บททั้งหมดของ เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต: บทที่ 541 - บทที่ 550

เงินห้าหมื่นบาทก็เพียงพอที่จะซื้อหินที่ตัดแต่งแล้ว และมีเหตุผลที่จะต้องทำแบบนี้ไหม?ไม่ว่าพวกเขาจะซุบซิบนินทาอะไรกันก็ตาม ก็ไม่ได้มีผลอะไรต่อฉู่เฉินเลย เขาหยิบเศษก้อนหินสองสามชิ้นที่เจ้าของร้านมอบให้อย่างอารมณ์ดีแค่หยิบชิ้นหนึ่งออกมา ก็เป็นมีพลังวิญญาณไหลเวียนอยู่ข้างในแล้ว“ท่านครับ ต้องการจะผ่าหินที่นี่ไหม?”เจ้าของร้านถามขณะยื่นก้อนหินเหล่านี้ให้แน่นอนว่าฉู่เฉินไม่ต้องการผ่าหินที่นี่ เพราะด้วยนิสัยของอาเหิ่ง กลัวว่าจะทำให้เกิดปัญหาได้ ตัวเขาไม่กลัวปัญหา แต่ก็ต้องหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็นเมื่อเห็นว่าไทยมุงยังไม่แยกย้ายกันไปไหน ฉู่เฉินก็เก็บเศษหินและหมุนตัวเดินจากไปตอนนั้นเอง เห็นหลินอีนัวกับพี่ชายเธออยู่ใกล้ๆ“นี่อีนัว นั่นเป็นบอดี้การ์ดที่เธอพูดถึงไม่ใช่เหรอ? อยากจะขำให้ฟันหลุด ฉันเพิ่งจะนึกหน้าเขาออก ก็ยังสงสัยอยู่ว่าคนบื้อนั้นเป็นลูกเต้าเหล่าใคร”เมื่อพูดตรงนี้ หลินลี่ชงกับหลินอีนัวยืนอยู่ที่นี่สักพักหนึ่งแล้ว เนื่องจากบริเวณนี้มีคนรุมดูกันเยอะ พวกเขาจึงไม่สามารถแทรกตัวเข้าไปได้ ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงยืนมองจากด้านหลังและเห็นไม่ชัดรอจนคนเริ่มแยกย้ายจึงสามารถเบี

หลินลี่ชงยิ้มเยาะเย้ยและพูดกับเจ้าของร้านว่า"ตัดเลย ถ้ามีของดีอยู่ข้างในจะให้คุณได้รับส่วนแบ่งกำไรด้วย" “รับทราบครับ” เจ้าของร้านตอบกลับอย่างกระตือรือร้น เมื่อคิดว่านี่เป็นข้อตกลงทางธุรกิจใหญ่ จึงถ่มน้ำลายใส่มือทั้งสองข้าง มือจับบนด้ามมีดตัดหิน เมื่อต้องเผชิญกับสายตาของไทยมุงที่จ้องมาที่เขาอย่างไม่กระพริบตา เจ้าของรู้สึกถึงความกดดันที่เพิ่มขึ้น"เริ่มจากตัดมุมก่อน"เอาดินสอขีดเส้นตรงที่มุมทั้งสี่ของหิน แล้ววางหินลงบนเครื่องตัดหิน พร้อมที่จะลงมือตัดหินมุมทั้งสี่ด้านของหินตัดออก มีเพียงฝุ่นที่ฟุ้งกระจายออกมาและยังไม่มีวี่แววของเนื้อหินสีเขียว ถ้าเป็นหยกน้ำแข็งจริง เนื้อหินสีเขียวก็น่าจะโผล่ออกมาให้เห็นแล้วเจ้าของร้านเกิดความสงสัย แต่ก็ตักน้ำจากอ่างราดบนหิน เพื่อรอให้น้ำชะล้างฝุ่นออกไปเจ้าของร้านหัวเราะเก้ๆ กังๆ "ทุกคนครับ โปรดอดใจรออีกสักหน่อย บางทีฉันอาจวาดเส้นชิดมุมเกินไป ดังนั้นจึงไม่ใช่จุดที่ถูกต้อง"“ไม่ต้องกังวล ไม่รีบๆ” หลินลี่ชงยังคงมั่นอกมั่นใจเหงื่อตกลงมาจากปลายจมูกลงกระทบกับพื้น เขากลืนน้ำลายและจับมือเจ้าของร้าน “เฮ้ยๆ เจ้าของร้านรอก่อน อย่าตัดลึกเกินไปในคราวเด

“ตัวฉันคนนี้ไม่ได้รังแกใคร ก็ไอ้เด็กคนนี้บอกว่าเขาจะรับผิดชอบ หินราคาห้าล้านบาทกับหินห้าหมื่นบาทนั้นเทียบกันไม่ได้เลย”ฝูงชนเริ่มส่งเสียงคุยจอแจกันอีกครั้ง“น่าเบื่อ!” ฉู่เฉินพูดจบ แล้วหันหลังออกไปจะให้เขาตัดเปิดออกมาก็ไม่มีใครในบริเวณนี้เข้าใจอยู่ดี พวกเขาอาจจะคิดว่ามันเป็นแค่พลอย แต่หากนักสู้มาเห็นเขา ก็อาจทำให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ได้“ฉู่เฉิน ถ้าแกไม่ตัดเศษหินที่นี่และตอนนี้ ฉันรับประกันว่าแกจะไม่สามารถซื้ออะไรได้อีก ในถนนการพนันหินของจินหลิงได้อีกต่อไป” หลินลี่ชงขู่เมื่อเขาเห็นว่าฉู่เฉินไม่เต็มใจเมื่อได้ยินคำพูดเช่นนี้ฉู่เฉินเพียงแค่หันกลับมาเขาไม่กลัวเลยสักนิดฉู่เฉินเชื่อว่าด้วยความสามารถของหลินลี่ชง เขาไม่สามารถทำตามที่เขาอวดได้เนื่องจากมีคนต้องการเห็นสิ่งที่อยู่ในเศษหินที่เขาซื้อมาในราคาห้าหมื่นบาท งั้นก็ให้พวกเขาได้เปิดหูเปิดตาฉู่เฉินสัมผัสได้ว่าไม่มีนักสู้อยู่ใกล้ๆจากนั้นเขาก็โยนหินไปให้หลินลี่ชง“คุณตัดมันเองเถอะ”ฉู่เฉินไม่ได้กังวลว่าหลินลี่ชงจะทำลายหินพลังวิญญาณหินพลังวิญญาณเกิดจากพลังงานจิตวิญญาณที่ควบแน่นบนคริสตัล และไม่สามารถถูกดินฟ้าอากาศทำลายไ

ท้ายที่สุดแล้ว ก็มีคนตัดหินอัสนีออกมาแล้ว ในมุมมองของพวกเขานี่ก็เป็นแค่อีกหนึ่งเรื่องที่ทำให้รู้สึกตื่นอกตื่นใจ แต่พวกเขาลืมไปว่า ทุกคนจะมีโชคแบบนั้นหมด?เจ้าของร้านหยิบกล่องออกมาอย่างไม่เต็มใจและวางหินอัสนีใส่ลงไปอย่างระมัดระวัง มอบให้ฉู่เฉิน “น้องชาย ดูแลตัวเองด้วย ถ้าจะตัดหินอีกอย่าลืมกลับมาที่ร้านของเรานะ และฉันจะให้ส่วนลด 50%” “เกรงใจครับ มีเรื่องขอถามอะไรคุณหน่อยได้ไหม คุณรู้ไหมว่าหินก้อนนี้มาจากไหน?”ฉู่เฉินรับของมาและถามเบาๆ“น้องชาย นายกำลังทำให้ฉันตกที่นั่งลำบากแล้ว หินเหล่านี้เก็บได้จากที่หลายแห่งๆ ไม่มีแหล่งที่มาที่แน่นอน การค้นหากำเนิดของหินก็เหมือนกับการงมเข็มในมหาสมุทร”เจ้าของร้านตอบอย่างเก้ๆ กังๆ ฉู่เฉินทำได้แค่ทำใจยอมรับท้ายที่สุดมันคือเรื่องของโชคชะตาฉู่เฉินยังคงคิดว่าตัวเขาโชคดีเป็นพิเศษ ที่สามารถเจอกองหินพลังวิญญาณได้เพียงแค่หินก้อนเดียวสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาได้อีกขั้นหนึ่งเขาค่อยๆ จากไปพร้อมกับหลินอีนัว และเดินออกมาไม่ไกลจากถนนสายพนันหินฉู่เฉินสังเกตเห็นใครบางคนตามพวกเขามาจู่ๆ ฉู่เฉินก็หยุดเดินและพูดกับคนที่อยู่ข้างหลังเขา: "ถ้ามีเรื่อง

“ไม่เป็นไรครับ ในเมื่อเข้าใจกันถูกต้องแล้วก็ไม่เป็นไรแล้ว แต่ถึงแม้ว่าฉันจะรู้วันเกิดของผู้นำตระกูลซุน แต่ก็ยังไม่ได้รับเชิญเลย ฉันสงสัยว่าพ่อบ้านซุนจะช่วยแนะนำผมได้ไหม” ฉู่เฉินพูดต่อ"สบายมาก อีกไม่กี่วันเธอมากับฉันไปงานฉลองวันเกิดได้เลย!" พ่อบ้านซุนตอบตกลงอย่างรวดเร็วว่าจะพาฉู่เฉินไปที่ตระกูลซุนในอีกไม่กี่วันข้างหน้า“โอเค ตามนั้นเลยครับ สำหรับหินอัสนีนี้จะให้เป็นของขวัญวันเกิดจากฉัน พ่อบ้านซุนจะต้องหาของดีๆ อย่างอื่นแทนแล้วล่ะ” ฉู่เฉินพูดอย่างสนุกสนานก่อนจะจากไปหลินลี่ชงและพ่อบ้านซุนกระซิบกระซาบกันนิดหน่อย ก่อนจะตามฉู่เฉินไประหว่างทาง หลินอีนัวก็อดไม่ได้ที่จะถาม: "พี่ทำแบบนั้นได้ยังไง?"“พี่ก็ทำไปเพื่อประโยชน์ของตระกูลหลินเหมือนกัน เธอรู้ไหมว่าตระกูลซุนในจินหลิงมีสถานะแบบไหน? ก็คือราชาแห่งจินหลิง! ช่างมันเถอะ ถึงจะบอกไปเธอก็คงไม่เข้าใจ อย่าถามอีกเลย เธอแค่ตั้งใจทำอาชีพดาราของเธอให้ดีก็พอ!"หลินลี่ชงนึกถึงบางอย่างขึ้นมาได้ แต่ไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติม เพียงแต่แนะนำออกมา "อีนัว กลับไปที่โรงแรมหลินก่อน"“พี่ พี่เปลี่ยนไป เมื่อก่อนพี่ไม่เป็นแบบนี้เลย เรื่องวันนี้ทำให้ฉันรู้สึกเ