“Buntis ako…”Kahit ilang beses ko ‘yong paulit-ulit na sambitin ay naninibago parin ako.Kahit na alam ko sa sarili kong normal lang naman talagang mabuntis dahil nakikipagtalik ako kay Ezekiel, ay para pa rin akong hindi makapaniwala na may nabubuong sanggol sa loob ng tiyan ko. Para akong naiiyak sa isiping iyon at hindi na maalis ang kamay ko na kanina pa humahaplos sa flat kong tiyan. “Magiging ina na ako,” hindi ko mapigilan ang pagtaas ng sulok ng aking labi.“Sasabihin mo na ba kay Kuya na magiging ama na rin siya?” nakakunot ang noong tanong sa akin ni Raquel. ”Kung gusto mo, dito ka muna manatili ng ilang mga araw sa condo ko habang pinag-iisipan ang magiging plano mo. Isa pa, kailangan mo rin munang magpahinga, away from what’s stressing you out and for that child’s safety.”Ilang linggo rin akong nanatili sa condo niya, at paminsan-minsan ay nagbo-book ako ng hotel room para doon magpahinga after ng shooting. Sa nakalipas na buwan ay bilang lang sa daliri akong umuwi sa
EZEKIEL parked his car in the garage, leaving the key to Kuya Pier afterwards.Tumingin siya sa screen ng kaniyang cell phone, at hindi na siya magtataka kung bakit wala paring reply sa kaniya ang asawa.Actually, his wife has never replied to his messages since the day they got married. But it became a habit for him to check his phone to see if she replied, though the ending is the same.Pinaalam niya lang na uuwi siya ngayong gabi, at pinapauwi niya rin ito.He heard from Faye that their shooting for their teleserye finally came to an end.He can now breathe peacefully. There would be no reason for her not to go home, at wala na rin itong magiging dahilan para makasama ang lalaking ‘yon.Nagtungo siya sa kusina upang tingnan kung nakahain na ang mga putahe pang hapunan. His wife always comes home hungry, as if she hasn’t eaten for decades. Marapat lang na marami ang nakahain.Pero dahil bago na ang dining table na ngayon ay mas maliit kumpara noon, ay iilang mga putahe na lamang ang
“SERENA! You can’t run from me.”Gulong-gulo ang isip ko habang pinapalibot ang paningin sa paligid. Hindi ko lubos akalain nang magising ako kinaumagahan ay nasa loob na ako ng barko at walang ibang nakapalibot sa amin kundi ang dagat.Naaalala ko pa kagabi nang bigla niya akong dakmain at takpan ang aking bibig! Bigla na lang akong nawalan ng malay at heto na kami ngayon.Kahit saan ako tumakbo sa barko ay mabilis niya akong nahahabol. Parang tambol na paulit-ulit kinakalambag ang dibdib ko sa labis na kaba at takot.Humawak ako sa riles ng barko nang may lukot na lukot na mukha habang nakatitig sa nakakatakot na dagat. Sa oras na tumalon ako rito, paniguradong hindi ako mabubuhay! Pero kailangan kong makatakas at makabalik sa anak ko!“You can’t swim, Serena. Don’t even think of jumping off!!”“AH!!” Napatili ako sa gulat nang marahas niya akong hilain mula sa likuran at ilayo sa riles. “Let go of me, you evil ex-husband! Argh!!”Kaagad na namula ang mga mata ko. Nararamdaman kong a
“Why aren't you eating?” he asked impatiently. “Stop curling up in the corner and eat your food.”Mas niyakap ko ang dalawa kong tuhod habang nakayuko sa sulok, hindi siya tinutuunan ng pansin.“How stubborn," pagalit siyang umalis sa harapan ko. “Eat your food or starve to death, your choice. Tsk! What a waste of money.”Napaintag ako sa narinig at pinagmasdan ang likod niya hanggang sa makaalis siya sa kwarto.Who told you to buy me? How I wish it wasn't you!Kanina ko pa nilalabanan ang gutom. Sadyang hindi ko masikmurang kumain matapos ng ginawa niya sa akin kahapon.Ramdam ko pa ang panghihina ng katawan ko. Hindi ko masikmurang tingnan ang mga markhang iniwan niya sa iba't-ibang bahagi ng katawan ko.Naiinis ako sa kaniya sa ginawa niyang ‘yon, at mas naiinis ako sa sarili ko dahil wala akong nagawa para mapigilan siya.‘You only have to obey me from now on and for the rest of your life.’Paulit-ulit iyong umaalingawngaw sa isipin ko.Gano'n na lang ang pagbugso ng damdamin ko. H
Warning: Matured!“Serena…”Mainit na mga labi ang dumampi sa tuktok ng aking dibdib. Paulit-ulit na naglilikot ang kaniyang dila na tila ba'y nasisiyahan sa paglalaro.Ang malaki niyang palad ay sinakop ang isa kong dibdib at walang habas iyong pinisil.Habang ako nama'y pinapanood ang kaniyang mga mahahabang daliri habang pasalit-pasalit niyang nilalaro ang dalawa kong dibdib na ngayon ay basa ng laway, matigas na nakatayo.Bahagya kong nararamdaman ang bigat ng kaniyang katawan habang buhat-buhat ang sariling nakadagan sa akin.“Ahmm…” kahit anong pigil ay hindi ko maiwasang hindi mapadaing.Kung pananatilihin kong nakamulat ang mga mata ko ay kusa akong tumutugon sa kaniya. Pero sa tuwing ipipikit ko naman ang mga mata ko ay mas lalo ko lamang nadadamdam ang hatid ng ginagawa niya.This sexual desire makes it hard to not be tempted. At the same time, it's hard to not be aroused, even if I'm unhappy and not enjoying it.This is all just the human body's reaction to sex and nothing m
“EZEKIEL, it's better if we run her some tests to know exactly her conditions,” Ramil says, Ezekiel's right-hand man.“Why the need to do so? She just fainted," he frowned.“Oo nga, pero ‘di ba pinatawag mo ‘ko rito kasi gusto mong malaman kung bakit? Tsk!”."Syempre, doctor ka. You should know the reason already.”“Fine! What if I told you she fainted because you fucked her brain out!?” singhal nito at napailing. “Look, her body is so frail—”“That would be impossible," Ezekiel interrupted. “This is not the first time we had intercourse this way. I tell you, her stamina perfectly matches mine. She never fainted before when we're doing it—”“That may be because her body is not as weak as before.” Ramil interrupted him as well and got serious. “Man, she's underweight, as if she's not getting enough food and nutrients for a very long time. I'm one hundred percent sure there are underlying health conditions she's facing.”He fell silent for a minute while looking at Serena, who was uncons
“Sumunod ka sa ‘kin, ma'am SERENA.” pasiring anas sa ‘kin ni Panying. Dumadagundong ang kaba sa aking dibdib kahit na wala akong pinapakitang emosyon sa aking mukha habang sinusundan ang likuran niya papasok sa loob ng mansyon. Naglikot ang paningin ko sa paligid, at gano’n na lang ang pagsilip ng kakaibang pakiramdam sa aking puso. Ang pamilyar na tanawin at amoy ng mansyon ay bumabalik sa akin. Halos walang nabago, ganoong-ganoon parin ang pagkakaayos ng lahat sa nakalipas na tatlong taon. Hindi mabilang ang mga panahong nangungulila ako sa lugar na ‘to. Lalo pa nung mga panahong ubos na ubos na ‘ko. “Wala pa ring pinagbago..." wala sa sariling naiusal ko. Napagtanto ko lamang iyon nang may salubong na kilay akong nilingon ni Panying. Natikom ko ang bibig ko at nagbaba ng tingin. “Tsk!” Napaintag ako sa napapakiramdamang sama ng loob niya sa ‘kin. Muli siyang nagpatuloy sa paglalakad, at mabilis naman akong nakabuntot. Ngayong nakikita ko siya ay saka ko lang napagtatanto ku
Imposibleng malinis ang buong kwarto gamit lamang ang walis at dustpan. Pero dahil ang ipinagbawal lang sa akin ni Panying na gamitin ay ang vacuum, nalinis ko parin ang makapal na mga alikabok gamit ang tubig at sabon panlinis. Inabot ng limang oras ang pagkikiskis sa mga dumi sa sahig at pader, samantalang hindi ko naman magawan ng paraan ang nangingitim na kisame dahil sa taas nito, kaya inalis ko na lamang ang mga alikabok. Sinunod ko nang itapon ang bedding. Doon nakatago ang mga maliliit na daga na agad nagsisipagtakbuhan palabas. Bahala sila maghabol sa mga ‘yon. May isang katulong na babae ang nagdala sa akin ng kumot at isang unan, pati na rin pamalit na mga pantulog na bestibes na bigay ni Ezekiel. Pagkatapos ay wala nang ibang binigay sa ‘kin. Pagkatapos kong masiyahan sa kalinisan ay pagod na pagod akong nahiga sa kahoy na kama. Tumatagaktak ang pawis ko sa buong katawan, marahil ay dahil walang electric fan man lang sa silid, at kulob na kulob pa ang lugar. Ngunit hi
Binabati ko po ang lahat na umabot sa puntong ito! Maraming salamat po sa inyong lahat. Hindi ko po ito maipagpapatuloy at matatapos kung hindi dahil sa inyong mambabasa! Thank you ng marami 🫶🫶🫶 Kung isa po kayo sa naaliw at napasaya ng kwento nila Ezekiel at Serena, sana po ay huwag kayong mag-atubiling magbigay ng rate and comment nang maipabatid po sa akin ang naisin niyong sabihin, hihi. Good or bad reviews man, tatanggapin ko po as I am willing to learn more! ^o^ Hanggang sa muli. Kita po tayo sa susunod na kwento, paalam! Ezekiel and Serena are now signing off...
“Kumusta na si Ezekiel matapos himatayin?” nag-aalala ngunit natatawang tanong ni Serena pagkatapos niyang manganak.“Ayun, nagkaroon ng bukol sa noo.” napapailing pang tugon ni Panying. “Humihingi na ng yelo doon sa nurse. Hahaha!”Napahagalpak siya ng tawa. “Panying, hindi ko alam na hindi niya pala kakayanin sa loob, pero pinilit niyang maging emotional support. Siya pala dapat ang suportahan sa panganganak ko! Hahahaha!”“Sa totoo lang! Kung anong kinatapang pagdating sa ibang tao, siya namang kinahihina sa'yo. Nahimatay ‘yon dahil sa stress at takot nang makita kang nahihirapan sa pag-ire. Wala pang tulog dahil nenenerbyos sa pag-inda mo ng sakit. Kawawa rin naman.”Hindi nawala ang pagtawa ni Serena sa kabila ng pagod at panghihina dahil sa eksena ni Ezekiel. “Kawawa naman ang mahal ko.”“I'm fine!” bulalas ni Ezekiel pagkapasok sa silid ng hospital. Malalaki ang mga hakbang niya na lumapit kay Serena sa kama upang suriin ang lagay niya. “My wife, are you feeling okay?”“Pfft!”
Ang unang babaeng minahal ni Ezekiel ay walang iba kundi ang sarili niyang ina.He treated his mother with respect and honor. Napakabuti ni Eliza bilang isang ina sa kaniya at lahat ng alaala nilang magkasama ay talaga namang masasayang yugto ng pagkabata niya.Ito ang ilaw ng kanilang tahanan, kung kaya't nang mamatay ito ay siyang kinadilim ng kaniyang mundo.He sat there in the corner of his room, full of darkness, with no one to comfort him. No one was there but his own shadow.Nagluluksa siyang mag-isa, nagpapakalunod sa sariling mga luha, walang paglalagyan ang bigat ng kaniyang dibdib.At dahil siya ay lalaki, inaasahan ng kaniyang ama na hindi siya magpapakita ng kahit anong emosyon sa harapan ng mga tao. Doon niya nagsimulang itago at ikimkim ang tunay na mga nararamdaman sa likod ng malamig niyang mukha.Hindi rin nakatulong ang mga insultong naririnig niya patungkol kay Eliza mula sa sariling kamag-anakan, at ang napapabalitang bagong papalit niyang ina na si Elizabeth.He
“Ta-da! Napakaganda!”Tuwang-tuwa ang makeup artist ko na babae nang matapos siya sa pag-aayos sa akin.“This is a work of art! Tingnan mo beh ang sarili sa salamin!”HInid ko mapigilang mapangiti ng matamis. Nang humarap ako sa salaming pader ay ganoon na lang ang paghanga ko sa sarili.Suot-suot ang napakaganda at may tumataginting presyo ng puting wedding gown ay halos hindi ko mamukhaan ang sarili ko. Sa makeup ko, bagaman hindi nabura ang natural kong mukha ay ito namang mas lalong nagpatingkad sa magandang katangian ko.Ang paraan ng pagtibok ng aking puso ngayon ay puno ng kasiyahan. Hindi ko lubos maisip na talagang magpapakasal akong muli kay Ezekiel! At nakalipas lamang ang isang buwan magmula nang mag-propose siya ay heto na kami ngayon, naghahanda para sa araw na ito!Sa katunayan, noong una kaming kinasal ay hindi ganito ang pakiramdam ko. Marahil ay hindi ko pa siya kilala noon ay labis-labis din ang kalungkutan at panlulumo ko. Ilang beses pa ako noong pinipilit ngumiti
Nasa beach kami ni Ezekiel, pinapanood si Duziell na nakikipaglaro kina Halaenna, Freya, Panying at Danilo sa kalayuang dagat, kasama rin ang tatlong guwardiya na lihim lamang nagbabantay.Nagpapahinga kaming dalawa at nag-eenjoy sa mainit na araw. Ang buhangin sa pagitan ng aking mga daliri sa paa at ang malalim na kulay asul ng dagat ay nagbibigay ng kakaibang kasiyahan at kapayapaan sa aking puso.Ang sarap pala mag-bakasyon. Hindi ko na maalala ang huling pagkakataon na naranasan ko ‘to.“Wife, hindi ba meron kang palabas noon about sa Sirena?” may mga ngiting saad ni Ezekiel, tila'y may inaalala. “I remember dito kayo nag-shoot no'n.”“Ha?” natauhan ako. Muli ko tuloy nilibot ang paningin ko sa paligid. “Dito ba ‘yun? Hindi ko maalala, kasi fifteen pa lang ako nung gumanap akong isa sa mga Sirena.” hindi ko maiwasang magulat sa kaniya. “Mahal, ah? Ganiyan ka pala ka-fan sa ‘kin noon para pati ‘to malaman mo?”Tumawa siya ng marahan, may nagniningning na mga matang tumitig sa akin
“Be careful where you step, my wife!” Todo ang pag-alalay sa akin ni Ezekiel pagkababa namin ng saksakyan kagagaling lamang sa hospital.Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. “Ezekiel, three weeks pa lang akong buntis. Wala pa ngang umbok ang tiyan ko.”“Still!” hindi parin nakakabawi ang mukha niya mula sa pamumutla. “W-We need to be extra careful, of course.”"Syempre kapag malaki-laki na ang tiyan ko, kailangan talagang doble ingat. Pero sabi naman ng doctor, healthy ako kaya sa simpleng paglalakad lang, hindi malalaglag ang baby natin, okay?” paglilinaw ko pa sa kaniya.Ngunit hindi nabawasan ang nerbyos at pangamba sa mukha niya. “I should buy everything a woman needs during pregnancy!”“Mahal,” pinisil ko ang pisngi niya. “Ikaw lang sa tabi ko ang kailangan ko sa pagbubuntis.”Natigilan siya. "Then I should stop working—”Tumingkayad ako upang hulihin ang labi niya. Siniilan ko siya ng matagal at malalim na halik. Bago muling bumitaw at ngumiti sa kaniya ng matamis.“Kailang
Maraming salamat po sa lahat ng mga nag-aabang sa natitirang mga kabatana sa kwento nila Ezekiel at Serena! Pasensya na dahil ngayon lang ang ako nakasulat matapos akong trangkasuhin >_
Ezekiel leaned back in his chair, his eyes fixed on his father's lawyer, Samson, waiting for his response. The old lawyer, Samson, had been his father's trusted legal advisor for many years. Sila ay nag-uusap tungkol sa huling habilin at testamento ng yumaong ama ni Ezekiel, na naglalaman ng susi sa paghahati ng malaking kayamanan ng pamilya.“As the rightful heir, I expect to inherit the majority of my father's wealth, as stated in the document. However, there is an additional matter I would like to address."The old man adjusted his glasses and nodded attentively. "Of course, Ezekiel. Mangyaring magpatuloy ka."He continued. "According to the will, my stepmother, Elizabeth, who has already passed away, is entitled to a portion of the inheritance. However, given what happened, I believe that those rights should now be transferred to me."Tumango-tango ang abogado, binibigyang-pansin ang kahilingan ni Ezekiel. "Nauunawaan ko ang iyong pananaw, Ezekiel. However, please let me review t
Ezekiel entered the underground basement. Malayo pa lang ay umaalingasaw na ang amoy ng dugo sa lugar na matagal na niyang nakasanayan, kung kaya't wala na iyong epekto sa kaniya.“Open the cell.” pag-uutos niya kay Ramil, at agad naman itong nakakilos.Nang bumukas ang selda ay saka niya tinungo ang papasok. Hindi pa roon mismo makikita ang dalawang taong inadya niya ngayon. Kinailangan pa niyang maglakad ng ilang metro bago sila matunton.Samantalang ang mga tao namang nakakulong sa mga gilid ng selda ay puno ng hinagpis at pagmamakaawa na pakawalan na sila.Those arrogant and brutal criminals are now acting like victims, always begging for his mercy whenever they see him.This is the side of him he never wished Serena would understand. Batid niyang alam na ni Serena ang tungkol sa organisasyong ito. Subalit ninanais niya paring panatilihin itong sekreto at ibaon na lamang sa hukay kasama ng mga tao sa loob.This is a place where you'll only encounter his brutality and mercilessness