“Archie… gumising ka na, please. Sorry, napahamak ka dahil sa akin. Sorry, nadamay ka sa gulo ko.” Kapos hininga at halos hindi na maintindihan ang sinasabi ni Arwena. Sinisisi nito ang sarili sa nangyari sa kaibigan. Hindi niya rin akalain na magagawang manakit ni Jake intentionally, mapasakanya lang ulit siya. “Gumising ka na, Archie. Kailangan kita; kailangan ko ng kausap, ng karamay, at ng masasandalan. Hindi ko kakayanin kung wala ka. At saka, aalagaan pa natin si Nathan, hindi ba?” Haplos-haplos na naman ni Arwena ang pisngi ni Archie, hindi man lang ito napapagod sa paulit-ulit na pag-so-sorry sa wala pa ring malay na kaibigan. Hindi rin matigil ang iyak nito. Hindi matigil ang mga sinasabi nito kay Archie na parang karayom na tumutusok-tusok sa puso ni Mr. Tan. Alam ni Mr. Tan na walang intention si Arwena na masaktan siya, pero kasi, kung kausapin nito si Archie ay parang walang ibang nakikinig. Parang sila lang dalawa. Sa sobrang lungkot at pag-aalala sa kaibigan ay
Magbasa pa