บททั้งหมดของ ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย: บทที่ 1171 - บทที่ 1180

เธอหวังจริงๆ ว่าจะได้ออกไปผจญภัยข้างนอกกับหลินตงถ้าเป็นอย่างนั้น มันคงจะน่าตื่นเต้นและน่าจดจำมากน่าเสียดายที่ตัวตนของเธอทำให้ไม่สามารถเติมเต็มความปรารถนานี้ได้เมื่อฉันกลับมาที่ดวงดาวจักรพรรดิครั้งแรก มันดีขึ้นเล็กน้อยในทุกๆ วัน เสด็จพี่จะมาคุยกับเธอแต่ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเสด็จพี่เริ่มยุ่งและไม่มีเวลามาหาเธอพวกเขาไม่มีเวลาให้เธออีกต่อไปทั่วทั้งพระราชวังหลวง ทุกคนดูตึงเครียดเสด็จพ่อก็เคยพบกันแค่ครั้งหนึ่งในวันที่เธอกลับมา จากนั้นก็ไม่ได้พบกันอีกเลยเซี่ยมู่รู้ว่าทุกคนต้องยุ่งอยู่กับเรื่องของเศษซากอาณาจักรสวรรค์คราวนี้ เศษซากอาณาจักรสวรรค์เหล่านั้นมาด้วยพลังมหาศาล บ่งบอกถึงสงครามครั้งใหญ่ระหว่างพวกเขากับจักรวรรดิได้อย่างชัดเจนเสด็จพ่อ เสด็จพี่ และเสด็จลุงต่างก็ยุ่งอยู่กับการคิดหาวิธีจัดการกับเศษซากอาณาจักรสวรรค์พูดตรงๆ เซี่ยมู่รู้สึกขอบคุณเศษซากอาณาจักรสวรรค์อยู่บ้างถ้าไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวของพวกเขาเธอคงไม่มีวันได้พบกับหลินตงหัวใจของเธอคงสงบนิ่งเหมือนน้ำนิ่งเธอคงได้ไปเยือนดาวเคราะห์ต่างๆ ต่อไปจากนั้นจึงกลับไปยังดวงดาวจักรพรรดิ ใช้ชีวิตเหมือนเดิมแต

ปลาสายรุ้งไม่ได้มีดีแค่ความสวยงามเท่านั้นคุณค่าของปลาอยู่ที่เนื้อปลา ซึ่งนุ่มละมุนและอร่อยมาก เมื่อรับประทานแล้วยังมีประโยชน์อย่างมากในการบ่มเพาะอีกด้วยในการประมูลด้านนอก ทุกครั้งที่ปลาสายรุ้งปรากฏขึ้น มันจะดึงดูดผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนและสุดท้ายก็ขายได้ในราคาสูงลิ่วแล้วในทะเลสาบแห่งนี้มีปลาสายรุ้งอยู่ไม่เพียงแค่หลายร้อยตัวเท่านั้นหรือเซี่ยมู่จดจ่ออยู่กับการให้อาหารปลาและไม่สังเกตเห็นแววเศร้าในดวงตาของหลิวนิ่งเหยียนคำพูดของเธอเมื่อกี้เป็นเพียงการปลอบโยนลูกสาวของเธอเท่านั้นครั้งนี้ เศษซากอาณาจักรสวรรค์เตรียมพร้อมอย่างที่เซี่ยมู่พูดไว้จริงๆ โดยมาพร้อมกับพลังที่แข็งแกร่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นล่าสุดในอาณาเขตจักรพรรดิ การล่มสลายของตระกูลหยิน การโจมตีตระกูลหลง ทั้งหมดล้วนเป็นสัญญาณการกลับมาของเศษซากอาณาจักรสวรรค์ครั้งนี้ อาณาจักรจะชนะได้ไม่ใช่เรื่องง่ายสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ในสายตาของหลิวนิ่งเหยียน สามีของเธอที่ไม่เคยพ่ายแพ้ในการต่อสู้ ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากท่านผู้นำอาณาจักรสวรรค์แม้ลุงเก้าจะรักษาให้ แต่ในเวลาเพียงเดือนเศษๆ ก็ฟื้นตัวได้เพียง 80% เท่านั้นแม้ว่าท่านผู้นำอาณาจัก

“สำหรับคนที่อายุต่ำกว่า 200 ปีสามารถเอาชนะเศษซากอาณาจักรสวรรค์ได้อย่างง่ายดายในระดับปรมาจารย์ห้วงอาณาจักรช่วงต้น ความแข็งแกร่งของเขาควรอยู่ที่ระดับปรมาจารย์ห้วงอาณาจักรช่วงกลางเป็นอย่างน้อย ด้วยวัยเท่านี้ การมีพลังดังกล่าวทำให้หลินตงผู้นี้คู่ควรแก่การเรียกว่าอัจฉริยะ แม้แต่ภายในอาณาเขตจักรพรรดิ”"จริงเหรอ เสด็จแม่ก็คิดว่าหลินตงก็สุดยอดเหมือนกันใช่ไหม? ลูกก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน" เซี่ยมู่กล่าวอย่างมีความสุขโดยธรรมชาติแล้ว เธอก็รู้สึกมีความสุขที่ได้ยินแม่ของเธอชื่นชมคนรักของเธออย่างไรก็ตาม หลิวนิ่งเหยียนเปลี่ยนน้ำเสียงโดยยังพูดต่อ “แต่มู่มู่ แม้ว่าหลินตงผู้นี้จะน่าประทับใจจริงๆ แต่เขาก็ยังเทียบไม่ได้กับเสด็จพ่อของคุณและพี่ชายสองคนของลูก ความหลงใหลของลูกที่มีต่อเขาอาจมาจากความจริงที่ว่าเขาช่วยลูกในช่วงเวลาที่สิ้นหวังที่สุด เมื่อเวลาผ่านไป ลูกจะค่อยๆ ลืมเขาไปเอง”รอยยิ้มบนใบหน้าของเซี่ยมู่แข็งค้างทันที“แม่ หลินตงช่วยลูกก็ไว้เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น สิ่งที่ลูกชอบจริงๆ คือตัวตนของเขา ลูกชอบความรู้สึกตอนที่อยู่กับเขา วิธีที่เขาเล่าเรื่องราวสนุกๆ เกี่ยวกับการผจญภัยของเขาให้ลูกฟัง และ

"ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน พวกเศษซากอาณาจักรสวรรค์คงรู้สึกว่าถ้าพวกเขาทำสงครามโดยตรงกับอาณาจักรก็ไม่มีทางชนะได้ ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกที่จะทำเช่นนั้น เริ่มจากภายในอาณาจักรก่อนเลย สิ่งสำคัญอันดับแรกของเราคือไม่ให้โอกาสพวกเขาเด็ดขาด""มีความคิดอะไรไหม บอกฉันมา!" เซี่ยอวิ๋นชวนขัดจังหวะ"องค์จักรพรรดิ หลังจากเหตุการณ์ของตระกูลหยินและหลง อาณาเขตจักรพรรดิทั้งหมดอยู่ในภาวะตื่นตระหนก และทุกคนกำลังรวบรวมกำลังของตัวเองเพื่อจัดการกับสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่รู้เลยว่านอกเหนือจากกองกำลังที่ทรงพลังไม่กี่กองกำลังแล้ว กองกำลังอื่นๆ ในอาณาเขตจักรพรรดิก็เป็นเพียงมดในสายตาของเศษซากอาณาจักรสวรรค์ เมื่อเศษซากอาณาจักรสวรรค์ดำเนินการต่อไปและกำจัดกองกำลังอีกสองสามกองกำลัง ในไม่ช้าทุกคนจะผิดหวังในตัวอาณาจักร และสถานการณ์ของอาณาจักรจะเลวร้ายยิ่งขึ้น ก่อนอื่น เราควรป้องกันไม่ให้สิ่งนี้เกิดขึ้น"ในพระราชวังหลวงเจ้าหน้าที่ระดับสูงของอาณาจักรกำลังแสดงความคิดเห็นออกมา อย่างอิสระทุกคนหวังว่าจักรพรรดิจะยอมรับข้อเสนอของพวกเขาและอาการบาดเจ็บเมื่อไม่นานนี้ของจักรพรรดิ นั่นเป็นตัวบ่งชี้ที่ชัดเจ

แต่เมื่อเวลาผ่านไปความเป็นจริงค่อยๆ จางหายไปทุกวันนี้ หยินจุนหลินคิดว่าบนดาวเคราะห์ปาเค่อเล็กๆ แห่งนี้ ก็ไม่ได้แย่เนื่องจากระยะทางระหว่างครอบครัวพวกเขาจึงมาตรวจสอบแค่ครั้งเดียวในทุกๆ หลายปีเขาเป็นจักรพรรดิแห่งดาวงดวงนี้เพลิดเพลินกับอาหารอร่อยๆ บนดาวเคราะห์ปาเค่อ พร้อมทั้งสาวสวยคำพูดของเขาคือคำสั่งของจักรพรรดิไม่มีใครกล้าฝ่าฝืนนี่ไม่ดีกว่าการเล่นเป็นผู้น้อยทุกวันในอาณาเขตจักรพรรดิหรอกหรือ?หยินจุนหลินตัวสั่นและหายใจเข้าลึกๆ วันเหล่านี้ช่างสบายเหลือเกิน มันเกือบจะเหมือนสวรรค์ในขณะนั้น เครื่องมือสื่อสารก็ดังขึ้นอย่างกะทันหัน"มีอะไร?" หยินจุนหลินพูดต่อด้วยความไม่พอใจเล็กน้อยขณะที่เขาถาม"นายท่าน ผู้มีอิทธิพลจากตระกูลมาเยือนครับ""ผู้มีอิทธิพล? เขาเป็นใคร?""ผมไม่รู้! แต่สิ่งที่แน่ชัดคือบุคคลนี้มีสถานะในตระกูลสูงมาก เพราะพวกเขามาบนยานรบดวงดาราของตระกูล""อะไรนะ? อยู่บนยานรบดวงดาราของตระกูลเหรอ? ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหน?" หยินจุนหลินลุกขึ้นยืนทันใดและถามด้วยความตกใจ“พวกเขาอยู่ข้างหลังผม กำลังจะลงจอดแล้วครับ”“โอเค โอเค! ฉันจะรีบไปทันที” หยินจุนหลินพูดอย่างรีบร้อนก