All Chapters of สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา: Chapter 251 - Chapter 260

ตู้ม!ตัวเองถูกหลอก!เสิ่นกว่างหลินไม่พูดอะไรสักคำและหันหลังกลับแล้ววิ่งหนีไปแต่หนิงเป่ยไม่รู้ว่าเฝ้าประตูตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาปิดประตูอย่างแรง "เสิ่นกว่างหลิน แกเก่งมากจริง ๆ"เสิ่นกว่างหลินเคร่งเครียดขึ้นมาทันที "หนิงเป่ย แก... แกมาทําอะไรที่นี่?"หนิงเป่ย: "มีคนต้องการหัวใจของเคอซิน แกคิดว่าฉันมาทำอะไรที่นี่?"เสิ่นกว่างหลิน: "ฉันไม่เข้าใจว่าแกกำลังพูดเรื่องอะไร หลบไป"หลังจากพูดแล้ว เขาต้องการหนีออกมาแต่หนิงเป่ยเตะเข้าที่ท้องของเสิ่นกว่างหลิน เขากระเด็นออกไปและชนแผ่นป้ายที่แขวนอยู่บนผนังจนแตกหลังจากที่เสิ่นกว่างหลินตกลงมา เขาก็กระอักเลือดและพูดว่า "ไอ้สารเลว แกกล้าตีฉัน!"หนิงเป่ย: "ฉันยังกล้าฆ่าแกเชื่อหรือเปล่า?"กล้าดียังไง!หนิงเป่ยหัวเราะเยาะ "จะบอกความจริงให้นะ การฆ่าแกสําหรับฉันไม่ต่างจากการขยี้มดตัวหนึ่งให้ตาย""แต่เห็นแก่ที่พวกเราเป็นเพื่อนร่วมชั้น ฉันยังอยากให้โอกาสแกสักครั้ง""บอกฉันสิ แกจะทําอะไรกับหัวใจของเคอซิน"เสิ่นกว่างหลิน: "แกหมายความว่าอะไรที่ฉันต้องการหัวใจของ เคอซิน? เป็นลูกชายของป้าหวางที่ต้องการการปลูกถ่ายหัวใจเพื่อช่วยชีวิตของเขา... "หนิงเ

เสิ่นกว่างหลินหมดหวังและพยักหน้าเห็นด้วยต่อไปเขาจะกลายเป็นเครื่องมือมนุษย์ของหนิงเป่ยแล้วสายตาของหนิงเป่ยตกอยู่กับครอบครัวป้าหวังและเฒ่าจางอีกครั้ง"พวกคุณทําชั่วมามากมาย ผมอยากให้พวกคุณบริจาคอวัยวะคนละชิ้น คงไม่เป็นไรมั้ง"ไม่มีปัญหา ไม่มีปัญหาเลยสําหรับพวกเขา ตอนนี้สามารถรักษาชีวิตไว้ได้ก็ดีแล้ว บริจาคอวัยวะสักชิ้นก็บริจาคไปเถอะหนิงเป่ยพูด: "ตราบใดที่คุณไม่ขัดข้อง ฉันจะจัดให้มีคนทำการผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจให้คุณโดยเร็วที่สุด"อะไรนะ!หนิงเป่ยต้องการหัวใจของพวกเขาจริงๆ!นี่หมายถึงการเอาชีวิตของพวกเขาพวกเขาทั้งสามทรุดตัวลงและขอร้องหนิงเป่ยอย่างหนักแต่หนิงเป่ยไม่ใจอ่อนเมื่อเทียบกับการฆ่าเพื่อเอาหัวใจของพวกเขา วิธีการของตนเองก็มีความเมตตากว่ามากแล้วหนิงเป่ยเฝ้าห้องผู้ป่วยของอันเคอซินทั้งวันทั้งคืนจนกระทั่งเช้าวันรุ่งขึ้น อันเคอซินจึงฟื้นขึ้นมาทันทีที่เธอลืมตาขึ้น เธอก็เห็นหนิงเป่ยเฝ้าอยู่ข้างๆ และมีความรู้สึกอุ่นเข้ามาในใจทันทีหนิงเป่ย: " เคอซิน เธอตื่นแล้ว รู้สึกยังไงบ้าง?"ปฏิกิริยาแรกของอันเคอซินก็คือกระโจนเข้าไปในอ้อมแขนหนิงเป่ยเพื่อร้องไห้ ระบายความคับข้องใจท

ฉัน...เมื่อเห็นท่าทางอันเจ็บปวดของหลงรัวจือ ในที่สุดหลงซ้วยก็ยอมจำนนโดยปริยาย"ตามลำดับอาวุโส หนิงเป่ยนับเป็นพี่ชายของแก แกคุกเข่าให้เขาจึงไม่ขายหน้า"ในที่สุดด้วยความช่วยเหลือจากคนรับใช้ หลงรัวจือก็คุกเข่าให้หนิงเป่ยอย่างสั่นเทา"หนิงเป่ย... ตอนนี้... ช่วยฉันได้ไหม..."หนิงเป่ยส่ายหัว "แกเข้าใจผิดแล้ว ฉันหมายถึงฉันอยากให้หลงซ้วยคุกเข่าด้วยตัวเองและขอโทษฉันและแม่ของฉัน"ด้วยความโกรธ หลงซ้วยทุบโต๊ะไม้จันทน์จนแหลกด้วยฝ่ามือเดียว"เพ้อฝัน ไร้สาระ เป็นไปไม่ได้!"“ฉันคือหลงซ้วยแห่งต้าเซี่ย ฉันจะคุกเข่าลงให้ลูกชายที่ถูกทอดทิ้งของตระกูลนี้ให้แกได้ยังไง?”“ถ้าแกยังไม่รักษาลูกชายของฉันอีก ฉันจะฆ่าแกเดี๋ยวนี้”หลงซ้วยกำลังจะลงมือหลงรัวจือก็กุมหน้าอกของเขาแล้วกรีดร้อง: "หัวใจของฉัน ตับของฉัน ปอดของฉัน...มันเจ็บ..."“พ่อ...ผมหายใจไม่ออก...รีบ...ช่วยผมด้วย...”"ฮู้ฟู่... ฮู้ฟู่...ฮู่"ภายในสามวินาที ลมหายใจหลงรัวจือก็สิ้นลมหายใจตู้ม!หลงซ้วยเหมือนถูกฟ้าผ่าจังๆ ห้าครั้งลูกชายตายแล้ว ลูกชายตายแล้วจริงๆ เขา หลงซ้วย กำลังจะสูญพันธุ์...ทันใดนั้นหนิงเป่ยก็หยิบยาถงหยูออกมาหนึ่งอันทั

หลังจากพูดจบ จู่ๆ มวลพลังขนาดมหึมาก็ปะทุขึ้นรอบๆหลงเต็งสีไห่ และในวินาทีต่อมา ชายที่แข็งแกร่งสิบคนก็กระโดดออกมาจากความมืดและล้อมรอบจ้าวอู๋จี๋ไว้ในบรรดาสิบคนนี้ มีปรมาจารย์ชั้นยอดสองคน ปรมาจารย์ชั้นนำ ห้าคน และปรมาจารย์ชั้นนำครึ่งก้าวอีกสามคนทุกคนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจว่า เบื้องหลังที่แข็งแกร่งของหลงซ้วย ได้ฝึกฝนชายที่แข็งแกร่งมากมายอย่างลับๆพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ไม่รู้ว่าจะสั่นคลอนตัวตนระดับสุดยอดได้หรือไม่หลงซ้วยกัดฟัน: "ตาแก่ แกบังคับให้ฉันใช้ไพ่ตาย วันนี้แกไม่ตายก็ยากที่จะระงับความเคียดแค้นของคนได้""ฆ่ามัน!"รับทราบ!ชายที่แข็งแกร่งหลายสิบคนบ้พุ่งเข้าไปสังหารจ้าวอู๋จี๋อย่างบ้าคลั่งแต่จ้าวอู๋จี้กลับมีใบหน้าที่ดูถูกเหยียดหยาม "แค่ขยะกลุ่มหนึ่ง"ทั้งสองฝ่ายจึงต่อสู้กันปังๆ!หลังจากเสียงคล้ายระเบิดดังต่อเนื่อง ผู้แข็งแกร่งหลายสิบคนถูกจ้าวอู๋จี๋ซัดจนกระเด็นไปแล้วหัวใจของทุกคนในปัจจุบันสั่นสะท้านอย่างบ้าคลั่งแข็งแกร่งมาก!ตัวตนขั้นสูงสุดแข็งแกร่งจริงๆ!แข็งแกร่งจนน่าเหลือเชื่อ!นี่อาจจะเกินขีดจํากัดของร่างกายมนุษย์ไปแล้วมั้งจ้าวอู๋จี๋เดินไปหาหลงซ้วยทีล

หนิงเป่ย: "ช่างเถอะ หวังพึ่งคนแก่อย่างคุณ สู้ผมไปตรวจสอบด้วยตัวเองดีกว่า"จู่ๆ คุณเติ้งก็เริ่มวิตกกังวล: "แกอยากทำอะไรไอ้หนู? ถ้าแกกล้ามาที่พระราชวังต้องห้าม ฉันจะหักขาแก"จังหวัดฉวน อันกว้างใหญ่ถูกหนิงเป่ยสร้างความปั่นป่วนเขากำลังจะมาที่พระราชวังต้องห้าม และพวกเขาคงไม่มีโอกาสได้หลับสบายได้อีกในอนาคตหนิงเป่ยเปลี่ยนเรื่อง: "ทำไมคุณถึงกังวลขนาดนี้? ผมไม่ใช่ยมบาลนะ... "คุณเติ้ง: "แกไม่ใช่ยทบาล แกเป็นผีน้อย ยมบาลนั้นช่างรำคาญใจกับไอ้ผีน้อยที่จัดการได้ยาก... "หนิงเป่ยเกียจคร้านเกินกว่าจะโต้เถียงกับคุณเติ้ง และเปลี่ยนเรื่องไป: " คุณเติ้ง ฉันมีข้อมูลสําคัญที่จะเปิดเผยให้คุณฟัง""จริงๆ แล้วเทียนหลงไบโอเทคเป็นบริษัทที่ก่อตั้งโดยหลงซ้วย และชาวญี่ปุ่น พวกเขาเพิ่งพัฒนาไวรัสทางพันธุกรรมชนิดหนึ่งโดยอาศัยยีนของชาวต้าเซี่ย "“ไวรัสนี้แพร่สามารถเชื้อไปยังผู้คนต้าเซี่ยไก้โดยเฉพาะและติดเชื้อได้สูงอย่างมาก เมื่อไวรัสรั่วไหลไป ต้าเซี่ยจะถูกทำลายล้าง!”อะไรนะ!คุณเติ้งตกใจมากหลังจากนั้นไม่นาน คุณเติ้งกัดฟันและสาปแช่ง: "ฉันรู้ว่า หลงซ้วยมีเจตนาชั่ว แต่ฉันไม่ได้คาดหวังให้เขาทำเรื่องบ้าๆ แบบนี้