All Chapters of เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต: Chapter 501 - Chapter 510

ทันทีที่เว่ยจวินหลินพูดจบ ทุกคนโดยรอบก็อ้าปากค้างด้วยความตกใจ!“อะไรนะ! อายุยังน้อยแต่ไปถึงระดับชกตัดกระดูกแล้ว แถมไม่ใช่แค่ขั้นเริ่มต้นแต่อยู่ในขั้นกลางอีกต่างหาก ตระกูลเว่ยถูกกำหนดให้ก้าวหน้าแล้ว!”“ ใช่แล้ว คนที่เข้าสู่ระดับชกตัดกระดูกตั้งแต่อายุขนาดนี้ก็เป็นอัจฉริยะที่หาได้ยากยิ่ง หรือแม้แต่ในคนจากตระกูลศิลปะการต่อสู้โบราณที่ลึกลับเหล่านั้นก็ยังเป็นเรื่องที่ยาก!”มีผู้คนจำนวนมากที่เข้าใจระดับของวรยุทธ“เมิ่งเหยา เธอควรยอมแพ้เสียเถอะ อย่าทำร้ายความรู้สึกดีๆ ต่อกันเลย ถ้าเธอยอมแพ้ตอนนี้ ตระกูลเว่ยจะยังคงต้อนรับเธอกลับมาเสมอ เพราะยังไงเธอก็เป็นหลานสาวของฉัน”หญิงชราก็เต็มไปด้วยกำลังพลังพรั่งพรู และเสนอให้ฉู่เมิ่งเหยากลับไปหาตระกูลเว่ยอีกครั้งไม่ว่าจะพูดยังไง น้องชายของฉู่เมิ่งเหยาตอนนี้คือฉู่แห่งซวนหวู่ผูกมิตรไว้ก็ย่อมดีกว่าหลังจากพูดจบ หญิงชราก็หันหน้าและมองไปที่ห้องอาหารส่วนตัวของภัตตาคารอาหารอวิ๋นซวนผลลัพธ์ยังไม่ชัดเจนว่ารู้ฉู่เมิ่งเหยาจะต้องพ่ายแพ้หรือจะเกิดอะไรขึ้นในขณะนี้ ฉู่แห่งซวนหวู่ไม่ได้มาร่วมชมการต่อสู้ด้วยซ้ำ!นั่นอาจเป็นวิธีที่ดีที่สุด เพื่อหลีกเลี่ยงกลอุ

เมื่อเห็นว่าฉิงปิงเยว่ดูเหมือนจะมีความลับบางอย่างที่ไม่ได้พูดออกมา ฉู่เฉินจึงไม่ถามต่อและเปลี่ยนหัวข้อคุย "ครอบครัวของเราอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอย่างนี้ ออกไปกินข้าวด้วยกันเถอะ อย่าให้ป้าหลานต้องทำกับข้าวหัวหมุนเลย"“โอเค ทำแบบที่เสี่ยวเฉินบอก”ป้าหลานมีความสุขมาก เธอแทบไม่ได้ออกไปไหนเลยนับตั้งแต่หายดี วันนี้ฉู่เฉินไม่เพียงกลับมาเท่านั้น แต่ฉู่เมิ่งเหยาก็อยู่กับเขาด้วย ดังนั้นเธอจึงเต็มใจที่จะออกไปข้างนอกโดยสมัครใจและได้เลือกสถานที่เป็นที่โรงแรมหนานเจียงระหว่างทางมาที่นี่ เดิมทีฉู่เฉินต้องการโทรหาฉู่เซี่ยงตงเพื่อทักทายและถามเกี่ยวกับตระกูลฉิน แต่กลับไม่มีคนรับสายฉู่เฉินไม่ได้สนใจอะไรมากนัก และปรากฏตัวพร้อมกับทุกคนในร้านอาหารของโรงแรมหนานเจียง“ป้าหลาน พี่ อยากกินอะไรก็สั่งได้เลยครับ เดี๋ยวผมมา” ฉู่เฉินพูดทิ้งทายและมุ่งหน้าตรงไปยังห้องจัดเลี้ยงฮ่องเต้ซึ่งหรูหราที่สุดที่ชั้นบนสุดของโรงแรมฉู่เซี่ยงตง ผู้ชายคนนี้คงกำลังสนุกอยู่ในเวลาว่าง และฉู่เฉินก็รู้เรื่องนี้เป็นอย่างดีเมื่อไปถึงชั้นบนสุดแล้ว เขายังไม่ได้เข้าใกล้ห้องจัดเลี้ยงฮ่องเต้เลยด้วยซ้ำฉู่เฉินก็พบว่าบอดี้การ์ดทุกคน

หากไม่ใช่เพราะฉู่เฉินปรากฏตัวที่นี่โดยบังเอิญ เป็นไปได้ว่าโรงแรมหนานเจียงอาจเปลี่ยนเจ้าของไปแล้วหลังจากฟังเรื่องราวของฉู่เซี่ยงตง ดวงตาของฉู่เฉินก็เย็นชามากกว่าเดิมดูเหมือนว่าตระกูลฉินเพิ่งจะประสบชะตากรรมเดียวกันเมื่อเร็ว ๆ นี้กล้ามาก กล้าหาญมากที่จะมาแตะต้องคนของฉัน!เมื่อคิดว่าป้าหลานและพี่หกยังอยู่ในร้านอาหารของโรงแรม เขาจึงขอให้ฉู่เซี่ยงตงพักรักษาตัวก่อน ยังไม่ต้องทำอะไรในตอนนี้ ขณะที่เขากลับลงไปหาคนอื่นๆ ที่ชั้นล่าง……ในร้านอาหารของโรงแรม“สวัสดี สาวสวย ฉันชื่อซุนซิงอวี่ เธอล่ะ?”คนพูดคือซุนซิงอวี่จริงๆหลังจากหนีออกจากชั้นบนสุดของโรงแรม ซุนซิงอวี่ก็รีบให้ศิษย์น้องไปแจ้งผู้อาวุโส ขณะที่เขาพักผ่อนอยู่ในโรงแรมเพื่อคอยสังเกตุการณ์แต่ได้เจอกับผู้หญิงที่สวยอย่างไม่น่าเชื่อในร้านอาหารโดยบังเอิญ ซึ่งเปล่งประกายออร่าที่บริสุทธิ์และไม่อาจแตะต้องได้ แทบจะทนไม่ได้เมื่อมองไปยิ่งผู้หญิงงดงามเท่าไหร่ ก็ยิ่งอยากได้มาครอบครองมากเท่านั้นฉู่เมิ่งเหยามองไปที่แขกที่ไม่ได้รับเชิญตรงหน้า แล้วพูดอย่างเย็นชา "ฉู่เมิ่งเหยา มีอะไร?"เนื่องจากป้าหลานอยู่ด้วย ฉู่เมิ่งเหยาจึงไม่โกรธมากนัก

ฉู่เฉินโบกมือและหักแขนข้างหนึ่งของเขาทันที พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “หักแขนของแกเป็นการลงโทษ!”ป้าหลานอยู่ด้วย เขาจึงไม่อยากฆ่าคน“ไสหัวไป อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าแกอีก!”ซุนซิงอวี่กุมแขนที่หักและหนีไปด้วยความสิ้นหวังไม่ว่าทุกคนจะโง่แค่ไหน พวกเขาก็รู้ว่าซุนซิงอวี่ได้ไปยั่วยุกับคนที่ไม่ควรเข้าให้แล้วไม่มีใครกล้าอยู่ต่ออีก กลัวปัญหาจะตามมา ทุกคนจึงรีบแยกย้ายกันออกไปหลังจากทานอาหาร ฉู่เฉินส่งฉู่เมิ่งเหยาและป้าหลานกลับบ้านก่อน แม้ว่าฉู่เมิ่งเหยาจะกังวล แต่เมื่อเห็นป้าหลานอยู่ตรงนั้น เธอเองก็ไม่มีทางเลือกอื่นไม่นานหลังจากนั้น ซุนซิงอวี่ที่สวมเฝือกก็กลับมาอีกครั้งพร้อมกับกลุ่มคนกลุ่มใหญ่ที่นำโดยชายชราในชุดถัง“อาจารย์ นั่นเขาล่ะ!” จากระยะไกล ซุนซิงอวี่ชี้ไปที่ตำแหน่งของฉู่เฉินและพูดกับชายชรา“แกคือเด็กน้อยฉู่ที่ท้าทายจ้าวอู๋จี๋งั้นเหรอ? แกเป็นคนที่ขัดขวางการเข้าซื้อกิจการโรงแรมของกลุ่มสมาคมการต่อสู้ใช่หรือไม่?” ชายชราถามขณะที่เขาเดินเข้ามาใกล้และมีน้ำเสียงสุขุม“แล้วแกเป็นใคร?” ฉู่เฉินถามก่อนที่ชายชราจะพูด คนรอบตัวเขาก็รีบพูดขึ้นมาก่อน "ฟังนะ นี่คือผู้อาวุโสโหยวจากสมาคมการต่

ตรงกลางห้องโถงมีศพถูกคลุมด้วยผ้าสีขาวเป็นศพของผู้อาวุโสโหยวที่เสียชีวิตแล้ว“ศิษย์พี่ ควรติดต่อพี่ชายของคุณโดยเร็วที่สุด แม้แต่ผู้อาวุโสโหยวก็ตายไปแล้ว ฉันจะหันไปพึ่งใครได้อีกบ้าง!”บรรดาผู้ที่มาถึงเมืองหนานเจียงจากสมาคมการต่อสู้ต่างก็มารวมตัวกันที่นี่ เพื่อไว้ทุกข์ให้กับศพของผู้อาวุโสโหยว"หุบปาก!"เมื่อได้ยินใครบางคนพูดถึงซุงซิงเจี๋ย พี่ชายของตัวเอง ซุนซิงอวี่ก็หันกลับมาและจ้องไปที่คนคนนั้นทันทีจะหยุดก็ต่อเมื่อคนที่พูดได้ก้มหัวลงแล้วเท่านั้นลูกอัจฉริยะสองคนที่เกิดในครอบครัวเดียวกันคนนอกอาจฟังด้วยความอิจฉามีแต่ตัวเขาเท่านั้นที่รู้ความจริงตัวเขาใช้ความพยายามมากเพียงใดในการไล่ตามรอยเท้าพี่ชายบางครั้ง ซุนซิงอวี่ก็คิดกับตัวเองถ้าเพียงตระกูลซุนมีแค่เขาและไม่มีพี่ชาย มันจะวิเศษขนาดไหน!ยิ่งเขาคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไร เขาก็ยิ่งต้องการพิสูจน์คุณค่าของเขามากขึ้นเท่านั้นการต่อสู้ตัดสินชี้ชะตาบนแม่น้ำในครั้งนี้ จริง ๆ เป็นตัวเขาเองที่มาที่นี่ด้วยตัวเองตั้งแต่ไหนแต่ไร สมาคมการต่อสู้เพียงสั่งให้พี่ชายมาช่วยเหลือจ้าวอู๋จี๋ซึ่งเป็นผู้อาวุโสจากนิกายภายนอกเท่านั้นตัวเองแค่ถื