บทที่ 253

"ไวรัสชนิดนี้มีเพียงชาวต้าเซี่ยเท่านั้นที่สามารถติดเชื้อได้ และชาวต่างชาติจะมีอัตราการติดเชื้อมีน้อยมาก"

สีหน้าของหนิงเป่ยจริงจังขึ้นเรื่อยๆ: "ทำไมแกถึงศึกษาไวรัสชนิดนี้?"

เสิ่นกว่างหลิน: "ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้จริง ๆ ฉันรับผิดชอบด้านการวิจัยและพัฒนาเท่านั้น เรื่องอื่น ๆ ไม่ได้อยู่ในความดูแลของฉัน"

หนิงเป่ยกัดฟันแน่น

ขนาดใช้นิ้วเท้าคิดเขาก็รู้จุดประสงค์ของเทียนหลงไบโอเทค

พวกเขาต้องการปล่อยไวรัสนี้และแพร่เชื้อให้กับพลเมืองต้าเซียอย่างแน่นอน

จากนั้นพวกเขาก็ขายยาแก้พิษในราคาสูง เพื่อรีดเงินจากต้าเซีย

แม้ว่าคนต้าเซี่ยจะใช้เงิน 500 บาท เพื่อซื้อยาแก้พิษ แต่เทียนหลงไบโอเทคก็ยังสามารถทำกำไรได้มากมาย

หลงซ้วยร่วมมือกับชาวญี่ปุ่นเพื่อทำเรื่องนี้จริงๆ การบอกว่าเขาร่วมมือกับศัตรูและทรยศนั้นยังน้อยไป

ไอ้สัตว์นรก!

หนิงเป่ยกัดฟันกรอด

เขาปรับอารมณ์อย่างรวดเร็วและถามว่า: "แกรู้ได้ยังไงว่าเลือดของอันเคอซินเป็นเลือดกิเลนที่อ่อนแอ นอกจากเธอแล้ว ใครอีกในโลกนี้ที่มีเลือดกิเลน?"

เสิ่นกว่างหลินเกือบช็อคจากความเจ็บปวด

แต่เพื่อที่จะได้รับยาแก้พิษ เสิ่นกว่างหลินยังคงสะกดลมหายใจครั้งสุดท้าย "เรามีน้ํายา