บทที่ 268

ชาวไร่ยาก็พากันเตือนหนิงเป่ยว่า "พ่อหนุ่ม คุณรีบไปเถอะ ครอบครัวของพวกเขาเป็นข้าราชการทั้งหมด ประชาชนธรรดาไม่สามารถยั่วยุได้"

“ใช่ ไม่ว่าจะในเมืองหรือต่างจังหวัด ทุกคนมีเส้นสาย พวกเขาต้องการฆ่าเรา เหมือนเป็นเรื่องเล่นๆ เลย”

เมื่อเผชิญหน้ากับความหวังดีของชาวบ้าน หนิงเป่ยก็แค่ยิ้มแต่ไม่พูด

ชาวไร่ยายิ้มอย่างขมขื่น

เฮ้อ ชายหนุ่มคนนี้น่าจะฟังหน่อย ลูกวัวแรกเกิดไม่กลัวเสือ แต่ที่แย่ที่สุดคือเขาไม่รู้ความว่าฟ้าสูงแผ่นดินต่ำแค่ไหน

ไม่นานก็มีรถบัสหลายคันมาอย่างรวดเร็วและจอดอยู่ไม่ไกล

ทุกคนทั้งบริเวณนี้ ต่างตกใจเมื่อเห็นคนหลายคนลงจากรถ

กลายเป็นกลุ่มคนในทีมจังหวัด พวกเขาทั้งหมดเป็นหัวหน้าและรองหัวหน้า และผู้นำคือผู้นำระดับสูงของจังหวัด เย่หง!

ทำไมจู่ๆ พวกคนใหญ่โตเหล่านี้ก็มาที่สถานที่บ้านนอกแห่งนี้? เป็นประวัติการณ์

หลี่หงฝูวิ่งเหยาะ ๆ เพื่อทักทายเขาไปตลอดทาง

เขาเชื่ออย่างไม่สงสัยว่า นายท่านสามเจียงเชิญพวกเขามาให้กําลังใจตัวเอง

มีเพียงนายท่านสามเจ้อที่สามารถเชิญคนกลุ่มนี้มาได้

"คุณเย่ ยินดีต้อนรับครับ"

“เรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้นี้ผมจัดการได้ ไม่ต้องรบกวนคุณครับ ลำบากแย่ครับ”

เย่หงมอง