All Chapters of บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน: Chapter 61 - Chapter 70

วันรุ่งขึ้น โหลวฉางเยว่ไปทำงานเหมือนอย่างเคย เธอถือถ้วยเก็บความร้อนถึงเวลาพักก็มาเติมน้ำร้อน ช่วงเวลานี้ยังไม่ใช่เวลาเข้างาน เธอจึงนั่งพิงเก้าอี้ หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรศัพท์วันนั้นหลังจากได้ยินเหวินเหยียนโจวพูดถึงแม่ โหลวฉางเยว่ก็ดูเลื่อนลอยกลับไปหาตั้งสองวัน กลับไปหาเบอร์โทรศัพท์เพื่อนบ้านเมื่อก่อนของเธอ โทรไปถามทางด้านนั้นรับ “ฮัลโหล ใครคะ?”โหลวฉางเยว่พูด “คุณป้า ฉันคือฉางเยว่”“อ่อ ฉางเยว่เหรอ เธอมีเบอร์โทรฉันได้อย่างไร?”โหลวฉางเยว่พูดเสียงเบา “เมื่อก่อนเก็บเอาไว้”ป้าเฉิน “อย่างนั้นเธอโทรหาฉันมีเรื่องอะไร?”“คุณและพ่อแม่ของฉันเป็นเพื่อนบ้านกัน? พวกเขาเป็นยังไงบ้าง?”ป้าเฉินพูด “ฉันย้ายบ้านตั้งนานแล้ว ไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้ว ตอนนี้ฉันอยู่กับลูกชายกับลูกสะใภ้ ไม่ได้ติดต่อกับพ่อแม่ของเธอแล้ว ครั้งที่แล้วเจอกันดีมาก ช่วงนี้เป็นอย่างไรก็ไม่ค่อยแน่ใจ”โหลวฉางเยว่ผิดหวังเล็กน้อย “เป็นอย่างไร”“ฉางเยว่ เธออยากรู้ว่าพวกเขาเป็นอย่างไร ทำไมไม่โทรหาพวกเขาเลยล่ะ? ฉันได้ยินพวกเขาพูดว่าไปทำงานที่บ้านนอก เธอไม่ได้กลับมาเลยเหรอ?”โหลวฉางเยว่พูดเพียง “ฉันโทรหาแล้ว แค่พวกเขาเหมือนจะเปลี่ยน

ตอนนั้นเหวินเหยียนโจวก็ไม่ได้มีความรู้สึกหรือท่าทีอะไร เมื่อมาถึงสถานที่ที่นัดกับเย่เหอไว้ เย่เหอหรานที่กำลังกินโรตีคำโตอย่างเอร็ดอร่อยสองตาเขาสำรวจมองเย่หราน นั่งลงเย่เหอหรานหันไปบนโต๊ะที่มีเอกสารอย่างบอกเป็นนัย พูดอย่างกำกวม “ข้อมูลที่นายอยากได้เอาไปดูเอง ฉันยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้ หิวจะตายอยู่แล้ว”“ที่บ้านไม่มีใครทำกับข้าวให้นายกินเหรอ? ไหนบอกว่าแม่นายหาเมียให้นายแล้วไม่ใช่เหรอ?” เหวินเหยียนโจวหยิบเอกสารขึ้นมาพลิกดู พูดลอย ๆ ออกมาเย่เหอหรานพอนึกถึงสถานะของคู่หมั้นนั่น ยายแก่ที่บังคับให้เขาไปบ้านนั่นก็หมดอารมณ์กิน หยิบโรตีเข้ากระเป๋าหยิบกระดาษขึ้นมาเช็ดมือด้วยความหงุดหงิด“ถ้าว่ากันตามอายุ ยัยนั่นฉันคงต้องเรียกว่าป้าแล้ว แก่กว่าฉันตั้งห้าปี ไม่รู้ว่าช่วงล่างยานขนาดไหนแล้ว เอามาทำเมียให้ฉันขาดทุนตายจนแม่ฉันยังนึกออกเลย อยากจะได้สมบัติในมือเธอ สู่ขอยัยผู้หญิงนี่มาก็เหมือนเอามาเป็นแม่บ้านให้ฉันเพิ่มอีกคน...ช่างเถอะไม่ต้องพูดถึงเธอแล้ว”เขายกเปลือกตาขึ้น “ทำไมอยู่ ๆ ถึงอยากได้ข้อมูลบริษัทเล็ก ๆ พวกนี้ ข้อมูลพวกนี้ปี๋หยุนของพวกนายดูไม่ได้เหรอ?”ที่สำคัญถ้าเขา

โหลวฉางเยว่ถามกลับด้วยน้ำเสียงเรียบ “คุณจะจัดการเธออย่างไร?”ประธานเฉินยิ้มเย็น “นั่นเป็นเรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับเธอ”“ถ้าคุณทำร้ายเธอเกี่ยวเนื่องจนถึงผิดกฎกมาย อย่างนั้นฉันก็เป็นผู้สมรู้ร่วมคอดด้วย ต้องเกี่ยวข้องกับฉันอย่างแน่นอน”“ฉันทำอย่างนี้ก็เพื่อช่วยเธอด้วยเหมือนกัน ถ้าให้ฉันเดาล่ะก็เดิมเรื่องนี้เธอเป็นคนรับผิดชอบทว่าเรื่องหน้าหน่ายกลับมาลงกับตัวเธอ ก็เพราะว่าประธานเหวินของพวกเธอเข้าข้างเธอ ให้ทายเธอ พูดก็พูดถึงขนาดที่การมีอยู่ของเธอขวางทางของเธอ ส่งเธอให้ฉัน ฉันจัดการเธอเอง เธอก็จะหมดคู่แข่งไปอีหนึ่ง ไม่สบายกว่าเหรอ?”ประธานเฉินวิเคราะห์แจกแจงเรื่องอย่างช้า ๆ น้ำเสียงที่ดูหลอกล่อราวกับว่าเป็นเรื่องดีไปหมดโหลวฉางเยว่ไตรตรองพยักหน้าอย่างเห็นด้วย “ไม่เลวพอดีเลยฉันก็รำคาญเธอเหมือนกัน”ประธานเฉินหรี่นัยน์ตา “เธอเอาด้วยใช่ไหม?”“แน่นอน ฉันจะโทรศัพท์ตอนนี้” โหลวฉางเยว่หยิบโทรศัพท์กดเบอร์โทรออก รอไม่กี่สิบวินาทีก็พูด“เลขาฟาง เจ้านายเก่าของเธอประธานเฉินให้ฉันหลอกเธอมา เขามีอะไรจะให้เธอ ตอนนี้พวกเราอยู่ที่โรงแรมฮิลตันตอนนี้เธอไม่ลองเข้ามาดูหน่อยเหรอ?”ประธานเฉินแย่งโทรศัพท์จา

เหวินเหยียนโจวขมวดคิ้วขึ้นอย่างไว “ตั้งแต่เมื่อไร?”โหลวฉางเยว่ตอบด้วยน้ำเสียงนิ่ง “เธอบอกว่าเมื่อวาน”เมื่อวานโหลวฉางเยว่ถูกล่วงละเมิดแต่จะเป็นประธานเฉินไหม ไม่มีใครรู้ดีเท่าเหวินเหยียนโจวเขามองไปที่ฟางเชี่ยน “เธอเห็นอะไร?”“ฉัน...ฉัน...” สีหน้าของฟางเชี่ยนซีดเล็กน้อยถึงได้รู้ตัวว่าโหลวฉางเยว่ไม่ได้ล้อเล่น!เธอร้อนรนขึ้น “โหลวฉางเยว่! เธอพูดบ้าอะไร!”โหลวฉางเยว่ “จะเป็นฉันที่พูดบ้าอะไรนั้นได้อย่างไร? ไม่ใช่เธอกับเหล่าเพื่อนร่วมงานลือกันว่าฉันกับประธานเฉินอะไรกันไม่ใช่เหรอ? เธอพูดออกท่าออกทาง เป็นช่วงเป็นตอนขนาดนั้น แม้ว่าฉันจะจำไม่ได้สักฟางเชี่ยนไม่นึกไม่ฝันว่าโหลวฉางเยว่จะจัดการเธออย่างนี้!ข่าวลือพวกนี้ แค่ขยับปากก็ลือกันออกมา เจ้าตัวคงไม่มีวิธีแก้ให้กระจ่างได้ แม้ว่าเธอจะอธิบายก็คงมีคนไม่เชื่อเธออยากจะทำให้ชื่อเสียงของโหลวฉางเยว่เสียหาย ถึงขนาดที่เธอคิดมาดีแล้ว ถ้าโหลวฉางเยว่มาหาความกับเธอ เธอจะจัดการอย่างไร ผลก็คือเธอแจ้งตำรวจ!เรื่องนี้จากตัวเธอเองก็พิสูจน์ไม่ได้ว่าไม่ได้ทำก็เปลี่ยนให้เธอยืนยันว่าเกิดเรื่องจริง ๆ แม้จะไม่ได้เกิดอะไรขึ้นก็ตาม เธอจะพิสูจน์อย่างไร?เ

โหลวฉางเยว่กลับมาที่ตำแหน่งที่ทำงาน เพื่อนร่วมงานคนอื่นต่างก็มาปลอบใจเธอ หรือไม่ก็ขอโทษ ว่าตนเองไม่ควรเชื่อคำพูดฟางเชี่ยนง่าย ๆโหลวฉางเยว่พูดแต่ไม่เป็นไรเสิ่นเมี่ยวเมี่ยวกลับไม่ปกติอย่างที่เคยเป็นมาก่อน อยู่ตำแหน่งที่ทำงานคนเดียว ก้มหัว ไม่รู้ว่าพึมพำอะไร ดูเหมือนอารมณ์ไม่ค่อยดีเมื่อกี้เธอช่วยโหลวฉางเยว่ชี้แจ้งคำโกหก ก็ให้ผู้ช่วยไปดูกล้องวงจรในโรงแรม ใช่แล้ว เธอได้ภาพกล้องวงจรนั้นเร็วกว่าตำรวจหนึ่งก้าว แต่ไม่คิดว่า จะเห็นเหวินเหยียนโจวในกล้องวงจร พวกเขาสองคนเข้าไปในลิฟท์ด้วยกัน ขึ้นไปข้างบน ในห้องชายหญิงสองคนเข้าไปในห้องโรงแรม ทำเรื่องอะไรนั้น เธอจะใสซื่ิแค่ไหนก็คิดได้เธอมีความรู้สึก ที่ถูกโหลวฉางเยว่ทรยศเธอเป็นคนที่พาเธอไปอยู่กับเหวินเหยียนโจวแท้ ๆ ให้เธอมีความสัมพันธ์กับเหวินเหยียนโจว เธอจะทำแบบนี้กับเธอได้ยังไงนี่แตกต่างอะไรกับแย่งแฟนของเพื่อนล่ะโหลวฉางเยว่ไม่ได้สังเกตการเปลี่ยนแปลงของเสินเมี่ยวเมี่ยว เธอเห็นซิ่วอวี้จากไป จึงรีบลุกขึ้นยืนเข้าไปห้องทำงานประธาน“ประธานเหวิน ฉันจะลาหยุดช่วงหนึ่งค่ะ”เหวินเหยียนโจวขมวดคิ้ว “ทำไม?”โหลวฉางเยว่สีหน้านิ่งเฉย “เรื่องวัน