All Chapters of Sold To The Abandoned Husband: Chapter 1 - Chapter 10

Five years ago…“SERENA and Brantley! Ginulat ninyo ang lahat sa hit na hit ngayong teleseryeng ‘The Wife’s Illicit Affair’! Talagang ganap na ganap ang pagiging mag-asawa ninyo, ano? Sabi pa nga ng mga fans, ang lakas ng spark sa love team na SereLey! Anong masasabi niyo ro’n?” Natawa kaming pareho ni Brantley sa tanong ng host na si Mami Vic. Nagkatinginan kami kung sino ang unang sasagot, at agad naman niya akong pinauna. “For me, well, first, I am very thankful for the fans of SereLey, na gabi-gabing nag-aabang sa mga bagong episodes at sumusuporta sa amin ni Ley—talagang nakakatuwa na malamang dalang-dala sila sa bawat eksena!” nakangiting sabi ko at tiningnan si Brantley sa tabi ko. “Hindi ko alam, pero maraming nagsasabi na may spark talaga kami ni Ley, hahaha! Syempre masaya sa feeling na malamang hindi nauuwi sa wala ang acting naming dalawa!” Tumawa si Brantley at siya namang sumang-ayon sa akin. “Yeah, for the fans to praise us like that—it means a lot to me especially

“Sister-in-law! Finally, bumaba ka rin!” Nagulantang ako sa pagbaba sa hagdanan dahil sa malakas na sigaw ng pamilyar na boses na 'yon. Kaagad kong nadatnan si Raquel na nakaupo sa living room ng mansyon. “Waah! Raquel!” Sa sobrang pagkatuwa nang makita siya ay nagmamadali akong bumaba ng hagdan at halos liparin ang pagitan namin. Tumayo rin siya upang salubungin ako ng mainit na yakap. Gano’n na lang kahigpit ang yakap ko sa kaniya sa sobrang pangungulila sa kaniya. She’s Raquel De Silva, Ezekiel’s adoptive sister, at siya namang sister-in-law ko. She’s my life savior in this marriage! Siya lang ang lagi kong nalalabasan ng sama ng loob at matiyagang nakikinig sa mga hinaing ko na hindi ako nahuhusgahan. Kahit na magkapatid sila sa pangalan ng asawa ko at maganda ang relasyon nila sa isa’t-isa, hindi iyon hadlang para sa pagkakaibigan namin. She herself knows how heartless her brother can be most of the time. “I’m so glad you came here, Raquel!” Malaki ang pagkakangiti ko

Hindi ba’t kasama niya lang si Marian kanina? How can he be here at this moment? No, how did he even know that I’m here?Naglinga-linga ako ng paningin at nakita si Faye sa kaniyang likuran, nagtatago. Nakagat ko ang ibaba kong labi. I thought she’s already asleep! Talagang nagsumbong pa siya kay Ezekiel. But did he really leave Marian just to get here? Is he for real?!Gulong-gulo akong nakatitig kay Ezekiel. Habang siya naman ay nag-aapoy sa galit akong tinitigan at paminsanang lumalandas ang paningin kay Brantley sa aking likuran.“Who are you?” Pagtatanong ni Brantley na umabante para itago ako sa kaniyang likuran. Mariin akong napapikit. Ano ba talagang ginagawa niya rito? Walang nakakaalam na mag-asawa kaming dalawa!“Serena!” Ma-awtoridad akong tinawag ni Ezekiel. “Come here.”Sunod-sunod akong napalunok. Napamulagat ng mga mata sa kaba. Akma na sana akong hahakbang nang harangin ako ng likuran ni Brantley. “What the fuck, man? Sino sa tingin mo ang inuutusan mo?” Giit niya

“Buntis ako…”Kahit ilang beses ko ‘yong paulit-ulit na sambitin ay naninibago parin ako.Kahit na alam ko sa sarili kong normal lang naman talagang mabuntis dahil nakikipagtalik ako kay Ezekiel, ay para pa rin akong hindi makapaniwala na may nabubuong sanggol sa loob ng tiyan ko. Para akong naiiyak sa isiping iyon at hindi na maalis ang kamay ko na kanina pa humahaplos sa flat kong tiyan. “Magiging ina na ako,” hindi ko mapigilan ang pagtaas ng sulok ng aking labi.“Sasabihin mo na ba kay Kuya na magiging ama na rin siya?” nakakunot ang noong tanong sa akin ni Raquel. ”Kung gusto mo, dito ka muna manatili ng ilang mga araw sa condo ko habang pinag-iisipan ang magiging plano mo. Isa pa, kailangan mo rin munang magpahinga, away from what’s stressing you out and for that child’s safety.”Ilang linggo rin akong nanatili sa condo niya, at paminsan-minsan ay nagbo-book ako ng hotel room para doon magpahinga after ng shooting. Sa nakalipas na buwan ay bilang lang sa daliri akong umuwi sa

“SERENA! You can’t run from me.”Gulong-gulo ang isip ko habang pinapalibot ang paningin sa paligid. Hindi ko lubos akalain nang magising ako kinaumagahan ay nasa loob na ako ng barko at walang ibang nakapalibot sa amin kundi ang dagat.Naaalala ko pa kagabi nang bigla niya akong dakmain at takpan ang aking bibig! Bigla na lang akong nawalan ng malay at heto na kami ngayon.Kahit saan ako tumakbo sa barko ay mabilis niya akong nahahabol. Parang tambol na paulit-ulit kinakalambag ang dibdib ko sa labis na kaba at takot.Humawak ako sa riles ng barko nang may lukot na lukot na mukha habang nakatitig sa nakakatakot na dagat. Sa oras na tumalon ako rito, paniguradong hindi ako mabubuhay! Pero kailangan kong makatakas at makabalik sa anak ko!“You can’t swim, Serena. Don’t even think of jumping off!!”“AH!!” Napatili ako sa gulat nang marahas niya akong hilain mula sa likuran at ilayo sa riles. “Let go of me, you evil ex-husband! Argh!!”Kaagad na namula ang mga mata ko. Nararamdaman kong a