All Chapters of บอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ: Chapter 191 - Chapter 200

เมื่อจ้าวซีซีเห็นสีหน้าที่ตกตะลึงของแม่สามีหลี่อู่หราน เธอก็รู้สึกขบขันขึ้นมาเล็กน้อยแต่คำพูดนี้ได้พูดออกมาเมื่อพ่อแม่บุญธรรมมาที่วิลล่าเพื่อต้องการเงิน จากนั้นถึงจงใจพูดแบบนี้เพื่อไล่พ่อแม่บุญธรรมออกไปแต่เธอไม่คิดเลยว่าฮั่วหานฮุยจะตอกกลับหลี่อู่หรานไปตรงๆแบบนี้ โดยไม่ไว้หน้าแต่อย่างใดวินาทีต่อมา สายตาที่ลึกล้ำของผู้ชายก็ได้ตกอยู่ที่ตัวเธอ ลมหายใจของเธอหยุดชะงัก นี่เขาจะมองอะไรกัน คำพูดนี้ไม่ใช่เธอที่พูดออกมาสักหน่อยฮั่วหานฮุยพูดอย่างเย็นชาออกมาว่า "โอนเงินห้าแสนให้ผมทำไมกัน?"จ้าวซีซีตกตะลึง "นี่เป็นเงินที่จะคืนให้แม่ของคุณ แต่ฉันไม่มีไลน์ของเธอ ดังนั้นจึงรบกวนให้คุณโอนต่อให้เธอน่ะค่ะ"ฮั่วหานฮุยหันกลับมามองหลี่อู่หราน "เกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับ?""ลูกรัก เมื่อกี้พ่อแม่บุญธรรมของจ้าวซีซีมาขอเงิน แม่รำคาญก็เลยให้เงินห้าแสนไปเพื่อตัดปัญหา ยังไงเสียก็เป็นเงินแค่เล็กน้อยเท่านั้น"ผู้ชายขมวดคิ้ว "แม่ไม่ควรให้เงินก้อนนี้นะครับ"เพราะพ่อแม่บุญธรรมของจ้าวซีซีคือแวมไพร์ดูดเลือดดีๆนี่เอง ถ้าหลังจากให้เงินแล้ว อีกฝ่ายได้ลิ้มรสความหวาน พวกเขาคงไม่หยุดอยู่แค่นี้ และจะใช้วิธีมาบีบบังคับเอ

จ้าวซีซีคิดไม่ถึงเลยว่าจะได้มาเจอหลินซีและฮั่วซานซานที่สนามบินแบบนี้ได้ แต่เมื่อเห็นว่าพวกเธอไม่มีกระเป๋าเดินทางติดตัวอะไรเลย จึงเห็นได้ชัดว่าพวกเธอไม่ได้ออกไปเที่ยวข้างนอกแต่อย่างใดหรือว่าพวกเธอจะมารับคนที่สนามบินฮั่วซานซานพูดอย่างหยิ่งผยองทันทีว่า "โลกนี้มันช่างกลมแท้ๆ ไปที่ไหนก็เจอแต่เธอ"จ้าวซีซีสีหน้าเย็นชา "ก็พอๆกันนั่นแหละ"ทั้งสามคนเดินเข้าไปด้านในสนามบินด้วยกัน จากนั้นก็ไปที่ห้องโถงผู้โดยสารขาเข้าชั้นหนึ่งของสนามบินหลินซีมองจ้าวซีซีที่อยู่ข้างๆ แล้วถามตรงๆ ว่า "เธอมารับใคร?"ฮั่วซานซานหัวเราะ "จ้าวซีซีก็คงจะมารับคนนั่นแหละ คนที่มีรายได้อย่างเธอ ไปไหนก็ควรจะนั่งรถไฟหรือรถเมล์เสียมากกว่า จะนั่งเครื่องบินได้อย่างไร ตั๋วเครื่องบินแพงขนาดนั้น!"จ้าวซีซีเงยหน้าขึ้นมา "ฮั่วซานซาน เธอร่ำเรียนมาก็เยอะ ทำไมกิริยามารยาทเหมือนกับเด็กประถมอย่างนี้ล่ะ นั่งเครื่องบินยังสามารถอวดตัวว่าเหนือกว่าคนอื่นได้?""จ้าวซีซี เธอว่าใครเป็นเหมือนเด็กประถม ฉันจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงในต่างประเทศมานะ ไม่เหมือนเธอหรอกที่ลาออกกลางคันน่ะ""อ้อ ปริญญาไก่กาที่เธอเอาเงินไปซื้อที่ต่างประ

หลินเป่ยมองไปรอบๆ รับสายโทรศัพท์แล้วพูดว่า "มีอะไร?""พี่สามคะ วันนี้พี่ใหญ่และพี่สะใภ้บินมาแล้วนะคะ พี่รู้หรือเปล่าคะ?""จริงเหรอ ทำไมฉันไม่รู้เรื่องนี้เลยล่ะ?"หลินเป่ยเดาว่าหลินซีคงต้องการสอบถามข่าว แต่เขาไม่ได้พูดแต่อย่างใดเมื่อครู่ที่ผ่านมาพี่สะใภ้ยังได้บอกเรื่องที่หลินซีแอบไปโจมตีที่สนามบิน และเกือบจะเผชิญหน้ากับจ้าวซีซีแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่อยากจะบอกหลินซีแต่อย่างใดหลินซีกําลังอยู่ในโรงจอดรถของสนามบินในขณะนี้ รอมานานขนาดนี้ก็ไม่ได้เห็นพี่ใหญ่และพี่สะใภ้ออกมา สีหน้าของเธอค่อนข้างจะสงสัยแล้ว "พี่สาม พี่ไม่รู้จริงๆเหรอคะ?""ฉันยุ่งมาตลอด จะรู้ได้ยังไง?""พี่ใหญ่พี่สะใภ้มาจริงๆ ฉันมาสนามบินช้าไปนิด มารับพวกเขาไม่ทัน พี่โทรไปถามพวกเขาหน่อยนะว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน เราจะได้กินข้าวด้วยกันสักหน่อย ยังไงพวกเขาก็มางานเลี้ยงหมั้นของฉัน หากไม่ทำอะไรสักหน่อย มันก็คงไม่ดีสักเท่าไหร่"หลินเป่ยตอบอย่างคลุมเครือว่า "รอให้ฉันเสร็จงานแล้วค่อยว่ากันใหม่นะ"แน่นอนว่า การที่จะถามมันคงเป็นไปไม่ได้ลึกๆแล้วหลินซีไม่พอใจเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่านี่เป็นข้ออ้าง เธอจึงถามต่อไปว่า "พี่สามคะ พี่รู้ไหมว่า

เมื่อจ้าวซีซีเห็นคนที่ยืนอยู่ข้างนอก เธอก็อยากจะปิดประตูทันทีเมื่อครู่นี้เธอคิดว่าเป็นพี่สามที่กลับมาและไม่ได้พกกุญแจมา ดังนั้นเธอจึงไม่ได้มองตาแมวว่าใครอยู่ด้านนอก และตอนนี้เธอก็รู้สึกเสียใจขึ้นมาเสียแล้ว"จ้าวซีซี นังเด็กบ้าจะปิดประตูทำไม?"แม่บุญธรรมผลักเปิดประตู และก็เบียดใบหน้าหนาๆเข้ามา "จ้าวซีซี กว่าพวกเราสองคนจะหาพวกเธอพบ อยู่ชุมชนที่สะอาดและหรูขนาดนี้ ยังจะพูดว่าไม่มีเงินอีก เธอโกหกใครน่ะ?"พ่อบุญธรรมทําหน้าเรียบเฉย "จ้าวซีซี บ้านและเงินจากการเวนคืน พวกเธออย่าคิดไปเลยนะ ทั้งหมดต้องเก็บเอาไว้ให้กับลูกชายของฉัน และก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขเพียงคนเดียวของตระกูลจ้าวเรา ฉันจะมาบอกให้พวกเธอรับรู้เอาไว้น่ะ"จ้าวซีซีตอบด้วยสีหน้าเย็นชาว่า "บ้านหลังนั้นเป็นของป้าใหญ่ พวกคุณไม่มีสิทธิ์อะไรที่จะเอาไปได้""ป้าใหญ่ของเธอเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง จะเอาบ้านและเงินไปทำไมกัน พี่ใหญ่ของฉันยังนอนพะงาบๆอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่เลยนะ หากพวกเธอเอาบ้านและเงินไป ต่อไปหากแต่งงานใหม่และเอาไปให้ผู้ชายคนอื่นจะทำอย่างไร? ดังนั้นในฐานะที่ฉันเป็นน้องชาย ควรที่จะออกหน้ารักษาเงินจำนวนนี้เอาไว้ เพื่อไม่ให้พี่ใหญ่ข

หลังจากที่จ้าวซีซีนำอาหารมาวางเอาไว้เรียบร้อยแล้ว เธอก็เดินเข้าไปในห้องนอนเพื่อเกลี้ยกล่อมป้าใหญ่ที่ตาแดงระเรื่อให้ออกมาป้าใหญ่รู้สึกเคอะเขินเล็กน้อย "ดูสิฉันอายุปูนนี้แล้ว เจอเรื่องแบบนี้ก็ทำอะไรไม่ถูก ก่อนหน้านี้ลุงใหญ่ของเธอเป็นคนซื่อๆ ดีที่ซีซีมีนิสัยกล้าแกร่งมาตั้งแต่เด็กๆ ไม่งั้นพวกเราก็คงจะถูกรังแกอย่างแน่นอน"หลินตงเย่สามารถดูออก และก็รู้สึกผิดต่อซีซีมากยิ่งขึ้นถ้าน้องสาวไม่ได้พลัดพรากไปในตอนนั้น ซีซีคงไม่ต้องทนทุกข์ทรมานมากขนาดนี้อย่างแน่นอนวันนี้เมื่อเห็นพ่อแม่บุญธรรมมาอาละวาดและข่มขู่แบบนั้นแล้ว ก็สามารถจินตนาการได้ว่าเมื่อก่อนอีกฝ่ายจะหยิ่งผยองและเผด็จการแค่ไหนหลินตงเย่จึงแน่วแน่มากขึ้นว่า ครั้งนี้เขาต้องแก้ไขความสัมพันธ์กับหลินซี แล้วปูทางให้ซีซีกลับบ้านให้ได้หลังมื้ออาหาร จ้าวซีซีก็ได้ปรึกษากับพี่สะใภ้เกี่ยวกับการเวนคืนและคิดมาตรการรับมือบางอย่างด้วยจริงๆ แล้วหลินตงเย่รู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่จําเป็นต้องอภิปรายแต่อย่างใด เขาแค่ส่งคนไปโดยตรงก็แก้ไขแล้วแต่ทว่าฉินอันจิ้งกลับแอบเหยียบเท้าสามีตัวเองไปหลายครั้ง ต้องใจเย็นและนิ่งเฉย อย่าให้ซีซีมองเห็นความปกติอะไรได้ ป