All Chapters of หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี: Chapter 1361 - Chapter 1370

ระยะเวลาหนึ่งเดือนกว่าๆ เกือบสองเดือนที่หลินเฟิงนำพาหลี่ซื่อกรุ๊ปซุ่มตัวอยู่ระหว่างนั้นชีพจรมังกรออกจากเมืองเจิ้งเต๋อ ในที่สุดเมืองเจิ้งเต๋อก็กลับมาสงบสุขอีกครั้งหลักฐานที่ใหญ่ที่สุดอยู่ที่โรงพยาบาลเมืองเจิ้งเต๋อ จำนวนนักบู๊ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลลดลงอย่างมากเพียงแต่ว่าชีพจรมังกรไม่ใช่ปัญหาที่หลินเฟิงจะให้ความสนใจในตอนนี้ สิ่งเดียวที่เขากังวลเล็กน้อยคือหยินหลิงถึงแม้หยินหลิงจะเป็นหัวหน้ากลุ่มพันธมิตรบู๊ความสามารถเฉพาะตัวไม่ธรรมดา อีกทั้งมีลูกน้องจำนวนมากแต่ได้ยินว่าชีพจรมังกรเปลี่ยนมือมาหลายครั้งแล้ว ไม่ได้อยู่ในมือของกลุ่มพันธมิตรบู๊อีกต่อไปแล้วแบบนี้จึงทำให้หลินเฟิงเกิดความเป็นกังวลเล็กน้อยขณะที่มีความกังวลแบบนี้ ในที่สุดหลินเฟิงก็ได้รับโทรศัพท์จากอาฝูในช่วงบ่ายวันหนึ่ง นั่นก็คือพ่อของหยินหลิงที่โทรมา“คุณชายหลินเฟิง”น้ำเสียงของอาฝูเหมือนที่ผ่านมา เพียงแต่หลินเฟิงสังเกตได้ถึงความร้อนรนที่แฝงอยู่ในนั้นอย่างฉับไว“ว่าไงครับ”หลังจากผ่านเรื่องชีพจรมังกรไป หลินเฟิงรู้ซึ้งได้ว่าประเทศมังกรนั้นเป็นที่ที่มีคนเก่งกาจซ่อนอยู่มากมาย เขาไม่ได้ทำเรื่องอะไรโดยใช้อารมณ

เธอเขินอายอยู่ครู่หนึ่งประธานหลี่ถึงได้แบกหน้าแดงก่ำ เงยหน้าขึ้นมองไปทางหลินเฟิงที่มีสีหน้างุนงง และพูดติดๆขัดๆ ว่า:“ที่...ที่รัก ฉัน...ฉันก็อยากได้ เหมือนกับถังหว่าน คือ...ว่า...”“ฮ่าฮ่า หลี่ฮุ่ยหราน ฉันว่าแล้ว”ถังหว่านไม่รู้ว่าปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังของหลี่ฮุ่ยหรานตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอกอดอก และมีสีหน้าเย้ยหยัน“อยากได้ก็พูดสิ อิดๆ ออดๆ อายุขนาดนี้แล้ว ยังเขินอายอยู่อีกเหรอ? ประธานหลี่?”“เธอไม่ต้องยุ่งเลย!”หลี่ฮุ่ยหรานหันหน้าไป ตอกกลับถังหว่านประโยคหนึ่งทว่าในตอนที่เธอหันหน้ากลับมา ก็พบว่าหลินเฟิงปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าของเธอแล้วเขาก้มหน้า สัมผัสอบอุ่นหลี่ฮุ่ยหรานลูบหน้าผากของตัวเองอย่างเหม่อลอยเธอเงยหน้าขึ้นมองรอยยิ้มบนใบหน้าของหลินเฟิงอีกครั้ง ทันใดนั้นก็รู้สึกเขินจนหน้าแดง หันหลังเดินออกไป และพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคืองว่า:“เอาล่ะเอาล่ะ ทานข้าว ไปทานข้าวกัน!”ไล่ถังหว่านที่หัวเราะเสียงดังเข้าไปในห้อง ถังหว่านหันหน้าไปมองหลินเฟิง“กลับมาเร็วๆ หน่อยนะ”“อืม”หลินเฟิงยิ้มและพยักหน้าไม่นานนัก เสียงสตาร์ทรถก็ส่งเสียงดังอยู่ที่นอกบ้านหลี่ฮุ่ยหรานถือชามข้าวเอาไว้ มอ

“อวี้อู่เป็นถึงอันดับสองของลำดับสวรรค์นะ!”ชายร่างใหญ่ร้อนใจจนหัวปั่น:“พี่ใหญ่ นี่คือลูกชายของพี่นะ!”“พี่คิดดูให้ดี ถ้าหากต่อไปอวี้อู่เติบโตขึ้นมา ตระกูลเฝิงของเราอย่าว่าแต่จะกลายเป็นตระกูลร่ำรวยของหัวตงเลย แม้แต่เข้าสู่เมืองจิงก็ไม่ใช่ปัญหาเลย!”“ฉันรู้”เฝิงชางถอนหายใจออกมา“แต่ตอนนี้นอกจากสำนักร้อยพิษ ยังมีใครที่สามารถช่วยอวี้อู่ได้อีก?”“ถ้าหากพวกเรายอมรับเงื่อนไขของสำนักร้อยพิษ เช่นนั้นการฝึกวิทยายุทธและการต่อสู้หลายชั่วคนนับร้อยปีของพวกเราตระกูลเฝิง ก็จะมลายหายไป”เฝิงชางจ้องมองน้องชายของตัวเองอย่างเย็นชาและพูดว่า:“ถึงเวลา สำนักร้อยพิษก็จะควบคุมตระกูลเฝิงของเราอย่างสิ้นเชิง แบบนี้ยังไม่เหมือนกับกลุ่มพันธมิตรบู๊”“กลุ่มพันธมิตรบู๊เป็นเพียงแค่องค์กรที่หละหลวง แต่สำนักร้อยพิษ...คนตระกูลเฝิงของเราก็จะตกไปเป็นหนูทดลองของสำนักร้อยพิษโดยสิ้นเชิง!”“เพื่ออวี้อู่คนเดียว เสียสละคนตระกูลเฝิงจำนวนมากขนาดนี้ ถ้าหากนายเป็นผู้นำตระกูล นายสามารถทำการตัดสินใจแบบนี้ได้งั้นเหรอ?”“พี่ใหญ่ พี่พูดมีเหตุผลจริงๆ นั่นแหละ แต่ว่า...”ชายร่างใหญ่อยากจะย้อนแย้ง แต่ก็ไม่มีเหตุผลใดๆ ที่จะย้อน

ตอนที่หลินเฟิงขับรถมาถึงที่จวนตระกูลเฝิงเมืองหนิงโจวก็ดึกแล้วภายใต้การนำทางของคนรับใช้ เขามองดูคฤหาสน์สไตล์โบราณของตระกูลเฝิง ในใจกลับเกิดความแปลกใหม่เล็กน้อยตระกูลเฝิงนี้เป็นตระกูลบู๊โบราณจริงๆ ด้วยแม้แต่การตกแต่งคฤหาสน์ก็ยังเป็นสไตล์โบราณ ศาลาและอาคาร ถึงขั้นยังสามารถมองเห็นภูเขาน้ำพุปลอม และบ่อปลาใต้ทางเดินได้ด้วย มีน่าสนใจอยู่นิดหน่อยหลินเฟิงถูกคนรับใช้ของตระกูลเฝิงจัดแจงอยู่ที่ห้องรับแขกแถมยังเสิร์ฟชาให้กับเขาแก้วหนึ่งการต้อนรับอย่างสมเกียรติแบบนี้หลินเฟิงคิดไม่ถึง เดิมคิดว่าตระกูลเฝิงจะมาคิดบัญชีกับเขาโดยตรงไม่นานนัก หลินเฟิงก็ได้เห็นกับคนคุ้นเคยเห็นเพียงแค่เฝิงไฉ่เซวียนที่สวมชุดฝึกวิชาที่รัดรูปเดินเข้ามา แวบแรกที่เขาเห็นหลินเฟิงก็นิ่งอึ้งครู่หนึ่ง และพูดด้วยความตกตะลึงว่า:“คุณจริงๆ ด้วย คุณ...คุณมาที่ตระกูลเฝิงของฉันได้ยังไง?”“หรือว่า...”เธอสีหน้าซีดเซียว ยังคิดว่าหลินเฟิงมาคิดบัญชีกับตระกูลเฝิงของเธอในเมื่อจากมุมมองของเธอหลินเฟิงถูกคนของตระกูลเฝิงไปก่อความวุ่นวายที่บริษัทอย่างไม่มีเหตุผลก่อน หลังจากนั้นถูกตระกูลเฝิงกับตระกูลสยงใส่ความ จากนั้นก็ถูกบังคั

“ขู่นายนี่แหละ จะทำไม?”เฝิงเอ้อก็ไม่เสแสร้งแล้ว เขาชักดาบสะท้อนแสงเล่มใหญ่ออกมาจากด้านหลัง ฟันไปบนโต๊ะเสียงดังปึง จ้องมองหลินเฟิงด้วยความดุดันและพูดอย่างโมโหว่า:“วันนี้ถ้านายพูดไม่ชัดเจน นายก็อย่าได้คิดจะออกจากตระกูลเฝิงเลย!”“พรวด...”ในตอนที่บรรยากาศค่อยๆ เปลี่ยนไปตึงเครียดเฝิงหลีที่อยู่ข้างๆ กลับหลุดหัวเราะออกมากระทันหัน“นายหัวเราะอะไร?!”เฝิงเอ้อไม่พอใจอย่างมากเป้าหมายที่เขาข่มขู่หลินเฟิงแบบนี้ ก็เพราะไม่อยากให้ไอ้หมอนี่สมหัวงถ้าหากสามารถได้รับวิธีการรักษาอวี้อู่จากตัวหลินเฟิง งั้นพวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องมอบตัวหัวหน้ากลุ่มพันธมิตรบู๊ออกไปแล้วเมื่อเป็นแบบนี้ ก็จะได้ไม่ต้องมีเรื่องบาดหมางกับกลุ่มพันธมิตรบู๊แล้วและก็ไม่ต้องทิ้งจุดอ่อนเอาไว้แต่ทว่าแม้แต่เรื่องที่แม้แต่เฝิงเอ้อยังสามารถคิดได้ เฝิงหลีจะคิดไม่ได้ได้อย่างไร?เขากวาดตามองหลินเฟิงด้วยความเหยียดหยาม และก็มองไปทางเฝิงเอ้ออีกครั้ง:“ฉันว่านะพี่รอง ฉันเคยพูดไว้แล้ว พิษที่อวี้อู่โดนคือยาโลหิตปลิดชีพ พิษที่ร้ายแรงที่สุดในโลก”“บนโลกนี้แล้ว นอกจากผู้อาวุโสของสำนักร้อยพิษ ก็ไม่มีใครสามารถแก้พิษนี้ได้แล้ว”“ไอ้ห