All Chapters of Beat of My Heart: Chapter 1 - Chapter 10

“ARAY!” daing ni Matt nang bigla niya itong batukan. Nakaupo sila sa isang parke at katatapos lang magsimba nang Linggong iyon. They had been friends since kids. Hindi pa nga yata siya natututong dumapa at gumapang ay nakita na niya ito. Sa makatuwid, sanggol pa lang siya ay may koneskyon na sila. Magkaibigan kasi at magkumpare ang ama nito at ang ama niya.“Serves you right,” nakaismid na sabi ni Jane. “Kanina pa ako dada nang dada rito, hindi ka naman pala nakikinig. Kung saan-saan nagagawi `yang mga mata mo. Sight-seeing sa mga magaganda at sexy na nagdaraan, `yan ang event mo!” pagtatalak niya sa kaibigan.“Bakit, mata ba ang ginagamit sa pakikinig?” pamimilosopo nito.“Aba’t—” Akmang babatukan na naman niya ito subalit maagap itong nakailag.“Subukan mo ulit `yan, Jane, kundi hahalikan talaga kita,” nakangising pagbabanta nito.“Yuck! I can’t imagine!” bulalas niyang niyakap ang sarili at kinilabutan.“Hoy, anong yuck?” tanong ni Matt na bahagyang humaba ang nguso. “Don’t you kno

“YOU HEARD it right, Matt,” nakangiting wika ni Jane sa kaibigang nanlalaki ang mga mata at tila hindi makapaniwala sa sinabi niya.Dere-deretsong tinungga ni Matt ang coke, saka tinitigan siya sa mga mata habang nakatukod ang dalawang siko nito sa mesa. “Why should you do that?”“Because I wasn’t joking when I said na paghahandaan ko ang pagbabakasyon ni Jester. At bukas nga sisimulan ko na para masanay ako.”“Bakit naman `yon ang gagawin mo? Marami pa namang ibang paraan diyan,” seryosong pahayag ng binata.“Sige nga, sabihin mo kung ano ang ibang paraan?” hamon niya.Hindi muna ito umimik. Waring nag-isip ito. “Hmm… Ipagluto mo siya. Dalhan ng pagkain at—”“Sa tingin mo ba uobra `yon?” putol niya. “Kung sa hitsura ko pa nga lang hindi na ako type, paano pa kaya ang bigyan ako ng pagkakataong ipagluto ko siya at makipaglapit sa kanya? I don’t want him to see me again as ordinary as I am. I want him to see me already as an epitome of a woman he’d surely adore and love,” she said seri

“WHAT would be my first step?” tanong ni Jane sa sarili habang paroo’t parito na nagpapalakad-lakad sa loob ng kanyang silid. It was Saturday and that was the day she had been waiting for so long—ang pagdating ni Jester.“Ano kaya kung sumama ako kay Matt sa pagsundo sa pinsan niya?” tila timang na dugtong pa niya, saka marahas na umupo sa gilid ng kama. “Pero nakakahiya naman kung—” Natigilan siya at dahan-dahang napangiti. Kung si Jester ang tipo ng lalaking liberated ang gusto, ngayon na niya ipapakita iyon.“Tama! Tanggal ang hiya and go on with the flow. Aja, Jane!” she said full of determination then swiftly swayed her closed fist on air.She texted Matt without any hesitation para sabihin ditong sasama siya, saka dali-dali siyang nagbihis ng “oh-so-seductive” outfit that could definitely turn every eyes of men on her. _____________“MAUPO ka nga rito, Jane. Kanina pa ako nahihilo sa kakamasid sa `yo,” Matt commanded

'I HATE you, Matt,' mangiyak-ngiyak na sambit ng isipan ni Jane habang nakatitig sa screen ng kanyang cell phone. Kanina pa niya tine-text at tinatawagan ang kaibigan upang magpasundo sana, subalit wala siyang nakuhang sagot mula rito. `Worst is kina-cancel nito ang bawat tawag na ginagawa niya.'Paano ako makakauwi nito? Malakas pa man din ang buhos ng ulan at ihip ng hangin,' nababahalang dagdag pa niya sa isip habang mag-isang nakatayo sa waiting shed.Basang-basa na ang sapatos at uniporme niya sa lakad-takbo niyang ginawa kanina makapunta lang sa shed na kinaroroonan niya. Halos magsumiksik siya sa nadaramang takot kapag kumukulog na sinasabayan pa ng matatalim na kidlat. Natatakot siyang matamaan ng kidlat mula sa nagngingitngit na kalangitan.“Thank God!” pabigla niyang bulalas nang masilayan ang paparating na taxi. Makalipas ang mahigit dalawang oras, sa wakas ay makakauwi na siya.Agad niya iyong pinara at dali-daling sumakay. Pagkatapos

“CALL nor text him. And tell him you’re not going to go with him!” Matt commanded in an outbursting demanding voice. Hapon na iyon ng Sabado at pabigla na lamang itong sumugod sa bahay nila. Siya lamang ang tao roon sapagkat umuwi ng Iloilo ang kanyang mga magulang para dalawin ang kamag-anakan nila.“H-hindi kita maintindihan. Sino ba’ng tinutukoy mo?” maang-maangang tanong ni Jane. Kinakabahan siya sapagkat tila galit na naman ito.“Cancel your date with Jester,” mahina ngunit madiin nitong utos.Bahagyang umarko ang isang kilay niya. “Why should I?”“Dahil may pupuntahan tayo. Sasama ka sa akin sa ayaw at sa gusto mo.”“Hindi puwede,” angal niya. “May date ako. Nakakahiya kay Jester—”“Where’s your cell phone? I’ll be the one to text him kung hindi mo magawa.” Nagpalinga-linga ito na tila hinahanap ang mobile phone niya.Agad siyang naglakad patungong television stand at kinuha mula roon ang gadget na nasa harapan ng