All Chapters of Left Behind: Chapter 1 - Chapter 10

Mica Rodriguez POV Padilim na ang paligid kaya dali-dali akong naglakad pauwi para makarating agad sa bahay at para ‘di ako maabutan ng ulan. Paniguradong papagalitan ako nina lola kapag hindi nila ako madatnan sa bahay. Mas binilisan ko pa ang paglalakad hanggang sa may naramdaman akong parang may sumusunod sa’kin. ‘’Miss, sa’yo ba ito?’’ Inisip ko kung may naiwan ba ako, kung may nahulog ba akong gamit pero wala naman? Hindi ko nilingon kung sino man ang tumawag sa’kin. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad at mas binilisan ko pa ito. Nang makalayo na ako ay bigla na lamang akong napatigil sa paglalakad nang ma-realize ko ang resume at mga 2x2 picture ko. Hindi ko na pala ito bitbit. Bumalik ako para hanapin ang mga gamit ko pero hindi ko alam kung saan ko ito naiwan. Naalala ko bigla ‘yong nagtanong sa’kin kanina pero hindi ko man lang siya nilingon. Habang naglalakad ako, sakto namang may nakita akong isang lalaki na nakatalikod at may hawak na folder sa may bahay-kubo. May

Mica Rodriguez POV Nangyari na nga ang plano namin ni lola. Kilalang-kilala na ako bilang Mica Rodriguez, ang anak ni Marco Santillan na binaliwala niya mahigit labing-walaong taon. Hindi magtatagal ay magagawa ko na lahat ng mga plano ni lola. Isang linggo na ang lumipas noong makuha ni Marco Santillan, ang walang kwentang ama ko, ang DNA test result, madami na nga ang nangyari sa buhay namin. Ang kanyang asawa na si Jasmine ay mukhang hindi pa rin niya tanggap ang mga nangyayari pero pasensyahan na lang dahil kailangan niyang mag-adjust kasama ang kanyang anak sa aking paghihiganti. Magiging masaya sila mama at lola kapag naiparanas ko sa walang kwentang ama ko ang sakit na dinulot niya noon sa’min. In-enroll niya ako sa isang sikat na school at alam kong mga matatalino at mayayaman lamang ang dapat nandoon. Binilhan niya rin ako ng mga bagong damit at iba pang mga kakailanganin ko sa school. Binigay niya lahat kahit hindi ko sinabi sa kanya ang mga iyon. Pagkatapos niya akon

Jaria Santillan POV ‘’Daddy, nakalimutan ko pala ang ID ko sa library. Magtaxi na lang po ako’’, sabi ko kay dad nang sunduin niya ako sa Academy kasama si Mica. Hindi ako nagpunta sa library dahil hindi naman totoong naiwan doon ang ID ko. Mabuti na lang dahil nakasalubong ko si Avon. Pauwi na siya pero niyaya ko siyang mamasyal muna sa mall. Madali lang naman siya mapapayag lalo na kapag ililibre ko siya. Sa Great Day’s Restaurant muna kami pumunta ni Avon dahil nagugutom na kami. Habang papasok na kami sa restaurant na ‘yon ay bigla akong hinila ni Avon. ‘’Yung daddy mo at si Mica…’’, bulong niya sa’kin habang hinihila pa rin niya ako. Nakita ko nga sina daddy at Mica. Ang saya nilang kumakain sa favorite restaurant namin ng family ko. Ang saya ni daddy at ngayon ko lang siya nakita na ganito, hindi siya ganoon kasaya noong kami ni mommy ang kasama niya doon na kumakain. ‘’Jaria, actually, hindi pa naman ako gutom eh. Tara, bili muna tayo ng shoulder bag natin’’, yaya niya

Jaria Santillan POVNabangga ang sinasakyan ni mommy ng isang truck habang pauwi na sana siya galing work.‘’Malubha ang lagay ng inyong asawa, sir. Nabagok ang kanyang ulo, dahilan nito para magka-damage ang kanyang utak. Tatagan niyo po sana ang inyong loob’’, sabi ng doctor nang lumabas siya sa operating room kay daddy.Nagpapagaling na rin ang driver ng truck na nakabangga kay mommy, hindi malubha ang lagay nito at maari na siyang ipasok sa kulungan sa susunod na araw.Sabi ng mga pulis, wrong way raw ang lalaking driver na nakabangga kay mommy at lasing ito kaya dapat lang na panagutan niya ang nangyari kay mommy.Si tita Haide ang kasama ko sa pagbabantay kay mommy. Hindi ko na lang namalayan ay nakatulog na pala ako.Wala pang isang oras ay nagising ako. Akala ko sa paggising ko, okay na si mommy, akala ko magiging maayos na si mommy pero akala ko lang pala. Unti-unting pumapatak ulit ang mga luha ko sabay yakap kay Tita. ‘’Mahal na mahal ko po si mommy… mahal na mahal ko po s

Mica Rodriguez Santillan POVNang natapos kami sa pagkain, nagtungo na kami sa dalampasigan. Saktong makulimlim at kunti lang ang mga tao doon. Sobrang ganda ng dagat, ang sarap ng simoy ng hangin, nakakawala ng problema at parang gusto ko na lang na itapon sa dagat ang mga bigat ng nararamdaman ko para naman maibsan ang sarili ko mula sa lahat-lahat ng dala kong problema.‘’Mamayang 7PM na lang kita ihahatid sa bahay niyo…’’, sabi niya sa’kin habang paupo na kami sa makapal na tela. ‘’…kung okay lang sa’yo’’, nakangiting dagdag niya sa’kin.Bigla ko tuloy naisip sina mama at lola, baka hinahanap na nila ako pero alam ko naman na hahanapin lang nila ako dahil kailangan nila ako. Tumango ulit ako sa kanya bilang pagpayag sa sinabi niya. Tahimik ang paligid, huni ng mga alon lang ang maririnig. Ilang minuto rin ang lumipas nang may humampas sa’min na alon. Nabasa kaunti ang shorts ko gayundin si EJ. Nagkatingin kaming dalawa hanggang sa tinawanan na lang namin ang isa’t-isa. ‘’See…’’