All Chapters of Beyond the Bargain: Chapter 131 - Chapter 140

Nakaupo kaming lahat sa couch habang hinihintay ang pagbalik ni Tito William. Tapos na namin gamotin ang mga sugat at kalmot sa katawan ni Liam. Isa sa mga katulong ang nagsabi na unti-unti na raw natauhan si Clint sa nagawa niya. Inutosan ni Tita Blythe ang ibang mga tauhan nila na tulongan ang kaniyang asawa dahil baka siya naman ang mabugbog ni Clint. “Nandiyan na po sila, Señorita,” anunsiyo ni Manang Julie. May tali ang mga kamay ni Clint at nakabalot ng putting tuwalya ang mga kamay niya. Hindi ako makatingin ng diretso sa kaniya dahil natatakot at nahihiya ako. Baka sumbatan niya na naman ulit ako. Tumayo si Liam at nilapitan niya si Clint. Wala akong makitang galit sa mukha niya. Nag-aalala siya sa kapatid niya. “I-I’m so sorry. Hindi ko alam ang ginagawa ko –” Napahinto si Clint sa pagsasalita nang bigla siyang yakapin ni Liam. “I understand, Clint,” bulong ni Liam at hinagud-hagod ang likod ng kapatid niya. “Hindi ako galit sa ‘yo. Alam kong may pinagdaraanan ka ngayon.

Dahan-dahan niyang iginalaw ang kaniyang daliri sa loob. Napakagat-labi ako upang pigilan ang sarili na makagawa ng ingay. Napaiktad ako nang biglang bumilis ang galaw niya. Habul-habol ang aking hininga, hinalikan niya ako sa labi habang abala ang kaniyang daliri sa paggalaw.Pinaulanan niya ng halik ang aking dibdib. Hinihimas ang naglalakihang suso at dinididiaan ang tuktok nito. Nababaliw ako sa bawat halik niya. Inalis niya ang kaniyang daliri sa loob. Muli akong napakagat-labi nang dilaan niya ang kaniyang daliri. Naramdaman ko na naman ang panginginit ng pisngi ko. Hinawakan niya ang kaniyang alaga at inilapit ito sa aking pagkababae, naghahanda sa pagpasok. Ipinatong ko naman ang aking mga paa sa balikat niya.“I love you, my future wife,” bulong niya at dahan-dahang ipinasok ang kaniyang armas. Napakapit ako sa balikat niya.“I love you, too – Ah!” Kinagat ko ang aking pang-ibabang labi nang bigla niyang sinagad ang pagpasok. Ipinulupot ko ang aking mga paa sa kaniyang balik

Inalis ko ang kamay niya nang huminto kami sa traffic light. Kahit saang lugar niya dinadala ang kapilyohan niya. “Liam, may meeting ka pa,” sabi ko. Binuksan ko ang bintana upang makalanghap ng sariwang hangin.“I can cancel the meeting if you want to –” Hindi niya naituloy ang sasabihin niya nang tingnan ko siya ng masama. Ngumisi siya. I rolled my eyes. Buong biyahe akong tahimik.Pagdating namin sa tapat ng kompanya niya agad kong nakita ang mga media. Alam kong siya ang pakay nila dahil bigla silang nagkagulo at nagtatakbohan nang nakita nila ang sasakyan ni Liam. “Damn it!” malakas na mura ni Liam nang muntik niyang masagasaan ang isang reporter. Binigyan niya ako ng facemask. May dinial siyang numero.“Paalisin niyo ang mga media sa labas ng kompanya ko!” maawtoridad na utos niya at agad na binaba ang tawag. “Bakit sila nandito?” Curious kong tanong. Sinilip ko ang mga reporters. Hindi nila kami makikita rito dahil tinted ang sasakyan niya. “Gusto nilang marinig ang stateme

Mabilis na naglakad si Liam patungo sa amin. Hinila niya ako palapit sa kaniya. Napalunok ako nang tiningnan niya ang pisngi ko.“Sino ang sumampal sa kaniya?” tanong ni Liam sa kanila. “Daddy!” Nabitawan ni Liam ang pisngi ko nang biglang yumakap sa mga binti niya ang anak ni Celine. Nasilayan ko ang ngiti sa labi ni Celine nang buhatin ni Liam ang bata. Wala namang problema sa akin kung iniisip ng bata na si Liam ang totoong ama niya. Hindi ko siya kailangang idamay kung ano man ang namamagitan sa amin ni Celine. Labas siya sa problema ng mga magulang niya. Nag-angat ako ng tingin kay Liam nang hawakan niya ang kamay ko at pinagsiklop ang mga kamay namin. Bumaba ang mga paningin nila sa kamay namin ni Liam. Bakas sa mukha ng babae ang pagkagulat. Agad napalitan ng galit ang ekspresiyon sa mukha ni Celine.“Sino ang sumampal kay Francine?” tanong niya ulit. “Wait, wait. She’s Francine?” hindi makapaniwalang tanong ng babae. “Bakit magkahawak kamay kayo?”“She’s my fiancé, Vivian

Madilim at tahimik ang buong paligid nang magising ako. Wala akong naririnig na kahit anong kaluskos. Iginalaw ko ang aking mga paa at kamay nang maalala ang nangyari kanina bago ako nawalan ng malay. "Max? Liam?" Luminga-linga ako sa buong paligid. Paulit-ulit kong tinatawag ang pangalan nila habang naglalakad ako sa hall way. "Mommy, I'm here!" "Max!" sigaw ko. Tumakbo ako patungo sa kinaroroonan ng boses niya. Gusto kong umiyak sa sobrang lakas ng pagtibok ng puso ko. May nakita akong ilaw na nakabukas sa isang kwarto. Tumakbo ako patungo roon upang i-check kung nandoon ba ang anak ko. Nang hawakan ko ang doorknob, nakabukas ito. Pagpasok ko sa loob ng kwarto isa-isang bumukas ang mga ilaw ng buong paligid. Napaigtad ako nang biglang may yumakap sa likod ko. Para akong nakunan ng tinik sa dibdib nang makita ko sina Max at Liam. "Tumingin ka sa loob ng kwarto," nakangiting utos ni Liam sa akin. Binuhat niya si Max at ipinagsiklop ang mga kamay namin. "Nanay Belinda?" sambit ko