All Chapters of แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ: Chapter 41 - Chapter 50

จากนั้น ท่ามกลางแววตาที่หวาดกลัวและสงสัยของทุกคนเซียวเป่ยชี้นิ้วเข้าหากันราวกับดาบ เคาะไปที่จี้ไพลินเจ็ดครั้ง แล้วเหวี่ยงมันไปทางน้ำเต้าสีม่วงนั่น ตะโกนว่า: “พลังฟ้าพลังดินไร้ขอบเขต จึงมีเจตน์หมายยืมเฉียนคุนนี้ จงประทานเทวาฤทธิ์ให้ข้ามี อสุนีทั้งห้าจงมาในบัดดล !ด่วนมากต้องจัดการเดี๋ยวนี้——”“อสุนีจงมา!”เสียงดังเปรี้ยง สายฟ้าสายหนึ่ง ฟาดเปรี้ยงลงมาตรงลานวิลล่า ผ่าไปที่น้ำเต้าสีม่วงนั่น!ศาสตร์ลึกลับนี้ เรียกว่ามนตร์เบญจอสุนี!ศาสตร์พลังจื้อหยาง ถูกสร้างมาเพื่อยับยั้งความชั่วร้ายของพลังอินโดยเฉพาะทันทีที่ฟ้าผ่าเปรี้ยงลงไปที่ลานของวิลล่า เซียวเป่ยเป็นเหมือนเทพเจ้า แข็งแกร่งองอาจ ทั้งตัวมีพลังอำนาจอย่างน่าทึ่ง!เสียงดังเปรี้ยงเพียงครั้งเดียว น้ำเต้าสีม่วงนั่นก็ถูกสายฟ้าผ่าแตกกระจายในทันที หมอกควันดำวงกลมที่กดทับอยู่กลางอากาศนั่น ก็เป็นเพราะอัสนีบาต ที่ทำให้หายไปเช่นเดียวกัน!ก็เหมือนกับการระเหย หายไปอย่างไร้ร่องรอยกลิ่นอายไอที่เหน็บหนาวน่าสะพรึงกลัวในลานวิลล่า ก็หายไปในทันทีเช่นกัน“โอ๊้ย! น้ำเต้าสีม่วงของฉัน!”ปรมาจารย์อู๋ร้องคร่ำครวญ มองดูน้ำเต

“ฮ่าฮ่าฮ่า หนูจะปิดบังปู่ได้ยังไง？หนูเป็นคนที่ปู่เลี้ยงมาตั้งแต่เล็กจนโต ความคิดความอ่านของหนู ล้วนเขียนเอาไว้ที่บนใบหน้าแล้ว” ท่านผู้เฒ่ากู้ยิ้มอย่างใจดีมีเมตตาความคิดแผลงๆของกู้โย่เสวี่ยนี้ เขาสามารถมองออกทั้งหมด“หึ! ไม่พูดกับคุณปู่แล้ว” กู้โย่เสวี่ยกระทืบเท้า“โย่เสวี่ย ปู่จำเป็นจะต้องเตือนหนูว่า แพทย์เซียนเซียวมีความสามารถมากก็จริง อนาคตสดใสก้าวไกล แต่เขาเคยหย่ามาก่อน หนูจะต้องคิดให้ดี”ท่านผู้เฒ่าอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจการกระทำทั้งหมดของเซียวเป่ยในคืนนี้ เขาอยู่ชั้นบนและเห็นด้วยตาของตนเองรวมถึงตอนที่เขาทำการรักษาเว่ยหนันเทียน และยังมีการประเมินสมบัติเมื่อสักครู่ที่เปิดโปงแผนการต้มตุ๋นของปรมาจารย์เซียงเจียงจะเห็นได้ว่า เซียวเป่ยเป็นยอดฝีมือที่ไม่เปิดเผยตัวตน!คนเช่นนี้ มาอาศัยอยู่ที่เจียงจงเมืองเล็กๆแห่งนี้ เป็นคนธรรมดาสามัญ จะต้องมีเหตุผลอะไรแน่ๆ“คุณปู่คะ แม้ว่าเขาจะเคยหย่าร้าง แต่หนูก็ยังชอบเขา!” กู้โย่เสวี่ยกล่าวอย่างดื้อรั้นท่านผู้เฒ่ากู้หัวเราะอย่างฉงนใจ และพูดว่า： “แต่ตอนนี้เขาหมดเนื้อประดาตัวนะ”“แล้วไงล่ะ? หนูเชื่อว่าสักวันหนึ่งคุณเซียวจะกลาย

“เหอะๆ นั่นก็แค่นักต้มตุ๋นหลอกขายยาคนหนึ่ง?” ฮั่วเจิ้งซชานส่ายหน้าหัว หัวเราะอย่างประชดประชันรู้สึกว่าครั้งนี้คุณเว่ยเหล่ามองคนผิดไปนักต้มตุ๋นหลอกขายยาคนหนึ่ง ยากที่จะปีนป่ายขึ้นมาถึงจุดที่สูงส่งสง่างามได้แต่ยังไงก็ตาม เซียวเป่ยก็ยังเอ่ยปากพูดด้วยความใจเย็นว่า: "หัวหน้าตระกูลฮั่ว จุดอิ้นถางที่อยู่บริเวณหน้าผากของคุณเป็นสีดำ จุดมิ่งกงที่อยู่กึ่งกลางระหว่างหัวคิ้วทั้งสองข้างก็บุบลง แถมยังมีลายเส้นสีดำอีก เกรงว่า จะมีภัยพิบัตินองเลือดเกิดขึ้น หรืออาจถึงขั้นต้องเสียชีวิต"เมื่อครู่เซียวเป่ยมองดูลักษณะใบหน้าของฮั่วเจิ้งซาน มันดูแย่มากความไม่ดีเพียงเล็กน้อย อาจจะอันตรายถึงแก่ชีวิตได้“เหลวไหล! พูดจาเหลวไหลสิ้นดี! คุณตรวจดวงชะตาให้คนอื่นได้งั้นเหรอ?”ฮั่วเจิ้งซานโกรธมาก ตบโต๊ะไปหนึ่งครั้งอย่างแรง ตะคอกว่า : "ไอ้เด็กเวร ฉันรู้ว่าแกอยากจะแสดงความสามารถของตนเองออกมา แต่ถ้าใช้ความพยายามมากจนเกินไปแทนที่จะประสบความสำเร็จกลับกลายเป็นว่าล้มเหลวแทน! จุดอิ้นถางเป็นสีดำอะไร ภัยพิบัตินองเลือดอะไร ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องที่ไร้สาระสิ้นดี!"“หัวหน้าตระกูลฮั่ว ทุกอย่างที่ผมพูดเป็นค

เข็มเงินสิบกว่าเล่มพุ่งออกมาด้วยเสียงฟึ้บฟั่บฟึ้บฟั่บ!...ลูกสมุนสิบกว่าคนนั้น ต่างก็ถูกเข็มปักกันเป็นแถว ล้มลงไปกับพื้นในทันที พวกเขาเอามือปิดแขนไว้ ร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส และกลิ้งไปมาอย่างต่อเนื่อง!เมื่อเห็นภาพนี้ ชายหน้าบากก็ตื่นตกใจคนนี้แม่งเม่งเป็นใครกันวะ?นี่เป็นวิธีสยองขวัญอะไรกันเนี่ยช่างน่าหน้ากลัวเหลือเกิน!“เวรเอ๊้ย! มึงแม่งรนหาที่ตาย!”ชายหน้าบากโกรธมาก หันกลับมา เล็งปืนไปที่เซียวเป่ยโดยตรง เยาะเย้ยอย่างน่ากลัวว่า: “ไอ้เด็กเวร กูไม่เชื่อว่ามึงจะรอดจากปืนของกูไปได้!”อย่างไรก็ตามเซียวเป่ยก็ยังคงไร้ซึ่งความหวาดกลัว สายตาจ้องมองที่ชายหน้าบากอย่างเฉยเมย และพูดอย่างจริงจังว่า: “ถ้านอกรัศมีสิบเมตร บางทีกระสุนอาจจะเร็ว แต่ถ้าภายในรัศมีสิบเมตร ปืนของแก ทำร้ายฉันไม่ได้หรอก”“แม่งโคตรรตวางมาดเลย! ไปตายซะเถอะ!”ชายหน้าบากโมโหมาก เหนี่ยวไกปีน!“ปัง!”เสียงปืนดังขึ้น!เจียงฉิงตกใจจนต้องเอามือปิดปากเอาไว้ และตะโกนว่า: “คุณเซียว รีบหลบเร็ว!”แต่ว่า มันก็สายเกินไปแล้วกระสุนปะทุเขม่าเปลวไฟ พุ่งออกมาจากปากกระบอกปืนแต่ว่า ในสายตาของเซียว

“อืม”เจียงฉิงยิ้มเล็กน้อยอย่างสุภาพ แล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะไม่รบกวนพวกคุณแล้ว”พูดจบ เจียงฉิงก็เดินจากไปทีนี้เซียวเป่ยจึงถามว่า: “คุณรอผมอยู่ตลอดเวลาเลยเหรอ?”“ใช่ค่ะ” กู้กู่โย่เสวี่ยยิ้มอย่างสวยงาม เอามือมือเล็กๆไขว้ไว้ที่ด้านหลังไร้เดียงสามาก และน่ารักสุดๆอีกทั้งยังไม่สูญเสียเสน่ห์ของผู้หญิงวัยบรรลุนิติภาวะซึ่งแตกต่างจากท่าทางที่แข็งกร้าวตอนที่อยู่ในเลานจ์ก่อนหน้านี้ อย่างกับเป็นคนละคนเลย“ใช่แล้ว คุณเซียว คืนพรุ่งนี้จะมีงานปาร์ตี้บนเรือสำราญ ซึ่งจัดโดยกลุ่มคนรวยรุ่นที่สองบางกลุ่มในท้องถิ่นเจียงจง ไม่รู้ว่าคุณสนใจเข้าร่วมมั้๊ย？” กู้โย่เสวี่ยถามพร้อมกะพริบตาอันสวยงามเซียวเป่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งยังไงซะพรุ่งนี้ก็ไม่มีอะไรทำ จะไปร่วมงานก็ได้ก็ให้คิดซะว่าเป็นการผ่อนคลายอารมณ์ หลังจากการหย่าร้าง“ได้” เซียวเป่ยพยักหน้า...“จริงเหรอ? เยี่ยมมากเลย” กู้โย่เสวี่ยพูดด้วยความตื่นเต้น และกระโดดไปสองครั้งกระต่ายขาวตัวใหญ่สองตัวที่อยู่ตรงหน้าอก แกว่งเขย่าไปมาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งมีอิทธิพลต่อเซียวเป่ยเป็นอย่างมาก จนทำให้เซียวเป่ยต้อ