บทที่ 196

เธอไม่ได้ใช้เงินอย่างมือเติบและไม่มีแผนการอะไรอย่างฮั่วซานซานหรอกนะ

หากเธอเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลหลินจริงๆ เธอก็ไม่ต้องทํางานหนักขนาดนี้ และก็คงใช้ชีวิตอย่างไร้ความกังวลเหมือนเช่นฮั่วซานซานอยู่เหมือนกัน

——

ทางนี้ จ้าวซีซีได้กลับถึงบ้านพร้อมกับพี่ใหญ่และพี่สะใภ้ โดยที่ป้าใหญ่ได้ยุ่งอยู่ในครัวเป็นเวลานานแล้ว

พี่สะใภ้ฉินอันจิ้งมองไปที่ห้องครัว แล้วพูดว่า "หอมจัง ป้าใหญ่ทําอะไรอร่อยๆหรือคะเนี่ย?"

"ป้าใหญ่ตั้งใจจะทำอาหารพื้นเมืองของเมืองเป่ยเฉิงน่ะค่ะ ครั้งที่แล้วพี่สะใภ้ชอบทานไม่ใช่หรือคะ? ป้าใหญ่ไปซื้อวัตถุดิบสดใหม่มาจากตลอดเช้าเลยนะคะ"

"ดีจังเลยค่ะ งั้นพี่จะไปช่วยในครัวก่อนนะ"

หลังจากพี่สะใภ้ฉินอันจิ้งวางของขวัญลงแล้ว เธอก็พุ่งเข้าไปในห้องครัวทันที

จ้าวซีซีกับพี่ใหญ่นั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น เธอวางผลไม้ลง แล้วพูดว่า "พี่ใหญ่คะ นั่งเครื่องมานานขนาดนี้คงลำบากมาเลยนะคะ กินผลไม้เสริมวิตามินหน่อยนะ"

จริงๆ แล้วหลินตงเย่ปกติไม่ค่อยชอบกินผลไม้เหล่านี้ เพราะมันหวานเกินไป ปกติเขาจะกินวิตามินเม็ดเพื่อเสริมวิตามินเสียมากกว่า

แต่เมื่อมองหน้าน้องสาวแล้ว หลินตงเย่ก็กินผลไม้ไปหลายคํา "ซีซี