บทที่ 197

เมื่อจ้าวซีซีเห็นคนที่ยืนอยู่ข้างนอก เธอก็อยากจะปิดประตูทันที

เมื่อครู่นี้เธอคิดว่าเป็นพี่สามที่กลับมาและไม่ได้พกกุญแจมา ดังนั้นเธอจึงไม่ได้มองตาแมวว่าใครอยู่ด้านนอก และตอนนี้เธอก็รู้สึกเสียใจขึ้นมาเสียแล้ว

"จ้าวซีซี นังเด็กบ้าจะปิดประตูทำไม?"

แม่บุญธรรมผลักเปิดประตู และก็เบียดใบหน้าหนาๆเข้ามา "จ้าวซีซี กว่าพวกเราสองคนจะหาพวกเธอพบ อยู่ชุมชนที่สะอาดและหรูขนาดนี้ ยังจะพูดว่าไม่มีเงินอีก เธอโกหกใครน่ะ?"

พ่อบุญธรรมทําหน้าเรียบเฉย "จ้าวซีซี บ้านและเงินจากการเวนคืน พวกเธออย่าคิดไปเลยนะ ทั้งหมดต้องเก็บเอาไว้ให้กับลูกชายของฉัน และก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขเพียงคนเดียวของตระกูลจ้าวเรา ฉันจะมาบอกให้พวกเธอรับรู้เอาไว้น่ะ"

จ้าวซีซีตอบด้วยสีหน้าเย็นชาว่า "บ้านหลังนั้นเป็นของป้าใหญ่ พวกคุณไม่มีสิทธิ์อะไรที่จะเอาไปได้"

"ป้าใหญ่ของเธอเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง จะเอาบ้านและเงินไปทำไมกัน พี่ใหญ่ของฉันยังนอนพะงาบๆอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่เลยนะ หากพวกเธอเอาบ้านและเงินไป ต่อไปหากแต่งงานใหม่และเอาไปให้ผู้ชายคนอื่นจะทำอย่างไร? ดังนั้นในฐานะที่ฉันเป็นน้องชาย ควรที่จะออกหน้ารักษาเงินจำนวนนี้เอาไว้ เพื่อไม่ให้พี่ใหญ่ข