Lahat ng Kabanata ng AKALA KO AY LANGIT: Kabanata 31 - Kabanata 40

"Ano itong ginawa mo, Anak?" Iyak nang iyak ang nanay ni Bryle nang makita ang anak sa kulungan.Pagkatapos malaman nina Pressy at Kenneth sa social media ang nangyari kay Bryle, na kasama nga ito sa hinuli gawa ng pangho-holdap sa isang bangko ay agad nilang ipinagbigay alam kay Aling Celia na nasa ospital din ng mga oras na iyon. Muntik pang mahimatay ang kawawang ginang sa napakasamang balitang iyon.“Ganoon na nga ang sitwasyon ng mag-ina, pati na rin pala ang Kuya Isagani mo, nagawa mo pa ito? Paano na sila ngayon, Anak?”Lungong-lungo si Bryle. Hiyang-hiya siya sa ina. Walang imik na parang batang idinikit ang noo niya sa mga kamay ng ina sa nakakapit sa rehas.Naawa naman si Aling Celia sa anak. Masuyo niyang inihaplos-haplos ang isa niyang kamay sa ulo nito."Hindi ko sinasadya, ‘Nay,” dikawasa’y tinig na ni Bryle."Bakit hindi ka man lang nag-isip? Lalo mo lang dinagdagan ang inyong problema? Paano na ngayon ang mag-ina mo? Mas lalo na silang kawawa, Diyos ko," sabi pa ni Alin

Sa silid na ni Leia nagtungo si Kenneth matapos niyang kausapin ang asawa ng kapatid ni Bryle. Tiwalang-tiwala siya na makukuha niya rin ang loob ng babaeng iyon, na kapag wala nang makapitan ay sa kaniya rin kakapit tulad ni Leia.Ugali ng mahihirap. Papairalin kuno ang pride, pero sa huli sasantuhin din naman ang pera kapag wala silang magawa.Wala pa ring malay si Leia nang makarating siya sa magarang kuwarto ng ospital na pinaglipatan niya rito. Syempre para sa babaeng pinakamamahal niya, handa niyang ibigay kahit ang pinakamahal na bagay sa mundo.“Dumating ka na pala,” pansin sa kaniya ni Aling Linda na nagbabantay sa anak nito.“Opo. Nagpunta na rin po kay Lacey.”“Kumusta pala ang apo ko?”“Ayos naman na po. Minsan ay mahapdi lang ang sugat niya kaya umiiyak.”Tumango-tango ang matanda. “Kawawang apo ko. Pero mabuti na lang at iyon lang ang nangyari sa kaniya. May awa pa rin ang Diyos.”“Oo nga po, eh. Kumusta naman po si Leia?”“Ayos lang naman. Dinalaw siya ng doktor niya kan

Paglabas ni Kenneth sa temporary detention kung saan pansamantalang nakakulong si Bryle habang dinidinig ang kaso nito ay daig pa niya ang nanalo ng lotto. Sisipol-sipol siya na sumakay sa kotse niya at pinaandar iyon pabalik na sa ospital kung nasaan sina Lacey at Leia."Huwag kang mag-alala, Bryle, dahil magiging maligaya sa piling ko si Leia. Sisiguraduhin ko iyon sa ‘yo," at paulit ulit ding usal nito sa sarili. Animo’y nababaliw na rin siya sa sobrang kasiyahan. Kaniya na nga talaga si Leia. Kaniyang-kaniya na dahil parang ipinaubaya na rin sa kaniya ni Bryle ito. Nanalo na siya kahit wala pa siyang ginagawa. Mukhang kakampi na nga niya talaga ang langit ngayon.Pagdating niya sa ospital ay diretso muna siya sa kuwarto ni Lacey. Ngayon pa lang ay gusto na niyang maging ama ng bata, at kahit paano ay sensero siya. Totoong magaan ang loob niya kay Lacey at malamang iyon ay dahil napakatagal na walang bata sa pamilya niya. Ang Ate Shelly at Kuya Marvin niya kasi ay wala pang anak kay

"Gusto kong hanapin ang asawa ko," isang araw, katulad ng inaasahan nila ay sabi na nga ni Leia sa kanila. Sa kabila ng lahat na hindi niya naigagalaw ang mga paa ay disidido siya sa sinabi."Pero, Anak, magpapagod ka lang. Hinanap na namin siya. Humingi na rin ako ng tulong sa mga pulis,” maagap na pagkontra ni Aling Linda."Okay lang ‘yon, Aling Linda. Huwag po kayong mag-aalala at sasamahan ko po si Leia," sabi naman ni Kenneth. Nasa script na niya lahat iyon dahil ang plano ay papayag lahat si Kenneth sa gusto ni Leia makita lang si Bryle at kapag ito’y napagod na sa paghahanap sa asawa ay doon na siya mag-uumpisa para muling iparamdam kay Leia ang pag-ibig niya rito.“Hindi ba nakakahiya sa iyo, Sir Kenneth?” ani Leia.“Syempre hindi, basta ikaw. Malakas ka sa akin, eh,” ngiting-ngiti na sabi ni Kenneth.“Pero baka mahirapan ka? Hindi na po ako nakakalakad.”“May wheelchair naman? Madali lang magtulak. What's important is that we find Bryle nang sa ganoon ay muli niyo siyang makas

Sa bahay ni Kenneth, maganda ang kalagayan nina Leia at Lacey sa mga nakalipas na araw. Tuwang-tuwa nga na naman si Lacey dahil inuwian na naman siya ng bagong laruan ng kaniyang Tito Kenneth.“Thank you po, Tito Kenneth.” Nag-hug at nag-kiss ang bata sa binata.“You’re welcome, baby,” natuwang saad naman ni Kenneth. “Do you like it?”“Opo. Sobra pong gusto ko.”“Mabuti naman.” Tinulungan ni Kenneth si Lacey na ilabas sa mga kahon ang mga manika. Pagkatapos ay nakipaglaro na rin siya sa bata.Pangiti-ngiti lang naman si Leia habang pinagmamasdan ang dalawa. Nakaupo siya sa sofa na animo’y walang problema ang kaniyang mga paa. Maayos na din ang hitsura niya dahil pati man siya ay binibilhan ni Kenneth ng mga bagong damit. Hindi naman niya matanggihan dahil wala naman siyang isusuot gawa na nasunog lahat ang damit niya sa bahay nila.Laking pasasalamat talaga ni Leia sa Diyos na nasa tabi nila ngayon si Kenneth. Hindi siya nahihirapan sa pangangalaga sa anak niya. Hindi rin niya problema