All Chapters of Sold To The Abandoned Husband: Chapter 11 - Chapter 20

“Why aren't you eating?” he asked impatiently. “Stop curling up in the corner and eat your food.”Mas niyakap ko ang dalawa kong tuhod habang nakayuko sa sulok, hindi siya tinutuunan ng pansin.“How stubborn," pagalit siyang umalis sa harapan ko. “Eat your food or starve to death, your choice. Tsk! What a waste of money.”Napaintag ako sa narinig at pinagmasdan ang likod niya hanggang sa makaalis siya sa kwarto.Who told you to buy me? How I wish it wasn't you!Kanina ko pa nilalabanan ang gutom. Sadyang hindi ko masikmurang kumain matapos ng ginawa niya sa akin kahapon.Ramdam ko pa ang panghihina ng katawan ko. Hindi ko masikmurang tingnan ang mga markhang iniwan niya sa iba't-ibang bahagi ng katawan ko.Naiinis ako sa kaniya sa ginawa niyang ‘yon, at mas naiinis ako sa sarili ko dahil wala akong nagawa para mapigilan siya.‘You only have to obey me from now on and for the rest of your life.’Paulit-ulit iyong umaalingawngaw sa isipin ko.Gano'n na lang ang pagbugso ng damdamin ko. H

“EZEKIEL, it's better if we run her some tests to know exactly her conditions,” Ramil says, Ezekiel's right-hand man.“Why the need to do so? She just fainted," he frowned.“Oo nga, pero ‘di ba pinatawag mo ‘ko rito kasi gusto mong malaman kung bakit? Tsk!”."Syempre, doctor ka. You should know the reason already.”“Fine! What if I told you she fainted because you fucked her brain out!?” singhal nito at napailing. “Look, her body is so frail—”“That would be impossible," Ezekiel interrupted. “This is not the first time we had intercourse this way. I tell you, her stamina perfectly matches mine. She never fainted before when we're doing it—”“That may be because her body is not as weak as before.” Ramil interrupted him as well and got serious. “Man, she's underweight, as if she's not getting enough food and nutrients for a very long time. I'm one hundred percent sure there are underlying health conditions she's facing.”He fell silent for a minute while looking at Serena, who was uncons

Imposibleng malinis ang buong kwarto gamit lamang ang walis at dustpan. Pero dahil ang ipinagbawal lang sa akin ni Panying na gamitin ay ang vacuum, nalinis ko parin ang makapal na mga alikabok gamit ang tubig at sabon panlinis. Inabot ng limang oras ang pagkikiskis sa mga dumi sa sahig at pader, samantalang hindi ko naman magawan ng paraan ang nangingitim na kisame dahil sa taas nito, kaya inalis ko na lamang ang mga alikabok. Sinunod ko nang itapon ang bedding. Doon nakatago ang mga maliliit na daga na agad nagsisipagtakbuhan palabas. Bahala sila maghabol sa mga ‘yon. May isang katulong na babae ang nagdala sa akin ng kumot at isang unan, pati na rin pamalit na mga pantulog na bestibes na bigay ni Ezekiel. Pagkatapos ay wala nang ibang binigay sa ‘kin. Pagkatapos kong masiyahan sa kalinisan ay pagod na pagod akong nahiga sa kahoy na kama. Tumatagaktak ang pawis ko sa buong katawan, marahil ay dahil walang electric fan man lang sa silid, at kulob na kulob pa ang lugar. Ngunit hi

Malaki ang ginampanang papel ni Faye sa pagtakas ko noong nakalipas na tatlong taon. Dahil sa tulong niya ay walang naging ideya si Ezekiel sa binabalak naming paglisan namin noon ni Brantley. Kahit na madalas ko siyang napapagalitan at binubuntungan ng galit noon ay ‘di hamak na itinuring ko siya hindi bilang alalay, kundi isa sa mga taong malapit sa loob ko. Gano'n na lang din ang pasasalamat ko na hindi niya kinondona ang ginawang kasalanan ni Ezekiel at hindi na siya nagsusumbong sa lalaking ‘yon. Pero ngayon, para marinig ko ang mga salitang patay na siya mula mismo sa labi ni Ezekiel ay tila nilalamutak ang puso ko. Nagbabadyang tumulo ang mga luha ko sa malaking posibilidad na wala na talaga siya. She’s innocent. Masyado pa siyang bata! She didn’t deserve to go through the lengths of my evil ex-husband's madness! Sa kahit anong anggulo ko tingnan ay hindi wala akong nakikita mali niyang ginawa. Wala siyang kasalanan!! Paano nasisikmura ni Ezekiel ang gumawa ng karukmal-dukm

“Anong nangyayari sa'yo bakit mas kumupad ka sa pagkilos? Ang dami pang mga tela ang kailangan nang malabhan!” anas ni Davina, habang pinapanood akong magpasok ng mga kurtina sa loob ng washing machine. “Kung tumutulong ka, edi sana mas napapadali ang trabaho natin dito.” walang alinlangan kong tugon. “Ay pasalamat ka nga at kahit papaano tinuturo ko sa'yo ang dapat gawin, ‘no! Kung hindi ko lang iniisip ang kapakanan ni sir Heskel ay hahayaan kitang mangapa mag-isa mo! Pero dahil sa ginawa mo sa pagkain niya kahapon? Ha! Tingnan na lang natin kung makakalusot ka pa.” “Eh kung bakit ba kasi hindi na lang siya palayasin ni sir?” Kunot noo at nakapamaywang na pagsasalita ni Baby habang may buhat-buhat sa basket. “Oy wala kang karapatan kuwestyunin si sir Heskel, ah? Hindi madali sa kaniyang kupkupin ‘yang bruhang ‘yan matapos ng ginawa niya. Pasalamat na lang si Serena na binigyan pa siya ng lugar dito sa mansyon.” Hinayaan ko silang magchismisan at paniwalaan ang opinyon ng isa't-i