แชร์

บทที่ 261

ผู้แต่ง: เด็กเสิร์ฟไวน์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
ตาหวง: "..."

แกจะโม้กับฉันทำเบื้อกอะไร

อันที่จริง หนิงเป่ยกำลังพูดความจริงอยู่ เขาไม่รู้จริงๆ ว่าตัวเขาอยู่ในระดับใด และเขาสามารถฆ่าจ้าวอู๋จี๋ได้ด้วยหมัดเดียว

อาจารย์ของเขาไม่ใช่มีแค่ตาหวงคนเดียว

เขามีความลับมากเกินไป

หนิงเป่ยเต้า: "ตาหวง เพื่อนของฉันเป็นมะเร็งปอด คุณมีวิธีรักษาโรคมะเร็งปอดได้หรือไม่"

ตาหวงพูดอย่างครุ่นคิด: "ฉันจำได้ว่ามีวิธีการรักษามะเร็งในหนังสือโบราณ แต่ต้องใช้สมุนไพรอย่างน้อยต้องระดับแปด"

“สมุนไพรระดับแปด อาจไม่มีอยู่จริงในโลกนี้”

หนิงเป่ย: "เอาล่ะ ผมจะตามหาสมุนไพรระดับแปด แล้วคุณก็ศึกษาวิธีการรักษา"

ตาหวงสูดลมหายใจ

ผู้ชายคนนี้พูดจาอย่างหยิ่งพยองจริงๆ

แต่ในใจเขามีความคาดหวังเล็กน้อย

ผู้ชายคนนี้สามารถเอาสมุนไพรระดับหก มาได้สองต้นภายในเจ็ดวัน บางทีหาสมุนไพรระดับแปดมาได้จริง ๆ ก็ได้

หนิงเป่ยเพิ่งออกจากบ้านพักของตาหวง และได้รับโทรศัพท์จากเติ้งชิงชิว

"หนิงเป่ย นายมาที่คฤหาสน์หนานไห่ได้ไหม ฉันมีธุระกับนายนิดหน่อย"

หนิงเป่ย: "เธอต้องการอะไรจากฉัน"

เติ้งชิงชิว: "ไม่สะดวกคุยผ่านโทรศัพท์ รีบมาที่นี่เร็วเข้า"

พูดจบอีกฝ่ายก็วางสายทันที

หนิงเป่ยกังวลว่าเติ้งชิ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 262

    หลังจากพูดแล้วเขาก็หันหลังจะจากไปหยุด!ชิวว่านฉือรีบหยุดหนิงเป่ย: "ฉันขอถามนายก่อน นายรู้ไหมว่าสิ่งมีเทียนหลงไบโอเทต อาจซ่อนหลักฐานที่บ่งชร่ว่าหลงซ้วยร่วมมือกับศัตรูและคิดทรยศ"หนิงเป่ย: "อืม"ชิวหว่านฉี: "นายรู้ได้ยังไง?"หนิงเป่ย: “ทำไมฉันต้องบอกด้วย?”แก...ชิวว่านฉือหน้าชาจนพูดไม่ออกในที่สุดเขาก็ระงับความโกรธของเขาและพูดว่า "ช่างเถอะ ฉันขี้เกียจเกินไปที่จะแชร์ข้อมูลให้แกแล้ว”"เอาสิ่งนี้ไป"ชิวว่านฉือโยนเหรียญทองแดงให้กับหนิงเป่ยอย่างไม่ใส่ใจหนิงเป่ยมองดูเหรียญทองแดงอย่างสงสัย: "นี่คืออะไร?"เติ้งชิงชิวรีบพูดเสริม: "หนิงเป่ย นี่คือบัตรประจำตัวของกลุ่มหลง(มังกร) ของเรา คุณชิวต้องการรับนายเป็นสมาชิกของกลุ่มหลง(มังกร) "“ทำไมนายยังไม่รีบขอบคุณคุณชิวอีกล่ะ?”ชิวว่านฉือพูดด้วยน้ำเสียงหยิ่งผยอง: "จำไว้ ฉันเพียงตกลงให้นายเข้าร่วมกับเรา เพราะเห็นแก่หน้าของเติ้งชิงชิว "“จากนี้ไป นายจะต้องคอยช่วยเหลือพวกเราอยู่เสมอ และให้แน่ใจว่านายจะพร้อมรับสายทุกเมื่อ นายได้ยินฉันไหม?”หนิงเป่ยพูดไม่ออกก่อนหน้านี้คุณเติ้งต้องการให้เขาเป็นหัวหน้ากลุ่มหลง(มังกร) แต่เขาปฏิเสธ แต่ตอนนี้คน

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 263

    คําพูดของคุณเติ้งเป็นเหมือนระเบิดลูกใหญ่ที่ถูกโยนเข้าใส่ในใจของทุกคนทุกคนช็อคจนบ้าไปแล้วพวกเขาแทบไม่เชื่อหูของตัวเองพวกเขาได้ยินอะไร?คุณเติ้งแต่งตั้งหนิงเป่ยเป็นหัวหน้าของพวกเขาจริงๆและเป็นเพียงประโยคเดียวจากหนิงเป่ยไอ้เด็กคนนี้จะเป็นได้ยังไง? จะเป็นได้ยังไง!เขา...เป็นใครมาจากไหน?ชายหนุ่มจากครอบครัวล้มละลาย?มีแต่หมาเท่านั้นที่จะเชื่อได้!ชิวว่านฉือพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ: " หนิงเป่ย แก...แกทำได้ยังไง?"หนิงเป่ย: "ตอนนี้นายเอาเหรียญทองของนายกับฉันได้หรือยัง?"เอ๋? ได้ๆ!ชิวว่านฉือมอบเหรียญทองให้หนิงเป่ยอย่างไม่เต็มใจหนิงเป่ยรับเหรียญทองและสั่งทันทีว่า "ต่อไป พวกคุณยังคงสืบสวนเทียนหลงไบโอเทคอย่างลับๆ โดยเฉพาะคนที่ชื่อท่านสามเจ้อ ให้ความสนใจประเด็นนี้ก่อน"นายท่านสามเจ้อเป็นเจ้านายของเสิ่นกว่างหลิน และเลือดกิเลนของแม่ก็มาจากเขา เขามีแนวโน้มที่จะรู้ที่อยู่ของแม่หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็พูดต่อ "นอกจากนี้ รวบรวมยาสมุนไพรระดับแปด และข้อมูลชีพจรโอสถจากทั่วโลกมา"หากหาสมุนไพรระดับแปดไม่เจอ เขาก็จะได้ใช้ชีพจรโอสถเพื่อปลูกสมุนไพรระดับแปดเพื่อรักษามะเร็งปอดของอันเคอซิน

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 264

    หนิงเป่ย: "โอเค ฉันจะให้คนส่งมันให้นาย"หนิงเป่ยมอบยาแก้พิษที่ระงับรังแมลงหมื่นตัวชั่วคราวให้กับเติ้งชิงชิว และสั่งให้ไปส่งให้เสิ่นกว่างหลินทุกคนก็ตกใจอีกครั้งในขณะที่กลุ่มหลง(มังกร) ยังคงปวดหัวกับวิธีการเข้าใกล้เทียนหลงไบโอเทค หนิงเป่ยก็เข้าไปในเทียนหลงไบโอเทคโดยตรงและมีหนอนบ่อนไส้เป็นของตัวเองภายในบ้าไปแล้ว!ระหว่างนั้นเองในไร่ยาของต้าฉางจวง หลี่หงฝู ผู้อํานวยการกรมที่ดินได้นําคนมาด้วยตนเอง ขับรถขุดและรถยก เพื่อผลักดันการเวนคืนไร่ยานี้ให้ราบเรียบจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลของโจวไห่ถง และเกษตรกรผู้ปลูกยาหลายร้อยรายร่วมกัน เพื่อสร้างกำแพงมนุษย์เพื่อปกป้องไร่ยาตอนนี้สมุนไพรในไร่ยากำลังจะโตเต็มที่แล้ว หากถูกขุดจนราบในเวลานี้ จะสร้างความสูญเสียอย่างหนักให้กับเกษตรกรผู้ปลูกสมุนไพรสมุนไพรเหล่านี้มีไว้สำหรับ จิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลเท่านั้น หากไม่มีสมุนไพรชุดนี้ จิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลจะไม่มียาจำหน่ายในไตรมาสหน้าได้ทัน และจะเผชิญกับวิกฤติถึงเป็นถึงตายนั่นเป็นสาเหตุที่โจวไห่ถงและเกษตรกรเสี่ยงชีวิต เพื่อปกป้องทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากันนานกว่าสองชั่วโมงหลี่หงฝู ผู้อำนวยกากรมดินหม

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 265

    โจวไห่ถงกําลังจะเดินไป แต่ชาวบ้านกลับหยุดเธอไว้ "ประธานโจว คุณไปคนเดียวจะมีอันตรายไหม? อยากให้เราส่งคนไปเป็นเพื่อนด้วยไหม?"หื้ม!หลี่หงฝูตะคอกอย่างเย็นชา: "นายท่านที่สามเจ้อตกลงที่จะพบกับโจวไห่ถง ก็ถือว่าให้เกียรติมากแล้ว ดังนั้นอย่าทำอะไรให้วุ่นวาย"“รถ RV ของนายท่านที่สามเจ้อถูกขนส่งทางอากาศจากญี่ปุ่น ถือว่ามีเกียรติมาก คนต่ำต้อยอย่างพวกแกจะมีคุณสมบัติเข้ารถนี้ได้ยังไง?”โจวไห่ถงพูดกับเกษตรกรไร่ยา "ไปต้องห่วง ฉันไปเองได้ มันจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ"เธอเดินอย่างเด็ดเดี่ยวไปยังรถบ้านของนายท่านสามเจ้อเมื่อเข้ามาในรถบ้าน โจวไห่ถงทักทายอย่างสุภาพ: "สวัสดี นายท่านสามเจ้อ ฉันชื่อโจวไห่ถง จากจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนล สมุนไพรในไร่ยานี้ มีไว้ให้สำหรับบริษัทของฉันเท่านั้น"เมื่อเห็นโจวไห่ถงใกล้ๆ เสน่ห์ของเธอนั้นก็รุนแรงยิ่งขึ้น และนายท่านสามเจ้อก็ใจเต้นแรงเขาพูดช้าๆ: " โจวไห่ถง ฉันได้ยินเรื่องเธอมานานแล้ว บอกฉันว่าเธอต้องการอะไร"โจวไห่ถงพูด"ข้อเรียกร้องของเราง่ายมาก หากคุณต้องการพัฒนาที่ดินผืนนี้ ขอให้คุณใช้วิธีการตามปกติและไม่สามารถเวนคืนด้วยความรุนแรงได้"“นอกจากนี้ สมุนไพรเหล่านี

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 266

    หลี่หงฝูโกรธมากจนจับคอเธอแล้วโยนเธอไปหน้ารถบรรทุกก่อสร้าง: "แกกล้าด่าฉัน ฉันจะบดขยี้แกให้ตาย นังเด็กเปรต"ตอนนั้นเอง หนิงเป่ยก็มาถึง และตาหวงก็ตามเขามาตาหวงได้ฟื้นฟูพลังปรมาจารย์แล้ว เขาอยากหาอะไรทำบ้าง ดังนั้นหนิงเป่ยจึงให้เขาตามมาด้วยจากระยะไกล หนิงเป่ยและตาหวงรู้สึกได้ถึงลมหายใจของชีพจรโอสถทั้งสองรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากชีพจนโอสถนี้ยังเป็นชีพจรชั้นยอด แต่มันถูกซ่อนอยู่ใต้ดินหลายสิบเมตร ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะพบได้ทั้งสองคนเร่งความเร็วขึ้นเมื่อใกล้เข้ามาและเห็นสภาพที่น่าสังเวชของที่สถานที่นี้ ทั้งสองก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ: ช่างไร้มนุษยธรรมจริง ๆในเวลานี้ ดวงตาของหนิงเป่ยถูกดึงดูดโดยเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งเด็กหญิงตัวเล็กๆ นอนอยู่หน้ารถบรรทุกก่อสร้าง มีเลือดออกจากมุมปาก และกำลังจะถูกรถทับบัดซบ!หนิงเป่ยวูบวาบ "เคลื่อนย้ายพริบตา" ไปหาเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ กอดเธอ และหลบจากการโดนรถบรรทุกก่อสร้างทับได้ทัน“สาวน้อย เธอโอเคไหม?” หนิงเป่ยถามด้วยความห่วงใยเด็กหญิงตัวเล็กๆ ร้อง: "พี่ชาย คนๆนั้นเป็นคนเลว เขาทำให้พ่อแม่ของฉันบาดเจ็บและต้องการให้รถทับฉันจนตาย... ฮือ พี่ช่

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 267

    หนิงเป่ยยิ้ม: "นี่เป็นลูกใคร พาเธอกลับบ้านเถอะ"ฉากต่อไปไม่เหมาะกับเด็กป้าที่ได้รับบาดเจ็บคนหนึ่งรีบวิ่งเข้ามารับเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ พูดว่า "หนุ่มน้อย เธอรีบหนีไปเถอะ คนนี้ไม่ใช่คนที่สามารถยั่วยุได้"หนิงเป่ยพูดว่า "ไม่ต้องกังวล แม้ท้องฟ้าจะถล่มผมก็จะต้านมันไว้!"เพ้อเจ้อ!หลี่หงฝูที่ยืนอยู่ห่างไปจากหนิงเป่ย ตะโกนสาปแช่ง: "ทุกคนมาที่นี่สิ"คนของหลี่หงฝูขานรับและรวมตัวกันข้างๆเขา รวมกันถึงเจ็ดสิบหรือแปดสิบคน แต่ละคนมีหลังมีท่าทางดุร้ายและเลวทรามหลี่หงฝูพูดว่า: "ฆ่าไอ้สารเลวนี้ แล้วเอามันมาให้ฉัน แลัวฉันจะเลี้ยงพวกแกด้วยเนื้อและไวน์"ครับ!คนของเขาเข้าหาหนิงเป่ยทีละก้าวในมุมมองของพวกเขา คนเจ็ดหรือแปดสิบฆ่าชายหนุ่มคนนี้ได้อย่างง่ายดายกลุ่มเกษตรกรยืนอยู่ข้างหลังหนิงเป่ยทันที: "เจ้าหนุ่ม วันนี้เราจะสู้กับพวกมันจนถึงที่สุดกันเถอะ"หนิงเป่ยพูดว่า "จัดการกับไอ้สารเลวพวกนี้ ผมต้องลงมือเอง"เขาเหลือบมองตาหวงแล้วพูด "ผมจะให้โอกาสคุณแสดงฝีมือ"ตาหวงค่อนข้างใจร้อนและหงุดหงิดเล็กน้อยฉันเป็นปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ ดังนั้นคู่ต่อสู้ของฉันควรเป็น ปรมาจารย์ชั้นนำเป็นอย่างน้อยสิแต่

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 268

    ชาวไร่ยาก็พากันเตือนหนิงเป่ยว่า "พ่อหนุ่ม คุณรีบไปเถอะ ครอบครัวของพวกเขาเป็นข้าราชการทั้งหมด ประชาชนธรรดาไม่สามารถยั่วยุได้"“ใช่ ไม่ว่าจะในเมืองหรือต่างจังหวัด ทุกคนมีเส้นสาย พวกเขาต้องการฆ่าเรา เหมือนเป็นเรื่องเล่นๆ เลย”เมื่อเผชิญหน้ากับความหวังดีของชาวบ้าน หนิงเป่ยก็แค่ยิ้มแต่ไม่พูดชาวไร่ยายิ้มอย่างขมขื่นเฮ้อ ชายหนุ่มคนนี้น่าจะฟังหน่อย ลูกวัวแรกเกิดไม่กลัวเสือ แต่ที่แย่ที่สุดคือเขาไม่รู้ความว่าฟ้าสูงแผ่นดินต่ำแค่ไหนไม่นานก็มีรถบัสหลายคันมาอย่างรวดเร็วและจอดอยู่ไม่ไกลทุกคนทั้งบริเวณนี้ ต่างตกใจเมื่อเห็นคนหลายคนลงจากรถกลายเป็นกลุ่มคนในทีมจังหวัด พวกเขาทั้งหมดเป็นหัวหน้าและรองหัวหน้า และผู้นำคือผู้นำระดับสูงของจังหวัด เย่หง!ทำไมจู่ๆ พวกคนใหญ่โตเหล่านี้ก็มาที่สถานที่บ้านนอกแห่งนี้? เป็นประวัติการณ์หลี่หงฝูวิ่งเหยาะ ๆ เพื่อทักทายเขาไปตลอดทางเขาเชื่ออย่างไม่สงสัยว่า นายท่านสามเจียงเชิญพวกเขามาให้กําลังใจตัวเองมีเพียงนายท่านสามเจ้อที่สามารถเชิญคนกลุ่มนี้มาได้"คุณเย่ ยินดีต้อนรับครับ"“เรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้นี้ผมจัดการได้ ไม่ต้องรบกวนคุณครับ ลำบากแย่ครับ”เย่หงมอง

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 269

    หนิงเป่ยพูดกับชาวบ้านอีกว่า "ขอให้ชาวไรนช่วยดูแลเรื่องนี้ด้วย"ขณะนี้ชาวไร่ยายังอยู่ในอาการตกใจอย่างมากชายหนุ่มคนนี้ดูธรรมดา ๆ เหมือนเด็กหนุ่มข้างบ้าน ทําไมถึงมีอำนาจขนาดนี้แม้แต่ผู้นําระดับจังหวัดก็เชื่อฟังเขาด้วยความเคารพเขาไม่ได้เป็นคนสำคัญจากเมืองหลวงจิงตูหรอกมั้งความเป็นไปได้นี้สูงมากหนิงเป่ยพูดอีกครั้ง ชาวไร่ก็ตั้งสติได้ รีบพยักหน้าว่า "พ่อหนุ่ม... คุณหนิงสบายใจได้ แม้ว่าเราจะไม่กินหรือไม่ดื่มก็จะจับตาดูพวกเขา"ในเวลานี้ชาวบ้านคนหนึ่งพูดว่า "คุณหนิง คุณช่วยช่วยประธานโจวไห่ถงได้ไหม เธอถูกนายท่านสามเจ้อพาตัวไปแล้ว ตอนนี้สถานการณ์ยังไม่ชัดเจน"ไห่ถง?หนิงเป่ยตัวสั่นทันที "ทําไมไห่ถงถึงเกี่ยวข้องด้วย?"ชาวไร่พูดอย่างเร่งรีบ: "สมุนไพรของเราปลูกไว้สำหรับจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลโดยเฉพาะ และประธานโจวไห่ถงก็ปกป้องไร่ยานี้กับพวกเรา"ให้ตายเถอะ!หนิงเป่ยสาปแช่ง: “ชายแซ่เจ้อพาเธอไปที่ไหน?”ชาวไร่ยาชี้ไปที่หลี่หงฝูแล้วพูด "หลี่หงฝูเป็นสุนัขรับใช้นายท่านสามจ้อเจียง เขาต้องรู้เรื่องนี้"หนิงเป่ย มองไปที่หลี่หงฝูด้วยสายตาที่กินเนื้อคนหลี่หงฝูกล่าวอย่างเร่งรีบ: "อิมพีเรียลคลั

บทล่าสุด

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 347

    เขามองหนิงเป่ยขึ้นๆ ลงๆ และเห็นรูปลักษณ์ที่ไม่ธรรมดาของอีกฝ่าย เขาพูดอย่างเย็นชา "เท่าที่ฉันรู้ มีเพียงเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ในโลกนี้เท่านั้นที่สมควรได้รับยาชีเฉียวหลิงหลง แกจะเอาคุณสมบัติอะไรมาแลกสมบัตินี้?"“ในความคิดของฉัน เห็นได้ชัดว่าแกขโมยมันไปจากท่านเทพสงคราม ฉันต้องการคืนมันให้กับเจ้าของเดิมตอนนี้”เมื่อพูดแบบนั้นจบ เฟิงเฟยหยางก็เดินออกไปรนหาที่ตาย!หนิงเป่ยหลบและหยุดตรงหน้าเฟิงเฟยหยาง: "วันนี้เป็นงานหมั้นของเซียวลู่ ฉันไม่อยากเห็นเลือด แกควรทำตามที่ฉันบอกแต่โดยดี"ไอ้นรก!เฟิงเฟยหยางหยุดพูดกับหนิงเป่ย และต่อยเขาโดยตรง: "ฉันบอกไปแล้วว่าใครขวางฉันจะต้องตาย!"หนิงเป่ยยื่นมือออกไปอย่างใจเย็น จับหมัดของเฟิงเฟยหยางอย่างง่ายดาย จากนั้นบีบมันเบา ๆพึ้ด!เสียงระเบิดอันน่าเบื่อดังก้องไปทั่วห้องหมัดของเฟิงเฟยหยางถูกหนิงเป่ยบีบจนแหลก และเยาชีเฉียวหลิงหลงในฝ่ามือของเขาก็แตกเป็นผงเช่นกันอ๊าก!เฟิงเฟยหยางอุทาน: "ยาชีเฉียวหลิงหลง ยาชีเฉียวหลิงหลงของฉัน!"ปฏิกิริยาตอบกลับแรกของเขาคือยาชีเฉียวหลิงหลงแทนที่จะเป็นมือที่ถูกขยี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่ายาชีเฉียวหลิงหลงนั้นน่าดึงดูดใจเพียงใด

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 346

    แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่ผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่พวกเขาก็ยังมีความเข้าใจเรื่องยาอยู่บ้างในโลกของศิลปะการต่อสู้โบราณ เม็ดยาระดับ 4 ถือเป็นจุดสุดยอดแล้ว และระดับ 5 และระดับ 6 ยังหายากอีกด้วยแต่ตอนนี้มียาเจ็ดระดับปรากฏขึ้นแล้ว...มันเป็นไปไม่ได้เหรอ? อาจารย์เฟิงยอมรับความผิดพลาดหรือไม่?หลี่เสี่ยวเว่ยรีบพูดว่า: "อาจารย์เฟิง ท่านคงจำผิดแล้ว พวกมันคือก้อนถั่วน้ำตาล ขยะที่คนชนบทส่งมาให้..."เพ้อเจ้อแม่แกสิ!เฟิงเฟยหยางสาปแช่งด้วยความโกรธ “ฉันจะพลาดได้ยังไง! พวกแกต่างหากที่บ้า ที่คิดว่ายาระเด็บเจ็ดเป็นขยะและโยนมันลงในถังขยะ!”ก่อนที่ทุกคนจะตกตะลึง เฟิงเฟยหยางก็พูดอย่างรวดเร็ว: "หลี่ฉางหยวน นายยินดีจะมอบยยาชีเฉียวหลิงหลงนี่ให้ฉันหรือเปล่า?""ฉันยินดีแลกเปลี่ยนกับทรัพย์สินทั้งหมดของฉัน!"เปี้ยง!บริเวณนั้นระเบิดออกพวกเขารู้ว่ายาะดับที่เจ็ดนั้นมีค่า แต่พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่ามันจะล้ำค่าขนาดนี้เฟิงเฟยหยางควบคุมโรงงานแปรรูปสมุนไพรที่ใหญ่ที่สุดในต้าเซี่ย โดยมีอุตสาหกรรมต่างๆ ทั่วโลกและมีมูลค่าตลาดหลายนับพันล้านเขายินดีมอบทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อแลกกับยาชีเฉียวหลิงหลงนี้ยาชีเฉียวหลิงหลงแค่

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 345

    หลี่ชางหยวนปลอบใจเขา: "แขกรับเชิญคนสุดท้ายที่ฉันเชิญยังมาไม่ถึง เมื่อแขกคนสุดท้ายมาถึงเย่หงและคนอื่น ๆ จะต้องหลีกทางแน่นอน"โอ้?หลี่เซียวเว่ยพูดด้วยความสนใจอย่างยิ่ง: "พ่อครับ พ่อเชิญใครมาอีก?"หลี่ชางหยวนพูดว่า: "ปรมาจารย์เฟิง เฟิงเฟยหยาง"อะไรนะ!หลี่เซียวเว่ยตกตะลึงเกินกว่าจะวัดได้: "พ่อกำลังพูดถึงปรมาจารย์เฟิงเฟยหยาง ผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ของนิกายฉีเหมินใช่ไหม แพทย์จักรพรรดิชั้นยอดที่เคยรับใช้ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม?"หลี่ฉางหยวนพยักหน้า: "ถูกต้อง"หลี่เซียวเว่ยยิ้มออกมาทันที: "ปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางเคยรับใช้ ราชาผู้เฒ่าในพระราชวังต้องห้าม แม้ว่าเขาจะเกษียณไปแล้วพร้อมกับความสำเร็จอันล้นหลาม แต่อิทธิพลของเขายังคงมีอยู่"“เมื่อเทียบกับปรมาจารย์เฟิงเฟยหยางแล้ว เย่หงและคนอื่น ๆ ก็เหมือนกับตัวตลก!”“ฮึ่ม เฟิงเซียวหลู่ เฟิงหยวนเจิ้ง พวกแกสมควรที่จะถูกเหยียบย่ำใต้ฝ่าเท้าของเราเท่านั้น!”เมื่อพูดถึงโจโฉ โจโฉก็มาในที่สุดเฟิงเฟยหยางก็มาถึงหลี่ฉางหยวนกับหลี่เซี่ยวเว่ยรีบต้อนรับเขาทันที"การมาเยือนของปรมาจารย์เฟิงทำให้สถานที่แห่งนี้เปล่งประกายเหลือเกิน!"“ท่านปรมาจารย์เฟิง

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 344

    หนิงเป่ย: "ฉันคิดว่าพวกคุณเข้าใจผิดแล้ว วันนี้เป็นงานหมั้นของเซี่ยวหลู่ พวกคุณจะมาให้ของขวัญกับฉันทำไม?"เย่หงและคนอื่น ๆ เข้าใจทันทีและเดินไปหาเฟิงเซียวหลู่ทุกคนในงานเลี้ยงเป็นบ้าคลั่งไปกันหมดคุณพระ พวกเรากำลังเห็นอะไร!ผู้นำจังหวัดกลุ่มนี้โค้งคำนับให้สามัญชน แถมเรียกเขาว่า "คุณ" อีกให้ตายเถอะ นี่คือคนธรรมดาจริงๆ เหรอ?นี่คงไม่ใช่คนใหญ่คนโตในกลุ่มลับหรอกนะเย่หงและคนอื่นๆ ล้อมรอบเป็นวงกลมรอบตัวเฟิงเซียวหลู่“เซียวหลู่ วันนี้เป็นวันหมั้นของเธอ พวกลุงไม่มีอะไรจะให้เธอ ดังนั้นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จึงไม่ใช่การแสดงความเคารพ”“ไม่เป็นไรหรอกถ้าพวกลุงงๆ ดื่มอีกสองแก้วทีหลัง ฮ่าๆ”ด้วยเหตุนี้ เย่หงและคนอื่นๆ จึงมอบของขวัญที่พวกเขาเตรียมไว้ให้เย่หงและคนอื่น ๆ ร่ำรวยมากและมอบของขวัญฟุ่มเฟือยให้พวกเขาทั้งหมดมีภาพเขียนพู่กันและภาพวาดของคนดัง เครื่องสำอางหรูหรา เครื่องประดับ และอื่นๆ อีกมากมายของขวัญที่ถูกที่สุดก็เริ่มต้นที่หลักล้านโดยเฉพาะสร้อยคอเพชรสิบห้ากะรัตที่เย่หงมอบให้นั้นมีมูลค่าเกือบ 50 ล้านแหวนเพชรห้ากะรัตของหลี่เซียวเว่ยดูเหมือนตัวตลกเมื่ออยู่ตรงหน้าสร้อยคอเพชรเส้นนี

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 343

    ใบหน้าของหลี่เสี่ยวเว่ยและหลี่ชางหยวนเหมือนโดนตบกลางสี่แยกในโอกาสที่ทุกคนรอคอยนี้ สามัญชนคนนี้กลับก้าวออกมาข้างหน้าเพื่อมอบของขวัญ ซึ่งมันทำให้พวกเขารู้สึกอับอายจริงๆยิ่งไปกว่านั้น หลี่เซียวเว่ยยังเห็นว่าเฟิงเซียวหลู่ดูเหมือนจะมีความรู้สึกคลุมเครือกับคสามัญชนคนนี้อีกเขาตัดสินใจสั่งสอนบทเรียนให้กับหนิงเป่ยเขาเดินขึ้นไปหยิบยาชีเฉียวหลิงหลง ศึกษาอย่างละเอียดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดขึ้นมา "ขอบคุณครับสำหรับของขวัญราคาแพงเช่นนี้ พวกเราชอบมันมาก"มีแขกในงานถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น: "เซียวเหว่ยบอกว่าของขวัญชิ้นนี้มีราคาแพง ดังนั้นยาลูกกลอนชิ้นนี้จึงต้องมีค่ามาก"หลีเซียวเว่ยพูด: "ฉันเห็นมันตอนที่ฉันเรียนอยู่ต่างประเทศ ยาลูกกลอนนี้ขายในต่างประเทศในราคา 5000 บาทต่อหนึ่งกิโลกรัม"พึ้ด!ทุกคนก็หัวเราะเสียงดังลั่นกิโลกรัมละ 5,000 บาท แค่เจ็ดเม็ดนี้ก็ไม่มีมูลค่าถึง 2500 บาทด้วยซ้ำเขากล้าที่จะมอบของขวัญเน่าๆ แบบนี้ได้ยังไง นี่ไม่ใช่การดูถูกเฟิงเซียวหลู่กับเฟิงหยวนเจิ้งหรอกหรือ?ในฐานะผู้ว่าฯ ที่มีเกียรติ เฟิงหยวนเจิ้งจะเชิญสามัญชนคนนี้มาร่วมงานหมั้นได้อย่างไรนี่ไม่ใช่การลดระดับของพวก

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 342

    หลี่เซียวเว่ยดุเฟิงเซียวหลู่ด้วยเสียงต่ำ: "เซียวหลู่ มีแขกผู้มีเกียรติมากมายอยู่ที่นี่ ทำไมเธอถึงทักทายสามัญชนแบบเขาด้วยล่ะ"“หลังจากนี้อย่าลืมเว้นระยะห่างจากเขา ทางที่ดีอย่าคุยกับเขาเลย จะได้ไม่เสียหน้า”เฟิงเซียวหลู่: "เข้าใจแล้ว"แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลกัน แต่หนิงเป่ยที่กินยาชีเฉียวหลิงหลงไป ประสาทการฟังของเขาก็ดีกว่าคนทั่วไปมาก ดังนั้นเขาจึงยังคงได้ยินการสนทนาของพวกเขาอย่างชัดเจนหนิงเป่ยยิ้มอย่างขมขื่นแล้วโทรหาเย่หง ผู้นำจังหวัดและขอให้เขาพาคนสองสามคนมาสนับสนุนเฟิงเซียวหลู่หากหลี่เซียวเว่ยไม่ถูกจัดการในวันนี้ ชีวิตของเฟิงเซียวหลู่จะยุ่งยากขึ้นในอนาคตเย่หงที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์ก็รับสายของหนิงเป่ย และรู้สึกยินดีทันทีคนใหญ่คนโตอย่างหนิงเป่ย เชิญพวกเขาเข้าร่วมงานเลี้ยงหมั้นเป็นการส่วนตัว นี่ถือเป็นเกียรติของพวกเขาอย่างยิ่งเย่หงวางงานทั้งหมดทันทีและเรียกสมาชิกทุกคนในทีมจังหวัดมางานเลี้ยงแน่นอนว่าของขวัญชิ้นใหญ่ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ไม่นานแขกเกือบทั้งหมดก็มาถึงและเริ่มงานเลี้ยงหมั้นอย่างเป็นทางการพิธีกรกล่าวสุนทรพจน์บนเวที จากนั้นคู่บ่าวสาวก็แลกแหวนเพชรกันบนเวทีสิ่งท

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 341

    “หากพวกเขาต้องการเห็นพวกสามัญชนจำนวนมากแบบนี้มาโผล่ที่นี่ ไม่รู้ว่าพวกเขาจะคิดยังไงกับฉัน”เฟิงหยวนเจิ้งรู้สึกอับอายเล็กน้อย: "ผู้เฒ่าหลี่ คุณหนิงช่วยชีวิตฉันไว้... "ได้ๆหลี่ฉางหยวนโบกมืออย่างไม่อดทน: "คราวหน้าอย่าทำแบบนี้อีก ถ้าพวกสามัญชนมาอีก ก็จัดให้พวกเขานั่งที่ห้องโถงด้านข้าง"“อย่าให้แขกผู้มีเกียรติที่ฉันเชิญมาเห็นพวกเขาก็พอ”เฟิงเซียวหลู่อับอายขายหน้ามากเธอสังเกตท่าทีของหนิงเป่ยอย่างระมัดระวัง: " หนิงเป่ย คุณจะไม่โกรธใช่ไหม?"หนิงเป่ยส่ายหัว: “ไม่”เขาเบื่อหน่ายที่จะรู้จักคนประเภทนี้งั้นก็ดีแล้วเมื่อเห็นว่าหนิงเป่ยไม่โกรธ เฟิงเซียวหลู่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก: "พวกเขาก็เป็นแบบนั้น เป็นกลุ่มคนหัวสูง แต่อย่าใจแคบกับพวกเขาเลย"หนิงเป่ยถาม “เซียวหลู่ ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าคุณมีแฟน”เห้อ!เฟิงเซียวหลู่ถอนหายใจลากยาว พร้อมความเศร้าสร้อยในสีหน้าข: "เรื่องมันยาวน่ะ"“หนิงเป่ย คุณยังจำครั้งก่อนที่คุณตีเย่เฉิน ลูกชายของผู้นำจังหวัดในงานประมูลได้หรือเปล่าคะ?”หนิงเป่ยพยักหน้า: “แน่นอน ผมจำได้”ครั้งล่าสุดที่หนิงเป่ยและเฟิงเซียวหลู่ไปร่วมงานประมูล เพื่อประมูลทรัพย

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 340

    หนิงเป่ยไม่รู้ว่าจะตอบคำถามนี้อย่างไรอยู่สักครู่หนึ่งคำถามแปลกๆ ที่ถามว่า ฉันจะรู้จักกับตัวเองได้ยังไง?ในที่สุดเขาก็หาคำตอบเจอ: "ฉันเคยเลี้ยงข้าวเขามาก่อน"เติ้งชิงชิวก็ตระหนักได้ว่า: "ไม่น่าแปลกใจเลย ขอฉันพูดดักไว้ก่อนเลยนะ นายไม่มีคุณสมบัติที่จะติดต่อกับคนคนนั้นได้"“ยังไงก็ตามหนิงเป่ย นายช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม?”หนิงเป่ย: “อะไร?”เติ้งชิงชิวพูด: "ฉันสงสัยว่านายเคยได้ยินหรือเปล่าว่าซือโปเทียน อดีตผู้นำของนิากยฉีเหมินกำลังจะเป็นผู้นำนิกายฉีเหมิน 28 นิกาย เข้ามาเพื่อปิดล้อมและจัดการกับเจ้าของวิลล่าจือจินหมายเลข 1 นี้"“ซือโปเทียนเพิ่งบรรลุไปอีกระดับ และความแข็งแกร่ก็ถึงระดับจักรพรรดิแห่งปรมาจารย์แล้ว”“จักรพรรดิแห่งปรมาจารย์คือระดับที่เทียบได้กับเทพสงคราม ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีผู้นำนิกายหลักอีก 28 คนที่คอยสนับสนุน เจ้าของวิลล่าจื่อจินหมายเลข 1 คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างแน่นอน”“นายช่วยฉันโน้มน้าวเขาและขอให้เขาหลีกเลี่ยงอันตรายนี้ ฉันช่วยเขาจัดช่องทางหลบหนีและการเดินทางเอง”จากนั้นหนิงเป่ยก็จำได้ว่า วันนี้เป็นวันที่ซือโปเทียนประกาศท้าทายตัวเองไว้ไม่มีปัญหาหรอก มันยังไม่

  • สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา   บทที่ 339

    หลานเฟิงหวง: "เธอควรขอบคุณเจ้านายของฉันนะ"ใช่ๆ!เติ้งชิงชิวรีบหันกลับมาและขอบคุณหนิงเป่ยกับความมีน้ำใจหนิงเป่ยยังคงต้องไปศึกษาสิ่งของที่แม่ทิ้งไว้ต่อจากความพยายามของเขา ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จในการค้นพบ "ความทรงจำ" ที่ไม่ใช่ของตัวเขา และยังวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพแม้ว่าจะมีความแตกต่างเพียงคำเดียวระหว่างวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพและหมัดสายฟ้า พลังที่ปล่อยออกมานั้นแตกต่างกันอย่างมากผู้ฝึกตนโบราณแบ่งออกเป็นสี่ระดับ: นภา ธรณี มืดและสว่าง โดยที่ระดับหนึ่งแทนคือระดับนภาหมัดสายฟ้าเป็นวิชาระดับสว่างซึ่งต่ำที่สุด ในขณะที่เทคนิคสายฟ้ามหานภาเป็นวิชาระดับมืดหนิงเป่ยใช้เวลาถึงสี่วันสี่คืนในการฝึกฝนวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ“สายฟ้าฟาด จงมา!”ตู้ม!สายฟ้าฟาดลงบนท้องฟ้าที่สดใส และลำแสงของสายฟ้าก็ฟาดตกลงมาจากกลางอากาศ ทำลายวิลล่าที่อยู่ใกล้เคียงกลายเป็นซากปรักหักพังพลังนี้มีมากกว่าหมัดสายฟ้าถึงห้าเท่า!ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีสายฟ้าเล็กๆ ปะทุออกมาจากร่างมนุษย์ซึ่งกลืนกินแก่นแท้อย่างมากวิชาสายฟ้าสะเทือนยุทธภพ เรีกยฟ้าร้องมาจากกลางท้องฟ้า ซึ่งใช้พลังงานเพียงเล็กน้อยเท่านั้นหนิงเป่ยไม่

DMCA.com Protection Status