Lahat ng Kabanata ng เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต: Kabanata 521 - Kabanata 530

“เฮ้อ ช่างมันเถอะ อย่าพูดถึงเรื่องนี้กันเลยค่ะ ฉู่เฉิน เอางี้ไหมฉันไปส่งคุณที่สนามบินเดี๋ยวนี้เลย คุณควรรีบออกจากจินหลิงนะคะ เรื่องนี้ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะฉัน ที่ทำให้คุณอยู่ตกมาอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ อย่างน้อยฉันก็เป็นบุคคลสาธารณะ ตระกูลหยางคงไม่แตะต้องฉันท่ามกลางสายประชาชนเป็นแน่ เพียงแต่คงไม่สามารถมีอิสระได้เหมือนตอนนี้อีก" หลินอีนัวคิดทบทวนอยู่สักพัก ทำได้เพียงช่วยเหลือฉู่เฉินหลบหนี“ไม่จำเป็น แค่ไปส่งฉันที่ริมถนนก็พอ” ฉู่เฉินพูดอย่างส่งๆ และไม่มีท่าทางที่กังวล“คุณไม่กลัวตายจริงๆเหรอ?” หลินอีนัวยังคงกังวล“คนที่ควรกังวลก็คือพวกเขา!” ฉู่เฉินพูดขณะที่ก้าวเท้าลงจากรถ และไม่ได้อธิบายต่อ“เห้อ เอาที่สบายใจเลย” หลินอีนัวคิดในใจ รู้สึกว่าแม้ว่าเหตุการณ์นี้เธอจะเป็นต้นเหตุ แต่ก็ทำทุกอย่างสุดความสามารถแล้ว แม้ว่าจะไม่สามารถโน้มน้าวใจเขาได้ก็ตามหลังจากแยกกับหลินอีนัวแล้ว ฉู่เฉินก็ได้กลับไปที่โรงแรมสี่ฤดูฉู่เฉินกลับมาที่นี่ เพราะเชื่อว่าไอ้หยางเจี้ยนอะไรนั่นจะกลับมาอย่างแน่นอน“จองห้องพัก” ฉู่เฉินดึงของสิ่งเดียวที่เขามีออกมา นั่นก็คือบัตรเครดิตพนักงานต้อนรับไม่สนใจ จนกระทั่งเงยหน้า

“แม้ว่าจะเป็นปรมาจารย์ฉู่แห่งหนานเจียงอะไรนั่น แต่เมื่อพวกเราสี่คนร่วมมือกันก็ต้องวิ่งหนีเท่านั้น!”……"ก็ฉันนี่แหละ!" ฉู่เฉินพูดเรียบๆ ออกไปทันทีที่คำพูดจบลง ทั้งสี่คนก็มองหน้ากัน“ฮ่าๆ ขำจนท้องแข็งแล้วนิ พอแกอยู่ที่จินหลิง ก็บอกว่าตัวเองเป็นปรมาจารย์ฉู่ ฮ่าๆ แกรู้ไหมว่าถ้ามีคนมาได้ยินเข้า เพียงไม่กี่นาที ก็จะมีปรมาจารย์วรยุทธจำนวนหนึ่งตามไล่ล่าแก”“ฮ่าๆ แม้ว่าฉันจะบอกแกไปแต่แกคงจะไม่เข้าใจ งั้นเอางี้ฉันจะอธิบายแกแบบนี้แล้วกัน แม้ว่าจินหลิงและหนานเจียงจะอยู่ห่างกันหลายพันกิโลเมตร แต่ก็มีคนจำนวนมากมุ่งหน้าจากที่นี่ไปหนานเจียง เพื่อเหตุผลเดียวซึ่งก็คือการเด็ดหัวของปรมาจารย์ฉู่คนนั้น”“ถ้าไม่ใช่เพราะไม่รู้ว่าคนทรงอำนาจคนไหนที่อยู่เบื้องหลังปรมาจารย์ฉู่ จินหลิงคงเปิดการโจมตีแบบเต็มรูปไปนานแล้ว”เมื่อพูดถึงคนทรงอำนาจคนนั้น เฉาอวิ๋นก็หยุดพูดไปครู่หนึ่ง เห็นได้ชัดว่าตัวเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว“ตอนนี้ ค่าหัวมีมูลค่าถึงห้าหมื่นล้าน!”เมื่อพูดถึงเงินจำนวนนั้น แม้แต่เฉาอวิ๋นก็กลืนน้ำลาย แน่นอนว่าจำนวนเงินนี้ดึงดูดใจใครๆ หลายคน“ยังไงก็ตาม เนื่องจากแกเป็นคนที่ตลก แค่คุกเข่าขอโทษและใ

"แกพูดมากเกินไปแล้ว!" ฉู่เฉินพูดและสะบัดนิ้วของเขา ลมปราณก็ระเบิดออกมาปากของเฉาอวิ๋นอ้าปากค้าง ไม่สามารถพูดอะไรได้ และเขาก็ตายไปแล้วก่อนที่จะรู้ตัว“ตอนนี้เหลือแค่พวกแกสามคนแล้ว!”ทันทีที่คำพูดดังกล่าวจบลง ฮวาเฉาชุนก็แทงหน้าอกของหยานหมิงจือด้วยมีดแล้วก่อนตาย หยานหมิงจือมีสีหน้าที่ไม่เชื่อ "แก แก ... "หลังจากลมหายใจสุดท้ายของหยานหมิงจือ ฮวาเฉาชุนก็ดึงมือที่เปื้อนเลือดออกและเข้าไปหาหยางเจี้ยนอีกคน“พี่ฮวา พี่ฆ่าฉันไม่ได้หรอก พวกเราเป็นพี่น้องกันและพ่อของฉันเป็นคนที่รวยที่สุดในจินหลิง พี่ฆ่าฉันไม่ได้หรอก พี่ฮวา” หยางเจี้ยนยังคงดิ้นรนจนใกล้จะตายแต่คำพูดเหล่านี้ไม่สามารถส่งผลต่อการตัดสินใจของฮวาเฉาชุนได้เมื่อเห็นว่าคำพูดนั้นใช้ไม่ได้ผล หยางเจี้ยนจึงดึงปืนพกออกมาจากเอวอย่างรวดเร็ว เล็งปากกระบอกปืนสีเข้มไปที่ฮวาเฉาชุนในระยะใกล้ ปืนพกต้องเล็งโดนเป้าแน่หยางเจี้ยนคิดกับตัวเองแต่เขาประเมินความแข็งแกร่งของฮวาเฉาชุนผิดไปต่อหน้าฮวาเฉาชุน คนธรรมดาอย่างหยางเจี้ยนไม่มีโอกาสเลยแม้แต่จะยิงออกไปก่อนที่จะพบกับความตาย“ปรมาจารย์ฉู่ ฉัน ฮวาเฉาชุน จากตระกูลนักรบโบราณของจินหลิง ฉันยินดีท

“ทั้งหมดนั่นเป็นฉันที่เป็นคนที่ฆ่า!” ฉู่เฉินไม่ต้องการปิดบังพูดออกมาตามตรง“โอเค เป็นคุณที่ฆ่า” ฮวาเยว่อิงพูดด้วยรอยยิ้มราวกับเข้าใจเมื่อเห็นท่าทางของเธอ ฉู่เฉินก็พูดไม่ออก ไม่รู้ทำไมเมื่อเขาบอกความจริง กลับไม่มีใครเชื่อเขาสักคน“ฟังจากฮวาเฉาชุน เขาบอกว่าปรมาจารย์ฉู่ตั้งใจที่จะมุ่งหน้าไปยังตระกูลซุนและผู้นำของสมาคมการต่อสู้ ฉันขอทราบเหตุผลได้ไหม?” ฮวาเยว่อิงหันไปถาม"แก้แค้น!" ใบหน้าของฉู่เฉินเปลี่ยนไป และตอบอย่างจริงจัง“เนื่องจากเป็นการแก้แค้น ตระกูลฮวาจึงยินดีที่จะให้ความช่วยเหลือคุณ ฉันเชื่อว่าเฉาชุนได้บอกคุณแล้วว่าพี่ชายของฉันถูกชายชราคนนั้น ซุนเฉิงเหรินฆ่าตาย มันไม่ใช่แค่พี่ชายเท่านั้น เขายังวางยาพิษฉันอีกด้วย ไอ้ผีซุนเฉิงเย่ก็เป็นคนลงมือทำ” ฮวาเยว่อิงกัดฟันเมื่อพูดถึงคนทั้งสอง“ขอฉันดูพิษหน่อยได้ไหม?” ในตอนแรกฉู่เฉิน คิดว่าฮวาเยว่อิงได้รับบาดเจ็บ แต่กลับกลายเป็นว่าเป็นพิษ“ช่างมันเถอะ พิษได้แทรกซึมเข้าไปในไขกระดูกแล้ว หมอเทวดาทุกคนในจินหลิงก็ทำอะไรไม่ได้ และโรงพยาบาลก็ได้แจ้งว่าอาการขั้นวิกฤตแล้ว แต่เป็นเพราะพลังปรมาจารย์ที่ช่วยให้ฉันให้ยังมีชีวิตอยู่ หากเป็นคนธรรมดา พวก

“วงการบันเทิงวุ่นวายขนาดนี้จริงๆ เหรอ? มีคนมาเคาะประตูบ้านคุณเพื่อลักพาตัว แม้ว่าจะมีปืนอยู่ในมือก็ตาม” ฉู่เฉินล้อเล่น โดยอ้างว่าเป็นเพราะความวุ่นวายของวงการบันเทิง“ฉู่เฉิน ช่วงนี้คุณยุ่งหรือเปล่า?”"ทำไม?"“ช่วยเป็นบอดี้การ์ดของฉันสักสองสามวันได้ไหมคะ รวมอาหารและที่พักแล้ว ส่วนเงินเดือนคุณเรียกมาได้เลยค่ะ!”“ค่ากินกับที่พักโอเค แต่ไม่นอนกับคุณ!” "ตกลงไหม?"“ไม่อย่างนั้นกลางดึกคุณจะไปส่งฉันที่โรงแรมเหรอ?”“งั้นฉันจะจัดห้องให้นะ!”หลินอีนัวรู้สึกเหมือนได้รับชัยชนะ จึงลืมเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นไปหมดค่ำคืนผ่านไปโดยไม่มีเหตุการณ์ใดๆ เกิดขึ้น และวันรุ่งขึ้น หลินอีนัวก็พาฉู่เฉินไปที่บริษัทบริษัทที่หลินอีนัวสังกัดอยู่คือ เทียนซิง เอนเตอร์เทนเมนต์ซึ่งเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงในวงการบันเทิง โดยมีดาราชั้นนำมากมายเซ็นสัญญาอยู่ภายใต้บริษัทนี้ ซึ่งในจำนวนทั้งหมด หลินอีนัวได้รับความนิยมในระดับปานกลาง“โอ้ นี่ไม่ใช่ดาราใหญ่ คุณอีโน่หรอกเหรอ? ทำไมวันนี้เพิ่งพาผู้ติดตามตัวน้อยมาเหรอ เดี๋ยวก่อนนะ หน้าตาแบบนั้นไม่ใช่หนุ่มหล่อที่ตกเป็นข่าวเมื่อไม่กี่วันก่อนเหรอ? อะไรนะ แล้วที่พาเขามาบริษัทนี่