บททั้งหมดของ หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี: บทที่ 1051 - บทที่ 1060

หลี่ฮุ่ยหรานได้รับเลือกเป็นผู้นำตระกูลหลี่ กลับเปลี่ยนไปยุ่งวุ่นวายยิ่งกว่าเมื่อก่อนเธอหายตัวไปเป็นเวลาประมาณหนึ่งสัปดาห์เต็มๆถึงกับยังติดต่อจ้าวเทียนหัวใหม่อีกครั้งภายหลังหลี่ฮุ่ยหรานปรากฏตัวขึ้นที่คฤหาสน์อ่าวเทียนสุ่ยกะทันหัน ลากหลินเฟิงไปจากโต๊ะอาหาร ยัดเขาเข้าไปตรงที่นั่งข้างคนขับ“ไปเมืองเอกของมณฑลกับฉันหน่อย”หลี่ฮุ่ยหรานสตาร์ทรถอย่างชำนาญมาก ท่ามกลางสายตางุนงงของหลินเสวี่ยฮุ่ยกับคนอื่นๆ“เมืองเจิ้งเต๋อ? ให้ผมตามมาด้วยทำไม?”หลินเฟิงขึ้นไปนั่งตรงที่นั่งข้างคนขับ สีหน้างุนงงเล็กน้อยเขายังตั้งตัวไม่ได้ชั่วขณะ“ฉันยืมตัวคุณมาจากถังหว่าน ตอนนี้คุณก็คือหัวหน้าแผนกรักษาความปลอดภัยของหลี่ซื่อกรุ๊ป ดำรงตำแหน่งบอดี้การ์ดส่วนตัวของฉัน“นี่คือบัตรเงินเดือนกับสัญญาว่าจ้าง ฉันกรอกให้คุณเรียบร้อยแล้ว คุณเซ็นชื่อก็พอ”หลี่ฮุ่ยหรานขับรถไปด้วย และโยนสัญญากับปากปากกาแท่งหนึ่งไปบนตัวของหลินเฟิง“อ่อใช่ ยังมีหมึกที่ใช้ประทับตราสีแดงหลี่ฮุ่ยหรานก็ยื่นมือไปหยิบหมึกปั๊มสีแดงกล่องหนึ่งออกมาจากตู้เก็บของ ยัดใส่ในมือของหลินเฟิง พูดกำชับด้วยความไม่เกรงใจว่า:“อย่าลืมลงนามอนุญาต”“ลงนามอ

ชายอ้วนท้วมวัยกลางคนที่ถูกเรียกว่าพี่กัวกวาดสายตามองทุกคนที่นั่งอยู่ข้างโต๊ะประชุมด้วยความนิ่งเฉยจากนั้นเขาเผยรอยยิ้มไม่ได้เดือดเนื้อร้อนใจอะไรออกมาโบกมือ เรียกเลขาสาวสวยที่อยู่ข้างๆ ให้จุดซิการ์ให้เขามวนหนึ่ง“ฟู่ว...”กัวโหย่วคังพ่นควันออกมา และเงยหน้า ยิ้มพูด:“มีอะไรน่ากังวลใจกัน?”“ก็แค่คนนอกคนหนึ่ง แถมเป็นผู้หญิง ถูกส่งมาที่พวกเรา ก็อยากจะเป็นหัวหน้าของเรางั้นเหรอ?”“เธอมีสิทธิ์อะไรกัน?”กัวโหย่งคังแสยะยิ้มพูดว่า: “เพียงแค่พวกเรารวมกำลังกัน ก็แค่ผู้หญิงคนเดียว เธอจะสามารถทำอะไรพวกเราได้?”“การลงมติในการประชุมหุ้นส่วน พวกเราต่างคัดค้านเธอ มาตราหรือข้อตกลงใดๆ ที่เธอเสนอออกมาพวกเราไม่ต้องปฏิบัติตาม”“ทรมานเธอหนึ่งเดือน ฉันไม่เชื่อว่าเธอจะฝืนเอาชนะพวกเราได้ ผลลัพธ์สุดท้ายก็แค่เข้าใจความเป็นจริง เธอมาจากที่ไหนก็ไสหัวกลับไปที่นั่น”ได้ยินข้อเสนอของกัวโหย่วคัง หุ้นส่วนทุกคนต่างพากันยกนิ้วโป้ง พี่กัวนี่แน่จริงๆ เลยนะ!“งั้นพี่กัว ถ้าหากเธอเป็นคนซื่อบื้อ จะฝืนทนพวกเราจะทำยังไง? พวกเราก็ยืดเยื้อไม่ไหวนะ!”ในตอนนี้ชายวัยกลางคนสวมแว่นตา ดูท่าทางสุภาพเรียบร้อยแต่อ่อนแอ ที่เบียด

กัวโหย่วคังมองไปรอบ ๆ แล้วก็ยิ่งประมาทมากขึ้น จากนั้นจึงถอดรองเท้าแล้ววางขาทั้งสองข้างบนโต๊ะประชุมทำเหมือนว่า กำลังอยู่ในห้องนั่งเล่นของตัวเอง“แล้วประธานกรรมการหลี่ คุณจะเอาหุ้นของฉันคืนได้ยังไง?”“คุณไม่คิดว่าการแค่ขู่ฉันด้วยคำพูดไม่กี่คำจะทำให้ฉันกลัวได้ใช่ไหม? ถ้าคุณมีความสามารถก็เอาไปเลย ฉันอยากดูว่าคุณมีความสามารถที่จะเอาหุ้นของฉันคืนได้หรือไม่”กัวโหย่วคังสีหน้ายังคงไม่สะทกสะท้าน“หลี่ฮุ่ยหราน คุณเป็นเพียงคนนอก หลี่ซื่อกรุ๊ปได้รับการจัดการโดยผู้อำนวยการกัวมาโดยตลอด ฉันแนะนำว่าอย่าแกว่งเท้าหาเสี้ยน!”ณ ตอนนี้ บอร์ดบริหารคนอื่น ๆ เองก็ลุกขึ้นมาแสดงความคิดเห็น“ถูกต้องแล้ว คุณก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งเท่านั้น คิดอยากจะเหยียบหัวพวกเราขึ้นไปงั้นเหรอ? คิดว่าตัวเองมีคุณสมบัติหรือไง!”“ผู้หญิงหน้าใหม่คนนี้ ทำไมคุณถึงหยิ่งยโสขนาดนั้น บอกให้พี่กัวลุกจากที่นั่งงั้นเหรอ เธอควรยืนนิ่ง ๆ ไว้เสียดีกว่า!”“ถ้าเธอไม่มีอะไรทำ ก็ไปชงกาแฟให้พวกเราได้นะ ยังไงก็ตาม และอย่าลืมครีมด้วยล่ะ”เมื่อฟังเสียงหัวเราะของเหล่าบอร์ดบริหารในห้องประชุม แววตาของหลี่ฮุ่ยหรานก็เย็นชาลงเธอคาดการณ์ไว้แล้ว ก่อนนท

“ฮึ่ม อย่าคิดว่าคุณจะทำให้เรากลัวได้ ลาออกก็ลาออก!”กัวโหย่วคังหรี่ตาลงและเผยรอยยิ้มชั่วร้าย“ฉันอยากรอดูจริง ๆ ถ้าบริษัทนี้ไม่มีเรา คุณจะทำให้กลุ่มบริษัทใหญ่ขนาดนี้ไปรอดได้ยังไง?”“ใช่แล้ว พี่กัว พวกเราไปกันเถอะ!”“ดูสิว่า เธอทำให้กลุ่มบริษัทดำเนินงานต่อไปได้ยังไง!”“แล้วเธอจะต้องคุกเข่าลงและขอร้องพวกเรา!”บอร์ดบริหารอาวุโสหลายคนก็ลุกขึ้นยืนเช่นกันภายใต้การนำของพวกเขา บอร์ดบริหารเกือบทั้งหมดลุกขึ้นยืนมีเพียงชายวัยกลางคนรูปร่างผอมบางสวมแว่นตา โจวคุน เท่านั้นที่ดูประหม่า เขาอยากลุกขึ้นยืนเช่นกัน แต่เขารู้สึกถึงสายตาอันเฉียบคมของหลี่ฮุ่ยหราน จึงไม่กล้าทำอะไรหุนหันพลันแล่นท้ายที่สุดแล้ว แผนกที่เขาดูแลนั้นพิเศษเกินไปแผนกบัญชีซึงมีหน้าที่จัดการบัญชีภายในและรวบรวมบันทึกทางการเงินทั้งหมดของบริษัทเขามักจะช่วยบอร์ดบริหารเหล่านี้ ฟอกบัญชีของพวกเขาเป็นประจำทุกวัน หากหลี่ฮุ่ยหรานสืบสวนจริง ๆ ชีวิตของเขาจะคงจบสิ้นชีวิตที่เหลืออาจจะต้องไปกินข้าวแดงในคุกจนตายดังนั้นเขาจึงไม่กล้าขัดใจหลี่ฮุ่ยหรานแต่คนอื่นก็ไม่สนใจท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาได้ใช้ประโยชน์จากหลี่ฮุ่ยหรานไปแล้ว เมื่อพ

เพราะตราบใดที่หลี่ฮุ่ยหรานต้องการ ก็สามารถส่งพวกเขาทั้งหมดเข้าคุกได้ทุกเมื่อพวกเขาไม่รู้ว่าหลี่ฮุ่ยหรานหาจุดอ่อนของพวกเขาเจอได้อย่างไร แถมยังรู้อย่างชัดเจน ดังนั้นพวกเขารู้สึกหงุดหงิดและหมดหนทาง และตำหนิโจวคุนที่ทรยศต่อพวกเขาทุกคนมีสีหน้าไม่สู้ดีเดิมทีพวกเขาต้องการใช้ประโยชน์จากวันนี้ เพื่อเตือนประธานกรรมการคนใหม่ แต่ไม่คิดว่าจะโดนเล่นงานเข้าซะเองเธอมีข้อมูลมากมายเกี่ยวกับพวกเขาอยู่ในมือเห็นได้ชัดว่าประธานกรรมการหญิงคนนี้ไม่ใช่แค่หุ่นเชิด เธอเป็นบุคคลที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริงที่เตรียมตัวมาอย่างดี“โอเค ฉันพูดจบแล้ว”หลี่ฮุ่ยหรานกางมือและพูดอย่างใจเย็น"ตอนนี้พวกคุณออกไปได้แล้ว ฉันจะไม่หยุดคุณ และฉันจะไม่ขอร้องให้พวกคุณอยู่ต่อด้วย""ฉันจะส่งเอกสารทั้งหมดนี้ให้คุณ ส่วนใครที่ฉันจะส่งให้ คุณทุกคนคงพอจะรู้แล้ว"“เมื่อถึงเวลานั้น ฉันจะเรียกประชุมผู้ถือหุ้นและหาคนมาแทนที่คุณ และคุณ โปรดชดใช้สำหรับการกระทำที่โง่เขลาของคุณอย่างเชื่อฟัง”เมื่อได้ยินคำพูดที่ไร้ความปราณีของหลี่ฮุ่ยหราน ในที่สุดบอร์ดบริหารก็เริ่มกลัวกรรมการหวัง ซึ่งเคยทำให้หลี่ฮุ่ยหรานต้องอับอายหลายครั้ง ได้คุกเข่า