซ์สีดำที่ไม่สดุดตาขับเข้ามาประตูรถเปิดออก พวกหยางหว่านอวี่ก็เดินออกมา"หรูหรามากจริง ๆ ไม่น่าแปลกใจที่ทุกคนบอกว่าที่นี่เป็นสุดยอดของธุรกิจร้านอาหาร